راهنمای جامع عکاسی سیاه و سفید

تسلط بر هنر عکاسی سیاه و سفید بطور غیر‌منتظره‌ای، آسان نیست. اینکه یک فیلتر سیاه و سفید بر روی تصویر قرار دهیم الزاماً به معنای عکاسی هنری سیاه و سفید نیست. اگرچه در ابتدای تاریخ عکاسی تمام تصاویر بصورت سیاه و سفید ثبت می‌شدند، اما با پیدایش عکاسی رنگی، تا حد زیادی از اهمیت عکاسی سیاه و سفید، لااقل بصورت آماری، کاسته شد. در طی سال‌های اخیر و در عصر عکاسی دیجیتال، گرایش به عکاسی سیاه و سفید روز به روز بیشتر نمایان می‌شود.

 

 

حاصل سال‌ها تجربه اینجانب در مسئولیت دبیری جشنواره عکس نورنگار نشان می‌دهد تقریباً نیمی از عکس‌های ارسال شده جشنواره، عکس‌های سیاه و سفید بوده‌اند. بدین روی تصمیم گرفته شد راهنمایی جامع برای علاقه‌مندان به عکاسی سیاه و سفید ارائه شود.

 

1) عکاسی سیاه و سفید چیست؟

عکاسی سیاه و سفید، هنر استفاده از تنالیته‌های مختلف رنگ خاکستری، از رنگ سفید تا سیاه، برای ثبت و ایجاد تصاویری تاثیرگذار است. این شاخه از عکاسی تاریخی طولانی به اندازه تاریخ عکاسی دارد. از زمانی که نخستین عکس رنگی دائم در سال 1861 ثبت شد، حدود 35 سال است که عکاسی سیاه و سفید همراه ماست. عکاسی رنگی هیچ‌گاه نتواسته است جایگزین عکاسی سیاه و سفید شود. یکی از چالش‌های مهم پیش روی عکاسان، ساده کردن تصاویر و استخراج جوهره صحنه است. در برخی موارد، این جوهره تصویر همان عکاسی بدون رنگ است.

انسل آدامز، درباره اختلاف عکاسی رنگی و سیاه و سفید گفته است: آن‌قدر که می‌توانم حس «رنگ» را در یک عکس سیاه و سفید خوب منتقل کنم که با عکاسی رنگی نمی‌توانم.

 

 

2) روش مناسب عکاسی سیاه و سفید

یک عکس سیاه و سفید خوب یک عکس خوب است. شما نمی‌توانید یک عکس بد رنگی را با یک فیلتر سیاه و سفید، نجات دهید، گرچه این روش عمومیت دارد.

برای هر عکس سیاه و سفید عالی، هفت عنصر اساسی درنظر گرفته می‌شود. اما نکته اساسی که باید پیش از هر نکته دیگری درنظر بگیرید اینست: برای عکاسی سیاه و سفید باید دلیل خوبی داشته باشید.

تمام سوژه‌ها برای عکاسی سیاه و سفید مناسب نیستند. بنابراین همیشه از خود بپرسید: چرا باید رنگ را از یک عکس مشخص حذف کنید؟ چه چیز مهمی در عکاسی سیاه و سفید از سوژه وجود دارد؟

عکس‌های سیاه و سفید می‌توانند جلوه‌ای عالی داشته باشند اما همیشه اینگونه نیست. لازم است از قبل بدانید چرا بجای عکاسی رنگی، عکاسی را بصورت سیاه و سفید انجام می‌دهید. اگر نمی‌توانید دلیل خوبی برای این‌کار بیابید، احتمالاً سوژه شما برای عکاسی سیاه و سفید مناسب نیست.

 

 

3) عکاسی سیاه و سفید در مقابل عکاسی تک رنگ

شاید متوجه شده باشید دو اصطلاح متداول برای اشاره به مفهومی «یکسان» وجود دارد: سیاه و سفید (B&W) و تک رنگ (Monochrome) . اگرچه ممکن است این دو اصطلاح را مشابه بدانید اما درواقع این دو اصطلاح مشابه نیستند.

