بهترین دوربین های دیجیتال دست دوم برای خرید در سال 2022

بدیهی است که قیمت ها برای شروع کمتر است. شما به مدل‌هایی دسترسی دارید که دیگر در حال تولید نیستند، که می‌تواند نشان دهنده نسبت قیمت به عملکرد عالی همراه با مجموعه بسیار بزرگ‌تری از گزینه‌ها باشد. 

نورنگار تجهیزات عکاسی دست دوم را که می‌فروشند، خود ضمانت‌نامه‌هایی را نیز ارائه می‌کنند – چه ضمانت‌نامه استاندارد همراه با خرید باشد یا یک ضمانت تمدید اختیاری.

آنچه ما به دنبال آن هستیم

برای کسانی که به دنبال یک دوربین جدید برای اضافه کردن به کیف تجهیزات خود هستند، ما راهنمای انتخاب های خود را برای بهترین دوربین های عکاسی استفاده شده جمع آوری کرده ایم که به سه دسته (DSLR، Mirrorless، و Compact/Lens) تقسیم می شود، سپس به چهار دسته تقسیم می شود. طبقات بر اساس قیمت بنابراین، انتخاب های ما بر اساس تجهیزات موجود در یک دسته خاص انتخاب می شوند که بهترین ارزش را ارائه می دهند.

برای فهرستی جامع از بهترین مکان‌ها برای یافتن این دوربین‌ها، به راهنمای ما به بهترین مکان‌ها برای خرید دوربین‌ها و لنزهای دست دوم مراجعه کنید.

بهترین دوربین های دیجیتال DSLR دست دوم برای خرید در سال 2022

بودجه فوق العاده (زیر 500 دلار): Nikon D700

عرضه Nikon D3 در سال 2007 یکی از نقاط عطف برجسته در تاریخ عکاسی دیجیتال است. کانن مدت‌هاست که با کیفیت تصویر برتر EOS-1D (یکی از اولین دوربین‌های دیجیتال فول فریم)، ​​سری EOS-1D و سری EOS 5D بر بازار تسلط داشت. با D3 – اولین دوربین دیجیتال فول فریم نیکون – نیکون به دلیل محدوده دینامیکی برتر، کیفیت فوق‌العاده ISO بالا و ردیابی فوکوس خودکار 3 بعدی خیره‌کننده، جایگاه خود را به دست آورد.

سال بعد، نیکون دومین دوربین دیجیتال فول فریم خود را عرضه کرد: دوربین حرفه ای D700. این دوربین از همان سنسور 12.1 مگاپیکسلی FX CMOS ساخت نیکون مانند D3 در بدنه ای مستحکم و سنتی بدون دستگیره عمودی داخلی بهره می برد. D700 دارای حالت درایو پیوسته تا 5 فریم در ثانیه (FPS) یا 8 FPS با دستگیره عمودی MB-D10، سنسور فوکوس خودکار Multi-CAM 3500FX با 51 نقطه AF، ردیابی فوکوس سه بعدی، سنسور RGB 1005 پیکسلی و 3D است. Color Matrix Metering II، حداکثر سرعت شاتر 1/8000 و یک فلاش داخلی. اساساً، ویژگی‌های خارق‌العاده و کیفیت تصویر مشابه D3 را دارد، اما بدون دستگیره عمودی یکپارچه و سرعت عکس‌برداری 9 فریم در ثانیه.

Nikon D700 یکی از افسانه‌ای‌ترین و مورد توجه‌ترین دوربین‌های دیجیتالی است که تاکنون ساخته شده است – حتی بیشتر از برادر بزرگ‌ترش. تا به امروز، می‌توانید کاربران زیادی را در بخش نظرات و انجمن‌ها بیابید که هنوز از دوربین استفاده می‌کنند – من هنوز دوربین خودم را دارم و با بیش از 350000 فعال کردن شاتر قوی است. در حالی که وضوح یا محدوده دینامیکی دوربین‌هایی مانند D810 و D850 را ندارد، اما یکی از دوربین‌های مورد علاقه من است – سنسور 1005 پیکسلی RGB هنوز هم سیستم اندازه‌گیری مورد علاقه من در هر DSLR نیکون است.

چهار سال پیش، عروسی خواهرم را با دوربین D700 خود به عنوان دوربین دوم برای دوربین D810 گرفتم، و کار کردن با فایل‌ها هنوز لذت بخش است – حتی تا حداکثر ISO 6400، نتایج بسیار تمیزی برای یک نوجوان 14 ساله ایجاد می‌کند. دوربین.در این محدوده قیمت، گزینه بهتری وجود ندارد.

بودجه (500-1000 دلار): Nikon D800/D800E یا Nikon D810

نیکون D800 و D800E مجموعه دیگری از نقاط عطف بودند، اگر نه با همان سر و صدا و تاثیرگذاری D3 و D700. در حالی که دو مورد اخیر عناوینی را برای محدوده دینامیکی و توانایی‌های نور کم داشتند، کانن دوباره در زمینه وضوح و قابلیت‌های ویدئو جلو افتاد – یعنی تا زمان عرضه D800 و D800E در سال 2012 و سپس D810 در سال 2014. هر دو دارای یک دوربین جدید بودند. سنسور 36.3 مگاپیکسلی ساخت سونی; همین مورد بعداً در Sony Alpha 7R و Pentax K-1 یافت شد

تنها تفاوت بین این دو در فیلتر AA (ضد آلیزینگ) است – در حالی که هر دو دوربین دارای فیلتر AA هستند، D800E از لغو AA استفاده می کند. این امکان افزایش دقت پیکسل و در نتیجه وضوح ادراکی بیشتر را فراهم می کند. این به قیمت پتانسیل موآر است، که به شکل الگوهای عجیب، موج دار، اغلب شبیه رنگین کمان در مناطقی از جزئیات تکراری و با فرکانس بالا است. این تقریباً همیشه فقط در پارچه‌ها دیده می‌شود – اغلب آن را در برنامه‌های تلویزیونی می‌بینید، جایی که به صورت یک انحراف تقریباً “تپش‌دار” یا “ارتعاشی” در لباس بازیگران ظاهر می‌شود – و گاهی اوقات در جزئیات معماری ظریف. برای اکثر افراد، D800E خرید بهتری است، مگر اینکه اتفاقاً از مد زیاد عکس بگیرید.

