کانن در این دوربین، آینه را حذف کرد تا بتواند اندازه دوربین را کوچک‌تر و مانت آن را بزرگ‌تر کند و این همان چیزی بود که در بسیاری از بررسی‌های دوربین کانن R به آنها اشاره شد. در کنار این قابلیت‌ها، یک سری قابلیت‌های ریز و درشت دیگر هم وجود داشت که از آن جمله می‌توان به دکمه M-Fn در این دوربین‌ها اشاره کرد که به کاربر اجازه می‌دهد با کشیدن انگشت شست خود روی پد حساس کنار منظره‌یاب، تنظیمات مختلف دوربین را کنترل کند یا یک رینگ قابل سفارشی شدن در لبه مانت این دوربین‌ها قرار گرفته که می‌توانید تنظیماتی مانند سرعت شاتر، دیافراگم، حساسیت یا جبران نوردهی را با آن تغییر داد. امکان شارژ باطری LP-E6N در این دوربین با استفاده از درگاه USB-C و بدون نیاز به شارژر جداگانه هم یکی از قابلیت‌های جدیدی است که تا به حال در دوربین‌های دیگر کانن ندیدیم. اما در این میان یکی از جالب ترین امکانات در این دوربین‌ها، یک مود جدید عکاسی به نام Fv است که در کنار Av و Tv به عنوان مود نوردهی جدید در دوربین‌های کانن شناخته می‌شود.
این قابلیت که برای اغلب عکاسان بسیار عجیب و ناشناخته است، بیشترین درخواست راهنمایی را در وب‌سایت کانن داشته و بازخورد کاربران درباره این تنظیم نوردهی اولویت دیافراگم جدید با سردرگمی همراه بوده است. عکاسان کمی میدانند که تفاوت‌های این حالت Fv با حالت‌های نوردهی استاندارد در دوربین‌های کانن چیست. به همین دلیل در این مقاله می‌خواهیم این امکان جالب و جدید را به دقت بررسی کنیم و ببینیم در چه مواردی می‌تواند برایتان مفید واقع شود.
مطالعه بیشتر: بهترین تنظیمات دوربین چیست؟
مود عکاسی Fv در دوربین‌های کانن چیست؟
برای درک بهتر حالت Fv در دوربین‌های کانن، اول باید ببینیم مودهای نوردهی استاندارد مانند P یا Av دقیقا چه کارهایی انجام می‌دهند و این مود عکاسی چقدر به آنها شباهت دارد. در اغلب دوربین‌های کانن، یک مود عکاسی به نام Program یا P وجود دارد که آن را حالت نوردهی خودکار می‌نامند. در این حالت، شما می‌توانید انتخاب سرعت و دیافراگم را به خود دوربین بسپارید تا به صورت خودکار، مناسب‌ترین تنظیمات را برای آن صحنه خاص برایتان انتخاب کند.
در این حالت، کاربر توجه چندانی به سرعت و دیافراگم دوربین ندارد و کافیست که مانند دوربین‌های کامپکت، لنز را به هر طرف بگیرید و دکمه شاتر را فشار دهید. خود دوربین بهترین سرعت شاتر و دیافراگم برای آن عکس را انتخاب کرده و عکس را می‌گیرد. شاید فکر کنید که این حالت دقیقا همان حالت Auto یا خودکار در دوربین‌ها است. اگرچه مود عکاسی P را می‌توان تقریبا همان حالت خودکار در نظر گرفت، اما در این حالت، برخلاف حالت Auto، شما می‌توانید تنظیماتی مانند فرمت فایل‌ها، رزولوشن، حساسیت یا حتی تابش فلاش را خودتان کنترل کنید و دوربین براساس انتخاب‌های شما، سرعت و دیافراگم را تغییر می‌دهد.
مود عکاسی P برای عکاسی در فضای باز و با تنظیم دقیق جبران نوردهی، می‌تواند بسیار کارآمد باشد. زیرا نیاز شما را به کنترل مداوم سرعت و شاتر برطرف می‌کند و می‌تواند بعدا با ویرایش عکس ها در نرم‌افزارهای ویرایش عکس مانند لایتروم، به تنظیم دقیق‌تر نوردهی بپردازید.