واژه مونوکروم به معنای «یک رنگ واحد» است. بنابراین عکس‌های مونوکروم می‌توانند شامل یک رنگ، هرچند مختصر، باشند. به عکس زیر نگاه کنید، این عکس شامل یک رنگ قهوه‌ای برای بهبود هویت تصویر بوده اما سایر رنگ‌ها حذف شده‌اند. این عکس مونوکروم بوده اما سیاه و سفید نیست. عکس‌های سیاه و سفید واقعی فاقد هرگونه رنگ بوده و فقط از تنالیته‌های سیاه، سفید و خاکستری تشکیل شده‌اند.

 

 

البته می‌توانید این دو اصطلاح بدون ایجاد سردرگمی برای مخاطب، بجای یکدیگر استفاده کنید اما اگر می‌خواهید دقیق باشید بهتر است به تفاوت کاربردی این دو اصطلاح توجه کنید.

 

4) تجهیزات لازم

بطور کلی، برای عکاسی سیاه و سفید از دوربینی که دارید استفاده می‌کنید. اما چند نکته قابل توجه درباره دوربین مورد استفاده در عکاسی سیاه و سفید وجود دارد.

  • دوربین

در ابتدا ذکر این نکته ضروری است که دوربین‌هایی وجود دارند که فقط بصورت سیاه و سفید عکسبرداری می‌کنند. این دوربین‌ها مانند مدل Leica M Monochrome دوربین‌هایی پیشرفته و گران‌قیمتی هستند. اکثر افراد از این دوربین‌های گران‌قیمت و خاص برای عکاسی سیاه و سفید استفاده نمی‌کنند، اما مزیت اصلی این دوربین‌ها در ارائه عکس‌هایی شارپ‌تر و تمیزتر است. بهرحال، اکثر افراد عملی بودن دوربین‌های رنگی را ترجیح می‌دهند.

 

 

  • عکاسی سیاه و سفید در مقابل رنگی و تبدیل آن‌ها

اکثر دوربین‌های عکاسی دارای حالت عکاسی سیاه و سفید هستند. این امکان، یک سوال جدی را مطرح می‌کند: آیا بهتر است بصورت رنگی عکاسی کرده و در مرحله پردازش در کامپیوتر آن را به سیاه و سفید تبدیل کنیم یا از ابتدا بصورت سیاه و سفید عکاسی کنیم؟

جواب ساده این است که بهتر است بصورت رنگی عکاسی کرده و سپس در مرحله ویرایش آن را بصورت سیاه و سفید تبدیل کنید زیرا در این روش هیچ اتفاق ناگواری نمی‌افتد. همچنین اگر تصمیم خود را عوض کنید و نسخه رنگی عکس را بخواهید، می‌توانید فرایند را به عقب برگردانید.

همچنین اگر با فایل رنگی شروع کنید، انعطاف خیلی زیادی در مرحله ویرایش خواهید داشت زیرا می‌توانید حتی پس از تبدیل عکس رنگی به سیاه و سفید، «رنگ» را تتنظیم کنید. به عنوان مثال، می‌توانید با تیره‌ کردن کانال رنگ آبی، باعث تیره‌تر شدن آسمان در عکس سیاه و سفید شوید. این امر در صورتی که از ابتدا عکس سیاه و سفید گرفته باشید، امکان پذیر نیست.

 

 

  • فایل JPEG در مقابل فایل RAW

برای بسیاری از عکاسان، پاراگراف قبلی مهم نیست زیرا عکاسی را با فرمت RAW انجام می‌دهند. این فایل‌ها، بطو خلاصه کیفیت بالاتری نسبت به فایل‌های JPEG ارائه داده و هیچ‌گونه اطلاعات تصویری از آن‌ها حذف نمی‌شود.  درعوض فایل‌های JPEG کم حجم‌تر بوده و اطلاعات کمتری را در خود ذخیره می‌کنند.  درواقع  عکس‌های رنگی که با فرمت RAW ثبت می‌شوند همیشه اطلاعات رنگ را در خود حفظ می‌کنند. به همین دلایل است که اکثر عکاسانی که بدنبال ثبت تصاویر با کیفیت بالا هستند از فرمت RAW استفاده می‌کنند.

