داستان از آنجایی شروع شد که یک کودک خردسال و گرسنه در تلاش برای رسیدن به یک مرکز تغذیه (از مراکز کمکهای غذایی سازمان ملل متحد)، در نزدیکی این مرکز خسته و ناتوان از پای افتاد و درست در همین لحظه یک کرکس (لاشخور)، در نزدیکی او بر زمین نشست. گویی انتظار مرگ کودک را میکشید و نظاره گر جان دادن کودک بود تا پس از آن جثهٔ نحیف کودک را بدرد و خوراک خود سازد. در این لحظات کارتر به اقتضای موقعیت حرفهای و عنوان شغلی خود، برای ثبت و گزارش این لحظه تلاش کرد و صحنه را با لنز دوربین خود شکار نمود.
در این پادکست داستان زندگی این عکاس بعد از گرفتن این عکس را می شنوید.
انسان چقدر میتواند پست باشد؟!
به خاطر اقتضای موقعیت شغلی؟!
نجات جان انسان بعد عکس آیا وظیفه انسانی نیست؟
وا از کجا معلوم ک بعد از عکس گرفتن نرفته کمکش…خجالت رو کسایی ک دستشون میرسه و کاری نمیکنن باید بکشند نباید زود قضاوت کرد
🤩🤔🤔🤔🤔
سلام