سونی قبل از اینکه دوربین های سری 6000a را وارد بازار کند، چند سال قبل‌تر با مدل‌های خیلی پیشرفته‌تر شروع کرده بود. اولین دوربین های بدون آینه سونی NEX-3 و NEX-5 بودند که در هنگام ورود به بازار خیلی هم با استقبال مواجه شدند. اما این شرکت در یک تغییر سیاست عجیب، عبارت NEX را ازروی این دوربین‌ها حذف کرد و در سال 2014 اولین دوربین سری 6000a را معرفی کرد.
رزولوشن 24.2 مگاپیکسلی حسگر این دوربین در کنار اندازه بزرگ آن یعنی سایز APS-C و طراحی فوق‌العاده بدنه این دوربین که می‌توانست با کیفیت فوق‌العاده بالایی فیلمبرداری کند، باعث شد تا 6000a هم برای عکاسان عمومی و هم برای حرفه‌ای‌ها به یک اندازه جذاب باشد.
اما سونی این مسیر را رها نکرد. این شرکت در سال‌های بعد به‌روزرسانی‌های جدیدی برای این مدل معرفی کرد؛ قابلیت فیلمبرداری با رزولوشن 4K، حسگرهای IBIS که از نظر پردازش نویز قوی‌تر بودند و البته لرزشگیر روی حسگر را به مدل اولیه اضافه کرد.
جالب اینجاست که بعد از حدود 8 سال از معرفی مدل اولیه، این دوربین هنوز در بازار وجود دارد!
اکنون مدل‌های Sony 6000a، A6100، A6300، A6400، A6500 و A6600 از این سری در بازار وجود دارند (و البته ما هم نمی‌دانیم چرا A6200 در این میان جا افتاده است!).
اگر هر شش مدل را کنار هم بگذارید از نظر ظاهری آن‌قدر به هم شبیه هستند که نمی‌توانید تفاوت آنها را درک کنید. شاید بتوان گفت A6600 کمی ضخیم‌تر شده و A6300 هم به‌سختی در بازار پیدا می‌شود.
بررسی دوربین های سری 6000a سونی
بیایید یک نگاه اجمالی و سریع به هر کدام بیندازیم:
دوربین سونی 6000a
این دوربین برای اولین‌بار در زمستان 1392 معرفی شد و در حال حاضر ارزان‌ترین مدل از این سری دوربین‌ها است. مانند همه دوربین های سری 6000a این دوربین هم میرورلس است، یعنی بدون آینه طراحی شده و می‌توانید لنز آن را تعویض کنید. اما مدل‌هایی از آن همراه با یک لنز کیت در بازار پیدا می‌شوند که خرید آنها به‌صورت جداگانه قیمت بیشتری از خرید آن به‌صورت کیت دارد.
مانت لنز 6000a هم مانت مشهور Sony E است که هم توسط خود سونی و هم شرکت‌های سازنده لنز دیگر مانند سیگما و تامرون و … عرضه می‌شود؛ بنابراین اگر مدل کیت را نگیرید می‌توانید از بین برند‌های دیگر هم لنز‌های خوبی را با قیمتی مناسب برای آن تهیه کنید.
طراحی این مدل به‌قدری دقیق و حساب‌شده انجام شده که در طول تمامی سال‌های بعد بدون تغییر باقی‌مانده است. البته بدنه آن فلزی نیست و برای سبک‌تر شدن، از پلاستیک فشرده ساخته شده است. اما به‌شدت خوش‌دست و راحت است و از در دست گرفتن آن حس خوبی می‌گیرید.
6000a هم مانند دیگر مدل‌های بعدی دارای منظره‌یاب الکترونیکی است، اما رزولوشن آن 1,440,000نقطه‌ای است که در مدل‌های بعدی فقط A6100 این شرایط را دارد و همه مدل‌های دیگر از منظره‌یاب 2,359,296 نقطه‌ای استفاده می‌کنند. همچنین برخلاف تمام مدل‌های دیگر، این تنها مدلی است که با رزولوشن 1080p فیلمبرداری می‌کند و در همه مدل‌های دیگر این رزولوشن برابر 4K است. اگر عکاسی می‌کنید، احتمالاً این مورد چندان برایتان اهمیت نخواهد داشت.
اما این مدل با گذشت این سال‌ها به‌شدت ارزان شده است و یک انتخاب فوق‌العاده برای ورود به دنیای میرورلس‌های مانت E سونی است. اگر یک دوربین عمومی با کیفیت بسیار بالا و امکانات قابل‌قبول می‌خواهید حتماً این مدل را در نظر داشته باشید.
