رابطه دیافراگم و عمق میدان؛ توضیح کامل

دیافراگم در عکاسی

بسیاری از عکاسان آماتور به اشتباه فکر می کنند دیافراگم و f-stop یکسان هستند ، که اشتباه است.

دیافراگم به معنای قطر دیافراگم است که از طریق آن نور به لنز دوربین برخورد می کند.

f-stop فاصله ی کانونی است که به قطر دیافراگم تقسیم می شود.

F-stop مقداری است که معمولاً با “f” نشان داده می شود. عدد زیر “f” مقدار f-stop را نشان می دهد.

به عنوان مثال ، f / 2 و f / 8 تنظیمات متداول f-stop هستند ، که در آن 2 و 8 به ترتیب مقادیر f-stop تعیین می شوند.

قطر دیافراگم یک فاصله مستقیم از یک طرف دیافراگم تا طرف دیگر است که از مرکز دیافراگم عبور می کند.

عددهای کوچکتر مثل  f / 2 نشان دهنده ی دهانه ی دیافراگم بازتر و اعداد بزرگتر نظیر f / 8 نشانگر روزنه ی کوچک تر دیافراگم است.

فاصله کانونی لنزها بر ترکیب و همچنین بزرگنمایی و FOV (میدان دید) تأثیر می گذارد. اگر عکس بالا را نگاه کنید، خواهید دید که با افزایش مقدار f-stop ، باز شدن دیافراگم کاهش می یابد.

[relatedpost post=”106192″]

به عنوان مثال ، فاصله کانونی 50 میلی متر و قطر دیافراگم 25 میلی متر است،

 در این حالت(f/22 f-stop =( 50 mm / 25mm  است.

اگر فاصله کانونی 400 میلی متر باشد و دهانه دیافراگم 50 میلی متر باشد ، می توانیم به راحتی عدد f-stop را حساب کنیم.

(f/8= 8f-stop =(400mm / 50mm

معمولاً عکاس ها مقدار f-stop و فاصله کانونی را با استفاده از تنظیمات دوربین تعریف می کنند. آنها قطر دیافراگم مناسب را در نقطه ای که نور به لنز دوربین می رسد کنترل می کنند.

عدد f-stop بزرگ به معنای ورود نور کمتری به لنز دوربین است و عدد کوچک f-stop به معنای این است که اجازه دهید نور بیشتری وارد شود.

عمق میدان در عکاسی

این پارامتر دارای مخفف DOF است و عکاسان نیز آنرا عمق فوکوس می نامند. به هر حال ، دامنه ی فوکوس و DOF شرایط قابل تعویض هستند.

بنابراین ، عمق میدان به عنوان فاصله خاصی بین نزدیکترین و دورترین اشیا یک قاب که هر دو شارپ هستند، تعریف میشود که تمام عناصر بین نزدیکترین و دورترین اشیاء نیز در کانون توجه قرار دارند. برای کنترل DOF ، لازم است مقدار f-stop را تنظیم کنید.

مقدار f-stop کوچکتر به معنای باز شدن بیشتر دیافراگم و در نتیجه عمق میدان کمتر است.

مقدار f-stop بزرگتر به معنای باز شدن کمتر دیافراگم و در نتیجه عمق میدان بیشتر است.

عکس ها را بررسی کنید و توضیحات را دنبال کنید تا بینش عمیق تری نسبت به موضوع داشته باشید.

خطوط قرمز نزدیکترین (پایین) و دورترین (بالا) اشیاء را نشان می دهد که در کانون فوکوس قرار دارند. همه اشیاء واقع در بین این نقاط شارپ هستند.

کادر قرمز رنگ نقطه کانونی موجود در عکس را نشان می دهد. به عبارت دیگر ، این منطقه را برای فوکوس انتخاب کرده اید. لازم به ذکر است که نقطه کانونی شما در طول عمق میدان خواهد بود.

در بررسی عکس ها متوجه میشوید که نقطه ی کانونی در دو عکس یکی است اما،

عمق میدان بیشتر میشود زیرا دامنه f-stop از f / 5.6 به f / 16 تغییر می کند.

در عکس بالا عمق میدان کم است اما در عکس پایین عمق میدان بیشتر است.

فاصله ی کانونی در عکاسی

فاصله کانونی لنزها پارامتر خاصی است که زاویه دید را کنترل می کند.با میلی متر اندازه گیری می شود. Field of View که با عنوان F.O.V نیز شناخته می شود ، تمام اشیایی را که می توانید از طریق منظره یاب در یک فاصله کانونی خاص مشاهده کنید ، شامل می شود.

هرچه فاصله کانونی را طولانی تر تنظیم کنید ، میدان دید شما کوچکتر است. این به شما امکان می دهد تا روی سوژه فوکوس کنید که این برای عکس های کلوزآپ از حیوانات مناسب است.

