آشنایی با کارت های حافظه

 

 

این که با چه دوربینی عکاسی می کنید اصلا مهم نیست، مهم این است که یک فضای کافی برای ثبت عکس های تان داشته باشید.. در حالی که بعضی از دستگاه ها مانند گوشی های هوشمند و تبلت، اغلب با حافظه داخلی همراه هستند ، اما پس از مدتی مجبور هستید به دنبال راهی برای گسترش فضای ذخیره عکس خود باشید، مثلا  با استفاده از کارت های حافظه یا سایر لوازم جانبی ذخیره سازی خارجی (هارد اکسترنال). اما اگر با دوربین سر و کار داشته اید حتما متوجه شده اید که قابلیت ذخیره سازی تصاویر را بدون وجود کارت حافظه ندارد، در واقع هیچ نوع فضای ذخیره سازی را ارائه نمی دهد و برای اینکه بتوانید تصاویری که ثبت کرده اید را ذخیره کنید، حداقل باید یک کارت حافظه خریداری نمائید. به این ترتیب تلاش برای انتخاب بهترین کارت حافظه آغاز می شود. حتما در انتخاب کارت حافظه دقت لازم را داشته باشید تا مبادا انتخاب کارت های حافظه برای تان یک تجربه بسیار ناامید کننده باشد، زیرا انواع مختلف کارت های حافظه با بسیاری از ویژگی های متفاوت و قیمت های مختلف وجود دارد. در این مقاله به تفصیل کارتهای حافظه را بررسی خواهیم کرد و هر آنچه را که لازم است در مورد آنها بدانید به شما ارائه خواهیم داد.

 

• کارت های حافظه از لحاظ نوع و فاکتور های ظاهری:

در اینجا خلاصه ای سریع از انواع مختلف کارتهای حافظه موجود در مجموعه ما به همراه ابعاد و اختصارات آنها آورده شده است:

 

 

توجه داشته باشید که جدول فوق به محبوب ترین کارتهای حافظه ببرای دوربین های دیجیتال و دوربین فیلمبرداری محدود شده است. بسیاری از انواع کارتهای حافظه دیگر طی سالها معرفی و پس از آن رها شدند که ما همه آنها را لیست نکردیم.

 

• Secure Digital (SD):

 

 

کارتهای دیجیتال Secure یا به اختصار SD به طور مشترک توسط SanDisk ، Panasonic و Toshiba ساخته شده و در سال 1999 برای استفاده در دستگاه های قابل حمل معرفی شدند. این سه شرکت بعداً انجمن SD Card را برای تولید، ارتقاء و اجرای استانداردهای کارت sd در سراسر صنعت تشکیل دادند. ابعادی که برای آن ها در نظر گرفتند mm24 (عرض)* mm32 (طول) * mm2.1 (ارتفاع) می باشد، هم چنین هزینه نسبتاً کم تولید و پذیرش آن از سوی بسیاری از تولید کنندگان باعث شد تا کارتهای SD به سرعت تبدیل به یک استاندارد در صنعت شدند.

قدم بعدی برای بهبود کارت های حافظه، تولید کارت هایی با ظرفیت بیشتر بود. نکته جالب این بود که انجمن SD کارت اجازه داد تا کارت های جدید با همان ابعاد و ظاهر اولیه اما ظرفیت و سرعت بالاتر تولید شوند. امروزه کارت های نسل جدید SDHC و SDXC جایگزین کارت های SD شده اند.

• Secure Digital High Capacity (SDHC):

 

 

کارت های حافظه اولیه که به بازار عرضه شدند، تنها دو گیگابایت ظرفیت داشتند ، بنابراین انجمن SD Card باید کارت جدیدی را ارائه می داد تا ظرفیت بالاتری داشته باشد. در ژانویه سال 2006 ، استاندارد جدیدی عرضه شد که نه تنها ظرفیت کارت را تا 32 گیگابایت افزایش می داد ، بلکه عملکرد کارت ها را نیز دو برابر می کرد و باعث می شد سرعت خواندن و نوشتن بسیار سریع تر شود. این استاندارد “Secure Digital High Capacity” نامگذاری شده  که نشانگر افزایش ظرفیت این کارتها است. متأسفانه ، محل نصبSD های قدیمی، در دوربین ها و رایانه ها با کارتهای SDHC جدید سازگار نبودند ، تا اینکه سیستم عامل آنها به روز شد تا بتوانند از استاندارد کارت جدید پشتیبانی کنند. کارتهای SDHC  از جمله کارت هایی هستند که در بازار به راحتی یافت می شوند، گرچه ممکن است به زودی توسط کارتهای SDXC با ظرفیت بزرگتر از بازار خارج شوند.

خلاصه این که می توانید کارتهای حافظه SDHC از UHS-I قدیمی تر و UHS-II جدیدتر استفاده کنید، اما توجه داشته باشید که SDHC فقط به کارتهای 32 گیگابایتی محدود شده است و اگر ظرفیت های بالاتر می خواهید باید به سراغ SDXC ها بروید.

 

• Secure Digital Extended Capacity (SDXC):

 

 

آخرین نوع از کارت حافظه با ظرفیت حداکثر 32 گیگابایت بودند اما با پیشرفت دستگاه ها و در نتیجه ضبط داده های بیشتر به خصوص در هنگام ضبط فیلم هایی با حجم بالا، تا به سراغ یک استاندارد جدید و بهبود یافته بروند. همه این دلایل سبب شد تا Secure Digital Extended Capacity متولد شود.

کارت های حافظه ای که توسط شرکت Microsoft عرضه شد، ظرفیتی معادل حداکثر 2 ترا بایت (TB) یا   (2048 GB) دارند  که سیستم نیز در آن به exFAT تغییر یافته است . از جمله جدیدترین استانداردهای SDXC این است که بسیار مستحکم اند و سرعت انتقال سریع آن تا 624 مگابایت در ثانیه با استفاده از باس UHS-III می باشد.

خلاصه این که اگر به ظرفیت کارت حافظه SD بالاتر از 32 گیگابایت نیاز دارید ،  SDXC یکی از گزینه های شماست. این که آیا SDHC یا SDXC را انتخاب کنید مهم نیست – سرعت باسUHS-I) ، UHS-II ، (UHS-III و سرعت کارت حافظه برای ثبت اطلاعات مهم تر هستند.

• microSD / microSDHC / microSDXC:

 

 

کارتهای حافظه microSD به دلیل بزرگ بودن کارتهای SD برای گوشی های هوشمند عرضه شدند. در ابتدا توسط SanDisk توسعه یافتند ، اما بعد ها توسط انجمن SD Card مورد استقبال قرار گرفت. اولین كارتهای مموری حافظه microSD کند بودند و ظرفیت آنها به دلیل سیستم FAT16 به 2 گیگابایت محدود شده بود.

مدتی بعد انجمن SD Card  کارتهای SDHC نسل بعدی را بدون هیچ کدام از این محدودیت ها عرضه کرد، و با معرفی SDXC که از سیستم exFAT بهره می برد ، امکان ساخت کارت هایی با ظرفیت بیش از 32 گیگابایت با سرعت خواندن و نوشتن بسیار سریعتر فراهم شد. کارتهای microSD به دلیل ابعاد کوچکی که داشتند خیلی زود مورد استقبال قرار گرفتند به خصوص تولید کنندگان گوشی های هوشمند و تبلت ها. ابعاد آن ها mm 11 (عرض) * mm 15 (طول) * mm 1 (ارتفاع) بود که جز کوچکترین کارتهای حافظه موجود در بازار هستند.

خلاصه این که microSD یک فرمت محبوب برای دستگاه های قابل حمل کوچک است ، بنابراین اگر تلفن یا دوربین کامپکت دارید که از کارت های microSD بهره می برد ، باید کارتهای microSDHC یا microSDXC را خریداری کنید.

·      Memory Stick / Memory Stick PRO:

 

 

شرکت Sony در سال 1998 Memory Stick را معرفی کرد و استفاده از آن را در دوربین های سونی ، دوربین فیلمبرداری، رایانه های شخصی و دستگاه های قابل حمل مثل پلی استیشن به عنوان یک قالب کارت حافظه اختصاصی آغاز کرد. اگرچه این کارتهای حافظه در ابتدا با ظرفیت های کمی در دسترس بودند ، اما ورژن جدید این کارت در قالب Memory Stick PRO در سال 2003 ارائه شد که ظرفیت بیشتری داشت. این کارتهای حافظه با داشتن ابعد نسبتاً بزرگ( mm 50 (عرض) * mm 21.5 (طول) * mm 2.8 (ارتفاع) ) و قیمت بالای آن نتوانست چندان مورد استقبال همگان قرار بگیرد، بنابراین سونی مجبور شد کارت هایی با ابعاد کوچک تر ارائه کند. از این رو کارت حافظه Memory Stick and Memory Stick PRO عمر کوتاهی داشتند ، و فاکتور شکل Memory Stick Duo از آن استفاده شد.

