نورسنجی نقطه‌ای چیست و چه کاربردی دارد؟

نورسنجی نقطه ای فقط یکی از این حالت‌های نورسنجی است اما بسته به اینکه می‌خواهید از چه چیزی عکاسی کنید، ممکن است مهم‌ترین حالت نورسنجی باشد. در ادامه با اینکه نورسنجی نقطه‌ای چیست و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم آشنا خواهیم شد. با ما همراه باشید.

حالت نورسنجی چیست؟

حالت‌های نورسنجی یکی از قابلیت‌های دوربین دیجیتال شما هستند. زمانی که شما روی یک صحنه یا سوژه فوکوس می‌کنید، کلید شاتر دو عملکرد خواهد داشت. یکی از این عملکردها قرار دادن نقطه‌ی کانونی است و دیگری سنجش صحنه.

حالت‌های نورسنجی فقط زمانی کاربرد خواهند داشت که از حالت دستی برای عکاسی استفاده نکنید. اولویت شاتر یا دیافراگم و دیگر حالت‌های برنامه قسمتی از صحنه را انتخاب می‌کنند تا نور مناسب را براساس آن ثبت کنند. اینکه دوربین از کدام قسمت نور را مورد سنجش قرار می‌دهد به حالت نورسنجی آن بستگی دارد.

چهار حالت نورسنجی اصلی وجود دارد:

• Evaluative (دوربین‌های کانن)/Matrix (دوربین‌های نیکون): این حالت داده‌ها را از تمام سطح کادر تصویر جمع‌آوری می‌کند و حتی به نقطه فوکوس شما هم اولویت بیشتری خواهد داد.
• حالت نورسنجی جزئی (Partial): داده‌ها را از قسمت دایر‌ه‌ای کوچکی در وسط کادر تصویر جمع‌آوری خواهد کرد. این قسمت حدود 10 تا 15 درصد از کل صحنه را پوشش می‌دهد.
• میانگین مرکز (Center-Weighted Average): این حالت مثل حالت نورسنجی جزئی و نقطه‌ای است و فقط قسمتی که نورسنجی از روی آن انجام می‌شود بزرگتر است.
• حالت نورسنجی نقطه ای: این حالت هم مثل نورسنجی جزئی است ولی فقط نقطه‌ی مرکز دایره استفاده خواهد شد و 5% از کل کادر پوشش داده خواهد شد.

[relatedpost post=”146978″]

حالت نورسنجی نقطه ای چیست؟

در این حالت دوربین فقط بخش خیلی کوچکی از صحنه‌ی مقابل را ارزیابی خواهد کرد. این بخش چیزی حدود 1 تا 5 درصد از کادر کلی منظره‌یاب است و به صورت پیشفرض در قسمت مرکزی منظره‌یاب قرار دارد.

شما می‌توانید با تغییر نقطه کانونی عکس، محل نورسنجی را هم تغییر دهید. در صورتی که فوکوس کنید و بدون رها کردن کلید شاتر کادربندی تصویر را دوباره انجام دهید، حالت نورسنجی روی همان قسمت قبلی قرار خواهد گرفت.

نکته خیلی مهمی که باید در اینجا به یاد داشته باشید این است که حالت نورسنجی نقطه بقیه کادر تصویر را مورد ارزیابی قرار نخواهد داد. البته ممکن است این موضوع بسته به تولیدکننده و مدل دوربین شما کمی متفاوت‌تر باشد. برخی دوربین‌ها میانگینی از دیگر نقاط نورسنجی را هم محاسبه خواهند کرد و برخی دیگر هم از مناطق سایه و هایلایت پشتیبانی خواهند کرد.

[relatedpost post=”145625″]

چرا باید از حالت نورسنجی نقطه ای استفاده کرد؟

همانطور که قبلا ذکر شد حالت نورسنجی نقطه ای بقیه‌ی سطح منظره‌یاب را مورد بررسی قرار نخواهد داد و به همین خاطر سوژه‌ی شما بهترین اطلاعات نور و درنهایت نوردهی را خواهد داشت. در زمانی که سوژه مهم‌ترین قسمت کادر تصویر است می‌توانید از این حالت استفاده کنید.

صحنه‌هایی که کنتراست خیلی زیادی دارند جایی است که این حالت بیشترین کاربرد را دارد. برای مثال در صورتی که با استفاده از حالت ماتریکس، تابش نور از پشت سر باعث خواهد شد صحنه به شکل ضد نور به تصویر کشیده شود، می‌توانید از این حالت نورسنجی استفاده کنید. در صورتی که از حالت نورسنجی نقطه ای روی صورت سوژه استفاده کنید، می‌توانید مطمئن باشید که بهترین نوردهی ممکن را خواهید داشت.

