سنسور APS-C چیست؟ معرفی اندازه حسگر

دنیای امروز دنیای تکنولوژی‌ست! و چه کسی می‌تواند این جمله را کتمان کند. یکی از مهم‌ترین ابزارهای تکنولوژی در دوربین‌های دیجیتال سنسور است که نقش مهمی در کیفیت تصاویر ایفا می‌کند. اما آیا شما همیشه مطمئن هستید که چه نوع سنسوری برای دوربین خود انتخاب کرده‌اید؟ یا شاید حتی نام سنسور APS-C را پیش از این شنیده‌اید؟

ما در اینجا با هدف ارائه اطلاعات جامع و کاربردی در مورد این سنسور، تلاش می‌کنیم تا شما را با ویژگی‌های برجسته و کاربردهای آن آشنا کنیم.

سنسور APS-C چیست؟

از این اصطلاح برای نشان دادن اندازه حسگر کوچکتر از فول‌فریم  به ابعاد 23.6×15.6 میلی‌متر استفاده می‌شود. حسگرهایی با این ابعاد بطور گسترده در دوربین های عکاسی دیجیتال DSLR و بدون آینه استفاده می‌شوند. نسبت ابعاد این حسگر با حسگرهای فول فریم را به عنوان ضریب کراپ تعریف می‌کنند. ضریب کراپ در دوربین های APS-C برای مقایسه فاصله کانونی لنزهای مورد استفاده در این دوربین‌ها با معادل دوربین های 35 میلیمتری به کار می‌رود. در اکثر برندهای سازنده دوربین ضریب کراپ برابر با 1.5x بوده و در دوربین‌های کانن این ضریب برابر با 1.6x است.

چگونگی پیدایش سنسور APS-C

اگر بخواهیم شفاف تر بگوییم که سنسور APS-C چیست باید گفت که علائم اختصاری آن مخفف “Advanced Photo System type-C” است و حرف C آن از اول واژه «کلاسیک» گرفته شده است.  سنسورهای APSC-C نسبت به سنسورهای فول فریم زوایای بیشتری از تصویر را گرفته عمق و تعداد پیکسل بیشتری نسبت به فول‌فریم‌ها دارند؛ بنابراین این سنسورها برای عکاسی حیات وحش، مستند، ورزشی و خیابانی گزینه مناسبی محسوب می‌شوند.

تاریخچه سنسور APS-C

سنسور APS-C  نوع فرمتی از فیلم‌برداری است که در دهه 1990 به وجود آمد و در بسیاری از دوربین‌های دیجیتال تک‌لنزی بازتابی کاربرد دارد. این سنسور به دلیل اندازه کوچک‌تر نسبت به سنسورهای فول فریم، امکان ساخت دوربین‌های کوچکتر و سبک‌تر را فراهم می‌کند.

بررسی و مشاهده تاریخچه سنسور APS-C از ابتدا تا کنون

فرمت APS اصلی در واقع فریم‌هایی داشت که اندازه 16 میلی متر در 30.2 میلی‌متر داشتند و کوچک‌تر از فول فریم فرمت‌های آن زمان بودند. سنسورهای دیجیتال APS فریم‌های کوچک‌تری نسبت به هر دوی این‌ها دارند و به همین دلیل به آن‌ها «بریده‌شده» یا Cropped گفته می‌شود.

سنسور APS به طور کلی خودش دارای انواع مختلفی است:

• APS-H
• APS-P
• APS-C

حرف C در آخر این مدلی که بررسی می‌کنیم مخفف کلمه Classic است. تنوع مدل‌هایی که دارند هم به خاطر نحوه‌ای است که تصاویر را می‌برند و اثرات مختلفی است که روی عکس‌ها می‌گذارند.

در دوربین‌های ساخت شرکت کانن که از فرمت سنسور استفاده می‌کنند، اندازه سنسور ۱۴٫۸ میلی‌متر × ۲۲٫۲ میلی‌متر است و ضریب برش برابر با ۱٫۶ است؛ این بدان معناست که تصویر برداشته شده توسط لنز، با توجه به اندازه سنسور، به گونه‌ای کاهش می‌یابد که به نظر می‌رسد لنز طولانی‌تری را دارا است. در مقابل، در دوربین‌های ساخت شرکت‌های نیکون، سونی و پنتاکس که از این فرمت بهره می‌برند، اندازه سنسور ۱۵٫۷ میلی‌متر × ۲۳٫۶ میلی‌متر است و ضریب برش برابر ۱٫۵ می‌باشد. این تفاوت در اندازه سنسور و ضریب برش می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت تصویر و کاربردهای دوربین داشته باشد.