خلاصه این که کارت های حافظه Memory Stick و Memory Stick PRO سالهاست که منسوخ شده اند و دیگر نمی توانید آنها را از همه مغازه ها خریداری کنید.

·      Memory Stick Duo / PRO Duo / PRO-HG Duo

 

 

شرکت Sony با معرفی کارت حافظه ای به فرم Memory Stick Duo که اندازه آن از کارت حافظه Memory stick  کوچکتر است (mm 20 (عرض) * mm 31 (طول) * mm 1.6 (ارتفاع)) ، فکر کرد می تواند در بازار کارت های حافظه وارد رقابت شود و سهم بزرگی را از آن خود کند. اما متأسفانه ، به دلیل استراتژی قیمت گذاری بالای سونی ، این طرح عملی نشد و سونی بیشتر سهم بازار خود را از دست داد. با این حال ، شرکت Sony دست از تلاش برای عرضه Memory Stick  برنداشت تا سرانجام با کارتهای حافظه سریعتر و ظرفیت بالاتر از قبیل Memory Stick PRO Duo و PRO-HG Duo برگشت که سرعت انتقال بسیار سریع تری را تا 60 مگابایت در ثانیه ارائه می دهد و ظرفیتی تا 2 ترابایت را پشتیبانی می کند. امروز سونی تنها تولید کننده کارت حافظه است که همچنان تولید و پشتیبانی از این کارت ها را ادامه می دهد.

·      CompactFlash Type I (CF-I)

CompactFlash (CF) اولین بار در سال 1994 توسط SanDisk معرفی شد و در مقایسه با سایر رقبای خود، بسیار عالی عمل کرد. نکته مهم این که این دسته از کارت های حافظه، مثل سایرین نه خم می شوند و نه می شکنند. که به پوسته متراکم تر بدنه آن بر میگردد. در نتیجه ، تعدادی از سازندگان دوربین مانند نیکون و کانن CF را به عنوان استاندارد خود در دوربینهای سطح بالا اتخاذ کردند ، و این امر باعث محبوبیت CF در بین علاقه مندان و متخصصان شد. کارتهای حافظه CompactFlash Type I (CF-I) از رایج ترین ها هستند و دارای ابعاد mm 42.8 (عرض) * mm 36.4 (طول) * mm 3.3 (ارتفاع) می باشند. این کارتهای حافظه هستند توسط بسیاری از دوربین ها و دستگاه های قابل حمل مورد استفاده قرار گرفته اند. بزرگترین مسئله کارت های CF اندازه و پین های بزرگ آنها بود که مستعد خم شدن در محل نصب مموری هستند. محدودیت دیگر CompactFlash استفاده از باس آهسته موازی ATA / IDE  می باشد.

خلاصه سریع: اگر دوربینی دارید که هنوز از کارت های CF استفاده می کند، نگران نباشید، زیرا کارت های حافظه CFast ، XQD و CFexpress بسیار سریعتر جایگزین شده اند.

·      CompactFlash Type II (CF-II)

 

کارتهای حافظه CompactFlash Type II (CF-II) به منظور ایجاد کارتهای حافظه به عنوان “میکرودرایو” (دیسک های کوچک مینیاتوری) یا آداپتورهایی برای خواندن سایر کارتهای حافظه ساخته شده اند. بنابراین ، تنها تفاوت CF-I و CF-II ، ارتفاع فیزیکی است. کارتهای CF-I دارای 3.3 میلی متر ارتفاع هستند ، در حالی که کارتهای CF-II کمی ضخیم تر و 5 میلی متر هستند. هر دو دقیقاً از همان نوع اتصال استفاده می کنند ، اما از آنجا که کارت های CF-II از نظر ظاهری ضخیم تر هستند ، محل نصب کارت حافظه باید بتوانند آنها را در خود جای دهد. از آنجایی که ایده میکرو درایوها هرگز به جایگاهی که باید، نرسید،  flash memory  ها به دلیل قیمت مناسب ، ظرفیت و اطمینان زیاد، جای آن ها را گرفت به همین دلیل تولید کنندگانی از جکله شرکت Nikon برآن شدند تا پشتیبانی از کارتهای CF-II را در دوربین های خود کاهش دهند.

خلاصه این که کارتهای CF-II حتی برای خرید نیز در دسترس نیستند ، زیرا فرمت CF-II فقط برای استفاده در میکرو درایوها و آداپتورهای کارت حافظه ساخته شده است.

·      CFast

 

برای دور شدن از باس آهسته ATA / IDE ، یک نوع کارت حافظه جدید CompactFlash با نام “CFast” اختراع شد که از باس ATA سریع تر  بهره می برد. نسخه اول CFast با حداکثر سرعت 300 مگابیت در ثانیه رسید، در حالی که جدیدترین استاندارد CFast 2.0 که در سال 2012 عرضه شد از مزیت باس سریال ATA 3.0 بهره گرفت و پتانسیل توان آن تا 600 مگابیت در ثانیه افزایش داد. . ذکر این نکته حائز اهمیت است که اگرچه ابعاد فیزیکی کارتهای CFast بسیار شبیه به کارتهای CompactFlash است ، اما به دلیل تفاوت در رابط ها ، با هم سازگار نیستند.

متأسفانه ، پذیرش گسترده CFast از سوی بازار بسیار ضعیف  بود (تنها محصولاتی مثل Canon 1D X II ، Hasselblad H6D-100C و تعداد انگشت شماری از دوربین های ضبط فیلم ، هیچ محصول دیگری CFast را اتخاذ نکرده است) اما از سال 2016 با استاندارد CFexpress جدیدتر و بسیار سریعتر جایگزین شده است. باز هم ، باس بزرگترین دلیل رفتن CFast بود.

خلاصه این که CFast در حال حاضر وجود خارجی ندارد زیرا با استاندارد جدید CFexpress بر اساس فاکتور فرم XQD جایگزین شده است ، بنابراین با خرید این کارت ها پول خود را هدر ندهید.

·      XQD

 

 

XQD یک شکل جدید کارت حافظه بود که در سال 2010 توسط SanDisk ، Sonyو Nikon معرفی شد. از آنجا که مبتنی بر رابط PCI Express سریع است ، در مقابل کارت عای حافظه قبلی مقاومت کرد، بنابراین بلافاصله توسط انجمن CompactFlash برای توسعه انتخاب شد. اساساً ، XQD جایگزین CompactFlash و CFast به عنوان فاکتوری با شکل جدید شد، آن هم با ابعاد mm38.5 (عرض) * mm29.8 (طول) *mm 3.8 (ارتفاع) که از نظر ظاهری نسبت به کارتهای CompactFlash / CFast کوچکتر است و از نظر ساخت کارت بسیار مناسب تر از کارتهای SD و CF است، چون این کارتها از کارت SD متراکم تر هستند و هم چنین دیگر از پین های هم در ساختار شان استفاده نشده که به راحتی بشکند یا خم شود.

در بین سازندگان دوربین ،Nikon  اولین کسی بود که کارتهای XQD را با دوربین های Nikon D4 ، D4S ، D5 ، D850 ، D500 ، Z7 و Z6 خود با استفاده از اسلات های حافظه ای یک یا دوگانه XQD به طور استاندارد تنظیم کرد. اگرچه اولین کارتهای حافظه سریN از  XQD به 125 مگابیت در ثانیه سرعت خواندن و 80 مگابایت در ثانیه سرعت نوشتن محدود شده بود ، اما آخرین کارتهای سری G از XQD توانسته اند خیلی سریعتر به 440 مگابایت در ثانیه سرعت خواندن و 400 مگابیت در ثانیه سرعت نوشتن برسند.

خلاصه این که XQD سریع و توانمند است ، اما CFexpress جایگزین آن می شود.

·      CFexpress

 

 

در سپتامبر سال 2016 ، استاندارد جدید CFexpress اعلام شد که قادر به استفاده از ذخیره سازی NVMe با سرعت تقریبا 2 گیگابایت در ثانیه است. اولین تکرار CFexpress از فاکتور شکل XQD استفاده می کند اما به میزبانی توانمند برای CFexpress احتیاج دارد. برخی از دوربین ها مانند Nikon Z6 و Z7 با وجود داشتن اسلات کارت حافظه سازگار با CFexpress در ابتدا تنها با پشتیبانی از کارت حافظه XQD عرضه شدند. متعاقباً نیکون برای به وجود آوردن سازگاری CFexpress با این دوربین ها (نسخه firmware نسخه 2.20) سیستم عاملی با بروز رسانی جدید را منتشر کرد و قول داد که سیستم عامل مشابهی را برای سایر DSLR های Nikon با کارتهای XQD منتشر کند. با توجه به فناوری موجود در کارتهای CFexpress ، آنها در آینده به استاندارد طلای اکثر دستگاه های رده بالا تبدیل خواهند شد.

