بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره

اگر عکاس پرتره هستید ؟ بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره در نور طبیعی استفاده از مود عکاسی دستی یا Manual است. اگرچه مود‌های خودکار و نیمه خودکار هم می‌توانند برای این شاخه از عکاسی به کار روند، اما عکاسی با مد دستی، کنترل بیشتر و دقیق‌تری را به شما می‌دهد. البته عکاسی با مد دستی، معمولاً زمان بیشتری از شما می‌گیرد، اما تصور من این است که شما بهتر از دوربینتان می‌توانید حدس بزنید که در انتها چه عکسی باید به دست آورید.

معرفی محصول : دوره فیگور،نورپردازی و عکاسی پرتره

تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره

[relatedpost post=”85563″]

حساسیت یا ISO

حساسیت دوربین برای عکاسی  پرتره باید در پایین‌ترین مقدار خود باشد. در اغلب دوربین‌ها این حساسیت برابر ISO 100 است. اما در برخی از دوربین‌ها، حساسیت‌های کمتر تا ISO 64 یا حتی 50 هم در دسترس است. اگر دوربین شما هم همین‌گونه است، آن را انتخاب کنید. یک نکته مهم این است که خیلی از کاربران با تصور اینکه دوربینشان در نور کم و حساسیت بالا، نویز کمی تولید می‌کند، از حساسیت‌های بالاتر هم استفاده می‌کنند.

توجه داشته باشید که در عکاسی  پرتره ، ویرایش عکس، نقش عمده‌ای در خروجی نهایی تصویر بازی می‌کند. بنابراین این بسیار محتمل است که بخواهید بخش‌هایی از تصویر را با روش‌های مختلف مانند “داجینگ و برنینگ” روشن‌تر یا تیره‌تر کنید. حتی اگر عکسی که با حساسیت بالا می‌گیرید، در حالت عادی نویز کمی داشته باشد، اما اصولاً بالا بردن حساسیت موجب کاهش محدوده پویا (Dynamic Range) تصویر می‌شود و امکان ادیت آن مشکل‌تر می‌گردد. بنابراین احتمالاً زمانی که بخش‌هایی از عکس را روشن‌تر می‌کنید، به شدت موجب افزایش نویز می‌شود. بنابراین همواره با پایین‌ترین حساسیت ممکن کار کنید.

دیافراگم لنز

طبیعتاً وقتی با یک لنز دهانه باز و سریع کار می‌کنید، بهتر است از باز‌ترین دیافراگم لنز هم استفاده کنید.اما توجه داشته باشید که بسیاری از لنز‌ها، بهترین کیفیت خودشان را در دیافراگم‌های کمی بسته‌تر از آخرین دیافراگم باز خود ارائه می‌دهند. یعنی مثلاً اگر لنز شما دارای بازترین دیافراگم برابر f/1.8 است، احتمالاً شارپ‌ترین و باکیفیت‌ترین عکس‌هایی که می‌توانید با آن بگیرید، در دیافراگم f/4 تا f/5.6 خواهد بود. بنابراین اگر می‌توانید سوژه را از زمینه دور کنید تا تصویر پس زمینه محو‌تر شود، بهتر است از دیافراگم‌های بسته‌تر استفاده کنید.

یک نکته دیگر هم درباره عکاسی  پرتره به خاطر داشته باشید. دیافراگم‌های خیلی باز برای عکس‌های نیم‌تنه یا تمام قدی مناسب‌تر هستند تا عکس‌های پرتره خیلی نزدیک. زیرا هر چقدر به سوژه نزدیک‌تر باشید، عمق میدان تصویر کوتاه‌تر می‌شود. بنابراین اگر از دیافراگم‌های خیلی باز استفاده کنید، این احتمال وجود دارد که بخش‌هایی از بدن سوژه محو شود. اگرچه برخی اوقات عکاسان به عمد این کار را انجام می‌دهند تا تاکید بیشتری روی اجزای بدن یا صورت سوژه داشته باشند، اما روش معمول و مورد قبولی نیست. در این حالت، مثلاً اگر فوکوس را روی چشم‌های سوژه قرار دهید، احتمالاً نوک بینی یا گوش‌ها و مو‌های کنار شقیقه سوژه محو می‌شوند.

بنابراین بهتر است در عکس‌های نیم تنه و قدی، از بازترین دیافراگم لنزتان استفاده کنید و در عکس‌های نزدیک‌تر، دو یا سه استاپ، دیافراگم را ببندید.

سرعت شاتر دوربین

احتمالاً این همان جایی است که باید به نورسنج دوربین یا عکسی که می‌گیرید مراجعه کنید. بسته به شدت نور محیط، پس از انتخاب حساسیت و دیافراگم، به سراغ سرعت شاتر می‌روید. سرعت شاتر باید به حدی باشد که تصویر تاریک نشود و نیازی به روشن‌تر کردن آن در فتوشاپ نباشد. یک روش کمکی در اینجا، این است که دوربین را روی حالت Live View بگذارید.

