ضریب کراپ یا crop factor به نسبت ابعاد حسگر دوربین در مقایسه با ابعاد حسگر فیلم تحت عنوان فرمت کامل (Full Frame) اشاره دارد. برای مثال، در دوربین‌های DSLR با حسگر APS-C، ضریب کراپ 1.5 است که به این معنی است که زاویه دید لنز روی دوربین با زاویه دید لنز روی دوربینی با حسگر فول فریم متفاوت است.
با توجه به اینکه حسگر دوربین با ابعاد کوچکتر از حسگر فیلم استفاده می‌شود، بنابراین قطعه‌ای از تصویر قابل مشاهده در واقع بخشی از تصویر اصلی است که در مقایسه با حسگر فول فریم کوچکتر است. به عنوان مثال، در یک دوربین با حسگر APS-C، تصویر قابل مشاهده در واقع ناحیه ای است که با ابعاد 22.2 × 14.8 میلی‌متر کوچکتر از یک حسگر فول فریم با ابعاد 36 × 24 میلی‌متر است. به همین دلیل، زاویه دید و عمق میدان در دوربین با حسگر کوچکتر، به نحوی تغییر می‌کند که نسبت به حسگر فیلم تحت عنوان فرمت کامل باعث کاهش زاویه دید و افزایش عمق میدان می‌شود. در نتیجه، معمولاً در دوربین‌های با حسگر کوچکتر، لنز‌های با فاصله کانونی کوتاهتر و با فاصله بزرگتر از بینایی در عکسبرداری فراهم می‌شود.
به طور کلی، استفاده از ضریب کراپ در تبدیل فاصله کانونی لنز به فاصله کانونی معادل لنز با حسگر فول فریم و همچنین محاسبه شتاب دوربین در عکاسی و ویدیوگرافی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اندازه حسگر در دوربین‌های دیجیتال، یکسان نیست و به همین دلیل زاویه دید آن‌ها هنگام استفاده از یک لنز یکسان، با هم تفاوت دارد. هرچه اندازه حسگر بزرگتر باشد، زاویه دید وسیع‌تری خواهد داشت. از ضریب کراپ برای تبدیل فاصله کانونی واقعی لنز به فاصله کانونی موثر لنز که توسط دوربین ثبت می‌شود، استفاده می‌کنند. دوربین‌های دارای حسگر APS-C دارای ضریب کراپی معادل 1/5 تا 1/6 هستند. دوربین‌های فول فریم ضریب کراپ نداشته و درواقع ضریب کراپ آن‌ها بربر با 1 می‌باشد.