بنابراین اگر با فرمت RAW عکاسی می‌کنید می‌توانید حالت مونوکروم را در دوربین فعال کرده و عکاسی کنید. در این حالت تصاویر در مانیتور دوربین بصورت سیاه و سفید نمایش داده می‌شوند اکا هنگامی که آن‌ها را در نرم‌ازار باز می‌کنید آن را رنگی می‌بینید. فایل‌های RAW هیچ اطلاعاتی را حذف نمی‌کنند.

این یک امتیاز محسوب می‌شود. فرض کنید می‌خواهید تمام عکس‌های با فرمت RAW خود را به سیاه و سفید تبدیل کنید. اگر حالت مونوکروم دوربین را فعال کرده باشید، یک پیش نمایش سیاه و سفید از تصاویر در مانیتور دوربین ظاهر شده و می‌توانید تصور بهتری از سوژه خود داشته باشید. نکته مهم اینست که تمام این تصاویر، رنگی هستند، بنابراین می‌توانید براحتی نسخه رنگی آن‌ها را هم داشته باشید.

 

 

  • فیلترها

پس از اینکه با تنظیمات دوربین برای عکاسی سیاه و سفید آشنا شدید، لازم است اطلاعاتی درباره فیلترها نیز داشته باشید. در عکاسی سیاه و سفید با دوربین‌های آنالوگ یا عکاسی با دوربین‌های دیجیتالی که فقط بطور سیاه و سفید عکاسی می‌کنند، لازم است از فیلترهایی در جلوی لنز برای تصحیح کنتراست و تنالیته در تصاویر استفاده کنید.

برای درک بهتر تاثیر فیلترهای رنگی بر عکس‌های سیاه و سفید به تصویر زیر نگاه کنید. این تصاویر با استفاده از فیلترهای فیزیکی شیشه‌ای نصب شده بر روی لنز گرفته شده‌اند.

 

 

همانگونه که ملاحظه می‌کنید، انتخاب نوع فیلتر بر هر تصویر سیاه و سفید تاثیر زیادی می‌گذارد. فیلتر آبی رنگ‌های قرمز را مسدود کرده و بخش‌هایی مانند برگ‌های درختان و سطح زمین را تیره می‌کند. فیلتر سبز باعث درخشندگی هر قسمت سبز رنگ تصویر می‌شود. و در آخر، فیلتر قرمز آسمان و هر بخش آبی رنگ تصویر را تیره کرده و در عین حال باعث درخشندگی قسمت‌های قرمز تصویر می‌شود.

امروزه عکاسان دیجیتال کمتر از فیلترهای رنگی برای عکاسی سیاه و سفید استفاده می‌کنند، زیرا می‌توانند تاثیرات مشابهی را در مرحله پردازش در کامپیوتر با تغییر مستقل کانال‌های رنگی تصویر بوجود آورند.

 

5) هفت عنصر بهترین عکس‌های سیاه و سفید

هنگامی که بصورت سیاه و سفید عکاسی می‌کنید بایستی ذات و ماهیت سوژه، شامل رنگ‌ها و سایر خصوصیات آن را فقط از طریق سایه روشن‌ها به مخاطب انتقال دهید. بهترین عکس‌های سیاه و سفید این مهم را با بکارگیری هفت عنصر انجام می‌دهند.

5-1) سایه‌ها

از مهمترین نکات عکسبرداری سیاه و سفید توجه به نقش مهم و اساسی سایه‌ها می‌باشد. آن‌ها فقط نواحی تیره تصویر نیستند بلکه عناصر اصلی ترکیب‌بندی و در برخی مواقع، خود سوژه هستند.

نگرش شما نسبت به سایه‌ها در عکاسی سیاه و سفید، بر سایر جنبه‌های عکس نیز تاثیر می‌گذارد. آیا سایه‌ها به رنگ سیاه بوده و فاقد جزئیات هستند؟ در این حالت احساسی همانند شدت و تهی بودن را القاء می‌کنند. یا از سویی دیگر، اگر سایه‌ها ملایم بوده و دارای جزئیات باشند، ممکن است کلیت عکس را دچار پیچیدگی کنند.