با این وجود این حالت با مشکلاتی هم روبرو است. نورسنجی نقطه‌ای ممکن است صورت را به خوبی نوردهی کند اما ممکن است باعث نوردهی بیش از اندازه‌ی پس زمینه شود. در خیلی از مواقع این نوع نورسنجی باعث نوردهی زیاد یا کم بخش‌هایی از تصویر شما خواهد شد. اینکه کدام حالت برای شما رخ خواهد داد کاملا به نور محیطی موجود بستگی دارد.

عکاسی از ماه یکی دیگر از حالت‌هایی است که استفاده از نورسنجی نقطه‌ای کاربرد خیلی زیادی دارد. شما در این حالت می‌خواهید که ماه بهترین نوردهی ممکن را داشته باشد. آسمان تیره از اهمیت کمتری برخوردار است و می‌تواند کمتر نوردهی شود. در عکاسی از ماه نوردهی کم آسمان از اهمیت زیادی برخوردار نیست.

چه زمانی از حالت نورسنجی نقطه ای استفاده کنیم؟

حالت نورسنجی نقطه‌ای بهترین کاربرد را برای نورپردازی درست یک سوژه یا عنصر در تصویر دارد. با قرار دادن اولویت نوردهی روی صورت سوژه یا عنصر مورد نظر خود، باعث خواهید شد مهم‌ترین قسمت کادر تصویر برای دوربین شما آنجا باشد.

عکاسی پرتره یکی از سبک‌های خیلی خوب برای استفاده از این حالت نورسنجی است. عکس‌های پرسنلی، بازیگرهایی که در محیط سینمایی هستند، عکس‌های خانوادگی و یا حتی پرتره‌های خیابانی همگی قابلیت استفاده از این حالت نورسنجی را دارند. در تمامی این حالت‌ها فرد مقابل دوربین سوژه‌ای است که شما روی آن فوکوس خواهید کرد.

در این حالت‌ها پس زمینه از اهمیت کمتری برخوردار است و به همین خاطر نوردهی صحیح آن خیلی مهم نیست و تمام قسمت‌های دیگر تصویر می‌توانید بیش از اندازه یا کمتر از مقدار نیاز نوردهی شوند.

برای مثال در صورتی که از موزیسین‌های روی صحنه یا دیگر شرایط مستند عکاسی می‌کنید سوژه مهم‌ترین بخش تصویر است و به همین خاطر باید به درستی نورپردازی شود. در اکثر اوقات، نورهای روی صحنه از کیفیت خیلی بدی برخوردار هستند. این نورها یا خیلی قوی هستند و یا اصلا هیچگونه نوری وجود ندارد. در این شرایط با استفاده از حالت نورسنجی نقطه‌ای شما می‌توانید عکس‌هایی خلق کنید که سوژه را با نوردهی مناسب به تصویر می‌کشند.

در صورتی که از حالت نورسنجی ماتریکس برای عکاسی استفاده کنید، سوژه‌ی شما خیلی تاریک و یا خیلی روشن خواهد بود. همچنین ممکن است صحنه و یا محیط نیز خیلی جذاب نباشد. با استفاده از حالت نورسنجی نقطه ای شما می‌توانید آن را به خوبی مخفی کنید.

[relatedpost post=”75043″]

سخن نهایی

عکاسی حرفه‌ای است که برای هر کسی متفاوت است به همین خاطر تنظیماتی که انتخاب می‌کنید باید نشان دهنده‌ی چیزی باشد که در حال عکاسی از آن هستید.

حالت نورسنجی ماتریکس برای عکاسی منظره مناسب است اما نورسنجی نقطه‌ای برای عکاسی از سوژه‌ها و یا عناصر تکی که تفاوت خیلی زیادی در مقدار نور وجود دارد مناسب‌تر است.

این حالت عملکرد خیلی خوبی برای پرتره‌های محیطی ندارد. در این نوع عکاسی شما باید تاکید را هم روی سوژه و هم روی بقیه صحنه قرار دهید. این نوع نورسنجی برای این سبک عکس‌ها فقط وقتی کاربرد خواهد داشت که شدت نور روی سوژه و پس زمینه به یک اندازه باشد.

حالت نورسنجی ماتریکس و دیگر حالت‌های نورسنجی نیز عملکرد خیلی خوبی خواهند داشت اما باید شرایط نوری پس زمینه و پیش زمینه کاملا شبیه به هم باشد. برای درک بهتر این حالت از خانه بیرون بروید و آن را امتحان کنید. به این صورت برای هر اتفاقی که رخ دهد آماده خواهید بود.