جانشین D810 از بسیاری جهات نسبت به D800/D800E بهبود یافته است، اگرچه همان رزولوشن 36.3 مگاپیکسلی را حفظ می کند، اما با ISO پایه جدید 64 و میکرولنزهای بهبود یافته برای افزایش جمع آوری نور. همچنین فیلتر AA را به طور کامل حذف می کند، به جای لغو AA-D800E. تغییرات دیگری نیز وجود دارد که تجربه کاربری بهتری را ایجاد می‌کند: نمایش زنده بهتر، کنترل‌ها و ارگونومی بازطراحی‌شده، بهبود میرایی آینه، حالت نورسنجی با وزن برجسته، فوکوس خودکار از Nikon D4S و پردازنده جدید EXPEED 4.

در حالی که ثابت شد D800/D800E دوربین‌های عالی در نور کم با بازیابی سایه‌های بی‌پایان است، سنسور D810 با عرض جغرافیایی استثنایی بسیار برجسته است و در سه‌ماهه‌ها و هایلایت‌ها خاموش می‌شود. هنوز هم کیفیت تصویر ISO بالایی دارد، اما فشار شدید سایه‌ها را مانند سایرین انجام نمی‌دهد.

من شخصاً فایل‌های D810 را ترجیح می‌دهم زیرا تصاویر بسیار طبیعی‌تری را در ذهن من ارائه می‌دهند – و ISO 64 بومی اجازه می‌دهد تا محدوده دینامیکی و تونالیته استثنایی داشته باشید – اما شما نمی‌توانید با هیچ یک از سه گزینه اشتباه کنید.

میان رده (1000 تا 1500 دلار): Canon 5D Mark IV یا Canon 5DS/5DSR

در حالی که از زمانی که یک D700 کارکرده در سال 2013 خریدم کاربر نیکون هستم، از آن زمان تاکنون چندین بار با دوربین های کانن امتحان کرده ام و مزایای زیادی نسبت به رقبا در مورد آنها وجود دارد.

طولانی ترین رابطه من با Canon 5DSR بود که برای مقایسه با D810 یکی از دوستانم خریدم، زیرا مزایای زیادی برای Canon وجود داشت: وضوح، توانایی تطبیق آسان بسیاری از لنزها (مانند Contax Zeiss، Leica R، و Nikon F). و لنزهای اصلی مانند Canon 40mm f/2.8 STM، 70-300mm f/4-5.6L و TS-E 135mm f/4L Macro. به نظر من ارگونومی برتر، رنگ بهتر برای مناظر و پرتره، منظره یاب روشن تر، فوکوس خودکار بهبود یافته، و توانایی داشتن حالت های عکاسی سفارشی یک رویا بود – چرا سری های حرفه ای Nikon D700/D800 تنظیمات سفارشی ندارند. حالت ها اما دوربین هایی مانند D750 و D610 فراتر از درک من است.

در حالی که من در نهایت 5DSR را حفظ نکردم، اما چیزی جز یک تاثیر مثبت برای من باقی نگذاشت و هنوز هم دلم برای آن لنزها تنگ شده بود، که نیکون برای آنها برابری ندارد. بنابراین، در مورد دوربین های میان رده، به خصوص برای کسانی که سیستم کانن برای آنها جذابیت بیشتری دارد، نمی توانید با 5DS، 5DSR یا 5D Mark IV اشتباه کنید. چرا هر دو مدل 5DS(R) و 5D Mark IV را توصیه می‌کنم، با وجود ارزان‌تر بودن مدل اول در بازار دست دوم؟ چون هرکسی نیازهای متفاوتی دارد.

5DS و 5DSR که در سال 2015 عرضه شدند، دارای همان سنسور 50.6 مگاپیکسلی هستند – بالاترین وضوح سنسور فول فریم موجود در بازار تا زمانی که سونی آلفا 7R IV را عرضه کرد – و تفاوت بین این دو مشابه با دوربین Nikon D800 است. و D800E. 5DS دارای یک فیلتر AA و 5DSR دارای فیلتر AA لغو شده است.

برعکس، Canon 5D Mark IV یک دوربین بسیار جدیدتر است و دارای سنسور 30.4M مگاپیکسلی با وضوح پایین‌تر – بیش از اندازه کافی برای 99% عکاسان – و دارای ویژگی‌های ویدیویی بسیار برتر است: DCI 4K در 23.976/24/29.97p. و فول اچ دی تا 59.94p.

