کراپ کردن عکس‌های پرتره

نحوه کراپ کردن پرتره به اندازه‌ی لنزی که استفاده می‌کنید و یا نحوه نورپردازی در تعیین سبک مخصوص شما مهم است. نوع کراپ کردن یک عکس پرتره می‌تواند آن را از یک عکس معمولی به یک عکس فوق‌العاده تبدیل کند.

بهتر است وقتی که می‌خواهید یک عکس را کراپ کنید، سعی کنید این کار را از پائین زانو، وسط ران، کمر، بازو یا پائین گردن انجام دهید. در صورتی هم که قصد داشته باشید از کمر به بالا را کراپ کنید، از مدل بخواهید دست‌های خودش را بالا بیاورد تا مجبور نشوید آن‌ها را کراپ کنید.

همیشه تلاش کنید کراپ را از روی مفصل‌ها انجام ندهید. این قانون شامل انگشت‌های دست، انگشت‌های پا، آرنج، زانو و مچ دست می‌شود. همچنین کراپ کردن چانه باعث می‌شود کمی عکس شما عجیب به نظر برسد.

[relatedpost post=”107152″]

پس از چندین سال آزمون و خطا و مطالعه آثار عکاس‌های محبوب پرتره، متوجه خواهید شد که برای کراپ کردن پرتره چند قانون طلائی وجود دارد که باید آن‌ها را رعایت کنید.

مانند همه‌ی قوانین دیگر همیشه استثنائاتی هم وجود دارد و در صورتی که به صورت مستمر تلاش نکنیم این قوانین را بشکنیم، هنر بی معنی خواهد بود. پابلو پیکاسو، ون گوگ و جکسون پولاک نمونه‌هایی از هنرمندانی هستند که با سبک خاص خودشان تمامی قوانین را زیر پا گذاشته‌اند. این افراد در زمان خودشان مورد تمسخر منتقدان و هنرمندان دیگر قرار گرفتند اما امروزه نقاشی‌های آن‌ها با قیمت‌های نجومی به فروش می‌رسند. البته این هنرمندان ابتدا قوانین نقاشی زمان خودشان را مطالعه کردند و بعدا تصمیم گرفتند این قوانین را بشکنند و سبک اختصاصی خودشان را خلق کنند.

1- کراپ داخل دوربین

[relatedpost post=”117255″]

برای کراپ داخل دوربین شما باید کادر عکس خودتان را به گونه‌ای ببندید که می‌خواهید عکس نهایی به همان شکل دیده شود. به دو دلیل زیر بهتر است کراپ عکس‌ها داخل دوربین انجام شود تا در زمان ویرایش نهایی:

• عکس‌هایی که داخل دوربین کراپ می‌شوند کاملا با عکس‌هایی که در مرحله ویرایش کراپ می‌شوند متفاوت هستند. کراپ کردن پرتره داخل دوربین باعث می‌شود پس زمینه به خوبی تار شود و هرگونه عامل حواس پرتی بیننده را از پس زمینه عکس حذف کند. این کار باعث می‌شود تمام تمرکز بیننده روی سوژه شما باشد.
• با کراپ داخل دوربین حجم عکس‌ های شما تغییر نمی‌کند. در صورتی که اول عکس بگیرید و بعدا بخواهید داخل نرم افزار ویرایش آن را کراپ کنید، فقط 10 تا 15 درصد از حجم عکس اصلی باقی خواهد ماند. برای مثال یک عکس 30 مگابایتی پس از کراپ 3 مگابایت خواهد بود. چنین عکسی، جزئیات خیلی کمتری خواهد داشت و به اندازه یک عکس که داخل دوربین کراپ شده است، واضح نخواهد بود.

2- از روی مفاصل کراپ نکنید

از لحاظ بصری کراپ کردن عکس‌های پرتره از وسط ران خیلی بهتر از کراپ کردن از زانو خواهد بود. همچنین باید تلاش کنید اعضای بدن سوژه را کشیده‌تر نشان دهید. همیشه سعی کنید روی مشخصات مثبت سوژه تاکید کنید و قسمت‌هایی از بدن که زیبا نیستند را حذف کنید.

به عنوان یک قانون کلی همیشه عکس‌ها را به شکلی کراپ کنید که تمام قسمت‌های بدن را کشیده‌تر نشان دهد. کراپ کردن از زانو، کمر، آرنج، مچ دست یا قوزک پا باعث می‌شود سوژه شما کوتاه‌تر از چیزی که هست به نظر برسد. همچنین کراپ کردن دست‌ها و پاها نیز باعث می‌شود سوژه بزرگتر از چیزی که هست به نظر برسد.