 

 

اغلب لازم نیست در یک عکس سیاه و سفید نواحی کاملاً سیاه یا کاملاً سفید وجود داشته باشد تا عکس خوب به نظر برسد. توصیه می شود در اکثر مواقع برای ثبت یک عکس سیاه و سفید خوب بایستی محدوده کاملی از سایه‌های عمیق تا هایلایت‌ها و نواحی روشن مشخص در تصویر وجود داشته باشد.

درعوض، می‌توانید آنچه را برای عکس شما مهم است درنظر بگیرید. سایه‌ها را بخوبی زیرنظر داشته باشید. تاثیر آن‌ها در عکاسی سیاه و سفید به مراتب بیشتر از عکاسی رنگی است بنابراین ممکن است لازم باشد ترکیب‌بندی عکس خود را تغییر دهید.

 

5-2) کنتراست

اکثر عکاسان کنتراست را فقط به عنوان تفاوت و اختالف بین نواحی روشن و تیره تصویر می‌دانند. بنابراین طبق تعریف، تصویر زیر که یک شیب ملایم از تنالیته‌های خاکستری است باید بدلیل وجود ناحیه سفید و ناحیه سیاه، دارای کنتراست بالایی باشد.

 

 

از سوی دیگر، کنتراست همچنین شامل عنصری به نام مجاورت نیز هست. اختلاف روشنایی بین دو سوژه هنگامی که در کنار هم دیده شوند، بطور اغراق امیزی افزایش می‌یابد. در عکس زیر، برج ایفل با درخشندگی زیاد بطور مستقیم در مقابل پس‌زمینه‌ای تیره قرار گرفته است. کنتراست این عکس بسیار بیشتر از کنتراست تصویر قبلی است.

 

 

بدلیل پیامی که کنتراست منتقل می‌کند، در عکاسی سیاه و سفید مهم است. عکسی با کنراست زیاد، مانند مثال بالا، حسی آکنده از پویایی و شدت به مخاطب انتقال می‌دهد. به همین دلیل است که عکاسان  برای برجسته‌تر شدن تصاویر، دوست دارند کنتراست عکس‌هایشان را افزایش دهند.

تصاویر با کنتراست پایین اگرچه توجه چندانی را جلب نمی‌کنند، اما کیفیت ملایم‌تر و آرام‌تر آنان نیز تاثیر خوبی خواهد داشت.

 

 

نکته مهم اینست که میزان کنتراست هر عکس باید متناسب با سوژه باشد. این نکته‌ای است که می‌توانید تا حدی در ویرایش پس از عکسبرداری با ظرافت انجام دهید.

شاید عکسبرداری از یک روز بهاری لطیف با کنتراست خیلی بالا اشتباه باشد زیرا حس و حال و هوای عکس را خدشه‌دار می‌کند. به همین ترتیب هنگام عکاسی سیاه وسفید از یک منظره وسیع، افزایش کنتراست می‌تواند به برجسته‌تر شدن سوژه کمک کند.

 

5-3) تنالیته (روشنی و تیرگی)

همه عکاسان واژه تنالیته را به یک شکل به‌کار نمی‌برند. شما می‌توانید آن را بصورت «روشنایی، تیرگی و سایه‌های خاکستری اساسی یک تصویر» درنظر بگیرید.

تنالیته‌ها بنیاد اساسی تصاویر سیاه و سفید هستند. اگر با عکاسی High-key یا Low-key آشنا باشید، می‌توانید مثال‌هایی از کاربرد حداکثری تنالیته‌ها را در آن‌ها ببینید.

اگرچه اکثر عکس‌ها نه بطور خاص تیره و نه بطور خاص روشن هستند – تقریباً در میانه قرار دارند – بازهم باید به تنالیته تصاویر توجه کنید، زیرا همانند کنتراست، تنالیته‌ها می‌توانند پیام قدرتمندی راجع به حالت عکس به مخاطب ارائه دهند.

به دو تصویر زیر نگاه کنید:

 

 

هر دو تصویر یکسان بوده اما از نظر تنالیته با هم تفاوت دارند. تصویر تیره‌تر حالتی اسرار‌آمیز  داشته و تصویر روشن‌تر حالتی فرازمینی و شاد دارد.