بیشتر بخوانید: جبران نوردهی چیست و چرا باید در آن ماهر شوید؟
اما جنبه منفی استفاده از این مود برای خیلی از عکاسان، زمانی است که برای جابجا شدن بین این مود و مودهای خلاقانه مانند Aperture Priority یا Av، shutter priority یا Tv و همچنین حالت دستی Manual یا M تلف می‌شود. در واقع حالت P در اغلب موارد می‌تواند کارآمد باشد، اما در حین کار، زمان‌هایی هم پیش می‌آید که لازم است براساس عمق میدان یا سرعت حرکت سوژه، دیافراگم یا سرعت شاتر دوربین را خودتان انتخاب کنید و اجازه دهید تا فاکتور مقابل را خود دوربین انتخاب کند. در این حالت‌ها، خارج شدن از حالت P و تغییر مود عکاسی به یکی از حالت‌های Av، Tv و … نیازمند پایین آوردن دوربین از جلوی چشم، چرخاندن دکمه Dial، انتخاب حالت بعدی و انتخاب سرعت یا دیافراگم (بسته به مود عکاسی) و کادربندی مجدد است. این زمان در مواقعی که سرعت عمل در عکاسی اهمیت داردف می‌تواند موجب از دست رفتن سوژه شود.
بیایید یک سناریو را با هم بررسی کنیم. مثلا فرض کنیم که برای عکاسی از یک اسب اصیل، به یک اصطبل اسب‌دوانی رفته‌اید. رام کننده اسب، آن را به میدان اسب‌دوانی آورده و در حالی که افسار آن را در دست دارد، اسب را آرام آرام نزدیک شما می‌آورد. نزدیکی‌های غروب است و شما می‌خواهید با نور کم رمقی که پشت سر اسب قرار دارد، زیباترین عکس ها را بگیرید. در اینجا شما می‌توانید به راحتی با مود نوردهی P کار کنید. در این حالت دورین احتمالا از سرعت شاتر پایین و دیافراگم نسبتا باز استفاده می‌کند تا بتوانید عکس های زیبایی بگیرید.
اما ناگهان اسب شروع به دویدن می‌کند. دوربین شما احتمالا نمی‌داند که سوژه در حال دویدن است و همچنان سعی دارد با همان سرعت شاتر پایین، نوردهی صحیحی را فراهم کند. اما سرعت شاتر پایین، اگرچه مقدار نور کافی را فراهم کرده، اما به دلیل کند بودن سرعت شاتر، موجب محو شدن سوژه می‌شود. در اینجا شما باید فرصت داشته باشید که مود نوردهی دوربین را تغییر داده و روی حالت Tv قرار بگیرید تا با انتخاب یک حداقل سرعت نسبتا بالا، انتخاب دیافراگم را به دوربین بسپارید. مشکل اینجاست که تا این کار‌ها را انجام دهید، اسب از شما دور شده است. این همان جایی است که مود نوردهی Fv به کمکتان می‌آید.
مود عکاسی Flexible-priority چطور کار می‌کند؟
عملکرد این مود نوردهی در شروع همانند همان حالت خودکار P است. دوربین سعی می‌کند فاصله کانونی لنز و حداکثر گشودگی دیافراگم را یافته و سرعت شاتر را برای دستیابی به بهترین نوردهی، براساس آن انتخاب کند. البته همانطور که گفتیم، برای یافتن بهترین سرعت ممکن، نورسنجی و حساسیت انتخاب شده هم بررسی می‌شود. تمام این گزینه‌ها، هم در داخل منظره‌یاب چشمی و هم در LCD کوچک بالای بدنه دورین نمایش داده می‌شود. تفاوت خلاقانه حالت Fv با مود P این است که دکمه چرخان زیر انگشت شست، می‌تواند بلافاصله، هر کدام از متغیر‌های سرعت شاتر، دیافراگم، حساسیت یا جبران نوردهی را انتخاب کند و دکمه چرخان جلو که دقیقا کنار دکمه شاتر قرار دارد می‌تواند مقدار همان گزینه را از حالت Auto خارج کرده و مقدار جدیدی برای آن انتخاب کند.
