نشنال جغرافیا تصاویر سال 2022 خود را معرفی کرد. این انتخاب ها حاصل بررسی بیش از دو میلیون عکسی است که در سال جاری به صورت میدانی ثبت شده است.
این عکس‌ها گزیده‌ای از عکس‌های عکاسان نشنال جغرافیااز سراسر جهان هستند. این نشریه می‌گوید که آنها نماهای خیره‌کننده‌ای از یک سفر مشترک انسانی ارائه می‌دهند و به بینندگان عناصر منحصربه‌فرد سیاره را یادآوری می‌کنند.
نشنال جغرافیا از کشف کشتی غرق شده Endurance و تاثیر تغییرات آب و هوایی بر گونه های در معرض خطر تا اولین قله کوه اورست توسط یک تیم تمام سیاهپوست از کاوشگران و همچنین عکس های احساسی و تکان دهنده از پناهندگان اوکراینی که در همبستگی ایستاده اند. همه در تصاویر سال 2022،» این نشریه است.
در سال گذشته، 132 عکاس برای انجام عکاسی به 60 کشور جهان اعزام شدند و نشنال جغرافیا می گوید که آنها در مجموع 4000 پوند تجهیزات را به میدان فرستاده اند. این عکاسان با هم، 2238899 تصویر شگفت‌انگیز از دمای 120 درجه در استان‌های سند و بلوچستان پاکستان و 49 درجه زیر صفر در سرزمین‌های شمال غربی کانادا ثبت کردند. نشنال جئوگرافیک می‌گوید که در این فرآیند، تقریباً تمام قاره‌ها تحت پوشش قرار گرفتند و در نتیجه «نگاهی قوی و متنوع به زندگی در سراسر جهان» ایجاد شد.
در زیر تنها تعدادی از تصاویر انتخاب شده از لیست کامل عکس‌هایی هستند که هم در نسخه چاپی دسامبر National Geographic و هم در وب‌سایت آن نشان داده شده‌اند. بسیاری از آنها ممکن است برای بینندگان جدید باشند، در حالی که برخی ممکن است آشنا باشند، مانند عکس بومیان آمریکایی Quannah Rose Chasinghorse یا عکس روز به شب گرند کانیون
رنا افندی، عکاس اهل استانبول، در جستجوی ساتیروس افندی، یک پروانه کمیاب و بومی که به نام پدرش، رستم افندی، حشره شناس فقید آذربایجان شوروی، نامگذاری شده است، به ارمنستان و آذربایجان سفر کرد. در حالی که افندی هنوز این پروانه را در طبیعت ندیده است، او از یک پروانه نگهداری شده در کابین مملو از نمونه های تحت پوشش پدرش پارکف کازاریان، تاکسیدرمیست در شهر کوهستانی گیومری، ارمنستان، عکس گرفت. او می گوید: «من دوستش داشتم که هنوز زیبا بود، حتی مرده. | عکس رنا افندی/نشنال جغرافیا
یک موشک فالکون 9 اسپیس ایکس، که در ساعات اولیه 19 ژوئن از کیپ کاناورال پرتاب شد، بر فراز درختان سرو طاس رفت. این دومین بار در کمتر از یک سال بود که یک موشک اسپیس ایکس به طور غیرمنتظره ای وارد قاب عکاس مک استون شد، در حالی که او در شب در باتلاقی دور افتاده عکس می گرفت. استون می‌گوید که افزایش تعداد پرتاب‌های بدون هیاهو «نشان می‌دهد که ما وارد دوران جدیدی شده‌ایم که در آن مأموریت‌های کیهانی صرفاً طبق معمول انجام می‌شوند». | عکس مک استون
