پهپادها به عکاس‌ها این امکان را می‌دهند که از زوایا و نقاط دید منحصر به فردی عکاسی و فیلمبرداری کنند. با اینکه دوربین‌های دیجیتال نصب شده روی پهپادهای امروزی مسیر خیلی طولانی را طی کرده‌اند با این وجود هنوز هم از لحاظ ابعاد سنسور و رزولوشن خیلی محدود هستند. به همین خاطر تصاویر تولید شده توسط پهپادها جزئیات لازم برای چاپ با کیفیت را ندارند. به لطف توانایی پهپادها در معلق ماندن در آسمان بدون هیچگونه حرکتی شما می‌توانید نسبت به عکاسی پانوراما افقی یا عمودی با استفاده از پهپاد اقدام کنید. در این مقاله ما پروسه عکاسی پانوراما با استفاده از پهپاد را بررسی خواهیم کرد و سپس نحوه‌ی استفاده از نرم‌افزار ادیت برای ایجاد تصاویر هوایی با رزولوشن بالا را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
فاصله کانونی، فوکوس و تنظیمات نوردهی
[relatedpost post=”142262″]
پروسه‌ی عکاسی پانورامای هوایی با استفاده از پهپاد می‌تواند خیلی پیچیده باشد زیرا متغیر‌های خیلی زیادی در آن دخیل هستند. اول باید فاصله کانونی پهپاد را بررسی کنید و ببینید با استفاده از آن چه نوع عکاسی پانورامایی را می‌توانید انجام دهید. عموما هرچقدر فاصله کانونی لنز پهپاد بیشتر باشد برای عکاسی هوایی بهتر است. با وجود اینکه اکثر پهپادهای موجود در بازار از لنزهای واید (معمولا لنزهای معادل فول فریم 24 میلیمتر یا 28 میلیمتر) استفاده می‌کنند برخی از آن‌ها از لنزهای طولانی‌تری استفاده می‌کنند و حتی یک محدوده‌ی زوم نیز دارند. برای مثال محدوده‌ی کانونی لنز Mavic 2 Zoom معادل 24-48 میلیمتر است و می‌تواند برای عکاسی پانورامای هوایی خیلی مفید باشد.
ممکن است برای شما هم سوال باشد که چرا فاصله کانونی طولانی‌تر برای عکاسی پانوراما با پهپاد مناسب‌تر است. دلیل اول این است که درست مثل عکاسی پانوراما روی سه پایه با لنز الترا واید به هم چسباندن عکس‌ها به دلیل سطح انحراف بالایی که این تصاویر دارند خیلی سخت است.
به هم چسباندن عکس‌های پانورامایی که با استفاده از فواصل کانونی طولانی‌تر گرفته شده‌اند خیلی ساده‌تر است. بنابراین در صورتی که پهپاد شما هم از لنز زوم بهره می‌برد مطمئن شوید که برای عکاسی پانورامای هوایی حتما زوم می‌کنید.
دومین متغیری که باید در نظر داشته باشید دیافراگم دوربین است. با وجود اینکه خیلی از پهپادهای موجود در بازار از دیافراگم ثابت بهره می‌برند، پهپادهای پیشرفته‌تر ممکن است کنترل کامل دیافراگم را در اختیار شما قرار دهند و بتوانید دیافراگم را کمی ببندید تا کنتراست و وضوح تصویر بیشتری داشته باشید. در صورتی که پهپاد شما چنین قابلیتی را دارد توصیه می‌کنیم حتما از دیافراگمی استفاده کنید که بیشترین جزئیات را در اختیار شما قرار می‌دهد. البته این موضوع مسلما به شرایط عکاسی هم بستگی دارد. برای مثال در صورتی که نور کافی داخل صحنه وجود ندارد -به خصوص در شرایطی که باد می‌وزد- بهتر است دیافراگم را افزایش دهید تا اینکه از سرعت شاتر طولانی‌تر استفاده کنید.
مورد بعدی سرعت شاتر است. معمولا وزن و اندازه‌ی کلی پهپاد روی پایداری آن در هوا به خصوص در مواقعی که باد می‌وزد تاثیر زیادی دارد. عموما هرچقدر پهپاد سنگین‌تر و بزرگتر باشد نسبت به یک پهپاد سبک و کوچک راحت‌تر در هوا معلق خواهد شد. در نتیجه سرعت شاتری که انتخاب خواهید کرد اول از همه به فاکتورهای مختلفی مثل شرایط عکاسی، اندازه و وزن پهپاد و پایداری کلی آن در زمان شناور بودن در آسمان بستگی دارد.
