در اغلب اوقات هدف ما از عکاسی، ثبت خاطرات و لحظات خوب زندگی و البته تاثیرگذار بر مخاطب است. پشت هر عکس احساسات و داستانهای زیادی نهفته است. ثبت احساس در عکس کار آسانی نیست. سوژه شما ممکن است گاهی ادای خندیدن، فریادکشیدن یا گریهکردن را دربیاورد اما برای مخاطب شما معتبر نخواهد بود. مخاطب دوست دارد احساس واقعی سوژه را ببیند، خام و بدون فیلتر. در این صورت است که مخاطب میتواند با سوژه شما ارتباط برقرار کند.
مانند هر هنر دیگری، در عکاسی هم زیبایی از نظر افراد متفاوت است، ما میتوانیم ساعتها در مورد شایستگیهای فنی یک عکس، اینکه با قواعد عکاسی مطابقت دارد یا نه، بحث کنیم. اما احساسات یک حقیقت جهانی است.
شرایط عکاسی از احساسات چه گونه است
هیچ زمان بندی خاص، نور ایدهآل یا لنز خاصی برای گرفتن عکس از احساسات وجود ندارد. احساسات وجود دارند و تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که در لحظه مناسب حضور داشته باشید و عکاسی کنید. سوژه خود را وادار به نمایش احساسات نکنید. همانطورکه گفته شد مخاطب احساسات جعلی را نمیپذیرد.
اگر در حال عکاسی از کودک هستید و او گریه میکند، ازآن صحنه عکس بگیرید، اگر بازی می کند با او بازی کنید و عکس بگیرید. این عکسها و احساس نهفته در آن واقعی و خام است و بیننده حتما از دیدن آن لذت خواهد برد.
وقتی از احساس سوژه صحبت میکنیم لزوما منظور ما خندیدن نیست، بسیاری از احساسات دیگر وجود داردکه میتوانید با دوربین خود به تصویر بکشید مانند ترس، تعجب، شادی و غم.
ثبت احساسات واقعی میتواند یکی از دشوارترین کارهای عکاس باشد. یادگیری قسمت فنی عکاسی، به شرط داشتن استادو امکانات مناسب، کار سختی نیست. اما به دستآوردن احساسات واقعی سوژه در هنگام عکاسی کار بسیار مشکلی است.
مهارت اینکه بتوانید در حین حضور سوژه در جلوی دوربین احساس او را برانگیزید، بسیار مهم است. زیرا هر شخصی که جلوی دوربین شما قرار میگیرد با دیگری متفاوت است. بسیاری افراد با قرارگرفتن جلوی دوربین به طور ناخودآگاه چهرهای عبوس به خود میگیرند. بعضی عکاسان برای کاهش این حالت به تکنیک وحشتناک “چییییز” روی میآورند. اگر میخواهید احساسات واقعی را ثبت نمایید. از پنیر عبور کنید!
[relatedpost post=”115371″]
محیط را برای نشان دادن احساس واقعی سوژه فراهم کنید
در ابتدا تعدادی عکس برای دست گرمی بگیرید. البته نه ازنوع حرفهای مگر اینکه سوژه شما مدل عکاسی باشد. لازم است افراد به دوربین و شرایط عادت کنند، بنابراین برای چند دقیقه اول جلسه، بگویید که شما درحال آزمایش نور، محل قرار گرفتن سوژه و …. هستید. میتوانید بگویید در حال گرم شدنید و این عکسها احتمالا در نهایت حذف خواهندشد.
در این مدت، به گفتگو با فرد بپردازید، با یگدیگر آشنا شوید. هدف شما این است که شخصیت آنها را ترسیم کنید و به آنها کمک کنید فراموشکنند که مقابل دوربین قرار دارند.
