30 عکاس خیابانی که باید بشناسید

30 عکاس خیابانی معروف

من اطلاعات خوبی در مورد 30 عکاس خیابانی برتر تهیه کرده‌ام که دنبال کردن آثارشان می‌تواند کمک زیادی به شما کند. این عکاس‌های با استعداد می‌توانند به شما کمک کنند مهارت‌های خودتان را بهبود ببخشید و جلوه جدیدی از خلاقیت را به نمایش بگذارید.

1- بوگی

بوگی یک عکاس خیابانی معروف است که خیابان‌های زیادی را در سرتاسر دنیا دیده است. او به خاطر عکس‌هایی که از خیابان‌های نیویورک گرفت مشهور شد. او توانست جنبه‌هایی از زندگی در نیویورک را به تصویر بکشد که ترجیح داده می‌شد دیده نشوند و یا مردم علاقه‌ای به دیدن آن‌ها نداشتند. شما در این عکس‌ها می‌توانید تبهکارها، کودکان خیابانی، افراد بی خانمان و معتادها را مشاهده کنید. او جنبه‌ی غیرتملق‌آمیز زندگی انسانی را به صورت سیاه و سفید به تصویر می‌کشید. چریل دان در مستند Everybody Street به شرح زندگی این عکاس خیابانی پرداخته است. این مستند به عکاس‌های خیابانی‌ای اختصاص یافته است که خیابان‌های نیویورک را برای کار کردن انتخاب کرده‌اند.

این عکاس صربستانی 6 کتاب عکاسی به چاپ رسانده است که 5 عدد از آن‌ها به صورت سیاه و سفید هستند و فقط ششمین کتاب او رنگی است.

2- پائولا فرانکی

پائولا فرانکی یا موناریس یک عکاس خیابانی معروف اهل نیویورک است. مشخصه اصلی کارهای او عکس‌هایی پر از رنگ و احساس است. او از مدت‌ها قبل از نقل مکان به آمریکا به عکاسی مشغول بود و اولین عکس‌های خودش را با استفاده از یک گوشی تلفن همراه آیفون می‌گرفت. پائولا اولین دوربین خودش را سه سال بعد از شروع به عکاسی خرید و با کمک یوتیوب مهارت‌ها و دانش خودش را ارتقاء داد.

او اولین عکس‌های خودش را با نسبت ابعاد 16:9 گرفت که یک فرمت سینمایی است اما شباهت زیادی با حالت پرتره و فرمت مربعی اینستاگرام سازگاری ندارد. امروزه شرکت‌های زیادی مثل MetroPCS، Sony، Rayban و… مشتری عکس‌های او هستند.

3- توماس لوتارد

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

توماس عکاسی را در سال 2008 شروع کرد و پس از یک سال تصمیم گرفت به عکاسی خیابانی روی بیاورد. او با سفر به سراسر دنیا زندگی را در سطح خیابان به تصویر می‌کشد. او علاوه بر اینکه یک عکاس خیابانی خوب است فرد خیلی مهربانی هم هست که حاضر است به تمام عکاس‌های تازه‌کار سراسر دنیا کمک کند.

شما می‌توانید عکس‌های او را به صورت کاملا رایگان دانلود کنید و بدون پرداخت هیچگونه پولی به کتاب‌های الکترونیکی او به صورت رایگان دستیابی داشته باشید. او برای گسترش عکاسی خیابانی، عکس‌های خودش را با جزئیات بالا شرح می‌دهد و قبلا هم یک کانال یوتیوب داشت که تجربیات خودش را در این زمینه به اشتراک می‌گذاشت.

4- جان فری

جان فری یکی از مشهورترین و با تجربه‌ترین عکاس های خیابانی آمریکایی است. عکس‌های او در مجلاتی مثل Photographic Magezine، U.S. News و World Report چاپ شده است. همچنین وی علاقه خیلی زیادی به اشتراک دانش خودش با دیگران دارد و می‌توانید اطلاعات مفید زیادی را از کانال یوتیوب این عکاس خیابانی به دست بیاورید. جان در فیلم‌هایی که در کانال یوتیوب به اشتراک می‌گذارد دلیل فلسفی عکس‌های خیابانی خودش را شرح می‌دهد. او می‌گوید که چطور و چرا باید عکس بگیرید. علاوه بر کانال یوتیوب، این عکاس کلاس‌ها و کارگاه‌های زیادی هم در سرتاسر دنیا برگزار می‌کند.

