نورپردازی رامبراند (Rembrandt Lighting) یک تکنیک نورپردازی در عکاسی است که برای ایجاد حالتی تیره و روشن در تصاویر استفاده می‌شود. در این تکنیک، نور به صورت مورب از یک جهت روی سوژه تابیده و باعث ایجاد سایه‌های تاریک در بخشی از صورت می‌شود. این سایه در قسمتی از صورت که در طرف مخالف نور قرار دارد، به صورت مثلثی شکل گرفته و با بخشی از روی صورت پر نور در تماس است.
این تکنیک به نام رامبراند به دلیل استفاده فراوان هنرمند هلندی رامبراند در نقاشی‌هایش به کار رفته است. نام این تکنیک نیز به دلیل استفاده فراوان رامبراند از این تکنیک در نقاشی‌های خود به نام او گذاشته شده است.
نورپردازی رامبراند در تصاویر پرتره و فتوژورنالیسم بسیار کاربرد دارد و باعث جذابیت و شناخت بیشتر صورت سوژه می‌شود.
نکته مهم در نورپردازی رامبراند این است که نور مورب باید از یک زاویه ایستاده و نزدیک به سوژه باشد. همچنین می‌توان از یک نور دوم کمک گرفت تا بخش‌هایی که در سایه قرار دارند روشن شوند و نورپردازی متعادلی در تصویر به وجود آید.
نور به گونه‌ای قرار می‌گیرد که یک نور خفیف بر روی یکی از چشمان فرد روی صورت و سایر ناحیه صورت را پوشش می‌دهد و بخشی از صورت در سایه قرار می‌گیرد. این تکنیک اغلب برای عکاسی پرتره استفاده می‌شود و برای تولید نورپردازی عمیق و چشمگیر با یک نور استفاده می‌شود.
در این تکنیک نور تابانده شده از یک سمت صورت سوژه، باعث ایجاد یک مثلث نوری در سمت دیگر و بر روی گونه سوژه میگردد. معمولاً از یک رفلکتور در این تکنیک استفاده می‌شود.