حتی با وجود اینکه برخی پهپادها از حالت Tripod هم پشتیبانی می‌کنند، این موضوع بدین معنی نیست که شما می‌توانید با استفاده از آن‌ها به عکاسی با نوردهی طولانی بپردازید. مواردی مثل لرزش ناشی از چرخش پروانه‌ی پهپاد و باد به سادگی می‌توانند لرزش کافی برای بلااستفاده بودن تصاویر شما را ایجاد کنند. بنابراین باید این موارد را هم در نظر داشته باشید.
از آنجایی که هدف ما این است که یک عکس پانوراما با رزولوشن بالا بگیریم که محدوده‌ی داینامیک آن تا جای ممکن بالا است، همیشه مطمئن شوید که از ایزو پایه‌ی دوربین که معمولا حدود 100 است، استفاده می‌کنید. همچنین ایزو خودکار را هم غیرفعال کنید زیرا نوردهی را به هم می‌ریزد و به هم چسباندن تصاویر در زمان ادیت را غیر ممکن خواهد کرد.
در نهایت مطمئن شوید که قبل از گرفتن اولین عکس به درستی فوکوس می‌کنید (معمولا با لمس قسمتی از صحنه که بیشترین کنتراست لبه‌ای ممکن را داراست) و بررسی کنید که فوکوس به خوبی انجام شده است. آخرین چیزی که می‌خواهید این است که مطمئن شوید یک دسته عکس خارج از فوکوس در اختیار دارید.
همانطور که در مقاله‌ی عکاسی پانوراما به این موضوع اشاره کردیم همیشه مطمئن شوید که تنظیمات فوکوس و نوردهی در تمام مدت عکاسی پانوراما یکسان باقی خواهند ماند. این بدین معنی است که وقتی فوکوس را به خوبی انجام دادید باید دوربین را به صورت افقی از یک طرف صحنه به سمت دیگر بکشید و مراقب هرگونه تغییر جدی در میزان نور باشید.
در صورتی که احساس می‌کنید بخشی از آسمان خیلی روشن است برای جلوگیری از نوردهی بیش از اندازه، سرعت شاتر را کاهش دهید. به یاد داشته باشید که در مقایسه با دوربین دیجیتال خودتان شما در اینجا قرار است از یک دوربین با سنسور کوچک استفاده کنید که محدوده داینامیک خیلی محدودتری دارد و ممکن است شانس بازیابی هایلایت‌ها و سایه‌ها را در زمان ادیت از شما بگیرد. بنابراین تنظیمات خودتان را با دقت انتخاب کنید.
[relatedpost post=”127150″]
تنظیمات کراپ/فرمت فایل
درست همانطور که برای عکاسی با دوربین دیجیتال باید با فرمت Raw عکاسی کنید، برای عکاسی پانوراما با پهپاد هم باید از همین فرمت استفاده کنید. همچنین به تنظیمات کراپ هم توجه کافی را داشته باشید. مطمئن شوید که تصاویر شما برش نمی‌خورند و نسبت ابعاد اصلی دوربین پهپاد را انتخاب کنید. برای مثال در صورتی که از پهپاد DJI Mavic برای عکاسی استفاده می‌کنید باید نسبت ابعاد 4:3 را انتخاب کنید زیرا این مقدار، نسبت ابعاد Native سنسور پهپاد است. انتخاب هر نسبت ابعاد دیگری به جز این مورد ممکن است به برش خوردن تصویر Raw شما منتهی شود و این چیزی نیست که شما دوست داشته باشید.
شرایط عکاسی
نیازی به گفتن نیست که برای عکاسی پانوراما با پهپاد شرایط عکاسی خیلی مهم هستند. با اینکه باد مداوم سبک برای پهپاد شما هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند، بادهای ناگهانی و شدید باعث خواهند شد تصاویر پانورامای شما خراب شوند بنابراین باید از عکاسی در این شرایط جلوگیری کنید. نکته دیگری که باید به یاد داشته باشید دمای خیلی سرد در ارتفاعات بالا است. باتری پهپاد در شرایط آب و هوایی سرد عملکرد خیلی خوبی نخواهد داشت و در صورتی که به درستی برنامه‌ریزی نکنید ممکن است زمان کافی برای تمام کردن عکس‌های پانورامای خودتان را نداشته باشید.