خلاصه این کهCFexpress در حال حاضر سریعترین و قدرتمندترین قالب کارت حافظه در بازار است و احتمالاً یکی از گزینه ها برای عکسهای ثابت و دوربین های فیلمبرداری نسل آینده خواهد بود.

• سایز کارت های حافظه

 

 

کارتهای حافظه در اندازه های مختلف در بازار عرضه می شوند. در حالی که کارتهای حافظه قدیمی به مگابایت محدود بودند ، اما کارتهای حافظه جدید نسبت به آن بزرگتر هستند و معمولاً در 64 گیگابایت و اندازه بزرگتر نیز مشاهده می شوند. برخی از جدیدترین نسل از کارتهای حافظه ظرفیتی برابر 512 گیگابایت را ارائه می دهند. ظرفیت کارت حافظه معمولاً بالای هر کارت حافظه مشخص شده است و باید بتوانید به راحتی آن را پیدا کنید. اگر می دانید کارت شما چقدر ظرفیت دارد، واقعاً به چندین عامل بستگی دارد که عبارتند از: سبک عکاسی شما، رزولوشن دوربین شما، نوع فایلی که ثبت می کنید RAW یا JPEG . به عنوان مثال ، کارت 16 گیگابایتی ممکن است برای یک عکاس پرتره که به طور انتخابی با دوربینی با رزولوشن متوسط ​​عکاسی می کند ، کافی باشد ، در حالی که یک عکاس حیات وحش که عکس های زیادی می گیرد ، یا عکاس منظره ای که از تصاویر پانوراما با وضوح بالا عکس می گیرد ، حتی 64 گیگابایت هم استفاده می کند.

• سرعت کارت های حافظه:

کارتهای حافظه همچنین می توانند در سرعت بسیار متفاوت باشند ، یا اینکه چقدر سریع می توانند اطلاعات را بخوانند و ثبت کنند. در این قسمت دقت کنید تا گیج نشوید زیرا رتبه بندی سرعت و نحوه مشخص شدن آنها تا حد زیادی با توجه به نوع کارت حافظه متفاوت است. در این بخش نگاهی خواهیم داشت که چگونه سرعت کارت حافظه در کارتهای حافظه SD ، CF و XQD / CFexpress مشخص می شود.

 

کلاس سرعت کارت های حافظه SD:

انجمن کارتهای SD راهی را برای تعیین سرعت کارت SD از طریق چیزی به نام “کلاس سرعت” یا Speed Class  ارائه کرده است ، که حداقل سرعت نوشتن متوالی که یک کارت حافظه می تواند ارائه دهد را نشان می دهد. علاوه بر این ، Bus Speed نیز وجود دارد ، که به طور معمول چیزی مانند “UHS” تعریف می شود. همچنین مشخصات کلاس سرعت UHS و کلاس سرعت فیلمبرداری وجود دارد که حداقل سرعت ثبت متوالی حتی بیشتر را تعریف می کنند. به جدول زیر دقت کنید:

 

 

همانطور که مشاهده می کنید از نظر حداکثر سرعت باس بین کارتهای UHS-I، UHS-II و UHS-III تفاوت زیادی وجود دارد. در حالی که کارتهای اصلی با سرعت 25 مگابیت در ثانیه ارائه شدند، رابط باس UHS-I این سرعت را به 104 مگابیت در ثانیه افزایش داد و UHS-II جدید توانست این پتانسیل را تا سرعت 312 مگابیت در ثانیه سه برابر کند. جدیدترین استاندارد UHS-III بسیار جدید است و سرعت نظری حداکثر تا 624 مگابایت در ثانیه را ممکن می کند.

درک این نکته ضروری است که کارتهای با سرعت بالا نیز به کارت حافظه ای احتیاج دارند که می تواند از آن سرعت باس پشتیبانی کند. به عنوان مثال ، اگر یک کارت حافظه را با یک رابط باس UHS-II خریداری می کنید ، مطمئن شوید که با اسلات کارت حافظه در دوربین شما UHS-II سازگار باشد ، یا انواع مشکلات مربوط به عملکرد و قابلیت اطمینان را تجربه خواهید کرد..

علاوه بر سرعت باس ، ممکن است کلاسهای سرعت دیگری را نیز پیدا کنید که روی کارتهای حافظه SD مشخص شده اند. بیایید بیش از اینها برویم:

 

 

همه این ها گیج کننده به نظر می رسد، اینطور نیست؟ خوب ، این علائمی است که معمولاً در بسیاری از کارتهای حافظه SDHC و SDXC در آنجا پیدا خواهید کرد. بیایید نگاهی به یک کارت حافظه واقعی بیندازیم و ببینیم که چه اطلاعاتی می توانیم از آن به دست بیاوریم:

 

 

1. ماکزیمم سرعت خواندن کارت:

این حداکثر سرعت خواندن متوالی است که کارت حافظه برحسب مگابایت در ثانیه (مگابیت در ثانیه) قادر است داشته باشد. لطفاً توجه داشته باشید که سرعت نوشتن به ندرت در کارتهای حافظه منتشر می شود و لازم است آن اطلاعات را در کتابچه راهنمای کارت حافظه یا مشخصات ذکر شده پیدا کنید. در این حالت حداکثر سرعت خواندن کارت SD  حدود 300مگابایت در ثانیه است.

 

2. نوع کارت حافظه:

شما همچنین باید بتوانید آرم های اختصاصی کارت SD را که روی برچسب های کارت حافظه وجود دارد، بشناسید. این که آیا کارت از نوع SD ، SDHC یا SDXC است یا خیر. در این مورد خاص ، یک کارت حافظه SDXC است.

 

3. سرعت USH Bus:

سرعت Bus UHS نیز اغلب به طور مستقیم در برچسب های کارت حافظه منتشر می شود. اگر کارت UHS-I باشد ، فقط یک عدد رومی (I) را مشاهده خواهید کرد ، در حالی که اگر این کارت UHS-II باشد ، مانند تصویر بالا ، عدد رومی دو (II) را مشاهده خواهید کرد.

 

4. کلاس سرعت SD:

این عدد نشان می دهد که کلاس سرعت کارت SD چیست. مانند موارد فوق ، تمام کارتهای SD مدرن باید حداقل با 10 رتبه بندی شوند که حداقل سرعت نوشتن متوالی 10 مگابایت در ثانیه را تضمین می کند.

 

5. کلاس سرعت USH:

گذشته از سرعت  UHS Bus ، شما همچنین یک برچسب کلاس سرعت UHS پیدا خواهید کرد. در این مثال خاص ، با برچسب U3 ، می توانم ببینم که این کارت با حداقل سرعت نوشتن 30 مگابایت در ثانیه رتبه بندی شده است.

 

6. ظرفیت کارت حافظه:

ظرفیت کارت حافظه معمولاً در تعداد زیادی نمایش داده می شود. همانطور که در اینجا مشاهده می شود ، این کارت حافظه دارای ظرفیت کلی 128 گیگابایت می باشد.

حالا که با مشخصات ظاهری یک کارت حافظه SD آشنا شدید، به سراغ کارت های CompactFlash می رویم.

کلاس های CompactFlashها:

متأسفانه ، سرعت و کلاس های کارت حافظه بسته به  فاکتور فرم مورد نظر شما متفاوت است. همانطور که در بالا توضیح داده شد ، کارتهای CompactFlash از باس موازی ATA / IDE استفاده می کنند و بنابراین رتبه بندی سرعت آنها تحت تأثیر حداکثر سرعت بالقوه رابط Ultra DMA ، دقیقاً مانند هارد دیسک های قدیمی تر است. در زیر یک جدول آورده شده است که خلاصه 7 حالت مختلف Ultra DMA با حداکثر میزان انتقال مربوط به آنها است:

 

 

کارتهای CompactFlash از لحاظ فنی با سریعترین حالت Ultra DMA 7 محدود می شوند، بنابراین امکان توسعه سریعتر کارتهای CompactFlash در آینده غیرممکن است – آنها همیشه به حداکثر توان 167 مگابایت در ثانیه محدود خواهند شد.