[relatedpost post=”9815″]

در این حالت، تمام تنظیماتی که انجام می‌دهید را به صورت زنده مشاهده می‌کنید. در اینجا وقتی سرعت شاتر و دیافراگم و حساسیت را تغییر می‌دهید، می‌توانید نتیجه کار را قبل از گرفتن عکس دوربین ببینید. بنابراین به راحتی می‌توانید سرعت شاتر مورد نیاز در آن صحنه را حدس بزنید. طبیعتاً این تنها یک نقطه شروع است و بعداً که شروع به گرفتن عکس‌ها کردید، می‌توانید سرعت شاتر را براساس نور عکس‌ها، کمتر یا بیشتر کنید.

همچنین اگر دوربینتان دارای هیستوگرام زنده یا Live Histogram است آن را روشن کنید. اگر هم نیست، می‌توانید هیستوگرام عادی که با گرفتن هر عکس ظاهر می‌شود را تماشا کنید. به این ترتیب می‌توانید با هر بار گرفتن عکس‌ها، علاوه بر خود عکس، هیستوگرام آن را نیز ببینید. توجه کنید که فرقی ندارد عکس چقدر روشن یا تاریک است. در هر حال نباید منحنی هیستوگرام، محور عمودی تیرگی‌ها یا روشنایی‌ها را حذف کند. اگر این اتفاق بیفتد به این معنی است که شما یک قسمت خیلی تاریک یا خیلی روشن در عکس دارید. اگر هم چنین بخش‌هایی در عکس دارید، باید مطمئن شوید که ربطی به سوژه و لباس او ندارد.

به عنوان مثال برخی اوقات روشنایی زیاد از حد، مربوط به نور خورشید، یا بازتاب آن روی یک سطح براق مانند دیوار گچی یا شیشه یک پنجره است. توجه داشته باشید که این نقاط براق نباید روی لباس سوژه باشد.

یک راهنمایی کلی هم اینکه بهتر است سرعت شاتر را حداقل دو برابر فاصله کانونی لنز‌تان انتخاب کنید و از آن کمتر نشوید. مثلاً اگر با یک لنز 100mm یا فاصله کانونی 100mm روی یک لنز زوم عکاسی می‌کنید، سرعت شاتر دوربین نباشد کمتر از 1/200 ثانیه باشد تا بتوانید به این ترتیب از محو شدگی عکس‌ها جلوگیری کنید.

البته این قانون، برخی استثنا‌ها هم دارد. مثلاً اگر دوربینتان روی سه‌پایه قرار دارد یا با لنز دوربین یا دوربینی عکس می‌گیرید که در داخل آن لرزشگیر قرار دارد، می‌توانید از سرعت‌های پایین‌تری هم استفاده کنید. به عنوان مثال دوربین بدون آینه فول فریم نیکون Z6 دارای یک لرزشگیر داخلی است و می‌توانید تا 4 استاپ پایین‌تر از معکوس فاصله کانونی لنزتان را برای سرعت شاتر انتخاب کنید. در حالی که مثلاً دوربین بدون آینه فول‌فریم Canon EOS R یا دوربین‌های DSLR دارای لرزشگیر نیستند و باید حواستان به این قانون و نتایج آن باشد.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره با فلاش

وقتی درباره فلاش‌های استودیویی صحبت می‌کنیم باید توجه داشته باشیم که اکنون دو شکل متفاوت از این فلاش‌ها در فروشگاه‌های تجهیزات عکاسی مانند نورنگار در دسترس است. فلاش‌های استودیویی معمولی در اغلب موارد نمی‌توانند با سرعت‌های بالاتر از 1/200 ثانیه فلاش بزنند. البته این سرعت در برخی از دوربین‌ها، کمی متفاوت است و منظور از آن، سرعت سینک دوربین‌ها است که معمولاً حدود 1/200 می‌باشد.

فلاش‌های عادی در سرعتی بالاتر از این، فرصت کافی برای تابش نور ندارند و کناره‌های تصویر تاریک شده و نهایتاً با بالاتر رفتن بیشتر سرعت شاتر، عکس به طور کامل سیاه می‌شود. به همین دلیل برخی از عکاسان حرفه‌ای از فلاش‌های استودیویی که دارای قابلیت High Speed Sync هستند استفاده می‌کنند. این فلاش‌ها، می‌توانند با روش تابش‌ پی‌درپی بسیار سریع، نور را با سرعت‌های شاتر بالا (مثلاً تا 1/8000 ثانیه) هم بتابانند.

