10 عکاس پرتره‌ای که باید بشناسید

به دلیل ذات پرتره، عکاس های پرتره معروف می‌توانند نکات زیادی را به ما آموزش دهند. برای اینکه علاقه شما به یادگیری بیشتر شود من لیستی از عکاس های پرتره معروف آماده کرده‌ام که فکر می‌کنم تمام علاقمندان به عکاسی باید آن‌ها را بشناسند.

1- ریچارد آودون (1923 – 2004)

ریچارد آودون یکی از عکاس های پرتره و مد معروف دنیا بود که کارهای او باعث شکل‌‌گیری سبک، زیبایی و فرهنگ ایالات متحده طی قرن بیستم شدند.

پرتره‌های او مقدار زیادی پیچیدگی را به نمایش می‌گذاشتند و به همین خاطر من او را یک عکاس پرتره فوق‌العاده و هنرمندی که مسیرش را در عکاسی پیدا کرده بود می‌شناسم. او روی چیزی که سوژه‌هایش به نمایش می‌گذاشتند، کنترل کامل داشت. با اینکه تمام این عکس‌ها فوق‌العاده هستند اما به نظر من این سه پرتره‌ی وی واقعا چشم‌نوازند.

2- آنی لیبوویتز (1949 – )

یک عکاس پرتره معروف با یک رزومه فوق‌العاده؛ آثار تبلیغاتی آنی لیبوویتز به شدت مشهور هستند اما کارهای شخصی او را کمتر کسی دیده است.

[relatedpost post=”105915″]

من یک بار شانس این را داشتم که آثار غیرتبلیغاتی وی را بررسی کنم و بلافاصله به یکی از طرفداران استعداد و سبک منحصر به فرد او که الهام گرفته از سبک رپورتاژی رابرت فرانک و هنری کارتیه برسون بود شدم. لیبوویتز خالق عکس منحصر به فرد جان لنون و یوکو اونو است که تمام دنیا آن را دیده‌اند. این عکس آخرین عکس حرفه‌ای گرفته شده از جان لنون است که دقیقا 5 ساعت قبل از مرگ او گرفته شده است. این عکس تاریخ‌ساز برای اولین بار ژانویه 1981 روی جلد مجله Rolling Stone چاپ شد.

چیزی که باعث افزایش شهرت وی شد، این بود که لیبوویتز توسط کمپانی والت دیزنی به خدمت گرفته شد تا از نقش‌ها و صحنه‌های مختلفی که برای والت دیزنی مهم است عکاسی کند.

3- هلموت نیوتون (1920 – 2004)

هلموت نیوتون که در برلین و با نام Helmut Neustädter به دنیا آمده بود یکی از معروف ترین عکاس های فشن بود که بخاطر عکس‌های محرک و سیاه و سفید خودش شناخته می‌شود. معروف‌ترین منتشرکننده آثار او مجله وگ بود.

نیوتون پرتره‌های چشمگیر زیادی از ستاره‌هایی مانند دیوید بووی، لئوناردو دیکاپریو، سوفیا لورن و مارگارت تاچر گرفته بود. با این تعداد سلبریتی که حاضر بودند جلوی دوربین او حاضر شوند، مشخص است که آثارش در مجله‌ها نووا، کوئین، پلی‌بوی و البته وگ منتشر می‌شد. آثار این عکاس پرتره معروف 64 بار روی جلد این مجله‌ها منتشر شد.

[relatedpost post=”30293″]

4- مارتین چامبی (1891 – 1973)

در حالیکه اروپا و شمال آمریکا در حال بحث روی عکاسی مستقیم یا پیکتوریالیسم بودند، مارتین چامبی پرتره‌های فوق‌العاده‌ای از محتوای اجتماعی مخصوص خودش، در یکی از قسمت‌های کوچک دنیا یعنی پرو خلق کرده بود. مانند خیلی از عکاس‌های دنیا چامبی نیز دو جریان مختلف را در رپرتوار خودش دنبال می‌کرد: کارهای تبلیغاتی‌اش و کارهای شخصی او که هر دو فوق‌العاده بودند و چیزهای زیادی درمورد استفاده از نور، کنتراست و وضوح به ما یاد می‌دهند.

5- دنیل موردزینسکی (1960 – )

به دلیل اینکه عکاسی دنیای خیلی وسیعی است، برای اینکه بتوانید کارهای فوق‌العاده‌ای ایجاد کنید، به تخصص خیلی زیادی نیاز دارید. البته این تخصص‌ها می‌توانند به تخصص‌های ریزتری تقسیم شوند و این دقیقا کاری است که دنیل موردزینسکی انجام داده است.

من اولین بار از طریق کتاب‌ها و سایت‌های مختلف با موردزینسکی آشنا شدم. امروزه به دلیل تراژدی له‌موند که بخش زیادی از آثار او از بین رفت، می‌توانیم تمام آثار او را در وبسایت شخصی این عکاس مشاهده کنیم.