به سوژه خود موضوعی برای فکرکردن بدهید، در این صورت از پدید آمدن چشم هایی با حالت مرده جلوگیری خواهیدکرد یا بخواهید کاری انجام دهند وقتی ذهن آنها معطوف به انجام کار شد احساسات واقعی خود را نشان می دهند و این زمانی است که شما باید وارد عمل شوید.
به عنوان مثال برای عکاسی از یک گروه، شمامی توانید مسابقهای بین آنها برگزار کنید، به این صورت که، به هم نگاه کنند بدون اینکه بخندند، ناخودآگاه یک نفر از آنها خواهد خندیدو چون خنده مسری است، همه شروع به خندیدن میکنند و شما می توانیدآن را ثبت کنید.
بهترین فرصت برای ثبت احساس در عکس از سوژه، زمان بین دو عکاسی است. وقتی که سوژه شما فکر میکند عکاسی نمیکنید. این لحظات که سوژه انتظار عکاسی ندارد، لحظات طبیعی و آرام هستند، بنابراین یاد بگیرید که آنها را پیش بینی کنید.
استفاده درست از رنگها حس متفاوتی به عکس شما می دهد
رنگها دارای نمادگرایی و معنای عاطفی هستند. به عنوان مثال رنگ قرمز میتواند شدت عواطف را نشان دهد مانند عصبانیت، همینطور می تواند نشان دهنده شدت علاقه باشد، عشق. رنگ سیاه میتواند حس عدم اطمینان یا ترس را نشان دهد. رنگ سبز آرامش طبیعی را نشان میدهد. اگر میخواهید از یک زوج عاشق عکاسی کنید بهتر است با ترکیب رنگهای قرمز و صورتی در فضای منفی عکس بازی کنید.
اگر میخواهید احساسات بیشتری ایجاد کنید می توانید از تضاد رنگ استفاده کنید. اگر می خواهید شدت احساسات را کاهش دهید و آن را تعدیل کنید از کنتراست کم استفاده کنید.
شناخت چرخه رنگ به ما در شناخت رنگهای گرم و سردکمک میکند. رنگهای گرم (مثل زرد، قرمز، نارنجی) حس راحتی وگرمی را به ما منتقل میکند و رنگهای سرد (مانندآبی، سبز، بنفش) حس دوری و خلاء به ما میدهد.
برقراری تعادل بین رنگهای سرد وگرم در عکاسی بسیار اهمیت دارد. هنگام انتخاب رنگ به حسی که به شما منتقل میکند توجه کنید. اگر تاثیر رنگ های مختلف روی فضای عکس را بدانیم. عکس ما جلوه بهتری خواهدداشت.
[relatedpost post=”107590″]
از نور برای احساس بخشیدن به عکس غافل نشوید
تنظیم نور به نوعی پایه عکاسی است. همه عکاسان اتفاق نظر دارندکه نور بسیار مهم است. اما استفاده از نور و نورپردازی صحیح نیاز به آموزش و کسب مهارت دارد. همانقدر که استفاده درست از نور قدرت فوق العادهای در افزایش کیفیت عکس دارد، استفاده نادرست از آن می تواند تمام زحمات شما در انتخاب سوژه را هدر دهد. اگر در استفاده از نور مهارت کسب کنید، در واقع به عکاسی مسلط شدید. نور به قدری در عکاسی حائز اهمیت است که بدون آن هیچ عکسی نمی توان گرفت .
کیفیتهای مختلف در نور پردازی، از جمله جهت نور، تضاد نور و … . هرکدام عواطف و احساسات خاصی را تداعی میکند. نور تاریک و تیره مناسب مناظر جذاب و عکسهای مستند غم انگیز هستند.
به عنوان مثال تصویر ساده یک دختر بچه که در پارک گم شده، اگر چهرهاش با سایه پوشانده شود، می تواند واکنشهای عاطفی عمیقی را برانگیزد. نورِتاریک به طورکلی برای القای ترس، غم و تهدید مورد استفاده قرار میگیرد.
