از واژه Flash Sync هم برای اشاره به محل اتصال فلاش اکسترنال به دوربین ( پورت PC یا کفشک فلاش) و هم برای اشاره به سریع ترین سرعت شاتر که می تواند با فلاش “همزمان” یا سینک شود بکار می رود. اکثر دوربین های DSLR می توانند با سرعتی بین 1/160 تا 1/320 با فلاش سینک شوند اما در برخی دوربین ها سرعت این همزمانی می تواند تا 1/15000 ثانیه نیز باشد.
Flash Sync یا همگام‌سازی فلاش به معنای همگام‌سازی فلاش با شاتر دوربین است. در دوربین‌های SLR، شاتر دارای دو قسمت است: قسمت اول که شاتر را باز می‌کند و قسمت دوم که شاتر را بسته می‌کند. در هنگامی که فلاش برای ایجاد نور در تصویر استفاده می‌شود، باید زمانی که فلاش آماده شده و نور خود را ایجاد می‌کند، شاتر باز باشد تا نور فلاش به دوربین وارد شود. بنابراین، همگام‌سازی فلاش به این معناست که زمان باز بودن شاتر با زمانی که فلاش نور خود را ایجاد می‌کند هماهنگ شود.
همگام‌سازی فلاش در دوربین‌های SLR با استفاده از دو روش TTL و مکانیکی انجام می‌شود. در روش TTL، دوربین فلاش را به صورت اتوماتیک به شاتر هماهنگ می‌کند و میزان نور فلاش را برای ایجاد تعادل نوری در تصویر تنظیم می‌کند. در روش مکانیکی، فلاش با استفاده از یک کابل با دوربین متصل می‌شود و همگام‌سازی فلاش به صورت دستی انجام می‌شود.
همگام‌سازی فلاش بسیار مهم است زیرا در صورتی که فلاش و شاتر هماهنگ نباشند، ممکن است نور فلاش در تصویر نیافتد و یا تصویر تار شود. در برخی موارد، همگام‌سازی فلاش می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مهم در ایجاد اثرات نورپردازی در تصویر مورد استفاده قرار گیرد.