خوشبختانه خواندن کارتهای CompactFlash در مقایسه با کارتهای SD کمی ساده تر است:

 

 

1. ظرفیت کارت حافظه:

ظرفیت کارت حافظه معمولاً در مقادیر بالا نمایش داده می شود. همانطور که در اینجا مشاهده می شود ، این کارت حافظه دارای ظرفیت کلی 128 گیگابایت است.

2. ماکزیمم سرعت خواندن:

این عدد نشان دهنده حداکثر سرعت خواندن است که کارت حافظه بر حسب مگابایت در ثانیه (مگابیت در ثانیه) قادر است داشته باشد. لطفاً توجه داشته باشید که سرعت نوشتن به ندرت در کارتهای حافظه منتشر می شود و لازم است آن اطلاعات را در کتابچه راهنمای کارت حافظه یا مشخصات ذکر شده پیدا کنید. در این حالت حداکثر سرعت خواندن کارت SD 160 مگابایت در ثانیه است.

 

3. مینیمم سرعت نوشتن:

این حداقل سرعت نوشتن است که کارت حافظه می تواند تحویل دهد. همانطور که مشاهده می کنید ، این کارت ویژه تضمین می کند که حداقل 65 مگابایت در ثانیه می تواند بنویسد یا به عبارتی ثبت کند.

 

4. حالت Ultra DMA:

اکثر کارت ها حالت Ultra DMA خود را روی برچسب شان ذکر می کنند که نشانه ای از پتانسیل آن است. این کارت CF خاص از SanDisk دارای حالت Ultra DMA 7 است ، به همین دلیل می تواند به حداکثر سرعت 160 مگابایت در ثانیه برسد.

در مقایسه با کارتهای مدرن حتی راحت تر قابل خواندن هستند. به عنوان مثال ، کارتهای CFast ، XQD و CFexpress اکنون سرعت خواندن و نوشتن را مستقیماً روی برچسب های کارت حافظه ذکر کرده اند ، بنابراین گذشته از اعداد و ارقامی مثل ظرفیت کارت حافظه و شاید سال تولید کارت حافظه ، دیگر لازم نیست نگران اعداد دیگری باشید که ممکن است نیاز است حتما آن ها را بدانید.

• جدول مقایسه سرعت کارت های حافظه:

در زیر خلاصه ای از سرعت کارت های حافظه مختلف ، ورژن آنها و حداکثر سرعت نظری آنها آورده شده است. در جدول زیر فقط به مواردی اشاره کردیم که کاربرد بیشتری دارند:

 

 

همانطور که از جدول بالا مشاهده می کنید ، تنها دو استانداردی که شاهد به روزرسانی مداوم هستند SD و CFexpress می باشند. با این حال ، بر اساس آخرین مشخصات هر دو ، مشخص است که CFexpress قصد دارد از لحاظ حداکثر سرعت دارای نسبت به SD پیشی بگیرد.

 

• برند های کارت حافظه و توصیه ها:

امروزه شرکت های بسیاری هستند که در زمینه تولید کارت حافظه فعالیت دارند. برخی از آنها واقعاً کارت حافظه را تولید می کنند ، در حالی که برخی دیگر از همان قطعات OEM استفاده می کنند و به راحتی برچسب های خود را در بالای آن قرار می دهند. برخی از شناخته شده ترین نام های موجود در این صنعت عبارتند از: SanDisk ، Lexar ، Sony، Samsung ، Transcend ، Kingston ، PNY Technologies ، Toshiba           ، Delkin ، ProGrade ، Verbatim و ADATA.

اگرچه در مورد خرابی مارک های کارت حافظه مختلف آماری گزارش نشده ، اما نظر شخصی من همیشه با SanDisk بوده است. احتمالاً یکی از گرانترین مارک های موجود همین SanDisk است، اما من هرگز ندیده ام که یک کارت حافظه از این برند خراب شود. من اکثر کارتهای SD از SanDisk Extreme Pro را دارم و همیشه کارتهای انتخابی من برای عکسهای مهم بوده اند. هم چنین کارتهای Lexar به طور کلی قابل اعتماد بوده اند ، اما من به دلیل خرابی های قبلی از کارت های SD آنها دور می کنم. کارت های Sony Samsung and هم اخیراً عالی بوده اند – سریع هستند و من هنوز هیچ خرابی را از آن ها تجربه نکرده ام.

این بود تجربیات من که مطمئنا با تجربیات شما متفاوت خواهد بود چون راهی که من رفته ام با شما یکی نبوده و این کاملا طبیعی است. همچنین لازم به ذکر است که مشخصات و ویژگی های یک کارت حافظه هر ساله تغییر می کند ، بنابراین اگر با یک مدل خاص مشکلی را تجربه کرده اید ، بدین معنی نیست که مدل بعدی به همان اندازه بد خواهد بود.

بر اساس تحقیقات من و تجربیات گذشته من ، میزان خرابی در بین تولید کنندگان کارت حافظه مختلف بسیار متفاوت است و معرفی یک برند به عنوان بهترین تقریبا غیر ممکن است. از بین همه برند هایی که معرفی کردیم، برای من مارک هایی مانند SanDisk ، Samsung  و Sony قابل اعتماد هستند.

 

• سازگاری کارت های حافظه دوربین:

با وجود بسیاری از دوربین های جدید امروزی ، ممکن است تشخیص اینکه دقیقا از چه نوع کارتهای حافظه می توانند پشتیبانی کنند ، دشوار باشد. برخی از دوربین ها دارای یک محل کارت حافظه با مشخصات خاص هستند ، در حالی که برخی دیگر دارای محل کارت حافظه دوگانه هستند ، گاهی اوقات با مشخصات کاملاً متفاوت. به جدول زیر دقت کنید:

 

 

• چگونه از یک کارت حافظه محافظت کنیم؟

بعد از تجربه تلخی که کارت حافظه ام را با مجموعه ای از عکس هایم از یک سفر گم کردم، تصمیم گرفتم چاره ای بیاندیشم تا دیگر چنین اتفاقی نیافتد. از دست دادن تصاویر از یک سفر طولانی مدت و که هزینه زیادی برایت داشته است، می تواند بسیار دردناک باشد. بعد از اینکه این اتفاق افتاد ، می فهمید که جنبه مالی آن اصلا مهم نیست، بلکه تلاش هایی که برای ثبت آن عکس ها کردید بیشتر آزارتان می دهد. اگر در هنگام مسافرت یا هر کجای دیگر، اقدامات لازم برای محافظت از عکس های خود را انجام دهید ، می توانید ترس از دست دادن خاطرات گرانبها و کارهای ارزشمند خود را نداشته باشید.

1. از اطلاعات خود بک آپ بگیرید:

چه عکاس حرفه ای باشید و چه عاشق عکاسی ، نه تنها نسخه های موجود از اطلاعات تان بلکه اطلاعات جدیدی که هنوز به حافظه دائمی شما آسیب نرساند ، بسیار مهم هستند. من همیشه لپ تاپ / آی پد یا یک دستگاه ذخیره سازی با خود همراه دارم و روزانه از عکس ها و سایر اطلاعاتم Back up می گیرم. وقتی حرف از Back up می شود، منظور این نیست که پس از تهیه نسخه پشتیبان از عکس ها و آنها را از کارت حافظه تان حذف کنید. شما هرگز نباید داده ها را در یک مکان واحد نگه دارید ، زیرا هر وسیله ذخیره ای می تواند از کار بیفتد. بنابراین وقتی از عکسهای خود نسخه پشتیبان تهیه می کنم ، اصل را روی کارتهای حافظه نگه می دارم ، تا زمانی که با خیال راحت به خانه برگردم. فقط پس از کپی کردن همه تصاویر در فضای منزل و Back up  گرفتن از آنها ، کارت های حافظه را برای سفر یا کار عکاسی بعدی خود آماده می کنم.

شما به چندین روش می توانید از اطلاعات خود back up بگیرید. اگر دوربین شما به اسلات کارت حافظه دوگانه مجهز است ، می توانید دوربین خود را به گونه ای تنظیم کنید تا به طور همزمان در هر دو کارت عکس ثبت کند. شاید این کار به معنای هدر دادن یک کارت باشد، اما ایده خوبی است ، زیرا دو کارت حاوی تصاویر یکسان هستند. اگر داده ها روی یک کارت خراب شده یا یکی از کارت ها از بین رفته باشد ، در کارت دوم هنوز نسخه پشتیبان دارید. کارتهای حافظه ارزان هستند ، بنابراین اگر به عکاسی فیلمبرداری یا اکشن سریع نیاز ندارید ، چندین کارت کندتر داشته باشید که می توانید بصورت موازی از آنها استفاده کنید.