5- بیل کانینگ‌هام

بیل کانینگ‌هام یک عکاس مد خیابانی مشهور است که اولین بار به عنوان انباردار یک فروشگاه لباس وارد صنعت مد و فشن شد. او با سالن‌های مشهوری مثل دیور، شنل و گیونچی نیز همکاری داشته است و اولین بار در پس از کار در شیکاگو تریبون و Women’s Wear Daily متوجه علاقه‌ی خودش به عکاسی مد شد.

بیل در آن زمان بیشتر روی مد و فشن در خیابان‌های نیویورک تمرکز داشت و در سال 1978 بود که مجموعه عکس «On The Street» را شروع کرد. 5 سال بعد او عنوان عکاس برجسته‌ی سال را از شورای طراحی مد دریافت کرد.

یکی دیگر از تاریخ‌های مهم در زندگی کاری او سال 2008 بود که او نشان شوالیه هنر و ادبیات را از وزارت فرهنگ فرانسه دریافت کرد.

6- مارتا کوپر

مارتا کوپر یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی دنیا است. او به خاطر عکس‌هایی که از گرافیتی‌های نیویورک در سال 1970 گرفته بود معروف شد و در سال 1984 هم مجله Subway Art عکس‌های فوق‌العاده‌ی او از گرافیتی‌های زیبای مترو را منتشر کرد. عکس‌های گرفته شده توسط این اسطوره‌ی عکاسی مستند و خیابانی مرتبا در مجلاتی مثل نشنال جئوگرافیک، آرت نیوز و نچرال هیستوری چاپ می‌شد.

در سال 1984 یک کتاب مشترک از آثار مارتا کوپر و هنری چلفنت به نام Subway Art شهرت جهانی پیدا کرد. این کتاب یکی از اولین آثار چاپی در مورد خرده فرهنگ گرافیتی، تاریخچه آن شرح اصطلاحات و عبارات و… بود. مارتا اکنون حدود 70 سال سن دارد اما هنوز هم به برگزاری نمایشگاه و عکاسی از هنرمندان گرافیتی می‌پردازد.

7- کریگ وایت‌هد

کریگ یکی از مشهورترین عکاس های خیابانی حاضر در اینستاگرام است که به خاطر هشتگ «#SixStreetUnder» شناخته می‎‌‎شود. او عاشق عکاسی از زندگی روزمره در خیابان‌های کمبریج است و با استفاده از دوربین Fujifilm X-Pro2 سعی می‌کند غیرعادی‌ترین لحظات زندگی روزمره را به تصویر بکشد. او برای کار با ترکیب‌ها و نقاط فوکوس مختلف از لنز لانگ XF 56mm F/1.2 R استفاده می‌کند و در زمان‌های آزادی که دارد تجربیات خودش را در ورکشاپ‌های مختلفی در لندن به اشتراک می‌گذارد.

8- آرنولد دنیل

مجله‌های نیویورک تایمز و وگ به صورت مرتب کارهای آرنولد دنیل را منتشر می‌کنند. او اولین بار کارهای خودش را در اینستاگرام به اشتراک می‌گذاشت و در سال 2012 فقط 1500 فالوور داشت اما به خاطر انتشار یک مقاله در اینستاگرام مشهور شد. نویسنده‌ی این مقاله او را بهترین عکاس اینستاگرام نامید و در مورد بن شدن او در شبکه‌های اشتراک سرویس صحبت کرد.

اکنون آرنولد یک عکاس موفق است و چندین جایزه‌ی مختلف از مجلات مشهوری مثل وگ و MTV دریافت کرده است. او در سال 2018 از راهپیمایی زنان برای مجله وگ عکاسی کرد.

9- آنجلو فریلو

این عکاس خیابانی معروف در ابتدا قصد داشت مهندس شود اما نظرش را تغییر داد و به عکاسی خیابانی پرداخت تا امروز به یکی از مشهورترین عکاس‌های خیابانی دنیا تبدیل شود. استعداد او به عنوان یک فتوژورنالیست فوق‌العاده است. او عضو اتحادیه عکاسان خیابانی ایتالیا است و از سال 2014 تا 2017 سفیر فوجی فیلم بوده است. در مارچ 2017 نیز او فعالیت خود را به عنوان سفیر هزل‌بلاد آغاز کرد.