دوربین سونی A6300
سونی دقیقاً دو سال بعد از 6000a، یعنی در بهمن سال 1394 ، یک به‌روزرسانی فوق‌العاده برای این دوربین‌ها معرفی کرد. A6300 نه‌تنها می‌توانست با رزولوشن 4K فیلمبرداری کند، بلکه امکانات فوکوس آن هم بسیار پیشرفته‌تر شد. حالا کاربران می‌توانستند به‌جای 179 نقطه فوکوس تشخیص فاز برای عکاسی، از 425 نقطه فوکوس استفاده کنند. این موتور فوکوس حتی در همان زمان هم آن‌قدر پیشرفته بود که سونی این سیستم را تا به امروز و در همه مدل‌های دیگر هم ادامه داده است.
تعداد نقاط فوکوس با تشخیص کنتراست در این دوربین هم (که در حالت فیلمبرداری کاربرد زیادی دارند) از 25 نقطه در مدل قبلی به 169 نقطه رسید و پوشش بهتری روی سطح کادر ایجاد کرد. اما ازآنجاکه نمایشگر این دوربین هنوز لمسی نشده بود، این نقاط فوکوس را باید توسط دکمه‌‌های روی بدنه انتخاب می‌کردید. شاید یادتان باشد، آن زمان نمایشگر لمسی یک آپشن محسوب می‌شد و خیلی از دوربین‌ها این قابلیت را نداشتند!
دوربین سونی A6300 اولین دوربین از این سری بود که فیلمبرداری با S-Gamut3/S-Log3 و ضبط فیلم با سرعت‌های اسلوموشن را ارائه کرد که در زمان خود انقلابی در این رده دوربین‌ها محسوب می‌شد. پورت میکروفون هم روی بدنه آن قرار گرفت تا برای اولین‌بار امکان اتصال میکروفون خارجی در هنگام ضبط ویدئو به آن برقرار شود.
این دوربین خیلی زود از بازار بیرون رفت.
دوربین سونی A6500
کاملاً مشخص بود که سونی برای این سری دوربین‌ها برنامه‌های طولانی‌مدت دارد. چون چند ماه بعد از A6300 ، در اوایل پاییز 1395 یک قابلیت فوق‌العاده پیشرفته را روی حسگر این دوربین‌ها پیاده کرد. سونی A6500 اولین دوربین از این سری بود که لرزشگیر روی حسگر را دریافت کرد.
حالا با وجود لرزشگیر 5 محوره روی حسگر این دوربین، دیگر کاربران مجبور نبودند برای عکاسی در نور کم، از لنز‌های بزرگ و سنگین استفاده کنند و خود حسگر A6500 می‌توانست تا 2.5 استاپ لرزش‌گیری روی تصویر انجام دهد. نکته عجیب اینکه با وجود اضافه‌شدن لرزشگیر روی دوربین، اندازه بدنه آن هیچ تغییری نسبت به مدل‌های قبلی پیدا نکرد و در آن زمان همین طراحی پیشرفته، تعجب کارشناسان را به همراه داشت.
اما نکته مهم دیگر این بود که سونی باز هم از همان پردازشگر Bionz X قبلی در این دوربین هم استفاده کرده بود، اما بافر این دوربین به طرز شگفت‌آوری زیاد شد. در دوربین های قبلی (و همچنین دوربین های بعدی این مدل) همواره سرعت عکس‌برداری 11 فریم بر ثانیه بود که سرعت خیلی بالایی محسوب می‌شد. اما مثلاً در 6000a و A6300 بعد از حدود 4 ثانیه (تقریباً 40 عکس) متوقف می‌شد. اما حالا A6500 می‌توانست تا حدود 230 عکس پشت سرهم عکس بگیرد که برای عکاسی از صحنه‌های پرسرعت (عکس‌های خبری، ورزشی، حیات‌وحش و …) انتخاب بسیار بهتری بود.
نهایتاً اینکه این اولین دوربین سری 6000a بود که نمایشگر لمسی داشت و حالا می‌توانستید با لمس کردن سوژه روی کادر تصویر، بلافاصله روی آن فوکوس را قفل کنید.
این دوربین هم خیلی زود با مدل دیگری جایگزین شد.
دوربین سونی A6400
کریسمس سال 2019 یعنی تقریباً اوایل دی‌ماه 1397 سونی یک تغییر مهم در بدنه دوربین های 6000a ایجاد کرد. با محبوب شدن شبکه‌های اجتماعی اینستاگرام و گسترش برنامه‌های یوتیوب، این دوربین های برای اولین‌بار به یک نمایشگر چرخان مجهز شدند. سونی A6400 اولین دوربین از این سری بود که نمایشگر آن با یک چرخش 180 درجه به سمت جلو می‌چرخید و حالا کسانی که می‌خواستند با آن از خودشان فیلم بگیرند (vLoggerها) می‌توانستند به‌راحتی از کادربندی خود مطمئن شوند.