گرچه تفاوت دو تصویر فوق، کمی افراطی است اما تغییرات جزئی در تنالیته هم می‌تواند حالات احساسی یک تصویر را کاملاً دگرگون کند. اینکه چه تنالیته‌ای برای عکاسی سیاه و سفید مناسب‌تر است به صحنه مورد عکاسی بستگی دارد. در نهایت آنچه اهمیت دارد نحوه ارتباط تنالیته تصویر، اعم از تیره یا روشن، با شخصیت سوژه است.

 

5-4) شکل‌ها

هر عکس مجموعه‌ای از شکل‌ها، اعم از ساده یا پیچیده، می‌باشد. هنگامی که رنگ را از تصویر حذف می‌کنید، اهمیت شکل‌ها در بیان داستان تصویری بیشتر می‌شود. به عکس زیر نگاه کنید. در این تصویر یک آبشار با درختان و صخره‌ها دیده می‌شوند. اما در یک نگاه انتزاعی، مجموعه‌ای از شکل‌ها روی یک بوم نقش بسته‌اند. آبشار یک شکل چهارگوش بوده که توسط خطوط و چندضلعی‌ها احاطه شده است. درخت بزرگ شباهت زیادی به یک نُت موسیقی دارد.

 

 

توجه افراد بطور اتوماتیک به سمت شکل‌ها جلب می‌شود. اگر سوژه‌ها فاقد رنگ باشند، تنها راه تشخیص آن‌ها از روی شکل آن‌هاست. شکل‌ها باعث سادگی عکس‌ها می‌شوند. بسیاری از کوه‌ها و رودخانه‌ها بدین سبب مشهور شده‌اند که شکلی دلپذیر دارند. عکس زیر پس از برطرف شدن مه گرفته شده تا شکل کامل کوه نمایان باشد. اگر قسمت بالای تصویر پوشانده شده بود، جذابیت عکس کاهش می‌یافت.

 

 

در مورد افراد، شکل آن‌ها به سرعت قابل تشخیص بوده و براحتی احساسات را منتقل می‌کنند.

 

 

5-5) بافت

اگر شکل‌ها نمایه اصلی یک تصویر هستند، بافت مابقی تصویر را کامل می‌کند. همانند سایر عناصر عکاسی سیاه و سفید که تا اینجا بررسی کردیم، بافت‌ها نیز قدرت تاثیرگذاری بر حالات و احساسات تصویر را دارند.

از سنگریزه‌های نرم تا چمن زبر و از آلومینیوم براق تا زنگار کدر، بافت‌ها زیربنای شخصیت تصاویر هستند.گرفتن یک عکس خشن از یک رودخانه نرم، کار اسانی نیست زیرا بافت آب بطور کلی بافت نرمی است. به بافت دو تصویر زیر نگاه کنید و ببینید چگونه بر حالت احساسی عکس تاثیر می‌گذارند:

 

 

امواج متلاطم در عکس اول به حالت مرموزانه و خشن عکس دامن می‌زند. در مقایسه، عکس دوم حالتی نرم‌تر و بافتی تکرار شونده داشته که باعث ایجاد حسی هارمونی و تعادل می‌شود. هنگامی که نمی‌توانید از رنگ برای بیان احساسات استفاده کنید، اهمیت بافت سوژه دوچندان می‌شود.

 

5-6) ترکیب بندی

بهترین عکس‌ها دارای یک حس زیربنایی هدفمند هستند، هدفی که عکاس هنگام ثبت عکس به روش خودش بدنبال آن بوده است. یک عکس خوب دارای ساختار و نظم است، به عبارت دیگر دارای یک ترکیب‌بندی قدرتمند است. نکته مهم در ترکیب‌بندی، درک این نکته است که در عکاسی سیاه و سفید، عناصر عکس تغییر می‌کنند. به عنوان مثال، در عکاسی پرتره رنگی، چشمان درخشان سوژه می‌تواند تاثیر شگرفی بر ترکیب‌بندی عکس داشته باشد. این نکته در عکاسی مناظر رنگی نیز صادق است، یک صحنه با آسمان طلایی می‌تواند نظرها را به سمت بالای قاب تصویر جلب کند. در هر دو مثال، لازم است هنگام عکاسی سیاه و سفید از ترکیب‌بندی متفاوتی استفاده کنید.