خصوصیات سنسور APS-C چیست؟

APS-C یا Advanced Photo System type-C یک نوع حسگر تصویر در دوربین‌های دیجیتال است. این حسگر ابعاد کوچکتری نسبت به حسگرهای فول فریم دارد و در نتیجه قیمت دوربین‌هایی که از این حسگر استفاده می‌کنند نیز کمتر است.

اندازه حسگر APS-C متفاوت است ولی بیشتر آن‌ها دارای ابعاد ۲۳.۶ × ۱۵.۶ میلی‌متر هستند. با این وجود، این ابعاد ممکن است در برخی دوربین‌ها تغییر کند.

استفاده از حسگر APS-C، به دوربین‌های دیجیتال این امکان را می‌دهد که در عین حفظ کیفیت تصویر، اندازه کوچکتری داشته باشند. همچنین استفاده از این حسگر در برخی موارد مانند عکاسی ورزشی، عکاسی خیابانی و عکاسی حیوانات، به دلیل داشتن نرخ فریم بالا و قابلیت فوکوس سریع و دقیق، مزیت بیشتری دارد.

دوربین‌هایی که از سنسور APS-C استفاده می‌کنند دارای ویژگی‌هایی هستند که باید به آن‌ها توجه کنیم چون تصاویری که تولید می‌کنند با تصاویر سنسور دوربین‌های دیگر متفاوت است.

1. سنسور تصویر با توجه به اندازه طول نسبت به عرض تصاویر را ایجاد می‌کند که به این Aspect Ratio یا همان نسبت تصویر می‌گویند. سنسور دوربین اگر سنسور فول فریم باشد نسبت تصویر سه به دو است. در حالی که سنسور APS-C با همان نسبت تصویر کلاسیک عکس برداری می‌کند که محدوده کمتری دارد و زاویه دیداری کوچک‌تری را شامل می‌شود.
2. خصوصیت بریدن یا Crop Factor دیگر جنبه سنسورهای APS-C است. این نوع سنسور تصویر بریده شده را بزرگ می‌کند تا منطقه تصویری برابری با سنسور فول فریم پیدا کند. این ویژگی باعث می‌شود که مخاطب احساس کند به سوژه تصویر نزدیک‌تر است.
3. عمق تصویر یکی دیگر از ویژگی‌های مهم سنسور APS-C است. تصاویری که دوربین‌هایی با این نوع سنسور می‌گیرند عمق بسیار بالایی دارند. این ویژگی باعث می‌شود که فریم با سوژه در فاصله‌های دورتر پر شود. بنابراین سنسور دوربین اگر از این نوع باشد برای عکس برداری از سوژه‌هایی در طبیعت یا رویدادهای ورزشی مناسب است.

فرق سنسور فول فریم با APS-C چیست؟

یکی از نکات بسیار مهم که باید حتما آن را بررسی کنیم تفاوت سنسور فول فریم و سنسور APS-C است. نکاتی که در ادامه می‌گوییم در این موضوع به شما کمک خواهند کرد.