اگر فاصله کانونی را کوتاه تر تنظیم کنید ، میدان دید شما بزرگتر است. این به شما امکان می دهد تا جزئیات بیشتری را نشان دهید. این روش در هنگام عکس گرفتن از لند اسکیپ بسیارعالی عمل می کند. پس باید بدانید که فاصله ی کانونی بر عمق میدان تاثیر میگذارد.

Exposure Stops (استاپ نوردهی) و F-Stops

Exposure stop وF-stop از دیگر عوامل مؤثر بر عمق میدان هستند. Exposure stop مقیاس جهانی است که مقدار نور ورودی به سنسور تصویر را مشخص می کند.

استاپ نوردهی روی ISO تأثیر می گذارد و مشخص می کند که سنسور برای تولید نوردهی مطلوب به چه میزان نور نیاز دارد.

به طور کلی ، استاپ ها یک عکاس را قادر می سازد برای دستیابی به نتیجه مطلوب ، میزان روشنایی تصویر ، دیافراگم ، ISO و سرعت شاتر را تنظیم کند.

هنگام بررسی ستون استاپ ها ، می توانید تفاوت بین مقادیر مختلف f-stop را مشاهده کنید.

با کمک استاپ ها میتوانید به اطلاعات نوری تولید شده توسط یک تنظیم f-stop را ارزیابی کرده و آن را با دیگری مقایسه کنید.

این باعث می شود که روشنایی تصویر را افزایش یا کاهش دهید و مثلث نوردهی  را در تعادل قرار دهید.

با افزایش عدد f-stop ، اندازه دهانه ی دیافراگم را کاهش میدهید و سنسور تصویر را قادر می سازید که میزان ورود نور به لنز را کاهش دهد. بنابراین ، با افزودن عمق میدان، به عکسی تاریک تر خواهید رسید.

با کاهش عدد f-stop ، اندازه دهانه ی دیافراگم را افزایش میدهید و سنسور تصویر را قادر می سازید تا مقدار نور ورودی به لنز را افزایش دهد. در نتیجه ، یک عکس روشن تر با کاهش عمق میدان دریافت خواهید کرد.

افزایش 1 استاپ به معنی دو برابر شدن مقدار نوری که به سنسور تصویر می رسد،است. این باعث می شود تا نور درخشان تری ایجاد شود و عمق میدان کاهش یابد. کاهش 1 استاپ به معنای نصف کردن میزان نور ورودی به سنسور تصویر است. این منجر به تیرگی بیشتر تصویر و افزایش عمق میدان می شود.

قطر دیافراگم و استاپ های نوردهی

علاوه بر عمق میدان ، باید از قطر دیافراگم اطلاع داشته باشید چون میزان نور ورودی به لنز را کنترل می کند و با f-stop و فاصله کانونی مشخص می شود.

با نگاهی به تصویر زیر ، می بینید که سطح دیافراگم میزان نور ورودی به سنسور تصویر را تعیین می کند.

به عنوان مثال ، اگر با f / 1.4 عکس بگیرید ، دهانه ی دیافراگم 314 میلی متر مربع برای دریافت نور باز میشود.

اگر f-stop را به f / 2 افزایش دهید ، دهانه کمی بسته میشود و به 154 میلی متر مربع کاهش می یابد. این بدان معناست که مقدار نور ورودی به لنز به نصف کاهش می یابد. در این حالت 1 استاپ اختلاف وجود دارد.

اگر f-stop را به f / 16 تغییر دهید ، 77 برابر نور کمتری نسبت به f / 2 وارد لنز می کنید. به ستون دیافراگم نگاه کنید و محاسبات ساده ای انجام دهید تا همه چیز را خودتان ببینید، 77=2/154. در این حالت 6 استاپ اختلاف وجود دارد.

چگونه F-Stop و عمق میدان را انتخاب کنیم؟

با تغییر در تنظیمات مثلث نوردهی میتوانیم به جلوه های بصری خاص در تصویر دست پیدا کنیم که در اینجا در مورد ویژگی های بصری تصویر که با f-stop ارتباط دارند صحبت خواهد شد که باعث افزایش و کاهش عمق میدان می شود. به محض اینکه عدد f را افزایش می دهید ، دهانه ی دیافراگم بسته تر میشود.با این روش ، نور کمتری از لنزها عبور می کند که منجر به افزایش عمق میدان می شود. در مقابل ، به محض اینکه عدد f را کاهش دهید ، دیافراگم بازتر میشود. در این حالت ، نور بیشتر به دوربین می رسد و در نتیجه عمق میدان کاهش می یابد.