اگر دوربین شما به اسلات کارت حافظه دوگانه مجهز نیست ، یا اگر می خواهید داده های خود را در مکان دیگری هم back up  بگیرید، می توانید از یک لپ تاپ یا هارد های اکسترنال استفاده کنید. تهیه نسخه پشتیبان از عکس های خود در یک دستگاه دیگر همیشه ایده خوبی است. ام اگر دوربین خود را گم کنید ، یا اگر آن را در جایی جای گذاشتید، نمی توانید آن را بازیابی کنید؟

2. کارت حافظه تان را نشانه گذاری کنید:

من معمولاً روی کارتهای حافظه خود را برچسب می زنم و اطلاعات تماسم  را بر روی آنها ارائه می دهم. اگر کارت حافظه شما جایی برای نوشتن ندارد ، کافی است یک برچسب باریک سفید را روی آن قرار دهید و شماره تلفن خود را روی آن بنویسید. اگر کسی کارت حافظه شما را پیدا کند ، حداقل اطلاعات تماس شما را برای تماس در اختیار خواهد داشت.

3. از نگه دارنده کارت حافظه استفاده کنید:

 

 

کارتهای حافظه خود را مرتب نگه دارید و آنها را به طور صحیح در کیف دوربین خود بگذارید. نگه دارنده های کارت حافظه، انواع مختلفی دارند، یکی از آنها که من به شخصه از آن استفادده می کنم مدل Pelican 0915 SD Memory Card است که می تواند حداکثر 12 کارت SD را در خود جای دهد. این کیف کارت ضد آب بوده و در برابر سوء استفاده های گاه به گاه از آن محافظت می شود. تجربه تلخی که از گم کردن کارت های حافظه ام داشتم، به این دلیل بود که موقتا آن را با عجله در جیبم گذاشتم. ذخیره کارتهای حافظه در جیب لباس یا جیب های داخل دوربین ایده خوبی نیست ، زیرا خاک ، رطوبت و سایر عناصر می توانند به آنها آسیب برساند.

اگر هم فقط یک یا دو کارت حافظه دارید و نمی خواهید یک کیف کارت خریداری کنید ، حداقل آنها را در پلاستیکی که همراه کارت ها بوده ، ذخیره کنید. و هنگامی که با آن ها کاری ندارید، آنها را در فضای خشک و خنک (دمای اتاق) نگهداری کنید.

4. کارت هایی که استفاده شده اند را نشانه گذاری کنید.

این توصیه را جدی بگیرید چون به شخصه یک بار یک کارت حافظه ای که قبلا استفاده کرده بودم و تعدادی عکس داشت را format کردم، زیرا بعد از استفاده ، آن را علامت گذاری نکردم. تصاویری که قبلاً داشتم، دیگر قابل بازیابی نیستند ، به خصوص اگر کارت را با تصاویر جدید پر کنید.

به شخصه ، من به سادگی کارت های حافظه را پس از پر کردن در نگهدارنده کارت حافظه خود می گذارم. به این ترتیب ، من می دانم که تا زمانی که به خانه نرسم ، با آن کارتها لمس نخواهم کرد.

• نحوه استفاده صحیح و مراقبت از کارتهای حافظه

نقش کارتهای حافظه را در گردش کار یک عکاس نباید دست کم گرفت – از دست دادن یک کارت ممکن است منجر به مشکلات و ناامیدی های زیادی شود. به نظر من هیچ چیز بدتر از این نیست که به یک زوج تازه ازدواج کرده بگویی که تمام عروسی آنها به دلیل کارت حافظه بد از بین رفته است. در حالی که یک عکسبرداری تجاری حتی با هزینه زیادی قابل تصویربرداری مجدد است ، اما ثبت مجدد یک عروسی کامل غیرممکن است.

بنابراین ، درک این نکته ضروری است که کارت حافظه فقط یک لوازم جانبی ساده نیست. نقش آن به عنوان یک ابزار قابل اعتماد برای ذخیره سازی هرگز نباید نادیده گرفته شود. بیایید برخی از نکات نگهداری را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم :

 

1. از برند های معتبر خریداری کنید:

با وجود بسیاری از برند های متفاوت کارت حافظه با قیمت های مختلف ، ممکن است وسوسه شوید تا کارتی ارزان قیمت از یک یرند ناشناخته خریداری کنید. با این حال ، قبل از تصمیم گیری در مورد خرید، باید به طور جدی تصمیم بگیرید که آیا مایل هستید در آینده با مشکلات احتمالی و مشکلات چنین کارت هایی روبرو شوید یا نه؟

در صورت خرید کارتی با برند نامعلوم، اگر مشکلی پیش آمد دیگر گزینه گارانتی را پیش رو ندارید و احتمالاً برای گرفتن کارت حافظه جدید با یک برند بهتر باید اقدام کنید که در این صورت هزینه اولیه شما نیز به هدر می رود.

از آن گذشته، برای وقت خود نیز ارزش قائل شوید! در صورتی که برای کارت حافظه مشکلی پیش آمد، ممکن است ساعتهای زیادی را برای بازیابی مطالب صرف کنید.

 

2. کارتهای حافظه را از فروشندگان مجاز خریداری کنید:

هنگامی که می دانید کدام برند از کارتهای حافظه را می خواهید، حتماً آن را از فروشندگان مجاز خریداری کنید. این یکی حتی از گزینه 1 هم مهمتر است ، زیرا کارت حافظه جعلی خیلی زیاد وجود دارد!

به یاد داشته باشید ، تمام کارتهای SD کم و بیش یکسان به نظر می رسند ، بنابراین اگر کسی برچسب SanDisk را روی کارت OEM بخورد ، شما نمی دانید که با کارت حافظه جعلی سر و کار دارید. برخی از تولید کنندگان چینی روش هایی را برای جعل کارتهای حافظه به کار گرفته اند و همین سبب شده تا کارتهای حافظه جعلی زیاد شود.

بنابراین اگر کارت مورد علاقه خود را در B&H Photo Video یا Adorama پیدا کردید ، اما با قیمتش مشکل داشتید، این فکر نکنید که می توانید چیزی بسیار ارزانتر در eBay پیدا کنید. شرکت هایی مانند SanDisk قیمت گذاری خود را با نمایندگی های خود هماهنگ می کنند ، بنابراین اگر قیمت گذاری تغییر کند باید حتما به نمایندگی ها اعلام شود. اگر کارتهای حافظه را در آمازون خرید می کنید ، اطمینان حاصل کنید که این کارت توسط آمازون فروخته و ارسال شده است چون گزارش شده است که موارد فروش کارت حافظه جعلی توسط فروشندگان شخص ثالث در آنجا وجود دارد.

 

3. هیچگاه کارت های حافظه دست دوم را خریداری نکنید.

حتی اگر کارت های دست دوم خوبی هم پیدا کنید، من باز هم آنها را پیشنهاد نمی کنم. مشکل کارتهای حافظه استفاده شده این است که شما نمی دانید این کارتها قبل از شما چند بار استفاده شده اند. مثلا اگر عکاسی از آن کارتها خیلی زیاد استفاده کرده باشد، به این معنی است که سلولهای کارت حافظه عمر کمتری دارند ، بنابراین شما ممکن است زودتر از آنچه انتظار دارید با مشکل رو به رو شوید، به خصوص اگر بخواهید زیاد عکاسی کنید.

علاوه بر آن کارتهای حافظه مشخص نمی کنند که قبلا چند بار استفاده شده اند. از آن گذشته، شما نمی دانید که عکاس چگونه از آن کارتها مراقبت کرده و هم چنین انتقال ضمانت نامه تحت نام خود را فراموش نمی کند. کارتهای حافظه امروزه فوق العاده ارزان هستند ، بنابراین من سعی می کنم از کارت های نو استفاده کنم تا دست دوم.

 

4. به مشخصات کارت حافظه دقت کنید:

متاسفانه ، اکثر تولید کنندگان کارت حافظه، برچسب هایی حاوی اطلاعات غلط از کارت های حافظه را روی آنها می چسبانند تا فروش بیشتری داشته باشند، این بدان معناست که نباید انتظار اطلاعات صحیح و واقعی را از برچسب ها داشته باشید.

آیا می دانید که اعداد ثبت شده بر روی کارتهای حافظه معمولاً فقط سرعت خواندن را نشان می دهند، اما سرعت نوشتن را نه؟ بنابراین اگر چیزی مانند سرعت انتقال 95 مگابایت در ثانیه در کارت حافظه را مشاهده می کنید ، این تنها نشان دهنده سرعت بالقوه انتقال از کارت حافظه به رایانه است. کلمه “پتانسیل” در اینجا مهم است زیرا آن سرعت های تبلیغ شده حداکثر سرعت نظری است که یک کارت حافظه می تواند هنگام نوشتن های متوالی از پرونده های بزرگ به آن برسد.