 

 

بعضی وقت‌ها، ممکن است بخواهید از حس تخیل و خیال‌پردازی مخصوص عکس‌های سیاه و سفید بهره ببرید. در مثال زیر، ترکیب‌بندی فشرده باعث حذف قسمتی از محتوای عکس شده است. نبود رنگ نیز باعث تشدید این حالت شده و مخاطب برای تشخیص صحنه وقت زیادتری را صرف می‌کند. دست‌یابی به این نوع تاثیرات در عکاسی سیاه و سفید آسان‌تر از عکاسی رنگی است.

 

 

5-7) احساسات

در برخی مراحل، احساسات مهم‌ترین بخش هر عکس هستند.  تمام عناصری که تاکنون بررسی کردیم، در درجه اول مهم هستند زیرا ابزاری برای بیان و ابراز احساسات می‌باشند. این عناصر به شما کمک می‌کنند تا احساسات و عواطف موجود در پیام عکس را مشخص کنید.

به دو تصویر زیر نگاه کنید. صحنه‌های ثبت شده به کلی متفاوت هستند. در عکس اول تصویری از معماری پاریس را مشاهده می‌کنید، و در عکس دوم با منظره‌ای از کوهستان نیوزیلند روبرو هستید. علیرغم تفاوت بارز سوژه‌ها، احساس هر دو عکس کاملاً مشابه است. اما چرا؟

 

 

جواب واضح است، هر دو تصویر شلوغ بوده دارای کنتراست بالا با بافتی خشن و سایه‌های عمیق هستند. هر دو ترکیب‌بندی دارای شکل های مشابه و تنالیته یکسان اند. تفاوت سوژه‌ها اهمیت دارد؟ از آنجایی که عناصر زیربنایی هر دو بسیار مشابه هستند، احساسات هر دو عکس نیز یکسان است.

حال به تصویر زیر نگاه کنید که از بسیاری جهات با دو تصویر قبل در تضاد است. همانطور که از ترکیب‌بندی گسترده و پراکنده عکس انتظار می‌رود، احساسات این عکس نیز کاملاً متفاوت بوده و حسی از تنهایی و عزلت منتقل می‌کند.

 

 

احساسات یک متغیر مجزا نیست که برای ثبت یک عکس سیاه و سفید خوب بدان نیاز داشته باشید، بلکه اوج به‌کارگیری صحیح شش عنصری قبلی است. ترکیب صحیح عناصر می‌تواند احساسات مدنظر عکاس را به مخاطب منتقل کرده و چیزی ارزشمن برای مشاهده در اختیار آنان قرار دهد.

 

6) پردازش تصویر پس از عکسبرداری

 

در اینجا نگاهی به چگونگی پردازش تصاویر رنگی و تبدیل آن‌ها به تصاویر سیاه و سفید در نرم‌افزارهای لایت روم و  فتوشاپ می‌اندازیم.

 

6-1) چگونگی ایجاد تصاویر سیاه و سفید در نرم‌افزار لایت روم

روش‌های مختلفی برای تبدیل عکس‌های رنگی به سیاه و سفید در لایت روم وجود دارد اما ساده‌ترین روش، گزینه Black & White در بالای پنل Basic یا فقط فشار دادن دکمه V کی‌برد است. همچنین می‌توانید با کاهش میزان اشباع رنگ به -100 عکس‌ها را سیاه و سفید کنید اما این روش مناسبی نیست زیرا باعث حذف برخی گزینه‌های قسمت HSL می‌شود.

 

 

اگرچه قسمت HSL برای تنظیم دقیق عکس‌های سیاه و سفید بسیار مهم است، اما از تغییرات شدید در این بخش خودداری کنید زیرا باعث بروز نویز شدید در عکس می‌شود.

 

6-2) چگونگی ایجاد تصاویر سیاه و سفید در نرم‌افزار فتوشاپ

تبدیل عکس‌ها به سیاه و سفید در نرم‌افزار فتوشاپ انعطاف بیشتری نسبت به لایت روم دارد. استفاده از قابلیت Camera RAW Filter می‌تواند تنظیماتی مشابه با لایت روم را به شکل یک فیلتر ارائه دهد. گزینه‌های دیگری نیز وجود دارند، به عنوان مثال استفاده از لایه تنظیم Channel Mixer که به شما امکان کنترل کانال‌های رنگی قرمز، آبی و سبز را می‌دهد، نیز بسیار مرسوم است.