سونی برای اولین‌بار از یک ماژول فوکوس در این دوربین‌ها استفاده کرد که گفته می‌شد از دوربین فوق پیشرفته a9 گرفته شده است. این دوربین نه‌تنها می‌توانست با 425 نقطه تشخیص فاز و به همان تعداد، نقاط تشخیص کنتراست، فوکوس کند بلکه سرعت فوکوس آن به زیر 0.2 ثانیه رسیده بود که هنوز هم در بین دوربین های بدون آینه یک شگفتی محسوب می‌شود.
علاوه بر این، فوکوس روی چشم سوژه هم برای اولین‌بار در این دوربین اضافه شد که به عکاسان پرتره و فیلم‌برداران اجازه می‌داد تا بدون نگرانی از محوشدگی، دقیق‌ترین فوکوس ممکن را به دوربین بسپارند و با خیال راحت از صحنه‌های پرتحرک، عکاسی و فیلمبرداری کنند.
اما سونی برای اینکه بتواند قیمت این مدل را پایین نگه دارد و البته یک فاصله‌ای هم بین آن و مدل پیشرفته‌تر قبلی‌اش نگه دارند، لرزشگیر روی حسگر را از آن حذف کرد. این تغییر مهمی بود و البته ازآنجاکه این دوربین بیشتر با تمرکز روی فیلمبرداری ساخته شده بود، دیگر نیازی به‌سرعت بافر بالای A6500 نداشت و برای همین هم بافر آن به 116 فریم رسید و تقریباً نصف شد.
با همه این تغییرات، باز هم این امکانات پیشرفته، قیمت دوربین را خیلی بالاتر از نسخه‌های اولیه برد و در رده دوربین های گران‌قیمت سری 6000a قرار گرفت.
دوربین سونی A6100
کاملاً واضح بود که دوربین های سری 6000a دیگر نمی‌توانند به دنبال هم منتشر شوند. حالا دیگر سونی مجبور بود که دو لاین مختلف برای این دوربین‌ها در نظر بگیرد و هر کدام را جداگانه دنبال کند.
یک ایده این بود که مانند اغلب مدل‌ها از عبارت Mark II و Mark III و … برای مدل‌های جدید استفاده کند و یک ایده هم این بود که دوباره اعداد بین مدل‌های قبلی را پر کند. سونی روش دوم را انتخاب کرد و مدل جدید خود را در تابستان 1398 با نام A6100 وارد بازار کرد.
دوربین A6100 یک سری امکانات پیشرفته مدل‌های قبلی را از دست داد تا قیمت تمام شده آن ارزان‌تر شود. مثلاً از همان منظره‌یاب 1,440,000 نقطه‌ای استفاده کرد که چندین سال پیش برای اولین‌بار روی 6000a ارائه شد و چند سالی بود خبری از آن نبود. لرزشگیر هم دیگر روی حسگر این دوربین قرار نگرفت و تعداد عکس‌های پشت سر بافر آن هم به 77 عکس رسید.
اما خوشبختانه امکانات پیشرفته فوکوس در A6400 در این دوربین باقی ماند تا یکی ارزان‌ترین دوربین های دارای Eye-AF (قفل فوکوس روی چشم) در بازار باشد. ضمن اینکه برای اولین‌بار در یک دوربین 6000a، قابلیت ارتباط بی‌سیم بلوتوث (علاوه بر WiFi که در همه مدل‌های قبلی بود) به این دوربین اضافه شد تا برای کسانی که می‌خواهند در طول روز ارتباط بین دوربین و برنامه را باز نگه دارند، مصرف باطری کمتر شود.
به‌هرحال این دوربین هم مانند همه مدل‌های قبلی خودش از باطری NP-FW50 استفاده می‌کرد و سونی سعی داشت با ثابت نگه‌داشتن باطری و بدنه، حداقل با این روش‌ها مصرف باطری را کمتر کند.
قرار بر این بود که این مدل جایگزین 6000a اصلی شود، اما جالب است که این اتفاق تا به امروز نیفتاده و هنوز هم می‌توانید 6000a را در بازار با قیمت بسیار مناسبی پیدا کنید. راستش را بخواهید اگر به دنبال عکاسی هستید و امکانات فیلمبرداری برایتان اولویت ندارد، باید گفت که این دوربین تفاوت چندانی با 6000a ندارد. اما اگر روزی این جایگزینی اتفاق بیفتد، A6100 به‌عنوان مدل پایه یا سبک‌تر این سری محسوب خواهد شد.
