قبل از انتخاب دوربین‌های بدون‌آینه بخوانید!

در واقع مشکل اصلی همه دوربین‌ها در نور کم این است که نمی‌توانند الگوی دقیقی برای پیدا کردن کنتراست تصویر و تشخیص فوکوس پیدا کنند. اصلاً تفاوتی ندارد که دوربین‌ها از فوکوس تشخیص کنتراست روی خود حسگر استفاده کنند، یا سنسور‌های اختصاصی فوکوس تشخیص فاز داشته باشند. در هر حال وقتی نور آن‌قدر کم است که امکان تشخیص سوژه وجود ندارد، هر دو حسگر به یک اندازه ممکن است با فوکوس مشکل پیدا کنند. به همین دلیل اغلب دوربین‌های DSLR حرفه‌ای، دارای یک نور کمکی فوکوس بودند تا در چنین شرایطی به کمک حسگر بیاید.

این “لامپ کمکی فوکوس” به محض اینکه احساس می‌کرد نور محیط برای فوکوس کافی نیست، نوری را رو به جلو می‌تاباند تا دوربین بتواند با استفاده از آن، فاصله سوژه و فوکوس خودکار را حدس بزند و فوکوس کند. اگر دقت کرده باشید، هیچ‌یک از دوربین‌های بدون آینه، حتی پیشرفته‌ترین دوربین‌های بدون آینه فول‌فریم مانند Nikon Z7 یا Canon R یا حتی Sony A7 III هم دارای چنین لامپ نورانی ساده‌ای نیستند. مشکل بیشتر از یک بدنه کوچک یا خودداری از افزودن یک لامپ در جلوی بدنه است. این دوربین‌ها به واقع با یک مشکل فنی در حسگر‌هایشان مواجه هستند که امکان استفاده از چنین قابلیتی را ندارند.

مطلب مرتبط:

–مقایسه بین دوربین‌های نیکون Z6 و Z7 با دوربین کانن R

–مقایسه دوربین کانن R با سونی A7 III و A7R III

ممکن است تصور کنیم که عدم وجود یک لامپ کمکی فوکوس در بدنه دوربین‌های بدون آینه را می‌توان با استفاده از یک فلاش اکسترنال و لامپ کمکی فوکوس در آن‌ها جبران کرد. اما مشکل بیشتر از این‌هاست. در واقع کار اصلی این لامپ‌ها این است که الگویی از نور مادون قرمز را می‌تابانند که دوربین با استفاده از آن می‌تواند فوکوس را تشخیص دهد. چشم انسان این نور را تشخیص نمی‌دهد و چیزی که ما به صورت یک الگوی نورانی قرمز رنگ (که در برخی از دوربین‌ها با رنگ‌های دیگر هم وجود دارد) می‌بینیم، الگویی نورانی برای تشخیص خود ماست تا بدانیم نور مادون قرمز دقیقاً کجا می‌تابد.

حسگر دوربین‌های DSLR به نور مادون قرمز حساس هستند و می‌توانند با استفاده از آن، محل تابش نور را تشخیص داده و از آن برای فوکوس بهره ببرند، در حالی که حسگر دوربین‌های بدون آینه به این نور حساس نیستند. دوربین‌های بدون آینه از همان حسگری که تصویر را ثبت می‌کند، برای فوکوس استفاده می‌کنند. این حسگر‌ها نمی‌توانند نسبت به نور مادون قرمز حساسیت نشان دهند. زیرا اگر بخواهند نور مادون قرمز را برای فوکوس بتابانند، این نور موجب تغییر رنگ سوژه می‌شود.

بنابراین اگر نور لامپ کمکی فوکوس روی سوژه بتابد و دوربین بدون آینه از آن استفاده کند، تصویری که ثبت می‌کنید، شامل الگوی نورانی آن نیز می‌شود!

