سیستم‌های فول‌فریم کانن چطور از شکست نجات پیدا خواهند کرد؟

برای بسیاری از کارشناسان، کاملا بدیهی است که آینده دنیای دوربین‌های عکاسی در اختیار دوربین‌های بدون آینه خواهد بود و شایعات حاکی از آن است که به زودی شاهد اولین دوربین فول‌فریم بدون آینه کانن خواهیم بود. رشد چشمگیر و کوتاه مدت سیستم‌های بدون آینه و استقبال فوق‌العاده‌ عکاسان حرفه‌ای از این دوربین‌ها نشان می‌دهد که دیگر دنیای عکاسی خواهان دوربین‌های بسیار بزرگ و سنگین وزن نیست. به همین دلیل هم بسیاری از شرکت‌های بزرگ دوربین‌ سازی مانند سونی، فوجی الیمپوس و پاناسونیک، به سمت تولید دوربین‌های بدون آینه رفته‌اند. اکوسیستم‌های این دوربین‌ها هم به سرعت در حال رشد است. این روز‌ها نه تنها خود آن‌ها، لنز‌ها و فلاش‌ها و تجهیزات جانبی زیادی را برای دوربین‌هایشان به بازار روانه کرده‌اند، بلکه هر روز می‌بینیم که بسیاری از برند‌های بزرگ تولید تجهیزات حرفه‌ای عکاسی مانند شرکت‌های تولید لنز سیگما و تامرون هم در حال ساخت لنز‌های متنوع برای این دوربین‌ها هستند. در این میان دو برند مهم دنیای عکاسی یعنی کانن و نیکون، اگرچه بسیار دیر، اما سعی داشته‌اند که با معرفی برخی مدل‌های کم تعداد و کم فروغ، وارد دنیای بدون آینه‌ها شوند، اما پشتیبانی ضعیف و جدی نگرفتن این رده از دوربین‌ها باعث شده تا خیلی از عکاسان حرفه‌ای، به سمت برند‌های دیگر کوچ کنند. اکنون به نظر می‌رسد که کانن قصد دارد به صورت جدی، وارد دنیای دوربین‌های بدون آینه شود و سوال اینجاست که با این رویکرد، اولین دوربین فول‌فریم بدون آینه این شرکت باید چه مشخصاتی داشته باشد تا شکست نخورد؟ در این مقاله نگاهی داریم به آنچه که عکاسان حرفه‌ای انتظار دارند در این دوربین‌ها ببینند که بتواند آن‌ها را قانع کند تا از دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه کانن استفاده کنند.

امکان استفاده از لنز‌های سری EF
بزرگترین نگرانی من این است که سیستم جدید دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه کانن، از سری لنز‌های EF این شرکت پشتیبانی نکند و تصور می‌کنم این دقیقاً همان اشتباهی است که باعث شد تا دوربین‌های بدون آینه فعلی این شرکت که از سری لنز‌های اختصاصی خودشان، یعنی EF-M استفاده می‌کنند با استقبال زیاد عکاسان مواجه نشود. باید توجه داشته باشیم که صرفا استفاده از حسگر هم اندازه دوربین‌های فول‌فریم، نمی‌تواند دلیلی برای استفاده از لنز‌های یکسان بین این سیستم‌ها باشد. به‌هرحال، دوربین‌های سری غیر فول‌فریم کانن مانند EOS 70D و EOS 80D هم از حسگری هم اندازه مثلا دوربین EOS M10 کانن استفاده می‌کنند. اما متأسفانه نمی‌توان لنز‌های EF-S را که برای دوربین‌های غیر فول‌فریم یا APS-C این شرکت ساخته شده، روی سری بدون آینه استفاده کرد. این احتمال وجود دارد که کانن، با اتکا به نام بزرگی که دارد، تصور کند که می‌تواند عکاسان حرفه‌ای را وادار به استفاده از لنز‌های جدید خود کند.
توجه به این نکته بسیار ضروری است که اولاً عکاسان حرفه‌ای را نمی‌توان به سادگی کاربران خانگی قانع کرد تا تجهیزات گران‌قیمت جدیدی را خریداری کنند. مگر اینکه اطمینان پیدا کنند خرید این تجهیزات به سود آن‌ها خواهد بود. از سوی دیگر، کانن در حال حاضر تقریباً بزرگترین و قوی‌ترین اکوسیستم لنز و دوربین را در اختیار دارد و معرفی یک مانت یا سیستم جدید برای لنز‌های دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه خودش، بدترین تصمیم این شرکت و تیر خلاص به خط تولید لنز این شرکت خواهد بود.
کانن همین امروز هم به لحاظ تکنولوژی‌های حسگر و امکاناتی که در دوربین‌های خودش دارد، به وضوح بعد از شرکت‌هایی مانند سونی و فوجی قرار می‌گیرد و آنچه که موجب شده تا این شرکت همچنان در دنیای عکاسی حرفه‌ای پیشتاز باشد، سرمایه‌گذاری عظیم در بخش اپتیک و مدل‌های متنوع لنز‌هایش است که باعث می‌شود عکاسان حرفه‌ای همچنان وابسته این شرکت باقی بمانند. رویگردانی از مانت EF و سرمایه‌گذاری جدید روی یک مانت جدید دقیقاً همان اشتباهی است که شرکت‌های مانند سونی آرزوی آن را دارند تا بلافاصله کاربران آزاد شده را به سوی خود بکشند.
ظاهراً نیکون قرار است برای دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه خودش مانت جدیدی را عرضه کند و در خبرها و شایعات شنیده‌ایم که احتمالاً این مانت Z-Mount نام خواهد داشت. به این ترتیب این شرکت وارد رقابت با سونی، فوجی و الیمپوس خواهد شد. اما کانن می‌بایست موقعیت بالادست خودش را حفظ کند، وگرنه قطعاً در قابت مساوی با این برند‌ها، عقب خواهد افتاد.