دوربین سونی A6600
هم‌زمان با A6100 ، سونی A6600 هم وارد بازار شد. همان‌طور که حدس می‌زدیم حالا دیگر دو لاین مختلف برای دوربین های 6000a وجود دارد. دو لاین سبک و پیشرفته که احتمالاً با توقف تولید A6400 و خارج‌شدن آن از بازار، با مدل‌هایی مثلاً شبیه به A6100 II و A6600 II ادامه پیدا خواهند کرد.
سونی هر چه در توان داشت را در A6600 پیاده کرد تا این دوربین را به‌عنوان پرچم‌دار سری میرورلس بدون آینه APS-C خود معرفی کند. به‌عنوان مثال گفته می‌شود که سیستم فوکوس این دوربین اگرچه مشخصاتی شبیه به A6400 دارد، اما سرعت و عملکرد خود را از دوربین فول فریم A7R IV وام گرفته است.
فوکوس کمتر از 0.02 ثانیه این دوربین، سریع‌ترین فوکوس در بین تمام دوربین های بدون آینه آن روز محسوب می‌شد و حالا علاوه بر فوکوس روی چشم انسان، می‌تواند روی چشم حیوانات هم قفل کند.
اگرچه پردازشگر آن هم همان رزولوشن آشنای 24.2 مگاپیکسل در همه مدل‌های قبلی 6000a است، اما با به‌روز کردن پردازشگر Bionz X قبلی و افزایش سرعت 1.8 برابری آن، حالا می‌تواند فایل‌های خام خود را از عمق رنگ 16-bit (بله دقیقاً 16 بیت) به 14 بیت تبدیل کند که یعنی رنگ‌هایی فوق‌العاده دقیق‌تر و ویرایش بسیار بهتر در انتظار شماست.
سونی بدنه این دوربین را کمی بزرگ‌تر از قبل طراحی کرده است تا بتواند از باطری‌های سری NP-FZ100 استفاده کند. این همان باطری است که قبل از آن در دوربین های فول فریم این شرکت مانند A7 و A9 هم دیده‌ایم و استفاده روی این دوربین، به A6600 اجازه می‌دهد تا عمر باطری را تا 2.2 برابر مدل‌های قبلی بیشتر کند (با استاندارد‌های CIPA این دوربین می‌تواند با هر بار شارژ بیشتر از 800 عکس بگیرد)
خبر خوب اینکه، لرزشگیر روی حسگر این دوربین قرار دارد و احتمالاً از این به بعد هم رده پیشرفته‌تر دوربین های 6000a ، همگی دارای لرزشگیر خواهند بود.
ضمناً برای فیلمبرداری هم اگرچه رزولوشن آن مانند اغلب مدل‌های قبلی خودش 4K است، اما تصاویر 4K را با استفاده از خوانش 6K از رزولوشن سطح حسگر ضبط می‌کند و به همین خاطر “کیفیت” بالاتری نسبت به مدل‌های 4K دیگر دارد.
نکته مأیوس‌کننده اینکه این دوربین برای کاربر حرفه‌ای (و احتمالاً استفاده در شرایط آب‌وهوایی بد) عایق‌بندی شده و به همین دلیل هم در کنار بدنه فلزی آلیاژ منیزیمی که خبر بسیار خوبی است، فلاش روی دوربین از آن حذف شده است!
حذف فلاش از روی این بدنه به این معنی است که دیگر نمی‌توانید از فلاش‌های سونی به‌عنوان فلاش ثانویه استفاده کنید و اگر می‌خواهید با فلاش‌های اکسترنال (به‌صورت Off Camera) عکاسی کنید، نیاز به تریگر خواهید داشت. ضمن اینکه به‌هرحال حتی کاربران حرفه‌ای هم گاهی اوقات به فلاش نیاز دارند و این رسم جالبی نیست که در این مدل پایه‌گذاری شده است.
سونی A6600 حالا به‌عنوان پرچم‌دار این گروه، باید با دوربین های بدون آینه غیر فول فریم برند‌های مشهور دیگر مانند Fuji و Canon رقابت کند که در مقایسه با این قیمت‌ها، رزولوشن بالاتر و حسگرهای پیشرفته‌تری دارند. احتمالاً حالا دیگر زمان آن رسیده که سونی به فکر تغییر در حسگری باشد که نزدیک به یک دهه هست که روی استفاده از آن پافشاری می‌کند.