به خشم بسیاری از Canonites، DCI 4K بیش از حد نمونه برداری نمی شود و بنابراین فقط از بخش مرکزی 4096×2160 سنسور استفاده می کند که منجر به ضریب برش 1.74 برابری می شود، حتی بیشتر از ضریب برش 1.6x APS-C Canon. Canon همچنین انتخاب عجیبی را برای محدود کردن گزینه ضبط DCI 4K به Motion JPEG (M-JPEG) با سرعت 500 مگابیت بر ثانیه انجام داد. علاوه بر این، در داخل به 8 بیت 4:2:0 یا خارجی 4:2:2 8 بیت محدود شده است. به اعتبار آن، فوکوس خودکار دو پیکسلی مشهور Canon در 5D Mark IV به کار گرفته شده است که به دلیل فوکوس خودکار درخشان، دوربین‌های DSLR کانن و دوربین‌های سینمای Canon EOS را به انتخابی اصلی برای مستندسازی، تلویزیون‌های واقعیت، عروسی‌ها و تولیدات تک نفره تبدیل کرده است. ردیابی، که هم برای ویدیو و هم برای عکس‌ها در نمای زنده اعمال می‌شود.

Canon 5D Mark IV ترکیبی عالی از قابلیت‌های عکس و فیلم، و همچنین بالاترین محدوده دینامیکی، عمق رنگ و عملکرد ISO بالا را در بین دوربین‌های DSLR کانن در پشت دوربین EOS 1DX Mark III اخیر ارائه می‌کند که 1.2 از 5DS(R) فراتر می‌رود. توقف های محدوده دینامیکی (در هر DXOMark). برای کسانی که در استودیو کار می کنند یا به وضوح بسیار بالا نیاز دارند، 5DS و 5DSR هر دو گزینه های برتر و بسیار ارزان تر هستند. به هر حال، مردم در تالارهای گفتگو درباره توقف دامنه دینامیکی یا عملکرد کمی بهتر در نور کم وسواس دارند و بحث می کنند، اما اکثریت قریب به اتفاق به ندرت (اگر هرگز) با موقعیت هایی مواجه می شوند که از این تفاوت ها سود می برند.

سطح بالا (1500 دلار و بالاتر): Nikon D850

نیکون D850 که جانشین معیار نیکون D810 بود، سرانجام در پاییز سال 2017 با موفقیت بزرگ عرضه شد – نیکون تنها توانست کمتر از 10 درصد از پیش‌سفارش‌ها را در اولین روز ارسال خود ارسال کند.

D850 سرفصل سنسور 45.4 مگاپیکسلی BSI، پردازنده نیکون EXPEED 5، سیستم اندازه گیری 180K پیکسل RGB، 7 FPS (یا 9 FPS با دستگیره باتری)، شاتر الکترونیکی بی صدا تا 6 FPS در نمای زنده، یک منظره یاب جدید با 100 است. % پوشش و بزرگنمایی 0.75 برابر، حالت انباشته فوکوس تا 300 فریم، Wi-Fi و بلوتوث کم مصرف، جوی استیک، نورپردازی دکمه، سیستم فوکوس خودکار Multi-CAM 20K از Nikon D5، ویدیوی تایم لپس 8K، فاصله سنج بالا تا 9999 فریم، ویدیوی 4K UHD در 23.976/25/29.97p H.264 با استفاده از ناحیه حسگر کامل یا برش DX، ویدیوی اسلوموشن فول اچ‌دی تا 120p، حالت دیجیتالیزر نگاتیو برای اسکن نگاتیوهای فیلم، و 3.2- صفحه نمایش LCD لمسی 2.36 میلیون اینچی.

بسیاری از این ویژگی‌ها نه تنها برای نیکون، بلکه برای هر DSLR اولین هستند: برای مثال شاتر الکترونیکی بی‌صدا، حسگر BSI، انباشته شدن فوکوس، و دیجیتالیزر منفی (بهترین ترکیب با کیت فوق‌العاده نیکون ES-2). برخی دیگر، مانند صفحه نمایش لمسی کج، برای دوربین های DSLR سطح حرفه ای بی سابقه بودند، علیرغم اینکه به راحتی در مدل های پایین رده نیکون و Canon APS-C در دسترس بودند.

D850 به طور گسترده ای به عنوان بهترین DSLR ساخته شده تا کنون شناخته شده است، حتی توسط کسانی که کاربر نیکون نیستند، با بسیاری از سایت های آزمایشی ادعا می کنند که با وضوح، محدوده دینامیکی، رنگ، تونالیته و ISO 64 بومی خود با فرمت متوسط ​​رقابت می کند. که فاصله بین دوربین های فول فریم و 44×33 دوربین های فرمت متوسط ​​را که دارای ISO پایه 100 هستند، پر می کند. این گزینه ای است که نمی توان اشتباه کرد.

بهترین دوربین های بدون آینه استفاده شده

بودجه فوق العاده (زیر 500 دلار): Olympus OM-D E-M1 یا Olympus E-M5 Mark II

Olympus که در دنیای دوربین های دیجیتال به خاطر دوربین های DSLR چهار سوم خود در دهه 2000 شناخته می شود، در سال 2009 با PEN E-P1 خود به سمت دوربین های بدون آینه رفت و از پایه لنز Micro 4/3 استفاده کرد که در سال قبل در پاناسونیک G1 به نمایش درآمد. سه سال بعد، Olympus خط OM-D را با E-M5 راه اندازی کرد، که سال بعد Olympus OM-D E-M1 را دنبال کرد.

E-M1، اولین نمونه از سری پرچمداران جدید Olympus، طراحی کاملاً جدیدی از E-M5 جمع و جور داشت. با یک گرفتن قابل توجه بیشتر، وضوح بالاتر (2.36 متر نقطه در مقابل 1.44 متر نقطه) EVF با بزرگنمایی 1.48 برابر، نقاط کنترل / شماره گیری بیشتر و دکمه های عملکرد (شامل دو عدد بین پایه لنز و دستگیره)، TruePic VI جدید پردازشگر تصویر، طراحی مستحکم تر با آب بندی بهبود یافته در برابر آب و هوا و حداکثر سرعت شاتر 1/8000 (در مقابل 1/4000 E-M5). همگام سازی فلش نیز از 1/250 به 1/320 ارتقا یافته است.

