یکی از روش‌های فوکوس اتوماتیک در دوربین‌های دیجیتال است که برای تشخیص و فوکوس بر روی سوژه با سرعت بالا و دقت بالاتری نسبت به روش‌های دیگر استفاده می‌شود.
در این روش، سیستم AF دوربین از چندین سنسور فاز تشکیل شده است که در اطراف نقطه فوکوس قرار دارند. این سنسورها با نوری که از لنز وارد می‌شود، اختلاف زمانی را که بین دو موجودیت فازی در دو قسمت مختلف ایجاد می‌شود، اندازه‌گیری می‌کنند. با بررسی این اختلاف زمانی، سیستم AF می‌تواند موقعیت سوژه و فاصله آن را تعیین کند و بر اساس آن، فوکوس لنز را تنظیم کند.
این روش اتوفوکوس برای اشیای متحرک و سریع مثل ورزشکاران، حیوانات و خودروها، بسیار مفید واقع می‌شود و باعث افزایش سرعت و دقت فوکوس می‌شود.
در این روش، نور وارد شده به لنز توسط آینه به قسمت پایین بدنه، جایی که حسگر اتوفوکوس قرار گرفته، هدایت می‌شود. در اینجا نور به دو قسمت تقسیم شده و هنگامی که با فرمان‌هایی که به لنز داده شده، هر دو تصویر یکسان شده و بر روی هم قرار گرفتند، عمل فوکوس انجام می‌شود. این سیستم در دوربین‌های DSLR بصورت پیش‌فرض عمل می‌کند و از دقت و سرعت بالایی برخوردار است.
