فاصله بین محور لنز تا صفحه کانونی درون دوربین را فاصله کانونی لنز می نامند. واحد اندازه گیری فاصله کانونی برحسب میلیمتر است. فاصله کانونی 50 میلیمتر را به عنوان فاصله نرمال و معادل دید چشم انسان در نظر گرفته و فواصل کوتاه تر از 50 میلیمتر را به عنوان دید واید یا عریض و فواصل کانونی بیش از 50 میلیمتر را به عنوان دید بسته یا تله فتو می نامند.
فاصله کانونی (Focal Length) در دوربین ها، فاصله بین نقطه فوکوس و سطح حسگر یا فیلم را نشان می دهد. در واقع، فاصله کانونی معیاری است که برای تعیین زاویه دید و بزرگنمایی تصویر استفاده می شود.
فاصله کانونی با واحد میلیمتر بیان می شود و برای دوربین های دیجیتال، معمولاً به عنوان یکی از ویژگی های اصلی لنز مشخص می شود. بیشتر لنزهای دوربین دارای فاصله کانونی متفاوتی هستند، اما در کل، لنزهایی با فاصله کانونی بزرگتر، زاویه دید کمتری دارند و تصاویر با بزرگنمایی بیشتری ایجاد می کنند.
در حالت عمومی، فاصله کانونی کمتر، به معنای لنزهای گسترده زاویه و بیشتر، به معنای لنزهای با زاویه دید محدود است. همچنین، فاصله کانونی بر روی بزرگنمایی تصویر تأثیر می گذارد، به عنوان مثال، فاصله کانونی بیشتر، بزرگنمایی کمتری را ایجاد می کند.
در کل، فاصله کانونی یک ویژگی مهم در تعیین عملکرد و عملکرد لنزهای دوربین است و برای انتخاب لنز مناسب برای نیازهای خاص، باید به این ویژگی توجه کرد.