در حالی که E-M5 دارای فوکوس خودکار با تشخیص کنتراست فوق العاده سریع بود، (مانند همه سیستم های C-AF) با ردیابی سوژه مشکل داشت. E-M1 جهش قابل توجهی در این زمینه داشت: 81 نقطه تشخیص کنتراست (از 35 نقطه در E-M5) به همراه 37 نقطه تشخیص فاز به سیستم فوکوس FAST (فناوری سنسور شتاب فرکانس) اجازه می دهد تا دقیق و سریع تولید کند. نتایج فوکوس خودکار چهار حالت منطقه فوکوس خودکار تنظیم دقیق را برای تناسب با موضوعات مختلف، از حیات وحش یا ورزش گرفته تا کارهای ماکرو دقیق، امکان پذیر می کند.

E-M1 از همان سنسور 16.3 مگاپیکسلی 17.3×13 میلی‌متری Live MOS مانند E-M5 استفاده می‌کند، اما اکنون برای بهبود وضوح پیکسل از فیلتر ضد آلیاسینگ محروم شده است.

در حالی که E-M5 اصلی کاملاً طولانی است، به خصوص با توجه به تمام نکات منفی که با یک محصول نسل اول ارائه می شود، به خودی خود دوربینی بیش از توانمندی است و اغلب می توان آن را با قیمت کمتر از 200 دلار با لنز پیدا کرد. . با این حال، E-M1 خیلی بیشتر کار نمی کند – معمولاً 300 دلار یا کمتر – و تفاوت قیمت بیش از آن ارزش دارد. اگر می‌خواهید یک دوربین واقعا جمع‌وجور داشته باشید و E-M1 خیلی بزرگ است، E-M5 Mark II را می‌توانید کمی بیشتر داشته باشید و طراحی بدنه، صفحه‌نمایش LCD و EVF، چیدمان دکمه‌ها و طراحی جدید به‌طور قابل توجهی بهبود یافته است. پردازنده TruePic VII. Olympus IBIS افسانه‌ای نیز نسبت به E-M5 بهبود یافته است – تقریباً همتراز با E-M1 – و اکنون دارای یک حالت ترکیبی با وضوح بالا با تغییر حسگر است که فایل‌های 40 مگاپیکسلی تولید می‌کند، چیزی که E-M1 فاقد آن است. .

بودجه (500 تا 1000 دلار): Fujifilm X-T3 یا Fujifilm X-S10

هر دوی این گزینه‌ها هنوز برای خرید کاملاً جدید در دسترس هستند، اگرچه فوجی‌فیلم X-T3 مشکی در حال توقف است و با X-T3 WW جایگزین می‌شود، که به سادگی همان مدل بدون شارژر باتری برای تولید ساده است – و با کمی شارژر همراه است. به جای 1399 دلار، قیمت 1100 دلار را کاهش دهید.

در هر حال، X-T3 اصلی – که اکنون یک مدل قدیمی‌تر پس از عرضه Fujifilm X-T4 است – به راحتی در بازار کارکرده با قیمت‌های بسیار جذاب در دسترس است. X-T3 دارای ارتقاء قابل توجهی نسبت به مدل قبلی خود X-T2 است: سنسور جدید 26.1 مگاپیکسلی X-Trans IV BSI، سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز 2.16 متری، و X-Processor 4 جدید با چهار CPU که امکان عکاسی مداوم را فراهم می کند. تا 11 فریم در ثانیه با شاتر مکانیکی و 30 فریم در ثانیه با شاتر الکترونیکی و برش 1.25 برابر.

ویژگی‌های ویدیو نسبت به X-T2 و X-H1 نیز به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافته‌اند: داخلی DCI/UHD 4K 10 بیتی 4:2:0 تا 60p در H.264 یا H.265، نرخ بیت از 100 تا 400mbps، همراه با F-Log گاما برای به حداکثر رساندن محدوده دینامیکی برای درجه بندی رنگ در پس از تولید. حداقل حساسیت ISO هنگام عکاسی با F-Log از 800 به 640 کاهش یافته است و شبیه‌سازی فیلم Eterna زیبای فوجی‌فیلم برای کسانی که قصد درجه‌بندی رنگی شدید را ندارند نیز در دسترس است.

یک OLED EVF زیبا با 3.69 متر نقطه با بزرگنمایی 0.75 برابر و نرخ تازه سازی سریع 100 فریم در ثانیه، عکاسی بدون خاموشی در حالت شاتر الکترونیکی، دو اسلات کارت SD UHS-II، یک اهرم فوکوس اختصاصی، و ادغام بلوتوث 4.2 کم انرژی لیست ارتقاء دوربین را کامل کنید.

برای کسانی که صفحه PASM سنتی (با چهار حالت سفارشی) را به جای صفحه های کنترلی کلاسیک فوجی فیلم ترجیح می دهند، Fujifilm X-S10 یک جایگزین بسیار قانع کننده، مقرون به صرفه و پر از ویژگی ارائه می دهد. این حسگر و پردازنده مشابه X-T3 دارد، اما چند ویژگی جدید خوشایند به آن اضافه می کند. مهمترین آنها ادغام IBIS 5 محوره و چسبندگی بسیار بارزتر است.