مقایسه ظاهری تفاوت اندازه حسگر فول فریم و ایپی اس-سی

• کیفیت تصویر: سنسور فول فریم معمولا رزولوشن بالاتری در تصویر نسبت به سنسور APS-C دارند. سنسور فول‌فریم بزرگ‌تر است و همان تعداد پیکسل را دارد بنابراین نور را در هر تصویر بهتر دریافت می‌کنند. این باعث می‌شود که سنسور فول فریم در محیط‌هایی با نور کم بهتر عمل کند. مزیت سنسور فول فریم در گیرایی نور و اندازه پیکسل را نباید خیلی جدی گرفت چون بعضی از مدل‌های سنسور APS-C حالا دارند برای بهتر شدن و نزدیک شدن در رقابت به سنسورهای فول فریم تلاش می‌کنند و حتی نسبت به بعضی از موارد مشابه سنسورهای فول فریم عملکرد بهتری دارند.
• محدوده بصری: سنسور فول فریم دارای محدوده بصری بزرگ‌تری است و برای گرفتن تصاویر واید یا گسترده از مناظر و معماری ساختما‌ها بهتر هستند. در مقابل سنسورهای APS-C محدوده بصری کوچک‌تری دارند ولی در عین حال عمق بیشتری به تصویر می‌دهند و سوژه را با جزئیات بیشتر و بهتر می‌گیرند.
• قابل حمل بودن: یکی از خصوصیات مهمی که باید در تفاوت بین سنسور فول فریم و APS-C به آن اشاره کنیم قابل حمل بودن است. دوربین‌هایی که لنزشان از سنسور APS استفاده می‌کنند سبک‌تر و قابل حمل‌تر هستند در حالیی که سنسورهای فول فریم سنگین‌تر و سخت‌تر هستند و این باعث می‌شود که APS برای تصاویر خیابانی گزینه بهتری باشد.
• عمق زمینه: مسئله دیگر که یکی از نقاط اصلی تفاوت بین این دو سنسور است عمق زمینه است. عمق زمینه در سنسورهایی که فریم‌ها در آن بریده می‌شوند باعث می‌شود که بزرگ‌نمایی روی لنزهای تله فوتو باشد و بنابراین باعث می‌شود که سنسور APS-C برای تصویربرداری از رویدادها از فاصله دور یا عکس برداری کلوز آپ از سوژه‌های کوچک مناسب باشد.
• هزینه: در نهایت قسمتی که مهم است هزینه این دو نوع سنسور دوربین است. عکاسانی که نتوانستند بین فول فریم و APS-C تصمیم‌گیری کنند باید در مورد هزینه‌ها هم فکر کنند. دوربین‌های فول فریم به طور کلی عموما گران‌تر هستند. برای تصویربرداری در هر فضایی که نیاز به تحرک و قابل حمل بودن دوربین دارید و حتی برای کسانی که عکاس مسافرتی هستند می‌توانند از دوربین‌هایی با سنسور APS-C استفاده کنند که هم سبک‌تر هستند و هم قیمت ارزان‌تری دارند.

چرا از سنسور APS-C استفاده کنیم؟

حالا که شناخت خوبی از این نوع سنسور دوربین پیدا کردیم خیلی کوتاه به این سوال باید جواب دهیم که چرا باید از این سنسور استفاده کرد؟ سنسور APS-C کوچک‌تر، سبک و مناسب برای تصویربرداری خیابانی یا مسافرتی هستند. ویژگی Crop Factor که توضیح دادیم در این سنسورها باعث می‌شود سوژه‌های کوچک‌تر یا دورتر در فریم بزرگ‌تر به نظر برسند و این می‌تواند در عکاسی از طبیعت یکی از مهم‌ترین نکات و مزیت‌هایی باشد که به دردتان بخورد. همچنین APS-C ها می‌توانند جزئیات بیشتری از قاب و سوژه را شکار کنند.

البته شاید بعضی اعتراض کنند که می‌شود تصاویری که با دوربین فول فریم می‌گیریم را هم کراپ کنیم و همان اثر را داشته باشد ولی در این حالت مگاپیکسل‌ها کنتر می‌شوند و بعد باید دوباره تصویر را بزرگ کنید. سنسور APS-C زمان و هزینه شما را کمتر می‌کند.

جمع بندی

در این مقاله به‌بررسی یکی از مهم‌ترین انواع سنسورهای دوربین یعنی APS-C پرداختیم. این نوع سنسور دوربین خصوصیات بسیار مختلفی دارد که باعث می‌شوند برای عکاسی از حیات وحش و طبیعت و همچنین عکاسی‌های خیابانی و مسافرتی بسیار مناسب باشد. دوربین‌هایی که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند تصاویری با عمق بالا می‌گیرند و قابل حمل هستند و برای همین برای تمرکز روی سوژه مناسبند و می‌توانند آن را بدون نیاز به بزرگ‌نمایی ثبت کنند. علاوه بر این خصوصیات ما سنسورهای فول فریم را با APS- مقایسه کردیم و مزیت و عیب هر کدام در مقابل یکدیگر را به شما معرفی کردیم تا در نهایت بدانید که در انتخاب یک سنسور مناسب برای عکاسی کدام بهتر است و چه نوع دوربینی می‌تواند برای کار شما مناسب باشد.