مبدل لنز؟
فکرش را هم نکنید که مبدل لنز بتواند یک راه حل منطقی برای استفاده از لنز‌های EF روی بدنه‌ای جدید باشد. کافیست سری به وب‌سایت‌های فروش تجهیزات عکاسی بزنید تا ببینید چقدر مبدل‌های لنز از شرکت‌های مختلف مثلا برای تبدیل مانت EF به دوربین‌های سونی وجود دارد. سپس نگاهی به کامنت‌های کاربران بیندازید تا ببینید چقدر از عکاسان حرفه‌ای از این مبدل‌ها ناراضی هستند. مبدل‌ها ساده‌انگارانه‌ترین و بدترین راه حل برای حفظ کاربران کانن است. کانن باید یک فکر دیگری برای این موضوع بکند. مثلا می‌تواند مانند سونی و فوجی، با حذف منظره‌یاب نوری، فاصله لبه مانت تا حسگر را کم کند، یا با حذف حسگر‌های فوکوس تشخیص فاز، حجم بدنه دوربین را کاهش دهد. اما در دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه خودش، همان مانت EF را نگه دارد.

وزن و اندازه؟
وزن موضوع بسیار مهمی است و با همان شیوه حذف آینه و منشور به راحتی می‌توان وزن دوربین‌ها را کاهش داد. اصلاً به همین دلیل هم هست که کاربران دوربین‌های بدون آینه، به سمت این دوربین‌ها متمایل شده‌اند. اما صرفا کوچک کردن اندازه، یک تصمیم بسیار اشتباه است. کافیست به آمار فروش و استقبال کاربران از دوربین‌های  خیلی کوچک مانند EOS 200D کانن بیندازید تا ببینید که چرا اندازه خیلی کوچک، خصوصاً برای کاربران حرفه‌ای (که احتمالاً بیشترین طرفداران دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه کانن خواهند بود) هیچ جذابیتی ندارد. ارگونومی یکی از مهم‌ترین نتایج بد در استفاده از بدنه‌های کوچک است که کانن باید از آن بپرهیزد. کافیست دوربین‌های جدید کانن، با یدنه سبک، اما با گریپ و باطری بزرگ ساخته شوند تا دقیقاً یکی از مهم‌ترین اشکالاتی که به دوربین‌های بدون آینه وارد است را برطرف کنند.
وزن دوربین اهمیت زیادی دارد، اما قرار هم نیست آن‌قدر دوربین فول‌فریم بدون آینه کانن کوچک شود که حتی با یک لنز 50 میلی‌متر پرایم هم مجبور باشیم از تک پایه استفاده کنیم!