نورِروشن برای داشتن عکس هایی شاد و پرشور مورد استفاده قرار میگیرد. نورِروشن بسیار کاربردیتر از نور تیره است. احساساتی که نورِروشن منتقل میکند عبارت است از شادی، ملایمت، لطافت و …. . نکته مهم برای جذاب کردن عکس، کانتراست نور است. احساسات قابل انتقال از طریق ایجاد تضاد نور شامل شورزندگی، جذابیت، درخشندگی و هیجان است. تضاد پایین نور، به عکس ما ملایمت، لطافت و سکوت را به عکس ما میدهد.
[relatedpost post=”88726″]
در همه حال آماده عکاسی باشید
عکس هایی که تصادفی گرفته می شوند غالبا حاوی صادقانهترین و زیباترین احساسات هستند. بنابراین اگر درپارک پراز بچهها یا در زمین بازی هستید، می توانید تصاویر زیبایی شکار کنید به شرطی که مدام درحال کلیک کردن باشید.
چهره ناراحت یک کودک که زمین افتاده، مادر نگرانی که سمت کودک می دود، چهره پیروزمند یک کودک هنگام پایین آمدن از سرسره و …. . پیشنهاد میکنم در این اماکن از حالت عکاسی پشت سرهم (Brust Mood) استفاده کنید. اگر از همه چیز عکس بگیرید تصاویر طبیعی، خارق العاده و زیبا خواهید داشت.
توجه به جزئیات را فراموش نکنید
به عنوان مثال وقتی برای عکاسی به سالن بدنسازی میروید فقط روی چشمها و لبخندها تمرکز نکنید. موضوع اصلی که برای عکاسی از آن به سالن رفته اید چیست؟ انعطاف عضلات، ماهیچههای شکل داده شده و …. . به دوربین توجه داشته باشید و از موضوعات مورد نظر عکس بگیرید تا تصویری مملو از احساسات واقعی داشته باشید.
اگر به یک استادیوم ورزشی برای عکاسی از مسابقه رفتهاید، از محیط اطراف و تماشاگران غافل نشوید. قرار گرفتن حالت و چهره تماشاگران در زمینه عکس می تواند حس و حال آن صحنه را به شکل مطلوب به مخاطب نشان دهد.
هنگام عکاسی ازافراد در مسجد، به دست آنها توجه کنید. به عنوان مثال حالت دستهای فردی درحال دعا خواندن.
از چشمها غافل نشوید، چشمها دروازه روح هستند. اگر بتوانید در عکس، احساس موجود در چشمها را نشان دهید، سادهترین و صادقانهترین احساسات را منتقل خواهیدکرد.
احساسات خود را در عکس جاری کنید
وضعیت عاطفی ما بر روی عکسی که میگیریم تاثیرگذار است. بگذارید احساس در عکس هایتان جاری شود. برای مثال وقتی به عکسهای سفر نگاه می کنم دقیقا همان حسی به من القا می شودکه آن روز داشتم. اگر تصمیم دارید از مردم یا کسبه یک خیابان شلوغ عکاسی کنید، یک بار مسیر را بدون اینکه عکسی بگیرید طی کنید.
به افراد نگاه کنید و بخاطر بسپارید، سپس دوباره برگردید و از محیط بی وقفه عکس بگیرید. با افراد قبل از عکاسی ازآنها خوش و بش کنید و اجازه بگیرید، این کار به راحتی سوژه و حس بهتر شما هنگام عکاسی کمک خواهدکرد. چه بسا بتوانید این حس صمیمیت را به مخاطب خود منتقل کنید.
و نکته آخر اینکه انتقال احساسات در عکاسی راهی مطمئن برای ارتباط با مخاطب شماست. این امر به شما کمک می کند کیفیت کار خود را بالا ببرید. هر بار که میخواهید عکاسی کنید از خود بپرسید” با این عکس چه احساسی را می خواهم منتقل کنم؟”