مقادیر کم  F-Stop

Photo by Anne Geier. Settings: ƒ/2.2, 1/1000s, ISO 200

اگر با f / 1.4 عکس بگیرید ، یک تصویر با عمق میدان کم به دست می آورید. اگر قصد دارید تمام تمرکز را روی سوژه ی خود قرار دهید ، این کار بسیار عالی خواهد بود.

انتخاب f / 1.4 باعث میشود قطر دیافراگم بزرگتر شود، در نتیجه نور بیشتری به لنز وارد میشود. اگر در روز عکس می گیرید ، بهتر است از سرعت شاتر سریع استفاده کنید تا در میزان نور ورودی از طریق دهانه دیافراگم تعادل برقرار کنید.

Photo by Daniel Parent. Settings: 400mm, ƒ/2.8, 1/2000s.

اگر f-stop را روی f / 2.8 تنظیم کنید ، همان تأثیر را می گیرید اما صحنه واضح تر به نظر می رسد. همچنین می توانید این مقدار f-stop را برای عکاسی از آسمان شب تنظیم کنید.

F-stop 4- f / 5.6 به شما امکان می دهد یک پیش زمینه یا پس زمینه ی تار به دست آورید که نتیجه به موقعیت نقطه کانونی بستگی دارد.

مقادیر متوسط  F-Stop

عدد f بین f / 8 و f / 11 برای بسیاری از عکس ها مناسب است. به این ترتیب عمق میدان بیشتر میشود که برای عکاسی لند اسکیپ مناسب است.

مقادیر زیاد  F-Stop

گاهی اوقات عکاس باید از سرعت شاتر طولانی تر یا عمق میدان زیاد استفاده کند. در این حالت ، توصیه میشود در f / 11 و بالاتر عکاسی کنید.

مقدار F-stop مانند F / 16 میزان عبور نور از لنز را کاهش داده و برای حفظ روشنایی تصویر به سرعت شاتر آهسته تری نیاز دارید.

Photo by Canon EOS 5D Mark II. Settings: 70mm, ƒ/18, 1/100s.

عکاسی در f / 22 انکسار ایجاد می کند که باعث از دست رفتن کیفیت تصویر می شود. با این حال ، به این ترتیب می توانید در عکس های خود جلوه های آفتاب را ببینید.

چگونه لنز دوربین را بخوانیم؟

قبل از تنظیم f و عمق میدان ، لازم است که اطلاعات اولیه در مورد یک لنز دوربین را بدست آورید تا نتیجه مطلوب حاصل شود.

لنزهای واید ، استاندارد و تله فوتو

چشم انسان دارای فاصله کانونی حدود 50 میلی متر است. اگر فاصله کانونی از 50 میلی متر بزرگتر باشد ، میدان دید کوچکتری خواهید داشت و سوژه نزدیک تر به نظر میرسد.

اگر فاصله کانونی کمتر از 50 میلی متر باشد ، دید وسیع تری خواهید داشت.این میدان دید باعث می شود سوژه ها در مقایسه با دید انسان کوچکتر باشند.

لنزهای واید یک میدان دید گسترده ایجاد می کنند که در مقایسه با دید استاندارد انسان بزرگتر است. این نوع لنزها دارای فاصله کانونی متغیر از 8 تا 35 میلی متر هستند.

لنزهای استاندارد دیدگاهی مطابق با آنچه انسان می تواند ببیند، ارائه میدهند. لنزهای استاندارد دارای فاصله کانونی 40 تا 60 میلی متر هستند.

لنزهای تله فوتو میدان دید باریکی را نشان می دهند که کوچکتر از چیزی است که چشم انسان می تواند ببیند. در این حالت ، فاصله کانونی بیش از 70 میلی متر است.

معنی فاصله کانونی

به عکس زیر نگاه کنید. در اینجا می توانید Nikkor 28-300mm را ببینید که طول کانونی بین 28 تا 300 میلی متر متغیر است. چنین نوع لنزهایی Wide Angle Zoom هستند زیرا میدان دید گسترده ای تولید می کند و به شما امکان می دهد سوژه ها را بزرگنمایی کنید.

اگر نمی دانید فاصله کانونی چگونه اندازه گیری می شود ، می توانید دامنه کنار لنز را مشاهده کنید.

 در مورد Nikkor 28-300mm ، فاصله کانونی با حروف طلایی کوچک درست بالای برچسب “AF-S NIKKOR” مشخص شده است.

می توان هر فاصله کانونی را از 28 میلی متر تا 300 میلی متر تنظیم کرد. با تغییر فاصله کانونی ، میدان دید را تغییر می دهید.

لنزهای واید به لنزهایی اطلاق می شوند که در آن فاصله کانونی بطور قابل توجهی کم است مانند 14 میلی متر است. لنزهای تله فوتو دارای فاصله کانونی قابل توجهی هستند که از 135 میلی متر تا 300 میلی متر متغیر است.