او در شهرهای مختلفی در سراسر دنیا از جمله برلین، فلورانس، توکیو و لندن عکاسی کرده است و توانسته است داستان‌های فوق‌العاده‌ای را از طریق تصاویر خودش به اشتراک بگذارد.

10- درتی هری

عکس‌های این عکاس یونانی به دلیل ظاهر فوق‌العاده و منحصر به فردی که دارند معروف هستند. او توانسته است به عکس‌هایی که می‌گیرد یک جنبه روحانی ببخشد. او برای عکاسی ترجیح می‌دهد از کانن 5D مارک II و کانن 60D استفاده کنید و تجهیزاتی هم که استفاده می‌کند عبارتند از یک لنز پلاستیکی پین‌هول  35 میلیمتری و یک لنز Fisheye. این عکاس خیابانی فوق‌العاده فقط با فاصله کانونی 35 میلیمتر کار می‌کند و سوژه اصلی اکثر کارهای وی شهر مادری خودش و حومه‌ی آن است.

11- لیندا ویزدوم

در حال حاضر لیندا ویزدوم یکی از مشهورترین و موفق‌ترین عکاس‌های خیابانی انگلستان است. او در سال‌های اخیر توانسته است چندین جایزه مهم کسب کند. در سال 2016 او نامزد جایزه بهترین زندگی خیابانی شد که یکی از جوایز مهم بریتانیا به حساب می‌آید. او علاوه بر این جوایز در نمایشگاه‌ها و فستیوال‌های متعددی هم شرکت کرده است. سالن سلطنتی آلبرت در سال 2018 عکس‌های او را به مدت دو ماه به نمایش گذاشت و همین عکس‌ها روی جلد کتاب برندگان جایزه BLPA نیز چاپ شد.

[relatedpost post=”123462″]

به عنوان یکی از بهترین عکاس های خیابانی لندن کارهای لیندا در مجلات حرفه‌ای متعددی هم به چاپ رسیده است و یکی از اعضای یکی از پروژه‌های Airbnb است.

12- زک آریاس

زک آریاس یکی دیگر از بهترین عکاس‌های خیابانی است. او به 5 قاره و 49 ایالت مختلف سفر کرده است و با همکاری فوجی فیلم در افزایش محبوبیت عکاسی و کمک کردن به مردم برای روی آوردن به عکاسی خیابانی تلاش می‌کند. او همچنین برای برندها و کمپانی‌های مختلف سراسر دنیا کار کرده است.

13- کنستانتین ماشینسکی

او شهرت خودش را به خاطر مجموعه عکس «365 پاریسی» به دست آورد. برای خلق این مجموعه عکس او یک سال کامل در خیابان‌های پاریس به عکاسی از صورت‌های مردم پرداخت. کنستانتین یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی است که یک سال تمام مشغول عکاسی از زندگی روزمره مردم بوده است و توانسته است تصویر پاریس را شکل دهد.

او از نمایندگان مشاغل مختلف و لایه‌های مختلف جمعیت پاریس عکاسی کرده است و می‌توانید در عکس‌های او آشپزهای خسته و زن‌های شیک‌پوش را مشاهده کنید. از طرفی پرتره‌های او چهره‌ی آشنای شهروندان یک شهر بین‌المللی را نشان می‌دهند و از طرفی دیگر جنبه‌های غیرعادی و غیرمنتظره‌ی آن‌ها را به نمایش می‌گذارند.

عکس‌های گرفته شده توسط این عکاس خیابانی معروف در مجلات مختلفی به چاپ رسیده است و توانسته است از چهره‌های معروفی مثل بکستر دوری، ژان میشل ژار و… عکاسی کند.

14- آنا دلانی

آنا روی زندگی در نیویورک و خرده فرهنگ‌های آن تمرکز دارد. عکس‌های او با نشان دادن مقاومت و ناامیدی زندگی انسان بیننده را حیرت زده می‌کنند. سبک او نیز تا حدودی شبیه به آثار بوگی هستند اما خود آنا نیز احساس خاصی به تصاویری که می‌گیرد می‌دهد.

او از فیلم سیاه و سفید برای ثبت زندگی در خیابان‌های شهر استفاده می‌کند. آنا یکی از مشهورترین عکاس های خیابانی است و در حال حاضر در نیوزیلند و آمریکا به عکاسی مشغول است.