در غبار صبحگاهی، سیستم پرتاب فضایی ناسا (SLS) در ماه مارس بر روی مجتمع پرتاب 39B مرکز فضایی کندی قرار گرفته است، زیرا موشک در انتظار آزمایش است. این وسیله نقلیه 322 فوتی محور اصلی برنامه آرتمیس ناسا است، پله ای به سوی مریخ که همچنین قصد دارد اولین زن و اولین فرد رنگین پوست را بر روی ماه فرود آورد. با دو بوستر و چهار موتور اصلی، SLS می تواند پرت شود یک کپسول خدمه به سمت ماه با 8.8 میلیون پوند رانش – 15 درصد بیشتر از موشک زحل V برنامه آپولو. هر SLS فقط یک بار استفاده خواهد شد. پس از پرتاب این موشک طی یک پرواز آزمایشی بدون خدمه که برای امسال برنامه ریزی شده بود، انتظار می رود قطعات آن یا به اقیانوس بیفتند یا وارد مداری به دور خورشید شوند. | عکس دن وینترز/نشنال جغرافیا
یک پالایشگاه کوچک روی سقف آزمایشگاهی در ETH زوریخ، دی اکسید کربن و آب را مستقیماً از هوا می کشد و آنها را به راکتوری می رساند که تشعشعات خورشیدی را متمرکز می کند و گرمای شدید تولید می کند. که مولکول ها را شکافته و مخلوطی ایجاد می کند که در نهایت می تواند به نفت سفید یا متانول تبدیل شود. محققان امیدوارند این سیستم در نهایت بتواند سوخت جت آماده بازار و کربن خنثی تولید کند. یکی از خطوط هوایی سوئیسی قبلاً اعلام کرده بود که قصد دارد از این سوخت استفاده کند. | عکس از Davide Monteleone/National Geographic
بازدیدکنندگان از پیاده‌روی مارپیچ 150 فوتی در پاییز زرد در Camp Adventure در دانمارک بالا می‌روند تا چشم‌انداز جدیدی از جنگل جنوب غربی کپنهاگ و شاید خود زندگی به دست آورند. نشان داده شده است که «حمام کردن در جنگل»، در میان قوی‌ترین و کم‌محسوس‌ترین فواید جنگل، استرس را کاهش می‌دهد، بهزیستی ذهنی و جسمی را بهبود می‌بخشد. عکس از Orsolya Haarberg/National Geographic
در اطراف وستوک و سایر جزایر لاین جنوبی، در مرکز دورافتاده اقیانوس آرام، ماهی‌های کوچک صخره‌ای فراوان از جمعیت شکارچیان برتر پشتیبانی می‌کنند. در اینجا یک کوسه صخره‌ای خاکستری بر فراز مرجان‌های مونتیپورا در دریایی از ماهی دوزی و آنتیاس بارتلت شنا می‌کند. انریک سالا، یک کاوشگر نشنال جغرافیادر رزیدنس، در سال 2009 برای پروژه دریاهای بکر خود از این منطقه بازدید کرد که اولین بررسی های علمی را از حیات دریایی در اطراف جزایر انجام داد و حفاظت را توصیه کرد. اکنون دریای اطراف جزایر یک ذخیره‌گاه است که ممکن است به آن کمک کرده باشد که پس از مرگ مرجان‌ها در سال‌های 2015-2016 بهبود یابد. رویداد گرمایش ال نینو در این سفر اخیر، سالا صخره هایی را که به شکوه سابق خود بازگردانده شده بودند، تسخیر کرد. | عکس انریک سالا/نشنال جغرافیا
آرماندو سالازار با پوشیدن کت و شلوار محافظ، با احتیاط از روی صخره‌های سوزان قدم می‌زند و تکه‌ای از گدازه درخشان را روی یک چنگال می‌برد. این فقط یک روز دیگر در کار سالازار، یکی از اعضای ارتش اسپانیا است، زیرا او به دانشمندان کمک کرد تا نمونه‌هایی را در طول فوران سال 2021 در خط الراس آتشفشانی کامبر ویجا در لا پالما جمع‌آوری کنند. دانشمندان و دیگران همچنین برای نظارت بر گازها، ثبت زمین لرزه ها و موارد دیگر در جریان های تازه جسارت کردند، به این امید که این رویداد را که تقریباً 86 روز به طول انجامید، درک کنند. یافته های آنها می تواند به آنها کمک کند تا پتانسیل کامبر ویجا را برای انفجارهای آینده تعیین کنند. | عکس آرتورو رودریگز
