داستان از آنجایی شروع شد که یک کودک خردسال و گرسنه در تلاش برای رسیدن به یک مرکز تغذیه (از مراکز کمکهای غذایی سازمان ملل متحد)، در نزدیکی این مرکز خسته و ناتوان از پای افتاد و درست در همین لحظه یک کرکس (لاشخور)، در نزدیکی او بر زمین نشست. گویی انتظار مرگ کودک را میکشید و نظاره گر جان دادن کودک بود تا پس از آن جثهٔ نحیف کودک را بدرد و خوراک خود سازد. در این لحظات کارتر به اقتضای موقعیت حرفهای و عنوان شغلی خود، برای ثبت و گزارش این لحظه تلاش کرد و صحنه را با لنز دوربین خود شکار نمود.
در این پادکست داستان زندگی این عکاس بعد از گرفتن این عکس را می شنوید.
عاقبت بچه های ایران تا یکسال دیگر
درود و عرض خسته نباشید خدمت شما و دوستان محترمتون ؛ بسیار پادکست عالی ای بود و چهره ی ظالمانه ی دنیا رو با کلام زیباتون انتقال دادید هرچند هر لحظه که از گوش دادن میگذشت درد در قلب و مغز استخوان بیشتر میشد ولی دنیا پر است از درد ها و ظلم های بسیاری که انسانها مسبب اصلی اون هستند و فقط با یک نگاه و عملکرد انسانی قابلیت تبدیل به دنیایی تکامل یافته و آرام هست ؛ به امید روزی که همه ی انسانها در کنار هم و بدون خشونت زندگی کنند.
سلام ممنون از این پادکست بسیار زیبا. چقدر جالب و غم انگیز بود داستان زندگی کوین کارتر.
سلام باتشکر از مطالب مفید و جالبتون
سلام،مگه میشه ادم اینقدررذل باشه که این وضعیت روببینه وکاری نکنه؟؟؟بخدابسختی خودموراضی کردم که خبروبخونم دلم نمیومد
انسانم ارزوست