15- اریک کیم

اریک کیم به خاطر سبک فوق‌العاده و بلاگ منحصر به فردی که دارد یکی از مشهورترین عکاس های خیابانی جهان است. او در سراسر دنیا سمینارهای آموزشی مختلفی برگزار می‌کند و تجربیات خودش را با دیگران به اشتراک می‌گذارد.

اریک با برندهای مشهوری از جمله مگنوم و لایکا کار کرده است. فروشگاه‌های لایکا در ملبورن، سئول و سنگاپور آثار او را به نمایش می‌گذارند و سال گذشته یکی از داوران فستیوال عکاسی خیابانی لندن بود. در حال حاضر نیز یک دوره‌ی عکاسی خیابانی برگزار کرده است.

16- تامی تون

تامی تون اهل کانادا است و به خاطر بلاگ مد خودش «jak&jil» و سبک منحصر به فردی که برای عکاسی از مد خیابانی دارد مشهور شده است. او پس از اینکه فروشگاه زنجیره‌ای Lane Crawford او را برای عکاسی از کمپین بهار/تابستان خودش استخدام کرد معروف شد. در نیمه دوم همان سال تامی تون این شانس را داشت که در ردیف اول فشن شو Dolce & Gabbana بنشیند.

پس از آن نشریات مختلفی از جمله نیویورک تایمز و بوستون گلوب به آثار وی علاقه‌مند شدند و عکس‌های او را روی جلد مجلات خودشان منتشر کردند.

17- جوزف کودلکا

اولین عکس‌های او توسط یک دوربین 6×6 Bakelite گرفته شدند و کار خودش را با عکاسی از اعضای خانواده خود شروع کرد. سپس در سال 1967 کار خودش را به عنوان یک مهندس رها کرد و به عکاسی روی آورد.

او شاهد حمله‌ی اتحاد جماهیر شوروی و شکست بهار پراگ بود و تمام این اتفاقات را با استفاده از دوربین خودش ثبت کرد. عکس‌ها نیز به صورت غیرقانونی از جمهوری چک خارج شدند. مجله مگنوم نیز آن‌ها را با اسم مستعار (P.P.Prague Photographer) منتشر کرد. این عکس‌ها که توسط یکی از بهترین عکاس های خیابانی دنیا گرفته شده بودند در سراسر دنیا مشهور شدند و خود جوزف نیز مدال طلای رابرت کاپا را برای عکاسی در شرایط سخت دریافت کرد.

18- جیل فریدمن

جیل سه سال پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه به نیویورک مهاجرت کرد و کار خودش را به عنوان یک کپی رایتر آغاز کرد. در همان زمان او به صورت موازی به یادگیری عکاسی هم مشغول بود و از آثار W. Eugene Smith و André Kertész برای مطالعه و یادگیری استفاده می‌کرد. او پس از مرگ مارتین لوترکینگ به واشنگتن سفر کرد و با زندگی در محله‌های فقیرنشین به عکاسی از زندگی روزمره در این محله‌ها پرداخت. جیل با مگنوم نیز همکاری داشت اما از اعضای آن نبود.

19- لی فردلندر

فردلندر با دوربین لایکا 35 میلیمتری خودش زوایای مختلف زندگی شهری در دهه 60 و 70 را به تصویر کشیده است. او علاقه زیادی به استفاده از شیشه مغازه‌ها و دیگر سطوح بازتابی ساختمان‌ها به عنوان کادر داشت و اغلب اوقات سوژه‌های خودش را در چنین کادرهایی به تصویر می‌کشید.

لی در نمایشگاه «اسناد جدید» جان سوارووزکی در سال 1967 شرکت کرد و در همین سال توسط Esquire and Sports Illustrated به خدمت گرفته شد اما باز هم به ثبت زندگی در خیابان‌های نیویورک ادامه داد.

20- یوجین اسمیت

شروع کار یوجین اسمیت به عنوان یک عکاس خیابانی با یک دوربین کنتاکس 35 میلیمتری و در یک روزنامه محلی بود. اسمیت در سال 1938 به نیویورک نقل مکان کرد و توسط روزنامه نیوزویک به خدمت گرفته شد. این مجله تلاش زیادی کرد که او را راضی کند با دوربین لارج فرمت عکاسی کند اما او هیچوقت زیر بار این موضوع نرفت.