امکانات استانداردی که باید داشته باشد
کانن واقعاً لازم است که در امکانات دوربین‌های خودش یک بازنگری کلی بکند. فراموش نکنیم که کانن به معنی EOS 5D Mark IV نیست و دوربین‌های دیگر این شرکت هم نام Canon را بر خود دارند و باید جدی گرفته شوند. لازم است تا دست کم تا این امکانات را در دوربین‌ فول‌فریم بدون آینه کانن ببینیم:

• فیلم‌برداری با رزولوشن 4K با کدک‌های موثرتر و کامل‌تر
• فیلم‌برداری با رزولوشن Full HD و سرعت اسلوموشن 120 فریم بر ثانیه
• محدوده دینامیکی یا Dynamic Range بهتر در حد 14 استاپ
• پروفایل‌های رنگی Log به صورت استاندارد (نه بعدا در آپدیت)
• قابلیت Focus Peaking (برای فوکوس دستی دقیق‌تر)
• نمایشگر بازشو و لمسی
• دو درگاه کارت حافظه
• قابلیت Fucos Stacking برای جبران عمق میدان کوتاه
• امکانات کامل فیلم‌برداری تایم لپس
• و نهایتا سرعت عکس‌برداری پی‌درپی 8 یا 9 فریم بر ثانیه

نهایتا اینکه این روز‌ها، کانن به عنوان اولین گزینه فیلم‌برداری با دوربین‌های DSLR شناخته می‌شود. هم به دلیل سابقه و استقبال کاربران قدیمی‌تر و هم به واسطه تکنولوژی پیشرفته لنز‌های STM این شرکت که کاملا بی‌صدا عمل می‌کنند. بنابراین بهتر است این موضوع را در دوربین‌های فول‌فریم بدون آینه جدیدش هم جدی بگیرد.

امکاناتی که دوست داریم در این دوربین‌ها ببینیم
این‌ها امکاناتی هستند که دوست داریم در دوربین فول‌فریم بدون آینه کانن ببینیم. هرچند بعید است چنین امکاناتی دست کم در اولین مدل‌های این دوربین‌ها قرار بگیرند، اما وجود آن‌ها می‌تواند مزیت فوق‌العاده‌ و دلیلی برای روگردانی از برند‌های دیگر باشد:

• لرزشگیر حسگر (منظورم نسخه الکترونیکی برای فیلم‌برداری نیست)، یعنی دقیقاً همان لرزشگیری که در دوربین‌های سونی و پنتاکس می‌بینیم
• تکنولوژی Pixel Shift که با همین قابلیت Dual Pixel RAW موجود در دوربین‌های جدیدش ترکیب شود
• فایل‌های خام 16-bit (خیلی بعید است، اما اگر بشود عالی است)
• قابلیت WiFi بهتر و نرم‌افزار پیشرفته‌تر
• حساسیت پایه ISO 50

نگاه آخر
شایعات پیرامون دوربین فول‌فریم بدون آینه کانن زیاد است. اما هنوز هیچ چیزی قطعی نشده است. بدون ذره‌ای تردید معتقدم که مانت دوربین آینده کانن، تعیین کننده آینده این سیستم جدید خواهد بود و همه چیز به امکان استفاده از محدوده پرتعداد لنز‌های این شرکت بستگی دارد. اگر مانت انتخابی همان EF باشد، بدون شک سونی باید به سختی تلاش کند تا بتواند اکوسیستم سری a7 و a9 خودش را در همین جایگاه نگه دارد و این احتمال وجود دارد که طی چند سال آینده به رتبه دوم دوربین‌های فول‌فریم Mirrorless سقوط کند. اما اگر مانت انتخابی کانن، EF نباشد اصلاً بعید نیست که نه تنها در جایگاه دوم، بلکه در جایگاه‌ سوم یا چهارم (بعد از نیکون و فوجی) قرار بگیرد. به‌هرحال، بسیاری از امکاناتی که در قسمت دوم توضیح دادیم، همین الان هم در دوربین‌های نیکون و فوجی وجود دارد و می‌تواند برگ برنده این بازی به شمار بیایند. امیدواریم تا پایان سال خبر عرضه نخستین دوربین فول‌فریم بدون آینه کانن با مانت EF را بشنویم.