نکاتی که باید درباره عکاسی با تلسکوپ بدانید

در حالی که می توانید با یک لنز معمولی عکس های خیلی خوبی از ماه بگیرید، لنزهایی با فاصله کانونی بیش از 300 میلی متر به شما کمک می کنند تا قاب خود را با ماه پر کنید. با این حال این لنز ها بسیار گران بوده و تهیه آن ها برای اکثر عکاسان غیر ضروری است. به جای پرداخت هزینه برای این لنزها ، می توانید به جایگزین ارزان تری روی آورید و از طریق تلسکوپ از ماه عکس بگیرید. بله ، تلسکوپ ها نیز می توانند بسیار گران باشند ، اما با تلفن همراه خود، یک تلسکوپ ارزان قیمت و کمی حوصله می توانید نتایج خیلی خوبی به دست آورید.

عکاسی تلسکوپ آفوکال

ارزان ترین روش عکاسی از طریق تلسکوپ “آفوکال” نامیده می شود. این بدان معنی است که شما تلسکوپ را بر روی سوژه ای که می خواهید از آن عکاسی کنید متمرکز می کنید و سپس دوربین خود را برای عکاسی به سمت چشمی تلسکوپ تنظیم میکنید.

این روش برای دوربین های عکاسی و تلفن های همراه به خوبی عمل می کند.البته بستگی به اندازه چشمی تلسکوپ شما نیز دارد. هرچه چشمی بزرگتر باشد ، تنظیم دوربین راحت تر خواهد بود و از جلوگیری از رنگ آمیزی (قاب سیاه مشکی در اطراف تصویر شما) راحت تر خواهد بود. و از وینیتینگ( کاهش وضوح یک عکس در حاشیه نسبت به مرکز عکس) تصویر جلوگیری خواهد کرد.

سخت ترین قسمت در مورد روش آفوکال ثابت نگه داشتن همه عوامل است.

برای دوربین های سبک ، می توانید دوربین را با دقت به تلسکوپ بچسبانید.

برای دوربین های بزرگتر ، ممکن است لازم باشد از سه پایه استفاده کنید.

عکاسی تلسکوپ با لنز پرایم

با لنز پرایم فوکوس کردن روی اجزای مهم تصویر راحت‌تر است و این لنز فضای اطراف سوژه را هم به خوبی ثبت می‌کند.این کمی گرانتر ولی آسان است اما به لوازم جانبی نیاز دارد.

شما به یک حلقه T و آداپتور T نیاز دارید که با دوربین و تلسکوپ شما سازگار باشد. که به شما این امکان را می دهند که دوربین خود را مستقیماً بدون لنز یا چشمی به تلسکوپ متصل کنید.البته از یک کابل آفوکال نیز میتوانید برای اتصال تلفن خود به تلسکوپ استفاده کنید. این روش به شما امکان می دهد فوکوس واضح تری داشته باشید و زمان کمتری را برای هماهنگی کردن دوربین با تلسکوپ صرف کنید.

5 نکته برای عکاسی تلسکوپ

مهم نیست که کدام روش را انتخاب می کنید ، هنگام عکاسی از طریق تلسکوپ چند نکته را باید در نظر داشته باشید.

حداقل فاصله فوکوس

لنز دوربین نمی تواند بر روی جسمی که از حداقل فاصله فوکوس نزدیکتر است تمرکز کند. یک لنز با فاصله کانونی کوچک (به عنوان مثال 50 میلی متر) به طور معمول می تواند بر روی اشیاء ،نزدیک تر از یک لنز با فاصله کانونی بزرگتر (به عنوان مثال 150 میلی متر) تمرکز کند. استفاده از لنزهای کوچک تر در ارتباط با تلسکوپ راحت تر خواهد بود زیرا می توانید آن را به چشمی نزدیک کنید. اگر لنز شما دارای تنظیمات ماکرو است ، این امر به کاهش حداقل فاصله فوکوس نیز کمک می کند.

فوکوس دستی

اگر دوربین شما فوکوس دستی دارد ، از آن استفاده کنید. این به شما کمک می کند تا تصویر واضح تری از طریق تلسکوپ دریافت کنید. دوربین هایی با لنز کوچکتر مانند تلفن های همراه به طور کلی فوکوس خودکار را به خوبی انجام می دهند. دوربین های بزرگتر مانند DSLR قسمت خوبی از اطراف چشمی تلسکوپ را نیز پوشش میدهند اما در استفاده از فوکوس خودکار با مشکل روبرو می شوند.

لرزش شاتر

اگر تلسکوپ شما بزرگ نیست ، حرکت شاتر دوربین شما ممکن است هنگام استفاده از روش فوکوس با لنز های پرایم، باعث لرزش شود. این موضوع می تواند منجر به تار شدن عکس شما شود. می توانید با استفاده از دکمه شاتر از راه دور این مورد را به حداقل برسانید. همچنین می توانید ISO خود را کاهش داده و زمان باز شدن شاتر را افزایش دهید تا زمان ضبط پایدارتری برای غلبه بر زمان لرزش وجود داشته باشد.

ماه متحرک

هرچه بزرگنمایی بیشتر باشد ، حرکت ماه در عکاسی شما آشکارتر خواهد بود. اگر یک تلسکوپ 1000 میلی متری و یک مبدل دو برابر خودکار فوکوس در دوربین خود دارید  حرکت ماه می تواند در چند ثانیه آشکار شود. زمان های اکسپوژر را آزمایش کنید تا ببینید چه چیزی برای تنظیمات خاص شما بهتر عمل می کند.

اکسپوژر

اشکالی ندارد اگر کمی نور ماه را کم کنیم. حتی با وجود نوری که از طریق تلسکوپ از دست می رود ، ماه در مقایسه با آسمان اطراف خود آنقدر درخشان است که دوربین ممکن است بیش از حد نور ماه را در حالی که سعی می کند آسمان را روشن کند ، افزایش دهد.

 

مترجم: سمانه وظیفه

منبع: https://www.thesprucecrafts.com/photographing-the-moon-through-a-telescope-2688842