با گذشت سالها ، دریافتم که اکثر کارتهای حافظه نمی توانند به حداکثر سرعتی که می گویند برسند ☹. بنابراین اگر یک کارت حافظه خریداری می کنید که ادعا می کند سرعت انتقال سریع و خواندن و نوشتن  بالا دارد، سعی کنید فایل هایی از کارت حافظه کپی کنید تا ببینید آیا این اعداد واقعیت را منعکس می کند یا خیر.

اما مطمئن شوید دستگاهی که برای تست سرعت کارت حافظه استفاده می کنید خود سرعت بالایی داشته باشد. من سعی کرده ام که کارتهای SanDisk Extreme Pro خود را تست کنم که ادعا می کنند حداکثر سرعت خواندن 95 مگابایت در ثانیه و سرعت نوشتن 90 مگابایت در ثانیه را دارند و هرگز نتوانسته ام به آن سرعت ها برسم. بیشترین توانایی، دستیابی به سرعت  85 مگابیت در ثانیه و 73 مگابیت در ثانیه بوده است که جز بهترین ها هستند.

بنابراین هنگامی که برای خرید، یک کارت حافظه را ارزیابی می کنید ، فقط به برچسب نگاه نکنید. پس از دریافت کارت ، حتماً آن را امتحان کنید. اگر سرعت انتقال فوق العاده کند است ، ممکن است با کارت حافظه جعلی سر و کار داشته باشید!

 

5. کارت های حافظه با ظرفیت بالا خریداری نکنید!

نکته دیگر درمورد کارتهای حافظه، خریدن کارتهایی با ظرفیت فوق العاده بالا نیست. همه این ها به نیاز شما بر می گردد اما اصولا  به کارت حافظه ای احتیاج ندارید که بتواند هزاران تصویر را در خود جای دهد (یک استثنا برای عکاسان حیوانات وحشی هست که قاب های زیادی را ثبت می کنند).

چرا؟ زیرا اگر برای این کارت حافظه با ظرفیت بزرگ مشکلی پیش بیاید، همه چیز را یکباره روی آن از دست خواهید داد. این امر به ویژه برای كسانی كه پروژه های مهم و وقایع را روی یك كارت مموری ثبت می كنند بسیار مهم است.

حال اگر یک دوربین پیشرفته دارید که دارای چندین اسلات کارت حافظه است ، داشتن یک کارت حافظه با ظرفیت بزرگ می تواند مفید باشد. بسیاری از عکاسان، از کارت حافظه دوم به عنوان “پشتیبان” استفاده می کنند و بدون خارج کردن کارت دوم از کارت حافظه با ظرفیت زیاد استفاده می کنند – آنها فقط در صورت لزوم کارت حافظه اول را جایگزین می کنند.

 

 

همچنین ، اگر با چند اسلات کارت حافظه در حالت Overflow عکاسی می کنید ( کارت حافظه اول پر می شود و دوربین شروع به ضبط می کند تا کارت دوم) ، سعی کنید با استفاده از دوربین خود تصاویر را پاک نکنید! هنگام عکسبرداری در حالت Overflow و حذف تصاویر ، هرگز نمی دانید کدام کارت حافظه شامل کدام عکس ها است – دوربین به طور خودکار تصاویر را در کارت اول که فضای در دسترس دارد قرار می دهد. ممکن است تصاویر با هم مخلوط شوند و توالی عکس ها بهم بریزد و به اشتباه عکس هایی که نباید را پاک کنید.

ظرفیت کارتهای حافظه چقدر باید باشد؟ خوب ، همه اینها به میزان استفاده شما بستگی دارد. اگر پرونده هایRAW فشرده شده 14 بیتی با یک دوربین با وضوح بالا ثبت میکنید ، قطعا به فضای زیادی احتیاج خواهید داشت.

اگر با یک دوربین با وضوح پایین و متوسط ​​، پرونده های RAW فشرده شده ثبت میکنید ، ممکن است کارت هایی یا ظرفیت کمتر، مناسب باشند. من خودم هنگام عکسبرداری با دوربین هایNikon  و Fuji ، معمولاً از کارتهای 64 گیگابایتی استفاده می کنم. اما هنگام انجام کار ویدیویی ، پانوراما ، Time-Lapses و  … 64 گیگابایت دیگر کافی نیست( کارتهای با ظرفیت 128 گیگابایت یا ظرفیت بیشتر را ترجیح می دهیم).

 

6. دستگاه هایی سریع و قابل اعتماد برای خواندن کارت های حافظه خریداری کنید.

با گذشت سالها ، من از کارت خوان های مختلف کارت حافظه از Lexar ، SanDisk و سایر تولید کنندگان استفاده کرده ام و مشکلی هم نداشتم.

بیشتر کارت خوان های حافظه که در لپ تاپ ها ساخته شده اند دارای تراشه های OEM مشابهی هستند که در بسیاری از کارت خوان های کارت حافظه مستقل دیگر هم پیدا خواهید کرد. بنابراین ، در بیشتر موارد ، این تکنولوژی در دستگاه های مختلف مشابه است.

 

 

سالهاست که کارت خوان مورد علاقه من Lexar بوده است که به دلیل تطبیق پذیری آن ، کارت خوان بسیار خوبی است. با این حال ، از زمانی که لکسار به یک شرکت چینی فروخته شد ، من هیچ به روزرسانی و ماژول جدیدی را برای پشتیبانی از کارتهای XQD یا CFexpress ندیده ام.

برای کارت های SD ، Lexar Professional USB 3.0 Dual-Slot Reader بسیار ساده تر و کوچکتر نیز بسیار عالی است و هم برای استفاده در لپ تاپ و هم برای دسک تاپ کار می کند. هم چنین اگر لپ تاپ شما از قبل دارای کارت خوان SD است ، دیگر لازم نیست که یک واحد خارجی را دریافت کنید ، مگر اینکه کارت حافظه کارت شما بسیار قدیمی باشد و نمی تواند از سرعت انتقال سریع جدیدترین کارتهای حافظه پشتیبانی کند.

 

7. کارت های حافظه را به درستی Format کنید.

هنگام استفاده از کارتهای حافظه ، خوب است که کارتهای حافظه را در دوربین خود فرمت کنید و ترجیحاً همان دوربینی که با آن عکاسی می کنید. در حالی که لازم نیست کارت های حافظه را در دوربین ها قالب بندی کنید و می توانید همان فرآیند را بر روی رایانه خود طی کنید ، اما انجام این کار را در دوربین ساده تر و سریع تر می دانم. هنگام ثبت عکس با DSLR های Nikon ، تمام چیزی که برای Format کارت حافظه لازم است ، نگه داشتن دو دکمه با برچسب قرمز روی دوربین است ، سپس با فشار دادن دوباره آن دو دکمه ، روند را تأیید کنید.

دلیل دیگری که ممکن است بخواهید کارتهای حافظه را در دوربین خود فرمت کنید این است که برخی از مارک های دوربین مانند سونی بعد از فرمت کردن آنها ، یک بانک اطلاعاتی کوچک را روی کارتهای حافظه ایجاد می کنند که اگر کارت حافظه حاوی آن اطلاعات نباشد، مشکلاتی به وجود می آید. به جای گذر از این دردسرها ، بهتر است کارت های حافظه را فقط در همان دوربینی که با آن عکاسی می کنید، فرمت کنید.

اگر تصمیم دارید کارتهای حافظه را در رایانه خود Format کنید ، مطمئن شوید که گزینه “Quick Format” را مطابق شکل زیر مشاهده می کنید:

 

 

قطعا شما نمی خواهید که رایانه شما یک فرمت سطح پایین از کارت های حافظه را انجام دهد چون به ضرر کارت شما خواهد بود. چون یک Format سطح پایین همیشه طول می کشد ، و اگر می خواهید فایل ها را در صورت Format کردن تصادفی بازیابی کنید ، هرگز قادر به انجام این کار نخواهید بود. برخی از افراد به جای Format کردن آنها ، انتقال محتویات کارتهای حافظه را انتخاب می کنند. این یک عمل عالی است و هیچ مشکلی در انجام آن وجود ندارد ، من نیز  شخصاً از حذف و جابجایی در کارت های حافظه خودداری می کنم. خواندن مطالب کارت حافظه همیشه سریعتر از خواندن + حذف است.

 

8. در حذف تصاویر از دوربین خود عجله نکنید.