در نهایت در صورتی که قصد داشته باشید عکس‌های پانورامای چند ردیفه بگیرید باید مطمئن شوید که در زمان گرفتن این تصاویر شرایط نوری خیلی زیاد تغییر نمی‌کنند به همین خاطر عکاسی از غروب و طلوع آفتاب ممکن است خیلی ایده‌آل نباشد. توصیه ما این است که همیشه برای عکاسی پانوراما با استفاده از پهپاد در زمان طلوع و غروب آفتاب با یک عکس امن شروع کنید. به این ترتیب در صورتی که نتوانید عکس پانوراما را به درستی ثبت کنید یا شرایط نوری خیلی تغییر کرد، باز هم یک عکس برای کار کردن داشته باشید.
پانورامای هوایی عمودی، افقی یا چند ردیفه
صرف نظر از اینکه با یک پهپاد که از لنز ثابت برای عکاسی پانوراما استفاده می‌کنید و یا از پهپادی استفاده می‌کنید که لنز زوم دارد، شما می‌توانید با استفاده از آن انواع مختلفی عکس پانوراما بگیرید. یک عکس پانورامای افقی معمولا متشکل از دو یا چند عکس است که در یک ردیف گرفته شده‌اند و به یک عکس پانورامای افقی باریک منجر خواهد شد.
عکس‌های پانورامای افقی ساده‌ترین نوع پانوراما برای عکاسی هستند زیرا تنها کاری که باید انجام دهید این است که دوربین پهپاد را به صورت افقی از سمت راست به چپ یا برعکس حرکت دهید و سپس با همپوشانی 20 تا 30 درصدی بین عکس‌ها به عکاسی بپردازید.
یک پانورامای عمودی هم تصویری است که با استفاده از دو یا تعداد بیشتری عکس ایجاد شده است و به یک عکس پانورامای باریک عمودی منجر خواهد شد. در صورتی که هدف شما ثبت یک عکس عمودی باریک است که سوژه و آسمان را به صورت همزمان پوشش خواهد دارد، ثبت این نوع تصاویر خیلی آسان است و می‌توانید آن‌ها را با استفاده از هر نوع پهپادی بگیرید. در صورتی که از پهپادهایی که لنز واید دارند برای عکاسی استفاده می‌کنید، توصیه می‌کنیم مقدار همپوشانی بین تصاویر را تا 50% یا حتی بیشتر افزایش دهید.
عکس پانورامای هوایی چند ردیفه، پیچیده‌ترین نوع پانوراما از لحاظ عکاسی است. این نوع عکس به برنامه‌ریزی دقیق نیاز دارد و به میزان خیلی زیادی به فاصله کانونی لنز بستگی دارد. همچنین ممکن است برای این نوع عکس به همپوشانی زیادی نیاز باشد و لازم باشد در نرم‌افزارهایی مثل فتوشاپ هم انحراف تصویر را اصلاح کنید.
عکس‌های پانورامای چند ردیفه ممکن است به مقداری تمرین نیاز داشته باشند اما پس از اینکه نحوه‌ی انجام درست آن را یاد بگیرید می‌توانید به بهترین نتایج ممکن برسید. بهترین گزینه برای عکاسی پانورامای چند ردیفه پهپادهایی هستند که لنزهایی با فاصله کانونی 35 میلیمتر یا طولانی‌تر دارند.
برای گرفتن عکس‌های پانورامای چند ردیفه بهتر است از گوشه‌ی بالا سمت چپ کادر شروع کنید و یک سری عکس با مقدار همپوشانی 50% بگیرید تا به انتهای کادر برسید. سپس گیمبال را کمی به سمت پائین جابجا کنید و مثل مرحلهی قبل از سمت راست تا چپ کادر را پوشش دهید.
بسته به لنز و پهپادی که استفاده می‌کنید ممکن است نیاز باشد بین 2 تا 5 ردیف عکس بگیرید که منجر به عکسی با بیش از 10 هزار پیکسل عرض خواهد شد.
به هم چسباندن عکس‌های پانورامای هوایی
پروسه به هم چسباندن عکس‌های پانورامای هوایی هیچ تفاوتی با به هم چسباندن عکس‌ها در نرم‌افزارهایی مثل لایتروم و یا فتوشاپ ندارد. فقط کافیست عکس‌هایی که می‌خواهید به هم متصل کنید را انتخاب کنید و سپس از ابزار Panorama Merge Tool برای ایجاد یک پانورامای استوانه‌ای، کروی یا وابسته به پرسپکتیو استفاده کنید.