3- از کراپ کردن چانه خودداری کنید

کراپ بد

کراپ خوب

قرار دادن چشم‌های سوژه در یک سوم بالای تصویر و گنجاندن گردن در تصویر، از لحاظ بصری خیلی زیباتر از کراپ کردن چانه است. کراپ کردن چانه باعث می‌شود بیننده حس کند عکاس توجهی به کادربندی خودش نداشته است و عکس شما ظاهر خیلی خوبی نداشته باشد.

قرار دادن چشم‌های سوژه در یک سوم بالای تصویر باعث می‌شود عکسی که می‌گیرید از لحاظ بصری قوی‌تر باشد.

4- برای خودتان حق انتخاب بگذارید

ظهور شبکه‌های اجتماعی روی نحوه عکاسی نیز تاثیر گذاشته است. چند سال قبل معمولا تمام عکس‌های پرتره را به صورت عمودی می‌گرفتند. اما اکنون مجبوریم به گونه‌ای عکس بگیریم که بتوانیم آن را در شبکه‌های اجتماعی مختلفی که عکس‌ها را به صورت عمودی، مربع و افقی نمایش می‌دهند به اشتراک بگذاریم.

می توانید اول یک عکس به صورت عمودی بگیرید و سپس دوربین خود را بچرخانید تا همان کادر را به صورت افقی هم ثبت کنید.

[relatedpost post=”117184″]

بهتر است سوژه خود را در یک سوم سمت راست یا سمت چپ کادر قرار دهید. این موضوع باعث می‌شود عکس‌هایی که می‌گیرید جذاب‌تر باشد و از لحاظ بصری هم پویاتر دیده شود. اما برخی اوقات نیز سوژه را در وسط عکس قرار دهید. همچنین می توانید قسمتی از سر سوژه را هم کراپ کنید اما این موضوع برای همه خوشایند نیست و به همین خاطر برخی اوقات قسمتی از بالای سر سوژه را هم در تصویر خود بگنجانید.

شما هیچوقت در طی چند هفته یا حتی چندسال  نخواهید دانست که عکس نهایی چگونه خواهد شد، پس بهتر است همیشه از قبل برنامه‌ریزی کنید و چند دقیقه بیشتر وقت بگذارید تا چند عکس واید و چندین عکس افقی و عمودی هم بگیرید.

5- به شکلی کراپ کنید که به نظر تعمدی برسد

تا وقتی که یک سبک مخصوص به خودتان پیدا کنید، از این نکته استفاده کنید. اول یک پرتره کامل بگیرید و سپس براساس قوانینی که گفته شد سعی کنید آن را کراپ کنید. سپس سعی کنید قوانین ذکر شده را بشکنید و ببینید کدام تصویر را بیشتر دوست دارید.

قوانین برای هر فرد، لوکیشن و ژست می‌تواند متفاوت باشد پس از تغییر و شکستن قوانین نترسید. تنها سوالی که زمان کراپ کردن عکس‌های پرتره باید از خودتان بپرسید این است که این کراپ به نظر تعمدی می رسد یا اینکه اشتباهی رخ داده است ؟

برخی اوقات پیروی کردن از قوانین ذکر شده باعث می‌شود عکس‌ها خیلی خوب به نظر نرسند. برای مثال زمانی که سوژه یک لباس با آستین سه ربع پوشیده است، دنبال کردن قوانین معمولی کراپ می‌تواند باعث شود که کمی از دست‌های او از زیر آستین لباس مشخص باشد. این موضوع خیلی خوشایند نیست و بهتر است از کمی بالاتر عکس خود را کراپ کنیم تا پوست دست مشخص نباشد.

هرچقدر بیشتر عکاسی کنید، تشخیص اینکه چه چیزی به سبک شما نزدیک‌تر است آسان‌تر می‌شود. اگر مطمئن نیستید که باید چه عکسی بگیرید، سعی کنید دو عکس مختلف بگیرید و آن‌ها را با هم مقایسه کنید.

شما چطور عکس‌های خودتان را کراپ می‌کنید؟ بیشتر کراپ داخل دوربین را ترجیح می‌دهید یا کراپ در زمان ویرایش را؟ به نظر شما کراپ بسته بهتر است یا دوست دارید فضای زیادی اطراف سوژه باقی بماند؟