X-S10 چند معایب برای X-T3 دارد: DCI/UHD 4K با سرعت 30 فریم در ثانیه، عکاسی پیاپی حداکثر 8 فریم در ثانیه با شاتر مکانیکی و 20 فریم در ثانیه با شاتر الکترونیکی، کارگردانی چهار طرفه است. پد از پشت بدنه دوربین برداشته شده است و OLED EVF به جای 3.69 متر نقطه، 2.36 متر نقطه است. X-S10 همچنین به جای طراحی شیب سه طرفه X-T3 به ​​طراحی LCD برگردان موجود در X-T4 حرکت می کند – این ممکن است بسته به ترجیحات شما یک مزیت یا ضرر باشد.

هر کدام را که انتخاب کنید، هر دو دوربین دارای ارزش استثنایی هستند و به راحتی به بزرگترین و کامل ترین خط لنز اختصاصی APS-C دسترسی دارند. از نظر کیفیت تصویر هم نمی توانید اشتباه کنید.

میان رده (1000 تا 1500 دلار): نیکون Z6 یا نیکون Z7

با عرضه Alpha 7 و Alpha 7R توسط سونی در سال 2013، دریچه ها برای یک انقلاب باز شد: تغییر از برتری DSLR به بدون آینه. لایکا دومین شرکتی بود که با Leica SL Typ 601 خود در سال 2015 وارد عرصه بدون آینه فول فریم شد. Canon و Nikon که دهه ها بر بازار دوربین سلطه داشتند، مقاومت کردند. بدون آینه فرمت متوسط ​​حتی قبل از تسلیم شدن کانن یا نیکون به بازار آمد – ابتدا با Hasselblad X1D-50C در سال 2016 و Fujifilm GFX 50S در اوایل سال 2017.

در نهایت، هر چند، دو شرکت تسلیم شدند. کانن EOS R خود را در اکتبر 2018 معرفی کرد، در حالی که نیکون نیکون Z6 و نیکون Z7 را دو ماه قبل در ماه آگوست معرفی کرد.

Z6 و Z7 دارای پایه Z بدون آینه جدید نیکون بودند. نیکون با فاصله فلنج 16 میلی‌متری و قطر گلویی 55 میلی‌متری (به ترتیب کوتاه‌ترین و عریض‌ترین دوربین‌های فول‌فریم موجود در بازار)، هدف نیکون را به‌خوبی بالا می‌برد – فاصله فلنج عمیق 46.5 میلی‌متری و قطر گلوی باریک 44 میلی‌متری پایه F. برای طراحی های نوری چالش برانگیز ساخته شده است. در کنار Z6 و Z7، نیکون Nikkor 50/1.8S، Nikkor 35mm f/1.8S و Nikkor 24-70mm f/4S جمع و جور را عرضه کرد. در حالی که دیافراگم های متوسط ​​با انتقاداتی مواجه شدند (علیرغم اینکه از نظر مشخصات تقریباً مشابه یا برتر از اولین لنزهای فول فریم سونی هستند)، پس از اینکه کاربران برتری اپتیکی لنزها را تجربه کردند، نظر به سرعت به عقب برگشت. از آن زمان، نیکون یک اکوسیستم بسیار کامل پر از برخی از بهترین لنزهای ساخته شده را پر کرده است.

بر خلاف دیگر سازندگان، Z6 و Z7 فرم‌های یکسانی دارند – فقط نشان مدل در جلو تفاوت را نشان می‌دهد. در داخل، Z6 دارای سنسور 24.5 مگاپیکسلی BSI با IBIS پنج محور، 273 نقطه فوکوس خودکار تشخیص فاز، تصویربرداری پیوسته 12 فریم در ثانیه، داخلی 4K UHD با خروجی 4.2.2 10 بیتی 4K از طریق HDMI، N-Log خارجی و یک منظره یاب OLED 3.68 متری. Z7 دارای حسگر BSI با وضوح بالاتر 45.7 مگاپیکسلی و 493 نقطه تشخیص فاز است. در حالی که یک Z7 کارکرده معمولاً در بسیاری از خرده‌فروشان کمی بیش از 1500 دلار است، یافتن آن با قیمت کمتر از آن غیر معمول نیست.

تنها نکات منفی یک اسلات کارت و بدون گزینه برای گرفتن عمودی با کنترل است. در حالی که فوکوس خودکار در مقایسه با رقبای خود مورد انتقاد قرار گرفته است، من آن را برای خودم و آنچه که 99 درصد از کاربران واقعاً به آن نیاز دارند بیش از حد کافی دانستم – و این قبل از به‌روزرسانی سیستم‌افزار سال گذشته بود که توانایی‌های فوکوس خودکار دوربین، به‌ویژه فوکوس خودکار چشم و سوژه را به‌طور چشمگیری بهبود بخشید. ردیابی

لنزها به تنهایی ارزش پیوستن به این سیستم را دارند و بمب جدید نیکون Z9 نوید برخی ویژگی‌های شگفت‌انگیز را در مدل‌های آینده می‌دهد.

سطح بالا (1500 دلار و بالاتر): Sony Alpha 7R III / Sony Alpha 7R IIIA

سومین دوربین از سری آلفا 7R با وضوح بالا سونی که در سال 2013 با دوربین 36.4 مگاپیکسلی آلفا 7R آغاز شد، در اکتبر سال 2017 معرفی شد. پردازنده X، 10 فریم در ثانیه با فوکوس خودکار پیوسته، سیستم فوکوس خودکار هیبریدی سریع به روز شده با 399 تشخیص فاز و 425 نقطه تشخیص کنتراست، قابلیت‌های ویدیویی پیشرفته هنگام عکس‌برداری UHD 4K (یا با سنسور کامل یا Super 35 از نمونه 5K)، 3.69 منظره یاب OLED m-dot، صفحه نمایش LCD لمسی کج 3.0 اینچی 1.44 متری، دو اسلات کارت SD، واحد شاتر بازطراحی شده برای 500000 حرکت با سیستم ترمز جدید برای به حداقل رساندن شوک شاتر، و باتری جدید و با ظرفیت بالا NP-FZ100 .