بیشتر بخوانید:فول‌فریم جدید بدون‌آینه کانن در برابر پرچمدار DSLR کانن

در بسیاری از دوربین‌های بدون آینه مدرن، از حسگر‌های تشخیص فاز یا Phase Detection استفاده شده تا فوکوس سریع‌تری نسبت به تشخیص کنتراست داشته باشند. اما موضوع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که می‌بینیم در این دوربین‌ها هم حسگرهای فوکوس، پشت حسگر‌های رنگی قرار گرفته‌اند که دوربین از آن‌ها برای تشخیص رنگ صحنه استفاده می‌کند. بنابراین وقتی نور مادون قرمز برای تشخیص فوکوس می‌تابد، این حسگر‌ها نمی‌توانند از پشت رنگ آبی، هیچ نور قرمزی را تشخیص دهند، و از پشت پیکسل‌های سبز (که در الگوی بایرن یا همان چیدمان رنگ‌های حسگر دوربین‌های دیجیتال، مقدار دو برابر نسبت به پیکسل‌های آبی و قرمز دارد) هم درصد بسیار ناچیزی از نور قرمز قابل تشخیص است که عملاً برای فوکوس کافی نیست.

تکنولوژی Dual Pixel AF در کانن، عملاً تمام پیکسل‌های حسگر را تبدیل به حسگر‌های فوکوس تشخیص فاز می‌کند. در این میان حتی پیکسل‌های قرمز رنگ هم به عنوان PDAF استفاده می‌شوند و این احتمال وجود دارد که در آینده، مدل‌هایی از فلاش‌های اکسترنال این شرکت معرفی شوند که بتوانند با مشکل تابش نور مادون قرمز در دوربین‌های بدون آینه این شرکت مانند Canon R فائق آیند، اگرچه هنوز این اتفاق نیفتاده است.

مطلعه بیشتر : قابلیت Dual Pixel AF در دوربین‌های کانن چیست؟

اگر قرار باشد دوربین‌های بدون آینه فول‌فریم حرفه‌ای، به عنوان جایگزین دوربین‌های رده بالایی مانند Canon 5D Mark IV یا Nikon D850 در عکاسی عروسی یا عکاسی خبری در نور کم، مورد استفاده عکاسان حرفه‌ای قرار بگیرند، باید شرکت‌های دوربین‌سازی، هرچه زودتر فکری برای این نقطه ضعف مهم بکنند.

البته این روز‌ها در برخی از دوربین‌های بدون آینه، قابلیتی با عنوان لامپ کمکی فوکوس می‌بینیم که عملاً یک نور خیره کننده مرئی است و ارتباطی به نور مادون قرمز ندارد. این نور، در واقع نه قدرت و کیفیت نور کمکی فوکوس مادون قرمز را دارد و نه روی سوژه بی‌تأثیر است.

این یک نور عادی است که سعی دارد با روشن کردن سطح سوژه برای مدتی کوتاه، امکان فوکوس خودکار را به دوربین بدهد. تصور کنید وقتی یک عروس و داماد در نور کم سالن عروسی در حال حرکت هستند، یک نور شدید سفید یا نارنجی رنگ از دوربین عکاس، بارها و بارها، روی صورت آن‌ها بتابد. این اتفاق، نه تنها موجب آزار سوژه‌ می‌شود، بلکه به دلیل مرئی بودن و ثبت توسط دوربین‌های دیگر، تأثیر بسیار بدی روی فیلم عروسی می‌گذارد.

به‌هرحال روشن کردن محیط نمی‌تواند ایده خوبی باشد و به همین دلیل ترجیح می‌دهیم، مدل‌های آینده فلاش‌های اکسترنال که مخصوص دوربین‌های بدون آینه اراده می‌شوند دست‌کم مانند تریگر X1T از شرکت Godox دارای یک الگوی نور قرمز باشند تا در مواقع لزوم بتوانند به کمک دوربین بیایند. به‌هرحال وجود چنین قابلیتی که می‌توان آن را در مواقع لزوم خاموش و روشن کرد، بسیار بهتر از نبود آن است.

مترجم: امیر یاری