در دوربین‌های دیجیتال، دو نوع شاتر وجود دارد: شاتر مکانیکی و Electronic Shutter – شاتر الکترونیک . شاتر مکانیکی با استفاده از یک پرده فیزیکی که در جلوی سنسور قرار دارد، نور را محدود می‌کند و زمانی که شاتر باز می‌شود، اجازه ورود نور به سنسور را می‌دهد. اما در شاتر الکترونیکی، این کار با استفاده از سیگنال‌های الکترونیکی انجام می‌شود.
شاتر الکترونیکی یکی از ویژگی‌هایی است که در دوربین‌های با سرعت بالا و کیفیت بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از شاتر الکترونیکی، تصویر تولید شده با کمترین حرکت و ارتعاش سنسور به دست می‌آید، که این ویژگی برای عکاسی در شرایط نوری کم، عکاسی با سرعت بالا و یا عکاسی معماری و آسمان‌شناسی مفید است.
علاوه بر این، با استفاده از شاتر الکترونیکی، می‌توانید عکس‌هایی با زمان انفجار بسیار کوتاه تولید کنید که با شاتر مکانیکی امکان‌پذیر نیستند. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد که عکس‌هایی از موضوعاتی با حرکت سریع، مانند ورزش، حیات وحش و فضای باز بگیرید.
در دوربین‌های مجهز به Electronic Shutter – شاتر الکترونیک ، ثبت نوردهی توسط خوانش اطلاعات از سطح حسگر بصورت اسکن خط به خط اتفاق می‌افتد. بر خلاف شاترهای مکانیکی، شاترهای الکترونیک فاقد استهلاک و صدا بوده و می‌توانند با سرعت‌های بسیار زیاد عمل کنند. تنها ایراد شاترهای الکترونیک، پدیده رولینگ شاتر (خمیدگی محسوس اجسام متحرک) می‌باشد.