بدنه نیز بسیار بهبود یافته است و بسیاری از تغییرات طراحی مشابه را از سونی آلفا 9 به ارث برده است – دستگیره قابل توجه تر و راحت تر، آب بندی در آب و هوا، طراحی مجدد و چیدمان دکمه عقب بهبود یافته با جوی استیک جدید، USB 3.1 Gen 1 Type-C. پورت، اتصال Wi-Fi و بلوتوث، و پایه لنز بهبود یافته برای پشتیبانی بهتر از لنزهای بزرگتر و سنگین تر.

در حالی که از همان حسگر عالی 42.4 مگاپیکسلی Exmor BSI CMOS Alpha 7R II استفاده می کند، مدل جدید حالت تغییر پیکسل را معرفی می کند – با استفاده از IBIS، دوربین می تواند سنسور را به صورت تک و زیر پیکسل تغییر دهد. هر بار عکس، که سپس می‌توان با استفاده از مجموعه نرم‌افزار Sony Imaging ترکیب کرد و یک فایل 169.6 مگاپیکسلی با دقت رنگ بهبود یافته ایجاد کرد. بدیهی است که چنین ویژگی فقط روی سه پایه و با موضوعات ثابت مانند هنرهای زیبا، محصول، ماکرو یا مناظر با حرکت کم یا بدون حرکت (مانند باد) کار می کند.

مهم‌ترین تغییرات نسبت به مدل قبلی به ویژگی‌های فوکوس خودکار پیشرفته، عمر باتری بسیار بیشتر و بدنه بسیار بهبود یافته مربوط می‌شود – بسیاری به دوربین‌های نسل سوم سونی به‌عنوان نقطه‌ای نگاه می‌کنند که خط سونی آلفا در نهایت به بلوغ رسید.

Alpha 7R IIIA با مدل اصلی یکسان است و دو تغییر دارد: صفحه نمایش LCD عقب بسیار بهبود یافته با وضوح (به مدت طولانی) افزایش وضوح از 1.44 متر نقطه به 2.36 متر نقطه و جهش از USB 3.1 Gen 1 Type-C. به USB 3.1 Gen 2 Type-C سریعتر.

در حالی که برخی به Sony Alpha 7R IV/IVA به عنوان یک پیشرفت اشاره می کنند – و مطمئناً از چندین جهت است – بسیاری از کاربران گفته اند که تفاوت کمی در عملکرد (به غیر از وضوح بالاتر) پیدا کرده اند یا Alpha 7R III را به دلیل ترجیح می دهند. به اندازه فایل کوچکتر و عملکرد نویز بهتر.

Alpha 7R III به عنوان یک مدل قدیمی تر، نسبت قیمت به عملکرد بسیار بالاتری را نیز ارائه می دهد، زیرا به طور مرتب می توان آن را با کمتر از 2000 دلار استفاده کرد، اما این به نیاز شما نیز بستگی دارد. برای اکثر افراد، Alpha 7R III بسیار بیش از حد کافی است – Jaron Schneider، ویرایشگر PetaPixel، در واقع این موضوع را در روزی که Alpha 7R IV در دسترس قرار گرفت، استدلال کرد و امروز هم صادق است.

بهترین دوربین های کامپکت/لنز ​​ثابت مورد استفاده

بودجه فوق العاده (زیر 500 دلار): Sony RX100 III/RX100 IV

سری Sony Cyber-shot DSC-RX100 از سال 2012 عرضه شده است و همه دارای یک سنسور 20.2 مگاپیکسلی نوع 1 اینچی (ضریب برش 2.7 برابر) و طراحی بسیار مشابه، کوچک و بدنه هستند. مدل اصلی، RX100، دارای فاصله کانونی معادل 28-100 میلی متر و حداکثر گستره دیافراگم f/1.8-4.9 بود. RX100 II دارای حسگر Exmor R BSI به روز شده، صفحه نمایش LCD قابل کج، همراه با اتصال Wi-Fi و NFC است.

RX100 III با به‌روزرسانی‌های مهم‌تری منتشر شد: یک پردازنده جدید BIONZ X، یک لنز جدید Zeiss Vario-Sonnar T* 24-70mm (معادل) با حداکثر دیافراگم f/1.8-2.8 بسیار سریع‌تر. در حالی که محدوده ۷۰ تا ۱۰۰ میلی‌متر را از دست می‌دهد، ۲۴ تا ۲۸ میلی‌متر افزایش می‌یابد، و از همه مهم‌تر، حدود سه توقف سرعت در انتهای بلند مدت افزایش می‌یابد – اگرچه این مقایسه کاملاً سیب به سیب نیست، زیرا مدل‌های قبلی فقط f 4.9 در پایان بسیار طولانی که اکنون از دست رفته است. همچنین دارای یک منظره یاب الکترونیکی OLED پاپ آپ جدید است که با توجه به اندازه فوق العاده کوچک دوربین، طراحی چشمگیر است.