مثلا می‌توانید بلافاصله مقدار سرعت شاتر را از حالت Auto خارج کرده و هر مقداری می‌خواهید به آن بدهید، اما همچنان همه گزینه‌های دیگر به صورت خودکار عمل می‌کند. بنابراین اگر همه گزینه‌ها را از حالت خودکار خارج کنید و به صورت دستی کنترل کنید، عملا دوربین در حالت M یا Manual قرار دارد، اما همچنان حالت Fv است.
به واقع می‌توانیم این حالت Fv را یک مود میانی بین تمام مودهای نوردهی دیگر در نظر گرفت. یعنی می‌توانید بین حالت‌های خودکار، نیمه خودکار و دستی به راحتی جابجا شوید، بدون اینکه نیازی باشد دوربین را از جلوی چشمتان کنار ببرید. تمام این تغییرات از داخل منظره‌یاب دوربین قابل بررسی و کنترل است.
ریست کردن متغیر‌های نوردهی با یک کلیک
نکته دیگری که اینجا می‌تواند برای عکاسان جالب باشد، بازگشت از تنظیمات دستی به خودکار است. فرض کنیم در حال عکاسی با Fv هستید و به دلایلی، همه گزینه‌ها را از حالت خودکار خارج کرده‌اید. حالا می‌خواهید بلافاصله دوباره آنها را به حالت خودکار برگردانید. طبیعتا همانقدر که خارج شدن از حالت Auto برای هر کدام از تنظیمات، وقت‌گیر است، بازگشتن به حالت Auto هم می‌تواند وقت‌گیر باشد. در اینجا ترفند دیگری را می‌توانید استفاده کنید.
چهار متغیری که در اینجا می‌توانند از حالت خودکار خارج شوند، تک به تک می‌توانند بلافاصله با یکی از دکمه‌های چهار جهته پشت دوربین به حالت خودکار برگردند. یعنی مثلا می‌توانید دکمه چهارجهته رو به بالا را برای ریست کردن ISO و دکمه چهار جهته رو به پایین را برای ریست کردن جبران نوردهی به حالت Auto در نظر بگیرید. دکمه‌های چپ و راست هم برای شاتر و دیافراگم تعریف می‌کنیم. با این کار مثلا می‌توانید بلافاصله جبران نوردهی را در حالت Fv از حالت خودکار بیرون ببرید و دوباره با زدن دکمه رو به بالا، به حالت خودکار برگردانید.
خلاصه
استفاده از مود نوردهی Fv در کانن، تجربه خاصی است که اگرچه کانن آن را یک مود نوردهی جدید نامیده است، اما در واقع بیشتر یک روش کاربری جدید از مودهای عکاسی استاندارد محسوب می‌شود. یعنی هر یک از مودهای نوردهی در دوربین‌های دیگر هم می‌توانند با سفارشی کردن دکمه‌های چرخان یا دکمه‌های چهارجهته خودشان، چنین کاربردی را روی مودهای نوردهی استاندارد P/A/S/M خودشان اضافه کنند. حتی شاید خود کانن هم بتواند همین مود را به صورت یک آپدیت نرم‌افزاری، روی دیگر دوربین‌های بدون آینه و دوربین‌های DSLR خودش ارائه دهد. اگرچه نمی‌توان چنین امکان جالبی را نادیده گرفت، اما به نظر می‌رسد کانن R برای رویارویی با دوربین بی‌نظیر بدون آینه نیکون یعنی Nikon Z7 به دنبال آپدیت‌های سخت‌افزاری و ارائه امکانات و قابلیت‌های پیشرفته‌تری باشد.
اگر درباره این قابلیت و امکانات دیگر دوربین کانن R سوالی دارید، می‌توانید از کادر نظرات در پایین مقاله استفاده کرده یا بررسی دوربین کانن R را در وب‌سایت ما مطالعه کنید.
مترجم: امیر یاری