[relatedpost post=”124660″]

یک دهه بعد او یک داستان تصویری با اسم «دکتر دهاتی» برای مجله لایف تهیه کرد که باعث شهرت وی شد. او پس از این پروژه به مگنوم پیوست و پروژه جاز لافت را انجام داد. او در دهه‌ی هفتاد به عکاسی در مینامتا پرداخت و آسیب‌های فاضلاب صنعتی را به تصویر می‌کشید.

21- هنری کارتیه برسون

این عکاس باید اولین فرد در لیست برترین عکاس های خیابانی باشد زیرا یکی از پیشگامان این سبک بود و نقش خیلی مهمی در فراگیر شدن آن داشت. با اینکه همکاران او از دوربین‌های لارج فرمت استفاده می‌کردند، او یکی از معدود کسانی بود که با دوربین 35 میلیمتری عکاسی می‌کرد. خیلی از مردم هنری را به عنوان استاد عکاسی از زندگی واقعی می‌شناختند و این امر به خاطر شهرت بالای کتابش بود. او در این کتاب سعی کرده بود با استفاده از کلمات انگیزه‌ی خودش را از گرفتن هرکدام از عکس‌ها بیان کند.

برسون به خاطر پوشش خاکسپاری گاندی و پس از آن پایان جنگ داخلی چین و چند رویداد مهم دیگر به عنوان یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی معرفی شد.

22- سائول لیتر

سائول علاوه بر اینکه یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی آمریکا بوده است نقاش خیلی خوبی هم بود و همین موضوع کمک می‌کند راحت‌تر بتوانید سبک فوق‌العاده‌ی وی را درک کنید. کارهای او از اهمیت بالایی برخوردار بودند و در شروع به کار مدرسه عکاسی نیویورک تاثیر بسیار بالایی داشتند.

23- رابرت دوانو

رابرت که کار خودش را به عنوان یک عکاس خیابانی در دهه 30 میلادی آغاز کرده بود، تمام خیابان‌های پاریس را به دنبال سوژه‌های جالب و اغلب با مزه زیر پا می‌گذاشت و یکی از پیشگامان عکاسی خبری بود. در اواسط قرن 30 او توسط کمپانی رنو استخدام شد تا به عنوان عکاس تبلیغاتی برای این شرکت فعالیت کند.

این موقعیت کاری باعث افزایش علاقه رابرت به مردم و عکاسی شد اما همکاری او با رنو خیلی طول نکشید و پس از 5 سال به دلیل تاخیر در تحویل عکس‌ها از این شرکت اخراج شد. او پس از این کار با انجام پروژه‌های عکاسی تبلیغاتی و عکاسی برای کارت پستال‌ها مخارج زندگی خودش را تامین می‌کرد.

24- آندره کرتز

یکی از بزرگترین عکاس‌های خیابانی که باعث گسترش سبک آوانگارد در آن زمان شد آندره کرتز بود. این نابغه عکاسی از زوایای غیرمعمول برای گرفتن عکس‌های خودش استفاده می‌کرد که باعث می‌شد تصاویر بسیار قدرتمندی داشته باشد. ماموریت‌های کاری ابتدا او را به فرانسه و سپس به ایالات متحده کشاند. مجلات فرانسوی Vu و Art et Médecine عکس‌های او را روی جلد چندین نسخه از نشریات خودشان چاپ کردند. در سال 1933 هم او یک کلکسیون از عکس‌های خودش منتشر کرد که به شدت محبوب و پرطرفدار شد.

25- رابرت فرانک

رابرت فرانک که ابتدا فعالیت خودش را در عرصه عکاسی تبلیغاتی آغاز کرده بود در شرکت‌های معروف سوئیس کار کرده بود و فقط در عرض 6 سال موفق شد که به آمریکا مهاجرت کند. او در آنجا زمینه کاری خود را به عکاسی مد تغییر داد و با دوربین لایکا 35 میلیمتری که در آن زمان خیلی محبوب نبود به عکاسی پرداخت. او دهه‌ی بعدی زندگی خود را در کنار عکاس‌های خیابانی گذراند و شهرت بسیار زیادی از این راه به دست آورد. همین کار هم به او اجازه داد تا بتواند با بورسیه‌ی گگنهایم به سراسر آمریکا سفر کند و مشهورترین پروژه خود یعنی «آمریکایی‌ها» را خلق کند.