RX100 IV مشخصات خود را به سطح دیگری رساند. این حسگر به Exmor RS BSI با طرح دیود نوری بازطراحی شده ارتقا یافته است که منجر به افزایش قابلیت جمع آوری نور و 16 فریم در ثانیه عکاسی پی در پی می شود. ویژگی‌های ویدیو بسیار بهبود یافته‌اند: ضبط UHD 4K با سرعت 100 مگابیت بر ثانیه در قالب XAVC S با گزینه‌های گاما S-Log2 و اسلوموشن 240، 480 و سرعت خیره‌کننده 960 فریم بر ثانیه در فول اچ‌دی.

در حالی که دوربین حداکثر سرعت شاتر 1/2000 برگ را مانند مدل‌های قبلی حفظ می‌کند، اکنون دارای یک “شاتر الکترونیکی ضد اعوجاج فوق‌العاده” با حداکثر سرعت 1/32000 است. همراه با یک فیلتر ND سه مرحله‌ای داخلی، می‌توانید در صورت تمایل در ظهر در اواسط ظهر با حالت باز عکس بگیرید.

همه مدل‌های قبل از RX 100V متوقف شده‌اند، اما RX100 III و IV را می‌توان با قیمت‌های استثنایی پایین در بازار کارکرده پیدا کرد. در حالی که RX100 و RX100 II را می‌توان با هزینه کمتری تهیه کرد، پیشرفت در ویژگی‌هایی مانند LCD کج‌شده و OLED EVF پاپ‌آپ، همراه با بهبود قابل‌توجه مشخصات تصویربرداری و فیلم‌برداری، مدل‌های نسل سوم و چهارم را به بهترین قیمت تبدیل کرده است. حاشیه قابل توجه

من دستگیره لوازم جانبی Sony AG-R2 را به شدت توصیه می کنم – بدنه دوربین کاملاً نرم و صاف است.

رده متوسط ​​(1000 تا 1500 دلار): Fujifilm X100V

سری X100 تحسین‌شده فوجی‌فیلم در اوایل سال 2012 با Finepix X100 آغاز شد که دارای سنسور 12.3 مگاپیکسلی EXR CMOS بود – که از نسل سنسورهای Super CCD منحصربه‌فرد فوجی‌فیلم است و دارای مجموعه‌ای از پیکسل‌های جفت شده با چرخش 45 درجه است. با X100S، این سری به نام سری X منتقل شد و طراحی X-Trans را که برای اولین بار در X-Pro1 ارائه شد، به ارث برد. همه مدل‌ها گشتالت اولیه یکسانی را به اشتراک می‌گذارند: یک دوربین فشرده با منظره یاب الکترونیکی و اپتیکال هیبریدی (با خطوط قاب)، لنز 23 میلی‌متری f/2 فوجینون که معادل 35 میلی‌متری f/2 فول‌فریم تولید می‌کند، و «کلاسیک» در -کنترل‌های بدنه به شکل کلید ترکیبی سرعت شاتر/ISO و حلقه دیافراگم روی لنز.

از فوجی‌فیلم X100S تا X100T تا X100F، از مدلی به مدل دیگر ارتقاهای جزئی وجود داشت که عمدتاً مربوط به لمس و فوکوس خودکار بود، اگرچه X100F شاهد جهش از سنسور 16.3 مگاپیکسلی X-Trans II به 24.3 مگاپیکسلی X- بود. سنسور Trans III با ISO پایه پایین تر 160 (در مقابل 200 برای مدل های قبلی).

با این حال، Fujifilm X100V چندین جهش بزرگ به جلو انجام داد. شاید مهم‌تر از همه، لنز جدید گروه 8 عنصر/6 باشد که اکنون شامل دو عنصر غیرکروی برای بهبود عملکرد فوکوس نزدیک و سرکوب عالی انحراف‌های نوری مانند حاشیه، اعوجاج، CA جانبی و محوری و کما است. یک پوشش جدید Super EVC برای کنترل شعله ور موثرتر اعمال شده است.

X100V دارای صفحه نمایش لمسی LCD 3.0 اینچی 1.62 میلیون نقطه ای برای اولین بار در سری X100، سنسور جدید 26.1 مگاپیکسلی BSI X-Trans IV، فوکوس خودکار تشخیص فاز توسعه یافته با 425 نقطه قابل انتخاب است که تقریباً کل سنسور را پوشش می دهد. فوکوس تا -5 EV، به روز رسانی X-Processor 4، DCI و UHD 4K ضبط تا 30 فریم در ثانیه با خروجی 10 بیتی 4:2:2 از طریق HDMI، منظره یاب جدید با وضوح بالاتر 3.69 میلیون نقطه EVF و 0.52 x یاب نوری و توانایی مقاوم کردن دوربین در برابر آب و هوا با حلقه آداپتور اختیاری AR-X100. همچنین یک لنز تبدیل عریض، Fujifilm WCL-X100 II، و یک لنز مبدل از راه دور، Fujifilm TCL-X100 II نیز وجود دارد که هر کدام به ترتیب فاصله کانونی معادل 28 میلی‌متر و 50 میلی‌متر دارند.

X100V پد جهت 4 جهته را در پشت بدنه دوربین از دست می دهد و به رابط فقط جوی استیک/صفحه لمسی می رود. به نظر می رسد که این یک مسیر متداول و (به نظر من) بسیار ناخوشایند است که Fujifilm تقریباً در تمام خطوط دوربین خود از جمله مدل های X-E، X-Pro، X-S10، X-Tx0 و GFX قرار می گیرد. حداقل صفحه لمسی و جوی استیک بسیار خوب کار می کنند، حتی اگر این انتخاب عجیب و غریب را جبران نکند.