اگر از یک تصویر خوشتان نمی آید ، یا اگر مبهم است ، نمی گویم آن را پاک نکنید اما حداقل در حذف آن عجله نکنید، اول به دقت تمام تصاویر را ببینید و سپس عکس هایی که باید را حذف کنید. در بسیاری از دوربین ها اگر سریع پیش بروید ممکن است تصادفا بیش از یک تصویر را حذف کنید. من مواردی را داشتم که از عروسی عکس می گرفتم و بیشتر از آنچه برای پاک کردن نیاز داشتم حذف کردم ، فقط به این دلیل که خیلی سریع دکمه ها را فشار دادم. اگر شما نیاز به حذف تصویری دارید که از آن راضی نیستید و در حال ثبت سوژه مهمی هستید ، بعدا این کار را انجام دهید.

 

9. کارت حافظه را اصولی از دستگاه خارج کنید!!

یک اشتباه دیگر که باید از آن جلوگیری کنید، خارج کردن کارت حافظه در حین انجام عملیات خواندن یا نوشتن است. ممکن است در ظاهر مشکلی برای کارت حافظه پیش نیاید اما تکرار این کار به مرور به کارت شما آسیب می رساند.

اگر می خواهید فرآیند انتقال زیاد به طول نیانجامد، کارت حافظه و یا از آن بدتر ، باتری دوربین خود را خارج نکنید!

برای این که خیال تان راحت باشد و این پروسه زیاد طول نکشد، بهتر است دوربین خود را خاموش کنید. اگر اتفاقی برای دوربین شما افتاده و بنظر درست کار نمیکند، قبل از تصمیم گیری برای انجام هر کاری، مانند بیرون آوردن باتری های دوربین ، منتظر خاموش شدن چراغ کارت حافظه باشید.

مواردی رخ داده است که برخی از دوربین ها با کارتهای حافظه خاص ناسازگار هستند و نتیجه آن عملیات انتقال بیش از حد طول خواهد کشید. برخی از عکاسان به اندازه کافی صبور نبودند که منتظر خاموش شدن چراغ باشند و باتری را خارج کردند، که اغلب منجر به خرابی کارت حافظه می شود.

همین مسئله در مورد جدا کردن کارتهای حافظه از رایانه ها هم صادق است. بهترین روش این است که قبل از خارج کردن کارت حافظه از طریق سیستم عامل خود با خیال راحت از آن خارج شوید، که این کار به راحتی در سیستم عامل های Windows و Mac انجام می شود.

 

10. مظمئن شوید باتری دوربین، شارژ داشته باشد.

سعی کنید باتری دوربین تان همیشه شارژ داشته باشد. با این حال ، برخی از ما تا آخرین حد از شارژ آن استفاده می کنیم تا این که خاموش شود. من هرگز تصور نمی کردم که یک باتری بدون شارژ باعث شود که یک کارت حافظه به طور کامل خراب شود تا اینکه خودم آن را تجربه کردم. باتری دوربین من هنگام ضبط یک فیلم از بین رفت و پس از آنکه باتری جدیدی را داخل کردم ، پیام وحشتناک “ERR” را دیدم. من می دانستم که مرتبط با کارت حافظه است ، سپس آن را از دوربین خارج کردم ، آن را روی رایانه خود قرار دادم و آن را تشخیص نداد!

همان طور که در بالا نیز اشاره کردم اگر کارت حافظه را هنگام عملیات انتقال اطلاعات از دستگاه خارج کنید، نیز کارت حافظه آسیب می بیند به گونه ای که شاید حتی قابلFormat  نیز نباشد. از زمانی که توجه زیادی به میزان شارژ باتری داشتم یعنی لحظه ای که دوربین با علامت باتری قرمز چشمک می زند ، باتری را به بیرون می آورم. کار از محکم کاری عیب نمیکنه

 

11. از بارهای استاتیک خودداری کنید!

اگر در محیط بسیار خشک هستید و لباس هایی می پوشید که استاتیک زیادی را دارند، ممکن است باید از لمس کارت های حافظه خودداری کنید. در حالی که پوسته خارجی اکثر کارتهای حافظه از پلاستیک ساخته شده است ، پینهایی که به دستگاهها وصل می شوند از مس و سایر موادی که برق را انجام می دهند ساخته شده اند. و از آنجا که اجزای الکتریکی به راحتی می توانند با یک بار استاتیک بسوزند، بهتر است از تماس با آنها جلوگیری کنید. اگر می دانید که ممکن است بار استاتیک داشته باشید، یک قطعه فلز مانند دسته در را پیدا کنید و قبل از لمس هر وسیله برقی ، از جمله دوربین و کارت حافظه ، استاتیک داخلی را تخلیه کنید.

 

12. اگر کارت حافظه آسیب دیده است، دیگر عکس نگیرید.

خرابی کارت حافظه بسیار تصادفی است. برخی از خرابی ها موقتی هستند یعنی به صورت لحظه ای دوربین شما خطایی را نشان می دهد اما بعد از آن به شما امکان ادامه تصویربرداری را می دهد ، در حالی که سایر خطاها دائمی هستند. آیا تا به حال هنگام عکاسی با  یک کارت حافظه خاص ، خطایی در دوربین خود مشاهده کرده اید، اگر بله، عکس گرفتن را متوقف کنید! چون ممکن است با ثبت تصاویر بیشتر به کارت آسیب جدی تری برسانید. لحظه ای که خطایی را مشاهده کردید، کارت حافظه را با کارت دیگری جایگزین کنید. اگر خطا ادامه پیدا کرد، ممکن است مربوط به کارت حافظه نباشد. اما اگر خطا از بین برود ، کارت شما ممکن است از بین رفته باشد.

بهترین کار در چنین شرایطی این است که کارت حافظه خود را در اسرع وقت در کارت خوان حافظه قرار دهید و سعی کنید همه فایل ها را کپی کنید. اگر پرونده ها خراب نشده اند و قادر به کپی کردن همه پرونده ها هستید ، باید بدانید که آیا این یک خرابی موقت در دوربین شما بوده است یا شروعی برای خرابی کارت حافظه شماست. پس از انجام انتقال، یک Format سطح پایین از کارت حافظه خود روی رایانه تان داشته باشید. اگر Format کردن، انجام نشد یا خطایی را در طی فرایند مشاهده کردید ، زمان آن رسیده است که یا کارت حافظه جدیدی بخرید، یا اگر هنوز کارت تان گارانتی دارد، می توانید از آن طریق اقدام کنید. اگر فرمت سطح پایین تکمیل شد و خطایی را مشاهده نکردید ، پس خیالتان راحت باشد.

اگر نتوانستید فایل ها را از کارت حافظه آسیب دیده بازیابی کنید، شانس اینکه بتوانید آن پرونده ها را برگردانید بسیار کم است. برای برگرداندن فایل ها می توانید از نرم افزار بازیابی استفاده کنید ، اما بازیابی معمولاً فقط روی فایل های حذف شده و کارت های فرمت شده کار می کند ، نه روی کارت های خراب. اگر داده های کارت حافظه بسیار مهم است ، ممکن است بخواهید به یک شرکت بازیابی مراجعه کرده و از آنها بپرسید که آیا آنها می توانند کمک کنند. به خاطر داشته باشید که چنین شرکت هایی معمولاً مبلغ زیادی را برای بازیابی اطلاعات شما دریافت می کنند!

 

13. کارت حافظه را از تماس مستقیم با نور خورشید و رطوبت، دور نگه دارید!

اگر می خواهید عمر کارتهای حافظه خود را طولانی تر کنید ، همیشه از آنها در برابر شرایط هوایی محافظت کنید. هرگز کارتهای حافظه را در زیر آفتاب مستقیم نگذارید.  به خاطر داشته باشید که پوسته های کارت حافظه از پلاستیک ساخته شده و پلاستیک می تواند هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب به راحتی ذوب شود. علاوه بر این ، با گذاشتن کارتهای حافظه در زیر نور مستقیم خورشید ، ممکن است به اجزای الکتریکی کارتها آسیب برسانید. دشمن دیگر الکترونیک رطوبت و آب حاوی مواد معدنی است. در حالی که H₂O خالص به هیچ وجه مضر نیست.

اگر به طور اتفاقی یک کارت حافظه در آب افتاد، قبل از تلاش برای خواندن اطلاعات از آن، حتماً آن را کاملاً خشک کنید. اطمینان حاصل کنید که کارت فقط در قسمت خارجی خشک نشده است ، بلکه درون پوشش پلاستیکی آن نیز کاملاً خشک است.

 

14. از کارتهای حافظه به عنوان نسخه پشتیبان استفاده کنید.