ناسا با ماموریت Artemis I خود یک طرح بلندپروازانه را برای بازگرداندن انسان به ماه آغاز می کند. برای پرتاب برنامه‌ریزی‌شده، فرمانده این سفر بدون خدمه، کامپوس «مونیکین» است که نامش از نام یک مهندس ناسا گرفته شده است که به نجات جان خدمه آپولو ۱۳ کمک کرد. در طول سفری به دور ماه که قرار است بیش از یک ماه طول بکشد، کامپوس برای خدمه در کپسول Orion گذاشته است. حسگرهایی که در پشت سر کامپوس و در پشت مسیر صندلی آن قرار دارند، لرزش و شتاب آن، انتظار می‌رود که به چهار برابر گرانش زمین برسد. کامپوس از حسگرهای تشعشع و لباس بقا استفاده می کند که در ماموریت های آینده در هنگام پرتاب، ورود مجدد و سایر لحظات حساس از آن استفاده خواهند کرد. ناسا امیدوار است یک خدمه چهار نفره به عنوان بخشی از آرتمیس II، سفر بعدی را در اوایل ماه می سال 2024 با اوریون انجام دهند. | عکس دن وینترز/نشنال جغرافیا
ویتال این توله های شش ماهه را در حال خوردن میان وعده و بازی به عنوان بخشی از تمرکز طولانی مدت خود بر حفاظت از پانداهای غول پیکر به نمایش گذاشت. | عکس از امی ویتال/نشنال جغرافیا
Quannah Rose Chasinghorse از دید خود برای حمایت از نگرانی های مردم بومی استفاده می کند. این مدل و فعال می‌گوید: «ما هنوز اینجا هستیم، اما صداها، تجربیات، داستان‌ها، فرهنگ‌ها و سنت‌های ما آن‌طور که باید شناخته نمی‌شوند. ما دانش و قدرت زیادی را حمل می کنیم، نه فقط آسیب و درد. و ما خیلی بیشتر از آن کلیشه های مضر هستیم.» Chasinghorse Hän Gwich’in و Sičangu/Oglala Lakota است، اما در سرزمین دینه (ناواجو) در آریزونا به دنیا آمد. در اینجا، او در Tse’Bii’Ndzisgaii (دره یادبود)، پارکی که دینه اداره می‌کند، ایستاده است. | عکس از Kiliii Yuyan/National Geographic
نشنال جغرافیا چند آمار جالب در مورد عکس های سال به اشتراک گذاشته است:
- عکس‌های موجود در شماره ۱۱۸ عکس برتر این میدان هستند. این شامل 44 عکاس است که اولین تکلیف نشنال جغرافیا خود را به پایان رساندند و 4000 پوند تجهیزاتی که مهندس عکس کارکنان Nat Geo، تام اوبراین، به میدان فرستاده بود.
عکاس اوان گرین به عنوان بخشی از اولین تیم سیاهپوست که به اورست صعود کرد، به ارتفاع 29032 فوتی رسید.
در عمق 9869 فوتی کشتی غرق شده استر هوروات، کشف آن توسط عکاس استر هوروات ثبت شده است.
9 دوربین از راه دور توسط عکاس دن وینترز استفاده شد که آنها را در 27 سپتامبر به سمت آرتمیس اول نشانه رفت – تا زمانی که پرتاب آن با شکل گیری طوفان ایان متوقف شد.4 نوع حمل و نقل، از جمله پاراگلایدر برقی که عکاس بن دپ از آن برای ثبت سواحل لوئیزیانا استفاده کرد.- 1 سه پایه زمانی که جن گایتون در حال عکاسی از کفتارها در کنیا بود توسط یک کفتار گرفته شد