6- آرنولد نیومن (1918 – 2006)

[relatedpost post=”17591″]

آرنولد نیومن که بیشتر به خاطر تاثیر آکادمیک خودش به عنوان یک استاد عکاسی و همچنین یکی از معروف ترین عکاس های پرتره شناخته می‌شود تا نقشی که در دنیای خبر داشت، پرتره‌های محیطی قابل توجهی خلق کرده است که به صورت موثری با محتوا، مهارت و علاقه افرادی که از آن‌ها عکاسی می‌کرد ارتباط داشتند.

عکاسی پرتره محیطی به عنوان یکی از فیلدهای عکاسی شناخته می‌شود که در آن عکاس سوژه را در یک محیط کاملا کنترل شده از جایی که سوژه هر روز حضور دارد هدایت می‌کند. نیومن استاد پرتره‌های محیطی بود. امضای او یک عکس مونوکروم مینیمالیستی از ایگور استراوینسکی بود که در سال 1946 در محیط خاص خودش (نزدیک پیانو) گرفته بود.

7- فیلیپه هالزمن

پس از یک حادثه تراژدیک که باعث شد او وطن خودش یعنی اتریش را ترک کند و در فرانسه مستقر شود، فیلیپه هالزمن شروع به همکاری با مجله‌های فشن کرد و به سرعت توانست با مجله وگ همکاری کند. او به سرعت به عنوان بهترین عکاس پرتره تمام فرانسه مشهور شد.

در طول سال‌های فعالیتش او عکس‌های مختلفی از ده‌ها فرد با استعداد و مشهور مانند لوئیز آرمسترانگ، آئودری هپبورن و آلبرت انیشتین گرفت. با این وجود به نظر من معروف‌ترین سوژه او سالوادور دالی بود که توانست عکس‌های فوق‌العاده درخشانی از وی بگیرد.

8- دیانه آربوس (1923 – 1971)

دیانه آربوس دنیا را با چهره جدیدی به نمایش گذاشت. چهره‌ای که تا به آن روز دیده نشده بود و در سایه قرار داشت. سوژه‌های او متفاوت بودند. آن‌ها همیشه دورتر از تکاملی بودند که دنیای مد تا به آن روز به نمایش گذاشته بود. برای مثال می‌‎توان به پرتره‌های مشهور او از افراد کوتوله، ترنس‌ها، نیودیست‌ها و عوامل سیرک اشاره کرد.

او در کنار همسر خودش آلن آربوس برای مجله‌های مختلفی مانند گلامور، وگ و هارپر بازار کار کردند. دیانه با ادای احترام زیادی به سوژه‌های خودش می‌توانست با سوژه‌های طردشده خودش ارتباط خیلی نزدیکی برقرار کند. او با یک ارتباط اجتماعی کوتاه می‌توانست پرتره‌های معنی‌دار و فراموش شدنی خلق کند که هیچکس حتی فکرش را هم نمی‌کرد.

[relatedpost post=”87068″]

محبوب‌ترین پرتره او برای من «دوقلوهای همسان، روزل، نیوجرسی، 1967» است که دوقلوها و سه قلوهایی را نشان می‌دهد که برای عید کریسمس دور هم جمع شده‌اند. این عکس‌ها تقابل میان خنده و اخم را نشان می‌دهد. به نظر من این تصاویر از استنلی کوبریک الهام گرفته شده‌اند.

9- استیو مک‌کاری (1950 – )

با اینکه همه این عکس را می‌شناسند اما چیز دیگری باعث شده است استیو مک‌کاری در لیست عکاس های پرتره معروف ما قرار بگیرد. او به عنوان یک فتوژورنالیست سخت کوش شناخته می‌شود اما سخت است که باور کنیم یک نفر توانسته است این تعداد عکس در طول عمر خودش خلق کند.

پرتره‌های مک‌کاری یک خصوصیت خاص دارند که شرح آن از مهارت و استعداد من خارج است. من فقط عاشق دیدن کارهای او هستم. آثار وی یک خصوصیت ثابت دارند که به نظر من تمام عکاس‌ها می‌توانند با مطالعه عکس‌هایش دانش خودشان را افزایش دهند.

دختر افغان اسم یکی از پرتره‌های استیو مک‌کاری است که در دسامبر 1984 از یک دختر افغانی به نام شربت گلا در کمپ پناهندگان گرفته شده است و بعدا در سال 1985 روی جلد مجله نشنال جئوگرافی چاپ شده است. این عکس به اندازه‌ای قوی است که به عنوان یکی از بهترین پرتره‌های دنیا شناخته می‌شود. چشم‌های سوژه، وضوح بالای عکس، ترکیب رنگ‌های لباس دختر با پس زمینه عکس و حالت صورت او چیزهایی هستند که باعث شده است این عکس تا به این اندازه مشهور شود.

10- جیمی نلسون (1967 – )

جیمی نلسون فرد قوی‌ای است که علاقه زیادی به افرادی دارد که فرهنگشان در حال نابود شدن است. مانند موردینسکی که توانایی خاصی در به تصویر کشیدن نویسنده‌ها داشت، جیمی نلسون نیز علاقه زیادی به عکاسی از قبایل و فرهنگ‌هایی دارد که به دلایل مختلف در حال انقراض هستند.