همانطور که قبلاً نیز اشاره کردم ، همیشه سعی می کنم حداقل در دو مکان مختلف ، نسخه پشتیبان از اطلاعاتم تهیه کنم. اگر تنها یک لپ تاپ با من باشد ، لپ تاپ به یک حافظه اولیه تبدیل می شود و کارت های حافظه ای که من استفاده کرده ام ، به حافظه ثانویه تبدیل می شوند. اگر من یک لپ تاپ و یک هارد اکسترنال داشته باشم ، به ترتیب حافظه های اولیه و ثانویه من می شوند، در حالی که کارت های حافظه من به یک ذخیره سازی سوم تبدیل می شوند.

 

15. هر چند سال یکبار، یک کارت حافظه جدید تهیه کنید.

برخی از ما کارت حافظه هایی با ظرفیت بالا تهیه می کنیم و فکر می کنیم که می توانیم برای همیشه از آنها استفاده کنیم. با هر نوع پروسه ذخیره کردن، بعد از مدتی سوال پیش می آید که “چه زمانی” این کارت تهیه شده است. چون کارتهای حافظه بعد از مدتی از بین می روند و هرچه بیشتر از آنها استفاده کنی ، احتمال شکستن آنها بیشتر است. بنابراین جایگزین کردن کارتهای حافظه هر چند وقت یک بار کار خوبی است. شاید هر 3-4 سال ، شاید دیر یا زود ، بسته به اینکه چه مقدار عکس ثبت می کنید. همچنین بخاطر داشته باشید که کارتهای حافظه جدید به احتمال زیاد در مقایسه با کارتهای حافظه بسیار قدیمی بسیار سریعتر و بالقوه و حتی قابل اطمینان تر خواهند بود. فقط قبل از خرید، آنها را حتماً بررسی کنید. چون قطعا نمی خواهید از یک کارت حافظه نسل جدید استفاده کنید که ممکن است با دوربین تان یا کارت خوان حافظه تان سازگاری نداشته باشد.

• نظریه هایی راجع به کارت حافظه

 

 

حتما مقداری فضا در کارت حافظه بگذارید باقی بماند.

برخی معتقدند که هرگز نباید کارت حافظه کاملاً پر شود ، چون هم کارت کند عمل می کند و هم ممکن است در مواردی باعث خرابی شود. این نظریه، از طرف افرادی است که نمی دانند درمورد چه چیزی صحبت می کنند. اول اینکه، من هیچوقت ندیده ام که موردی پیش بیاید که کارت حافظه پر شود تا جایی که فضایی باقی نمانده باشد. هنگام عکسبرداری ، اگر دوربین مشاهده کند که یک تصویر قادر نخواهد بود کاملاً روی کارت حافظه قرار بگیرد ، به سادگی عکسبرداری متوقف می شود و یک پیغام “full” را نشان می دهد.

دوم اینکه، کارتهای حافظه مانند سایر حافظه ها کار نمی کنند که ممکن است با کمبود فضا، عملکردشان کند شود. سوم اینکه، پر کردن کارت حافظه ارتباطی با خرابی آن نخواهد داشت. من بیش از 10 سال است که با دوربین های دیجیتال مشغول تصویربرداری هستم و همیشه عکاسی می کنم تا زمانی که دوربین هایم به من بگویند کارت حافظه پر است. حتی در هنگام فیلمبرداری ، من موفق به پر کردن کارت ها شده ام ، اما هنوز ندیده ام که یک کارت در نتیجه این کار خراب شود.

 

نظریه حذف تصاویر از کارتهای حافظه

نظریه دیگر این است که حذف تصاویر از دوربین شما می تواند باعث بروز مشکل و خرابی احتمالی کارت حافظه شود. باز هم ، من مطمئن نیستم که چنین ادعاهایی از کجا می آیند، اما هیچ پشتوانه علمی برای آنها وجود ندارد. در حذف تصاویر از دوربین ، آسیبی به کارت شما وارد نمی شود. این کار درست مانند این است که تصاویر روی رایانه تان را حذف کنید، و هیچ گاه مشکلی پیش نخواهد آمد. من سالهاست که این کار را می کنم و هیچ وقت ندیده ام کارت به این دلیل خراب شود!

تنها موردی که ممکن است بخواهید از حذف تصاویر خودداری کنید، زمانی است که دو کارت حافظه در حالت Overflow دارید. همانطور که قبلاً نیز اشاره کردم ، دوربین شما تصاویر را در اولین کارت حافظه که فضای کافی دارد قرار می دهد ، بنابراین اگر بعد از اینکه دوربین شروع به قرار دادن تصاویر روی کارت دوم کرد ، به حذف تصاویر از یک کارت ادامه دهید، چون ممکن است توالی عکس ها بهم ریخته باشد، شاید به اشتباه یک عکس خوب را پاک کنید. همچنین ، اگر تصمیم دارید تصاویر را از دوربین خود حذف کنید ، مطمئن شوید که فقط آنچه را لازم ندارید حذف می کنید – بعضی از دوربین ها به گونه ای طراحی شده اند که به ازای حذف هر تصویر از شما سوال می کند: آیا می خواهید این تصویر را پاک کنید یا نه؟ که اگر مراقب نباشید، ممکن است به طور تصادفی تصاویر قبلی را حذف کنید.

سؤالات متداول درباره کارت حافظه

ما لیستی از سؤالات متداول  مربوط به کارتهای حافظه را در زیر گردآوری کردیم:

1. کارت حافظه چه مقدار عمر می کند؟

این امر به عوامل بسیاری از جمله کیفیت کارت حافظه ، میزان استفاده از آن و نحوه مراقبت از آن بستگی دارد. اکثر کارتهای حافظه می توانند 5 سال یا بیشتر عمر کنند، اما توصیه می شود هر چند سال یک بار آنها را تعویض کنید ، به خصوص هنگامی که از آنها استفاده زیادی می شود.

 

2. آیا Format کردن کارت حافظه همه چیز را حذف می کند؟

هنگام انجام یک Format استاندارد در رایانه یا روی دوربین دیجیتال ، فهرستی از اطلاعات شما که روی کارت وجود دارد، حذف و یک قالب جدید جایگزین خواهد شد. این بدان معناست که در صورت استفاده از نرم افزار ریکاوری ، پرونده ها قابل بازیابی هستند .

 

3. آیا کارتهای حافظه نیاز به Format دارند؟

خیر ، کلیه کارتهای حافظه از کارخانه یک pre-Format شده اند. با این حال ، پس از استفاده ، توصیه می شود که آنها را از طریق دوربین فرمت کنید.

 

4. تفاوت بین Format کارت حافظه و حذف فایل ها از آن چیست؟

Format کارت حافظه تمام داده ها را حذف می کند در حالی که حذف فایل ها فقط پرونده های انتخاب شده را از کارت حذف می کند.

 

5. بهترین کارت حافظه چیست؟

این به عوامل زیادی بستگی دارد ، از جمله کارت حافظه مورد نیاز شما ، دوربین شما و … . لطفاً برای انتخاب یک کارت حافظه خوب به مقالات سایت ما حتما مراجعه کنید.

 

6. چند کارت حافظه باید خریداری کنم؟

این به نیاز شما بستگی دارد. در صورت شروع کار ، توصیه می کنیم حداقل دو کارت حافظه با ظرفیت متوسط ر​​و به بالا خریداری کنید ، همانطور که در مقاله توضیح داده شده است.

 

7. حداکثر ظرفیت ذخیره سازی کارت حافظه چیست؟

بستگی به نوع کارت حافظه ، استاندارد و تولید آن دارد. جدیدترین استانداردهای کارت حافظه ظرفیت کارت حافظه را تا 128 TB امکان پذیر می سازد. در عمل بالاترین ظرفیت کارت حافظه که امروز شاهد آن هستیم بین 256 گیگابایت و 1 TB است.

 

8. یک کارت حافظه چند تصویر را می تواند نگه دارد؟

این به اندازه تصاویر و نوع فشرده سازی بستگی دارد. دوربین های با وضوح بالا می توانند پرونده های بسیار بزرگی تولید کنند ، به خصوص وقتی که در قالب RAW هستند. اکثر دوربین ها بسته به تنظیمات شما، به طور خودکار  می توانند کل تصاویر را در کارت حافظه جای دهند. محاسبه تقریبی تعداد کل تصاویری که یک کارت می تواند ذخیره کند بدین صورت است که  ظرفیت کل کارت حافظه را بر اساس اندازه معمولی تصاویر تقسیم کنید. به عنوان مثال ، برای اندازه متوسط ​​50 مگابایت در هر تصویر RAW ، یک کارت حافظه 64 گیگابایتی می تواند تقریباً 1310 تصویر (1024/50 * 64) داشته باشد.