 

 

بطور خلاصه، ایجاد تصاویر سیاه و سفید در نرم‌افزار فتوشاپ از راه‌های مختلفی امکان پذیر است. بهتر است با امتحان کردن روش‌های گوناگون، بهترین روش را برای عکس‌های خود انتخاب کنید.

 

7) الهام و ایده

بهترین راه برای بهبود مهارت‌ها، تمرین است، هم هنگام عکاسی و هم در پردازش پس از عکسبرداری. بزودی به دنیای اطراف خود بصورت سیاه و سفید خواهید نگریست و صحنه پیش روی خود را بصورت تک رنگ تصور خواهید کرد. برای شروع به چند نکته مختصر زیر توجه کنید.

 

7-1) عکاسی پرتره سیاه و سفید

بدلیل سهولت، عکاسی پرتره سیاه و سفید یکی از بهترین راه‌ها برای شروع است. هنگام عکاسی پرتره سیاه و سفید به تعامل نور و سایه توجه ویژه کنید. می‌توانید با نورپردازی دقیق، شکل صورت سوژه را برجسته کرده یا توجه را به سایر ویژگی‌ها مثل چشمان یا بافت دست‌ها جلب کنید.

همچنین می‌توانید با عکاسی سیاه و سفید تمرکز بیشتری بر احساسات سوژه ایجاد کنید. در عکاسی پرتره رنگی، پوشش و لباس سوژه می‌تواند توجه بیش از حد لزوم را به خود جلب کند اما در پرتره‌های سیاه و سفید تمرکز بر روی ابراز حالات صورت و حرکات بدن خواهد بود.

 

 

7-2) عکاسی منظره سیاه و سفید

تصاویر منظره سیاه و سفید حسی از اصالت و خلوص در خود داشته که به جلب توجه مخاطب کمک می‌کند. ویژگی‌های بنیادین مناظر یعنی نور و زمین، بیانگر داستان عکس شما خواهند بود. ضمناً عکس‌های مملو از رنگ مناظر باعث تفرق توجه از پیامی که قصد انتقال دارید، می‌شوند. در اغلب موارد، عکاسی سیاه و سفید از مناظر راه‌حل بهتری است.

گاهی ممکن است رنگ‌های موجود در منظره خیلی خوب باشند اما در حالت سیاه و سفید بهتر دیده شود. دلیل این امر اینست که شما به عنوان یک عکاس بدنبال ثبت ذات و ماهیت معنوی یک صحنه هستید نه تولید یک کپی مشابه آنچه می‌بینید. بعض اوقات، این ذات و جوهره بیشتر ناشی از سایه، بافت، شکل و کنتراست است تا ناشی از رنگ‌های خاص.

 

 

7-3) عکاسی خیابانی سیاه و سفید

عکاسی خیابانی شاید پُر طرفدارترین شاخه عکاسی برای عکاسان سیاه و سفید باشد. دلیل این امر می‌تواند تاریخچه عکاسی خیابانی باشد. عکاسانی مانند هانری کارتیه – برسون و ویوین مایر، زندگی خیابانی را بطور اخص بصورت سیاه و سفید عکاسی کرده‌اند و تاثیر آن‌ها بر عکاسان امروزی همچنان دیده می‌شود. رنگ در عکاسی خیابانی می‌تواند بیش از سایر شاخ‌های عکاسی، توجه مخاطب را از سوژه دور کند. وجود رنگ‌های بی‌شمار و اغلب ناهمگون در فضاهای شهری عامل بسیار مزاحمی در ایجاد تمرکز بر نقطه‌ای خاص در یک قاب خیابانی است. البته منظور این نیست که تمام عکاسی‌های خیابانی باید بصورت سیاه و سفید باشند، اما از اینکه بیشتر عکس‌های خیابانی امروزه بصورت سیاه و سفید ثبت می شوند، تعجب نمی‌کنیم.