تابستان در راه است، و اگر در نیم‌کره شمالی زندگی می‌کنید، احتمالاً به فکر سفر و تعطیلات افتاده‌اید. حالا چه اهل طبیعت‌گردی باشید، چه عاشق گشت‌وگذار در شهرهای جدید، یک چیز مشترک بین همه این سفرها هست: ثبت لحظه‌ها.
برای خیلی‌ها، این یعنی برداشتن یک دوربین خوب و همراه کردنش با باقی وسایل سفر. اما اگر تصمیم دارید با هواپیما سفر کنید، شاید سوالی ذهنتان را مشغول کرده باشد: آیا اصلاً اجازه داریم دوربین را با خودمان به هواپیما ببریم؟
پاسخ کوتاه این است: بله! اما چند نکته مهم هست که باید حتماً بدانید.
TSA چیست و چرا باید آن را بشناسیم؟
اگر اهل سفرهای خارجی، مخصوصاً به آمریکا باشید، حتماً اسم TSA را شنیده‌اید. این واژه مخفف Transportation Security Administration است؛ سازمانی دولتی در ایالات متحده که مسئولیت بررسی امنیتی مسافران و بارهایشان در فرودگاه‌ها را بر عهده دارد.
TSA تعیین می‌کند که چه اقلامی اجازه دارند وارد هواپیما شوند و چه چیزهایی ممنوع هستند. در کشورهای دیگر نیز نهادهای مشابهی وجود دارند، مثل پلیس فرودگاه در ایران یا EASA در اروپا. بنابراین دانستن قوانین TSA نه‌تنها برای سفرهای آمریکا بلکه برای بسیاری از مسیرهای بین‌المللی کاربرد دارد.
آیا دوربین‌ها توسط TSA تأیید شده‌اند؟
طبق اعلام رسمی، دوربین‌ها مجاز هستند و می‌توان آن‌ها را هم در کیف دستی (Carry-on) و هم در چمدان اصلی (Checked baggage) قرار داد. این خبر خوبی‌ست برای علاقه‌مندان به عکاسی، اما چند نکته مهم هست که باید در نظر گرفت تا دوربین‌تان آسیب نبیند یا دچار دردسر نشوید.
مهم‌ترین نکات برای حمل دوربین در پرواز
داستان حساس باتری‌های لیتیوم-یونی
اکثر دوربین‌های دیجیتال با باتری‌های لیتیوم-یونی کار می‌کنند، که حمل آن‌ها در پرواز قوانین خاصی دارد.
طبق مقررات TSA:
- اگر باتری داخل دوربین نصب باشد، می‌توانید آن را در چمدان یا کیف دستی بگذارید.
- اما اگر باتری یدکی یا اضافه همراه‌تان دارید، فقط باید در کیف دستی حمل شود؛ قرار دادن آن در چمدان اصلی ممنوع است.
بهتر است این باتری‌ها را داخل محفظه مخصوص یا پوشش محافظ قرار دهید تا اتصال کوتاه ایجاد نشود. در بعضی موارد، خدمه پرواز ممکن است درباره باتری از شما سوال کنند، پس دسترسی آسان به آن‌ها می‌تواند دردسر را کم کند.
احتمال بازرسی بیشتر در گیت امنیتی
حتی اگر حمل دوربین مجاز باشد، در گیت امنیتی احتمال دارد کیف شما برای بررسی بیشتر پرچم‌گذاری (Flagged) شود. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که تجهیزات حرفه‌ای مثل لنزهای بزرگ یا وسایل جانبی مثل میکروفون و گیمبال همراه‌تان باشد.
در این مواقع مأمور امنیتی ممکن است از شما بخواهد:
- دوربین یا لنز را از کیف خارج کنید.
- آن‌ها را جداگانه اسکن کند.
- یا حتی دستگاه را با دستمال مخصوص از نظر وجود مواد مشکوک بررسی کند (Swab Test).
این کارها روتین هستند و جای نگرانی ندارد. اگر زیاد سفر می‌کنید، احتمالاً بعد از چند بار سفر متوجه می‌شوید که کدام وسایلتان بیشتر حساسیت ایجاد می‌کند و می‌توانید آن‌ها را طوری بچینید که دسترسی راحت‌تری داشته باشند. مثلاً بعضی‌ها متوجه شده‌اند که فرودگاه محل زندگی‌شان همیشه لنزهای جداگانه را بررسی می‌کند، پس لنز را نزدیک زیپ کیف می‌گذارند.
اگر با دوربین فیلمبرداری آنالوگ سفر می‌کنید…
کار برای عاشقان عکاسی آنالوگ کمی پیچیده‌تر است. چرا؟ چون فیلم‌های عکاسی (مخصوصاً اگر خام و ظاهرنشده باشند) در برابر اشعه X یا CT حساس هستند. این اشعه‌ها می‌توانند کیفیت فیلم را پایین بیاورند یا آن را کاملاً نابود کنند.
راه‌حل چیست؟
- فیلم را در کیف دستی بگذارید.
- در گیت امنیتی، مودبانه درخواست بازرسی دستی (Hand Inspection) داشته باشید.
- توضیح بدهید که فیلم خام دارید و نمی‌خواهید وارد اسکنر شود.
البته همیشه این درخواست پذیرفته نمی‌شود — مخصوصاً اگر صف طولانی باشد یا مأمور وقت نداشته باشد — اما ارزش پرسیدن را دارد.
جمع‌بندی نهایی
- دوربین‌های دیجیتال طبق قوانین TSA اجازه ورود به هواپیما را دارند — هم در کیف دستی، هم در چمدان.
– باتری‌های یدکی را فقط باید در کیف دستی حمل کرد.
– امکان بررسی بیشتر در گیت وجود دارد، مخصوصاً برای تجهیزات خاص.
– اگر از دوربین آنالوگ استفاده می‌کنید، مراقب فیلمتان باشید و درخواست بازرسی دستی کنید.
در نهایت، اگر سفر پیش رو دارید، بهتر است قوانین کشور مقصد را هم بررسی کنید تا مطمئن شوید تفاوتی با قوانین TSA ندارد. بعضی کشورها مثل استرالیا یا امارات مقررات سخت‌گیرانه‌تری برای باتری یا تجهیزات حرفه‌ای دارند.
منابع :
