آموزش مفاهیم عکاسی

کسانی که می خواهند در کلاس های آموزش عکاسی شرکت کنند باید بدانند که این کلاس ها پر از مفاهیم و اصلاحات جدید است؛ در حالی که در ارتباط با عکاسی، صدها اصطلاح وجود دارد، اما تازه کارها باید این 10 اصطلاح مربوط به مفاهیم عکاسی را بدانند تا بتوانند مبانی اولیه عکاسی را به خوبی یاد بگیرند.

دیافراگم

دیافراگم (aperture)، اولین اصطلاح رایج عکاسی است که باید یاد بگیرید. به زبان ساده، دیافراگم میزان باز شدن دهانه لنز دوربین است. به لنز دوربین به عنوان یک پنجره فکر کنید. پنجره های بزرگ یا زاویه های بازتر اجازه ورود نور بیشتری را می دهند، در حالی که پنجره های کوچک نور کمتری را از خود عبور می دهند. یک دیافراگم باز باعث می شود نور بیشتری وارد لنز دوربین شده و بتوانید عکس روشن تری بگیرید، در حالی که دیافراگم کوچکتر نور کمتری را عبور می دهد.

دیافراگم با عدد اف یا f-stop اندازه گیری می شود، یک عدد f-stop کوچک مانند f / 1.8 یک دهانه باز و یک عدد f-stop بزرگ مانند f / 22 یک دهانه بسیار باریک لنز را نشان می دهد.

دیافراگم یکی از سه تنظیمات دوربین عکاسی است که میزان نوردهی تصویر یا میزان روشنایی و تاریکی آن را مشخص می کند. همچنین، دیافراگم بر این موضوع که چه اندازه از تصویر در فوکوس باشد، تأثیر می گذارد. دیافراگم های باز، باعث ایجاد پس زمینه کرمی رنگی می شود که در فوکوس نیست؛ در حالی که دیافراگم های بسته تر، مقدار بیشتری از تصویر را شارپ نگه می دارند.

 عمق میدان

عمق میدان (depth of field) یک اصطلاح عکاسی است که نشان می دهد چه مقداری از تصویر در فوکوس قرار دارد. دوربین در یک نقطه فوکوس می کند، اما محدوده ای در جلو و پشت آن نقطه شارپ و در ناحیه فوکوس باقی می ماند که به آن عمق میدان می گویند.

عکس های پرتره اغلب دارای یک پس زمینه محو و کم رنگ هستند که این یک عمق میدان کم است. از طرف دیگر، در عکس های منظره اغلب مقدار بیشتری از تصویر در فوکوس قرار دارد که این یک عمق میدان زیاد است و به این طریق محدوده وسیعی تری از عکس شارپ باقی می ماند.

نوردهی

اکسپوژر در عکاسی (Exposure) یا نوردهی، میزان روشن یا تاریک بودن یک عکس را نشان می دهد. وقتی سنسور دوربین در معرض نور قرار می گیرد، یک عکس ایجاد می شود که مفهوم نوردهی نیز از همین موضوع نشات می گیرد. یک عكس تاريك در معرض نور کمی قرار گرفته و یک عکس روشن بیش از حد در معرض نور قرار گرفته است. نوردهی از طریق دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو (ISO) کنترل می شود که این سه مورد با هم مثلث نوردهی را تشکیل می دهند.

فوکوس

وقتی چشمان شما روی جسمی که در نزدیکی شما قرار دارد متمرکز می شود یا فوکوس می کند، اشیا دورتر تار و محو دیده می شوند. اصطلاح “فوکوس” (Focus)در عکاسی نیز معنای مشابهی دارد. چیزی که روی آن فوکوس شود در عکس شارپ و با وضوح بالا می افتد؛ در حالی که جسم خارج از فوکوس، شارپ نیستند. مناطق مختلف فوکوس مشخص می کنند که دوربین روی نقاط متعددی فوکوس کرده است یا روی یک نقطه که توسط عکاس انتخاب شده است.

ایزو

یکی دیگر از مفاهیم پایه عکاسی، ایزو (ISO) است که تعیین می کند دوربین چقدر نسبت به نور حساس است. به عنوان مثال، ایزو 100 به معنای این است که دوربین نسبت به نور خیلی حساس نیست و برای عکاسی در نور روز عالی می باشد. ایزو 3200 به این معنی است که دوربین نسبت به نور بسیار حساس است؛ بنابراین می توانید از ایزوی بالاتر برای گرفتن عکس در نور کم استفاده کنید. نکته مهم این است که تصاویر در ISO های بالا دانه بندی شده و جزئیات کمتری دارند. به عبارت دیگر، تصویر در ایزوهای بالا نویز بیشتری دارد. برای دستیابی به نوردهی صحیح و مناسب، ایزو باید با توجه به دیافراگم و سرعت شاتر تنظیم می شود.

سرعت شاتر

سرعت شاتر (shutter speed) بخشی از دوربین است که باز و بسته شده تا نور وارد و عکس گرفته شود. سرعت شاتر مدت زمانی است که شاتر باز می ماند و بر اساس ثانیه یا کسری از ثانیه نوشته می شود، مانند 1/200 ثانیه یا 1” که نماد قرار گرفته در بالای عدد آن، یک ثانیه کامل را نشان می دهد.

هر چه از سرعت شاتر پایین تری استفاده کنیم یعنی شاتر زمان بیشتری را باز می مان و، نور بیشتری وارد دوربین می شود.

اما اگر در هنگام باز بودن شاتر یعنی در سرعت شاترهای پایین از سوژه در حال حرکت عکس بگیرید، سوژه شما تار خواهد شد و اگر در زمان باز بودن شاتر، دوربین حرکت کند، کل تصویر تار خواهد شد. به همین دلیل برای سرعت شاترهای پایین تر (یا همان طولانی تر) استفاده از سه پایه دوربین ضروری است.

نویز در عکاسی

در واقع نویز (Noise)، لکه های موجود در عکس است که گاهی به آن دانه نیز گفته می شود. عکس های گرفته شده در ایزوهای بالا نویز زیادی دارند، بنابراین با توجه به میزان نور فضا بهتر است از کمترین مقدار ایزوی ممکن استفاده کنید.

بوکه در عکاسی

بوکه (Bokeh)، کره هایی هستند که در نواحی خارج از فوکوس ایجاد می شوند. این اثر با استفاده از دیافراگم های باز در پس زمینه یک عکس ایجاد می شود. بوکه، اثر جالبی است که در کیفیت عکس شما تاثیر زیادی خواهد داشت.

منظره یاب

منظره یاب (Viewfinder) روزنه ای است که در آن نگاه کرده و می توانید عکس بگیرید. برخی از دوربین های دیجیتال منظره یاب نداشته و فقط یک صفحه نمایش دارند، اما همه دوربین های DSLR و اکثر دوربین های بدون آینه دارای منظره یاب هستند.

دکمه شاتر

دکمه شاتر (shutter button) دکمه ای است که برای گرفتن عکس فشار می دهید. این دکمه به شما امکان می دهد تا سوژه را انتخاب کرده و عکس بگیرید.