اگر معمولاً در فضای داخلی و آتلیه عکاسی  پرتره می‌کنید، نیاز چندانی به فلاش‌های High Speed نخواهید داشت. خود من سال‌هاست که از همین فلاش‌های معمولی در آتلیه عکاسی استفاده می‌کنم. اما اگر بخش زیادی از کارهای عکاسی‌تان را در فضای خارجی (مانند عمارت‌های بزرگ، کنار دریا، یا باغ‌های مخصوص عکاسی عروسی) انجام می‌دهید، بهتر است یک فلاش استودیویی با قابلیت تابش نور High Speed تهیه کنید.

فلاش Godox AD 600 یکی از انتخاب‌های مناسب در این دسته است. با این فلاش می‌توانید قدرت یک فلاش استودیویی را با سرعت شاتر 1/8000 ثانیه هماهنگ کنید و امکان عکس‌برداری در نور شدید روز را هم به شما می‌دهد.

گاهی اوقات نور روز آن‌قدر زیاد است که نور فلاشی که دارید جوابگوی آن نیست. در چنین حالتی اگر نمی‌توانید نور فلاش را افزایش دهید، می‌توانید نور محیط را کاهش دهید! فیلتر‌های ND مختلفی در بازار هستند که می‌توانند بدون تأثیر بر رنگ تصویر، نور تصویر را تا حد زیادی کاهش دهند.

به عنوان مثال Benro SHD ND8 IR ULCA WMC یکی از مناسب‌ترین فیلتر‌های ND است که امکان کاهش نور تا 3 استاپ را دارد. در واقع این فیلتر می‌تواند تا 8 برابر نور محیط را کمتر کند یا به شما اجازه استفاده از سرعت شاتر 8 برابر کمتر از سرعت مورد نیاز را بدهد. بنابراین اگر نور محیط خیلی زیاد است و نمی‌توانید سرعت شاتر را پایین بیاورید (چون احتمالاً تصویر آسمان یا سوژه زیادی روشن می‌شود) می‌توانید با این فیلتر، نور محیط را نزدیک به نور ساعات طلایی کنید یا در عوض، دیافراگم لنز را برای دستیابی به بوکه بیشتر، بازتر کنید.

یک نکته دیگر برای عکاسی در فضای خارجی این که سعی کنید تا حد ممکن از نور شدید بالای سر سوژه پرهیز کنید و تا حد ممکن عکاسی را به ساعات ابتدایی یا انتهایی روز اختصاص دهید. نور غیر مستقیم، نوری بسیار زیبا و دیفیوز است، در حالی که عکاسی زیر نور شدید، احتمالاً سایه‌هایی بسیار تند و خشن روی صورت سوژه ایجاد می‌کند که برای عکاسی  پرتره مناسب نیست.

آخرین نکته‌ای که می‌توانم به شما بگویم، درباره روشنایی دوربین است. روشنایی LCD اغلب دوربین‌های عکاسی به صورت خودکار تنظیم می‌شود. اگر دوربین شما هم پیش‌فرض همین‌طور است، حتماً آن را از روی خودکار برداشته و روشنایی آن را روی 4 یا 5 تنظیم کنید تا ثابت باقی بماند. وقتی شدت نور نمایشگر به صورت خودکار تغییر می‌کند، نمی‌توانید براساس روشنایی عکسی که روی آن می‌بینید، درباره نور عکس تصمیم‌ بگیرید. این کار را باید از منوی دوربینتان انجام دهید.

دوره آموزشی : دوره فیگور،نورپردازی و عکاسی پرتره

خلاصه

اگر در کار با تنظیمات دستی دوربین تازه‌کار هستید، احتمالاً در ابتدا کمی برایتان سخت خواهد بود. اما مطمئن باشید با کمی تمرین، مهارت کافی برای این کار را پیدا می‌کنید. اگر درباره بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی  پرتره ، هنوز هم سؤالی برایتان باقی مانده است، کادر نظرات در پایین مقاله در اختیار شماست تا سؤالات خودتان را از ما بپرسید اما اگر می‌خواهید عکاسی را به صورت اصولی یاد بگیرید، باید حتما نسبت به آموزش عکاسی اقدام فرمایید. آکادمی نورنگار به کمک بهره‌گیری از تخصص اساتید برجسته‌ی کشور توانسته به عنوان آموزشگاه عکاسی به شکل فوق ‌العاده‌ای عمل کند. در اکادمی نورنگار علاوه بر آموزش فیلمبرداری و عکاسی، در زمینه‌های دیگری همانند آموزش کسب‌وکار و هنرهای دیگری مانند آموزش نگارگری نیز فعالیت می‌کند. هم‌چنین دوره‌های آموزش نورپردازی، ادیت و تدوین نیز به صورت تخصصی در این آموزشگاه به صورت حضوری، آنلاین و دانلودی برگزار می‌شوند تا تمامی علاقمندان در سراسر جهان بتوانند از مزیت‌های ای آموزشگاه بهره‌مند شوند.