توجه کنید که هر چه که فاصله کانونی کوچکتری انتخاب کنید ، میدان دید بزرگتری بدست می آورید و برعکس.

فاصله کانونی موثر

فاصله کانونی مؤثر جنبه دیگری است که بر درک دیافراگم و عمق میدان تأثیر می گذارد. اگر می خواهید به طور موثر فاصله کانونی را تغییر دهید ، توصیه می شود از کراپ فاکتور یا ضریب برش دوربین استفاده کنید.

با تنظیم مناسب کراپ فاکتور ، می توانید میدان دید و فاصله ی کانونی را تغییر دهید. در اینجا نمونه را بررسی میکنیم.

اگر یک دوربین با کراپ فاکتور 1.6 و لنز 300-28 میلی متری دارید ، برای محاسبه بهترین فاصله کانونی ، این فرمول را دنبال کنید: (28 X 1.6) – (300 X 1.6). در این حالت ، فاصله کانونی موثر از 45 میلی متر تا 480 میلی متر متغیر است.

در عکس ، جعبه قرمز نشان می دهد که اگر با یک دوربین با کراپ فاکتور 1.6 عکس بگیرید ، تصویر چگونه به نظر میرسد.

در بعضی از دوربین های حرفه ای میتوانید اندازه ی سنسور و در نتیجه کراپ فاکتور را تغییر دهید.

به عنوان مثال ، هنگام گرفتن عکس با یک دوربین فول فریم و لنز 300-28 میلی متر ، می توانید کراپ فاکتور را تنظیم کنید تا زوم را به 480 میلی متر افزایش دهید (300 X 1.6). این میتواند برای وقت هایی که میخواهید از سوژه های دور عکاسی کنید اما نمی خواهید از لنز تله فوتو استفاده کنید، مناسب باشد.

با افزایش کراپ فاکتور ، ممکن است جزئیاتی را در ترکیب از دست دهید ، اما بسته به شرایط ، ممکن است تصویر شما از آن سود ببرد.

مقادیر F-stop

لنزهای مختلف دوربین دارای مقادیر حداکثر و حداقل f-stop متفاوت هستند. اکثر لنزها به شما امکان می دهند مقدار f-stop را به همراه فاصله کانونی افزایش دهید.

در اینجا دامنه فاصله کانونی 18-35 میلی متر تعریف شده است. شما می توانید در هر فاصله کانونی ممکن در این محدوده عکس بگیرید.

حداقل محدوده f-stop در کنار  محدوده ی  فاصله کانونی وجود دارد. روی این لنز ، f / 3.5 تا f / 4.5 تعیین می شود. حرف “G” که در نزدیکی حداقل محدوده f-stop ظاهر می شود ، به شماره f-stop اشاره ای ندارد.

حداقل مقدار مقادیر f-stop از f / 3.5 تا f / 4.5 برای این مدل لنز برای عکاسی در فاصله کانونی حداقل و حداکثر کافی است.

به عنوان مثال ، مقدار حداقل f-stop این مدل با f / 3.5 برای عکاسی در 18 میلی متر است. اگر فاصله کانونی را به 35 میلی متر افزایش دهید ، حداقل میزان f-stop نیز به f / 4.5 افزایش می یابد.

البته می توان روی مقادیر بالاتر نیز تنظیم کرد که در اینجا نمونه هایی از حداقل مقادیر ارائه شد.

سرعت لنز

جدا از دیافراگم و عمق میدان، هر عکاس باید اصول اولیه سرعت لنز را بیاموزد. اعداد f که بر روی لنز قرار دارند نیز به عنوان سرعت لنز شناخته می شوند. بنابراین ، متخصصان، سرعت لنز را به عنوان بزرگترین قطر دیافراگم یا حداقل عدد f-stop یک لنز خاص تعیین می کنند.

هنگامی که فاصله کانونی را از 18 میلی متر به 35 میلی متر افزایش می دهید ، دیافراگم بسته تر میشود.

 و تعداد f را از f / 3.5 به f / 4.5 تغییرمی کند. برای جمع آوری همان مقدار نور ، لازم است سرعت شاتر آهسته تر باشد.

لنزهای Nikkor 14-24mm f/2.8 Wide Angle دارای حداقل حداقل مقدار f-stop f 1: 2.8 است. این بدان معنی است که این مدل می تواند با f / 2.8 در فاصله کانونی از14 تا 24 میلی متر کار کند.

در مورد بالاترین مقدار f-stop یا کوچکترین قطر دیافراگم به یاد داشته باشید که می توانید این مقادیر را برچسب زده شده بر روی لنز پیدا کنید زیرا حدود حداکثر سرعت لنز و سرعت شاتر را تغییر می دهد.