بارش شهابی برساوشی هر سال اتفاق می‌افتد. هنگامی که زمین در مدار خود در حال حرکت است، گاهی یکی از مدارهای دنباله دار و یا سیارک‌ها را قطع می‌کند و ذرات جدا شده از این سیارک‌ها و دنباله‌دارها به جو زمین وارد می‌شوند.
این ذرات با ورود به جو زمین به دلیل سرعت و اصطکاک در جو زمین شروع به سوخت می‌کنند و به شکل شهاب‌های نورانی دیده می‌شوند. در بهترین شرایط رصدی می‌توان تعداد 120 تا 200 شهاب را در بارش شهابی برساوشی رویت کرد که به ندرت چنین بارشی را مشاهده خواهیم کرد.
در زمان بارش شهابی برساوشی امسال، ماه به وضعیت محاق (ماه تاریک) درمی‌آید و ماه در آسمان صبحگاهی دیده می‌شود. بنابراین امکان رصد این پدیده نجومی به خوبی وجود دارد.
همنشینی مریخ و زحل با زمین
عضو کمیته نظارت و ارزیابی انجمن نجوم ایران اعلام کرد رویت این بارش شهابی از شهرهای بزرگ به دلیل آلودگی نوری به سختی صورت می‌گیرد.
وی همچنین افزود وجود سیاره‌های مریخ و زحل در آسمان شبانگاهی می‌تواند بارش شهابی امسال را زیباتر از همیشه کند. سیاره مریخ در شب‌های اوج بارش شهابی برساوشی در حضیض مداری (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) قرار دارد و به صورت یک سیاره سرخ رنگ در آسمان مشاهده می‌شود. مریخ تا حدود ساعت 4 بامداد روز 22 مرداد در آسمان رویت خواهد شد.
بارش شهابی برساوشی از 27 تیرماه آغاز شده و تا روز 3 شهریورماه ادامه خواهد داشت، اما اوج این شهاب باران در نیمه شب امشب 22 مردادماه اعلام شده‌است.
اگر حتی در جای تاریک قرار دارید و از محیط پر نور به محیط تاریک می‌روید تا بارش شهابی را مشاهده کنید، باز هم نباید انتظار داشته باشید به خوبی این پدیده نجومی را رصد کنید. حداقل زمان مورد نیاز برای سازگاری چشم با نور آسمان و تاریکی بین 15 تا 30 دقیقه است و برای مشاهده این بارش شهابی باید به چشم، زمان سازگاری با تاریکی داده شود.
بهترین شرایط عکاسی از بارش شهابی
این بارش شهابی در تمام کشور قابل مشاهده است، اما بهترین مناطق برای رصد آن مناطقی است که کمترین آلودگی نوری را دارد. برای عکاسی از این پدیده نجومی زیبا بهتر است به مناطقی بروید که در آن علاوه بر مناظر آسمانی، مناظر طبیعی هم وجود داشته باشد.
همچنین کسانی که می‌خواهند به ثبت این پدیده بپردازند و داده‌هایی در زمینه رنگ‌های شهاب‌ها به دست آورند، باید مناطقی را انتخاب کنند که افق باز داشته باشد. در شهرهایی که آلودگی نوری بالایی دارند، حتی سیاره‌های پرنور را هم به زحمت می‌توان دید و از همین روز نباید انتظار رصد شهاب‌ها را داشت. وبسایت‌هایی مانند Dark Sky Finder، به شما اطلاعات خوبی درباره مکان‌هایی که آسمان تاریک است می‌دهند. از آن کمک بگیرید.
عکاسی از بارش شهابی بیشتر یک عکاسی تایم لپس است تا عکاسی از یک سوژه ثابت. چراکه هرگز نمی‌توانید جهت حرکت شهاب در آسمان را پیش بینی کنید. برای آنکه بتوانید عکس‌های خوبی از بارش شهابی ثبت کنید لازم است در طول شب عکس‌های بسیاری بگیرید.
توجه داشته باشید لنزی که برای این نوع عکاسی نیاز دارید یک لنز واید است. اگر دوربین را در جایی ثابت قرار دهید(بهتر است از سه‌پایه استفاده کنید) می‌توانید علاوه بر عکس، کلیپ تایم‌لپسی هم از بارش شهابی ثبت کنید.
هرچه زمانی که شاتر دوربین باز باشد بیشتر باشه احتمال این که بتوانید از یک شهاب عکس بگیرید بیشتر است. شما باید روی بی‌نهایت فوکوس کنید. برای چنین تنظیمی در تاریکی ممکن است کمی به مشکل بر بخورید. یک راه عالی این است که از قبل فوکوس را تنظیم کنید و یا اگر فرصت نداشتید می‌توانید روی ماه یا هر ستاره روشن بزرگی این تنظیم را انجام دهید.
دیافراگم را روی کوچک‌ترین عدد و بالاترین مقدار ایزو قرار دهید و سپس نورسنجی کنید. برای این نورسنجی نور محیط و نور ماه را مد نظر قرار دهید. اگر لنزی داشته باشید که مقدارهای کمتری از دریچه دیافراگم را پشتیبانی می‌کنند به نفع‌تان است؛ بدین ترتیب می‌توانید با ایزوی پایین‌تر عکاسی کنید و نویز کمتری به عکس وارد کنید. با به دست آوردن نورسنجی مطلوب دوربین را در حالت عکاسی پشت سر هم قرار دهید.
توجه داشته باشید دوربین را در زاویه‌ای قرار دهید که رو به نقطه‌ای از شمال شرق تا شمال غرب باشد. و نکته آخر اینکه سعی کنید از یک کارت حافظه با ظرفیت کافی (64gb می‌تواند مناسب باشد) و پر سرعت استفاده کنید.
فراموش نکنید که عکس‌های خودتان را از بارش شهابی برای انتشار در اینستاگرام نورنگار برای ما ارسال کنید.
