داستان از آنجایی شروع شد که یک کودک خردسال و گرسنه در تلاش برای رسیدن به یک مرکز تغذیه (از مراکز کمکهای غذایی سازمان ملل متحد)، در نزدیکی این مرکز خسته و ناتوان از پای افتاد و درست در همین لحظه یک کرکس (لاشخور)، در نزدیکی او بر زمین نشست. گویی انتظار مرگ کودک را میکشید و نظاره گر جان دادن کودک بود تا پس از آن جثهٔ نحیف کودک را بدرد و خوراک خود سازد. در این لحظات کارتر به اقتضای موقعیت حرفهای و عنوان شغلی خود، برای ثبت و گزارش این لحظه تلاش کرد و صحنه را با لنز دوربین خود شکار نمود.
در این پادکست داستان زندگی این عکاس بعد از گرفتن این عکس را می شنوید.
خاک تو سرش ….
خدایا امام زمان علیه السلام رو زود تر بیار این … خیلی هار شدن
هی روزگار
سلام
خیلی پادکست خوبی بود، حس خوبی از شنیدنش داشتم، ممنون از کارای بسیار خوبتون ❤️
واقعا برای این عکاس متاسفم… یک انسانی که دراروپا بزرگ شده اما بوی از کمک و انسانیت نبرده… ی حیوان به تمام معناست این عکاس و کارش شبیه اون لاشخور ه که کنار عکس هست
چقدر کشش دادین تا بگید من که اولشو گوش دادم و دیگه ادامه ندادم یه دفعه برو سر اصل مطلب دیگه چه معنی میده سه ساعت داستان میگین