Angle of View – زاویه دید در عکاسی به میزانی گفته می‌شود که دوربین یا لنز از دنیای بیرون را می‌تواند در یک تصویر گرفته شده نمایش دهد. زاویه دید به واحد درجه بیان می‌شود و میزان آن به عوامل مختلفی مانند فاصله کانونی لنز، طول کانونی لنز، اندازه حسگر دوربین و نوع سنسور دوربین بستگی دارد.
زاویه دید معمولا به صورت افقی، عمودی و قطری مشخص می‌شود. زاویه دید افقی معمولا برای تصاویر لنزهای عادی بین 50 تا 70 درجه و برای لنزهای واید یا اولتراواید بین 100 تا 180 درجه است. زاویه دید عمودی بیشتر از زاویه دید افقی است و بسته به اندازه حسگر دوربین و لنز مورد استفاده می‌تواند تا 120 درجه هم برسد. همچنین، زاویه دید قطری با توجه به فاصله کانونی لنز متفاوت است و برای لنزهای عادی بین 28 تا 55 درجه و برای لنزهای واید بین 60 تا 100 درجه است.
در کل، زاویه دید میزانی از دنیای بیرون است که دوربین می‌تواند در یک تصویر به نمایش بگذارد و برای انتخاب لنز مناسب در عکاسی بسیار حائز اهمیت است.
ناحیه‌ای از صحنه که توسط لنز دوربین دریافت می‌شود را زاویه دید می‌نامند. میزان این ناحیه برحسب درجه و از مرکز لنز محاسبه می شود. زاویه دید از سه صفحه افقی، عمودی و قظری قابل اندازه گیری است و با فاصله کانونی لنز ارتباط معکوس دارد. یعنی هرچه فاصله کانونی لنز کمتر باشد (مثل لنزهای واید) زاویه دید بزرگتر و هرچه فاصله کانونی لنز بیشتر باشد(مانند لنزهای تله)، زاویه دید کوچکتر است. زاویه دید همچنین به فاصله سوژه تا دوربین نیز ارتباط دارد. واژه زاویه دید را گاهی با واژه میدان دید (Field of View) بجای هم بکار می‌برند هرچند تفاوت‌هایی با هم دارند.