[relatedpost post=”27713″]

ویژگی مشهور وی نوشته‌هایی بود که به صورت مستقیم روی فیلم یا نسخه چاپی عکس می‌نوشت. در حالی که این پروژه‌ی فوق‌العاده آماده‌ی چاپ بود رابرت به فیلمسازی علاقه‌مند شد و به همراه کرواک فیلم مشهور «Pull My Daisy» را ساختند.

26- برسای

برسای یکی از معروف‌ترین عکاس های خیابانی در قرن گذشته بوده که شهرتی بین‌المللی داشته است. آثار سیاه و سفید وی بین دو جنگ جهانی شهرت یافتند و دلیل آن هم استفاده از شوخی و توصیفی بودن آثار او بود. اولین مجموعه آثار او Paris de Nuit (پاریس در شب) به صورت کتاب در سال 1933 چاپ شد و نگاهی عمیق به زندگی در پاریس داشت.

هنری میلر در مقاله‌ای این کتاب را چشم پاریس نامید که عظمت این آثار را نشان می‌دهد. در طول همان سال برسای به عنوان یکی از بنیانگذاران آژانس رافو نیز معرفی شد.

27- دیانه آربوس

یک کادوی ساده از طرف همسرش به همراه چند کلاس عکاسی چیزی بود که دیانه آربوس را تبدیل به یکی از بهترین عکاس‌های خیابانی کرد. سپس بعد از برقراری صلح در سال 1946 او و همسرش یک کسب و کار با نام خودشان راه اندازی کردند.

دیانه مدیر هنری بود و همسرش کسی بود که عکس‌ها را می‌گرفت. به طرز جالبی این دو نقش خیلی مهمی در عکاسی مد داشتند و برای مجلات مختلفی عکاسی کردند. این در حالی بود که هر دو اعلام کرده بودند از این صنعت متنفرند. یک دهه بعد یکی از آثار این دو به نام «خانواده‌ی یک مرد» در یک نمایشگاه بزرگ به نمایش گذاشته شد و دیانه توانست بورسیه گگنهایم را یک سال بعد دریافت کند.

28- دایدو موریاما

دایدو یکی از معروف‌ترین عکاس های خیابانی است که به خاطر به تصویر کشیدن سقوط سنت‌ها پس از جنگ معروف شده است. او عکاسی را به عنوان یک عکاس معماری یاد گرفت و پس از مدتی به عنوان دستیار ایکو هوزو مشغول به کار شد. اولین پروژه بزرگ او به صورت کامل به زندگی شهری اختصاص داشت و نیمه تاریک این نوع زندگی را به تصویر می‌کشید.

29- ویلیام کلین

ویلیام به عنوان یکی از بزرگترین اسم‌ها در بین عکاس‌های خیابانی ویلیام حتی پس از نود سالگی هم به عکاسی مشغول بود. سبک شخصی او با یک طنز قوی درآمیخته شده است که از فتوژورنالیسم تا عکاسی مد در آثار او دیده می‌شود. نظرات عجیب و غریب و دیگر تکنیک‌های غیرمعمول نیز یک ویژگی دیگر در کارهای او می‌باشد.

او با لنزهای واید، لنزهای تله، موشن بلور و نور طبیعی کار کرده است و جوایز زیادی از جمله جایزه پریکس نادار را در سال 1957 از آن خود کرده.

30- ویویان میر

تا قبل از مرگ این عکاس بزرگ هیچکس نمی‌دانست که او یک عکاس خیابانی بزرگ است. تمام آثار ویویان پس از مرگ وی در یک مزایده به فروش گذاشته شد و حدود 200 هزار عدد از نگاتیوهای او که داخل چندین چمدان قرار گرفته شده بودند فروخته شدند. پس از اینکه مالک جدید عکس‌ها را دید، آن‌ها را به صورت عمومی منتشر کرد و به سرعت این آثار در سرتاسر جهان پخش شدند. ویویان یک پرستار بچه بود و عکاسی را فقط به عنوان یک سرگرمی دنبال می‌کرد اما علاقه‌ی او به این کار باعث شد هر ساله صدها عکس مختلف از سوژه‌های مختلف بگیرد. البته او این عکس‌ها را هیچوقت منتشر نکرد و به همین خاطر نتوانست شهرت زیادی از این راه به دست بیاورد.