زمانی اوضاع کمی پیچیده خواهد شد که بخواهید تصاویر پانورامای گرفته شده با لنزهای واید را به هم بچسبانید. در چنین مواقعی ممکن است در نهایت با یک عکس پانورامای عجیب و غریب مثل شکل زیر مواجه شوید:
بسته به سوژه‌ای که از آن عکاسی می‌کنید، برخی عکس‌های پانوراما به خصوص اگر شامل خطوط صاف و معماری باشند به هیچ عنوان نتیجه‌بخش نخواهند بود. اما در زمان عکاسی منظره یک عکس با مقدار اعوجاج خیلی زیاد مثل عکس بالا را می‌توانید تا حدودی اصلاح کنید. البته بهتر است به جای «اصلاح» از عبارت «بهبود هنری» استفاده کنید زیرا ابزارهای اصلاح انحرافی که از آن‌ها استفاده می‌کنید، به شدت روی ظاهر کلی تصویر تاثیر خواهند گذاشت و ممکن است تصویر نهایی با صحنه‌ای که می‌بینید تا حدودی متفاوت‌تر باشد.
برای به هم چسباندن این دست تصاویر باید از ابزار «Adaptive Wide Angle» فتوشاپ استفاده کنید. ما برای پردازش اینگونه تصاویر به شکل زیر عمل می‌کنیم:
1) تمامی تصاویر را به صورت معمول در لایتروم به هم می‌چسبانیم. به این ترتیب یک عکس DNG خواهیم داشت که می‌توانیم آن را به راحتی در لایتروم ادیت کنیم.
2) اصلاحات کلی (تصحیح وایت بالانس، بازیابی هایلایت‌ها و سایه‌ها و…) را در لایتروم اعمال می‌کنیم
3) عکس DNG را داخل فتوشاپ باز می‌کنیم.
4) از ابزار «Adaptive Wide Angle» برای اصلاح مشکلات اعوجاج و انحراف استفاده می‌کنیم.
5) تغییرات نهایی را در فتوشاپ اعمال و آن‌ها را ذخیره می‌کنیم.
عکس بالا را داخل فتوشاپ باز می‌کنیم و تلاش می‌کنیم آن را با استفاده از ابزار Adaptive Wide Angle اصلاح کنیم. با مراجعه به مسیر Filter > Adaptive Wide Angle ابزار را اجرا کنید. پس از اجرا روی Constraint Tool در گوشه‌ی بالا سمت چپ پنجره کلیک کنید سپس یک خط بین مناطقی که خمیده شده‌اند اما باید صاف باشند بکشید. در مورد عکس بالا ما می‌دانستیم که قله‌ها نسبتا با یکدیگر هم ارتفاع هستند و به همین خاطر مثل عکس زیر یک خط از یکی از قله‌ها کشیدیم:
[relatedpost post=”107872″]
نگه داشتن کلید Shift قبل از انتخاب نقطه‌ی انتهای خط فتوشاپ را وادار خواهد کرد که قسمت موردنظر را نسبت به کل صحنه صاف کند. پس از اینکه قله‌ی اول را صاف کردم، همین کار را با کوه‌های بعدی هم همین کار را انجام دادم اما اینبار از قسمت Rotate ابزار هم استفاده کردم تا مطمئن شوم که خط‌ها باز هم صاف هستند. من این کار را برای تمامی کوه‌ها انجام دادم و سپس خط خمیده‌ی کنار کوه‌ها را هم مثل عکس زیر اصلاح کردم:
سپس روی کلید OK کلیک کردم تا تنظیمات ذخیره شوند و ابزار بسته شود. فضای خالی خیلی زیادی در سمت چپ تصویر وجود داشت که ما مجبور شدیم از ابزار Crop برای برش آن استفاده کنیم. قسمت‌هایی از آسمان هم که خالی بود را با استفاده از ابزار Content-Aware Fill پر کردیم که عملکرد خیلی خوبی هم داشت. پس از چند تغییر کوچک در فتوشاپ، تصویر نهایی به شکل زیر خواهد بود.
گرفتن این عکس به تلاش زیادی نیاز داشت اما به لطف ابزار Adaptive Wide Angle در فتوشاپ ما نیازی به استفاده از ابزارهای پردازش عکس دیگر نداشتیم و باز هم به یک عکس خیلی خوب رسیدیم.
امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. در صورتی که سوال یا نظر خاصی در مورد عکاسی پانوراما با استفاده از پهپاد دارید، لطفا از طریق قسمت نظرات همین مطلب آن‌ها را با ما در میان بگذارید. کارشناسان نورنگار در اسرع وقت به سوالات شما پاسخ خواهند داد.