در حالی که دوربین در حال حاضر در حال سفارش است و مدتی است که از آن استفاده شده است، می‌توانید نسخه‌های استفاده شده را بیابید – سایت‌ها را از لیست بهترین مکان‌های Petapixel برای خرید دوربین‌ها و لنزهای دست دوم نشانه‌گذاری کنید و روزانه آن‌ها را بررسی کنید. آنها تمایل دارند به سرعت ربوده شوند

اگر برایتان مهم نیست که صفحه نمایش غیر کج شود، با انتخاب یک X100F دست دوم، بسیاری از ویژگی های فوق بحرانی را از دست نمی دهید. لنز به همان سطح کارایی نمی رسد، اما همچنان بسیار خوب است – بیشتر مزایای طراحی جدیدتر در فواصل نزدیک/نیمه ماکرو آشکار است.

سطح بالا (1500 دلار به بالا): Leica Q (نوع 116)، Leica Q2، یا Leica Q2 Monochrom اگر برایتان مهم نیست که صفحه نمایش بدون کج شدن داشته باشید، با انتخاب X100F کارکرده، بسیاری از ویژگی های فوق بحرانی را از دست نمی دهید. . لنز به همان سطح کارایی نمی رسد، اما همچنان بسیار خوب است – بیشتر مزایای طراحی جدیدتر در فواصل نزدیک/نیمه ماکرو آشکار است.

سطح بالا (1500 دلار و بالاتر): Leica Q (نوع 116)، Leica Q2 یا Leica Q2 Monochrom

Leica Q (Typ 116) که در ژوئن 2015 معرفی شد، دارای یک سنسور فول فریم 24.2 مگاپیکسلی است که توسط CMOSIS طراحی شده است و در مقابل آن یک لنز جدید Leica Summilux 28/1.7 ASPH قرار دارد. لنز با 11 عنصر/9 گروه، شامل 3 عنصر کروی و یک عنصر لنز شناور برای حالت “ماکرو” فوکوس نزدیک دوربین (حداقل فوکوس 6.7 اینچی)، فرمول پیچیده ای برای دوربینی با این ماهیت است. سپس، این لنز همچنین یک لنز بسیار سریع است که برای پوشش یک سنسور فول فریم طراحی شده است. بهتر از همه، یک دیافراگم فیزیکی و حلقه فوکوس به شما این امکان را می دهد که به راحتی f-stop خود را تنظیم کنید و کنترل نقطه فوکوس خود را در دست بگیرید. در حالی که فوکوس هنوز به صورت مستقیم انجام می شود، پیاده سازی لایکا این امر را از بین نمی برد – عملکرد بسیار نرم و لمسی با توقف های سخت و سفر خطی دارد.

Leica Q – ساخته شده از صفحه رویه آلومینیومی ماشینکاری شده جامد و بدنه آلیاژ منیزیم – دارای LCOS EVF 3.68 متری، فوکوس خودکار تشخیص کنتراست، صفحه نمایش لمسی LCD 3.0 اینچی TFT 1.04 متر نقطه، ضبط کامل HD 1080p، تا حداکثر عکاسی پیاپی 10 فریم در ثانیه، Wi-Fi داخلی با NFC و حالت‌های برش انتخابگر قاب دیجیتال به ترتیب 1.25x و 1.8x برای معادل‌های 35mm و 50mm.

مانند تمام دوربین‌های لایکا، طراحی زیبا و ساده، با سیستم منوی بصری و آسان برای پیمایش است. لنز 28 میلی‌متری f/1.7 Summilux یکی از بهترین لنزها در هر دوربین کامپکتی است – این لنز تعادل خوبی بین میکروکنتراست عالی و ماکروکنتراست متوسط، همراه با وضوح بالا در اکثر قاب‌ها به‌طور گسترده باز می‌کند و در گوشه‌ها با f/ 4. انحرافات لنز از طریق هر دو عنصر اصلاحی درون لنز و تصحیح دیجیتالی حفظ می شود. این لنز دارای مقداری انحنای میدان قابل توجه در حالت باز است که احتمالاً آن را برای کارهای میدان مسطح نامناسب می کند. شکایت رایج دیگر این است که لایکا از اصلاحات دیجیتال قابل توجهی برای اعوجاج لنز استفاده می کند – این احتمالاً درست است، اگرچه صادقانه بگویم، برای من مهم نیست. من تصحیح دیجیتال در دوربین های دیجیتال را به سادگی شکلی متفاوت از تصحیح نوری می دانم. اگر امکان طراحی لنزهای کوچک‌تر، ارزان‌تر و ساده‌تر را فراهم می‌کند و در عین حال کیفیت تصویر برتر را ارائه می‌دهد، چه کسی اهمیت می‌دهد؟

Leica Q2 دارای همان طراحی بدنه و لنز اولیه Q اصلی است، اما به روز رسانی ها عبارتند از: OLED EVF جدید (بهبود یافته از Q’s LCOS EVF)، آب بندی آب و هوا با گواهی IP52، استفاده از باتری BPSCL4 از Leica SL (تقویت کننده) عمر باتری 30 درصد، و درزگیر لاستیکی داخلی برای مقاومت بیشتر در برابر آب و هوا. همچنین در امتداد خطوط لایکا M10 دارای قابلیت لمسی است: کنترل‌های سه دکمه‌ای در عقب، یک دکمه عملکرد قابل برنامه‌ریزی در شماره‌گیر شست، و یک دستگیره انگشت شست برجسته به‌جای فرورفتگی Q. سنسور به 47.3 مگاپیکسل با ISO اصلی 50 (کاهش از ISO 100) و بدون فیلتر AA، همراه با قابلیت 4k DCI به روز شده است. در نهایت، اسلات کارت SD به UHS-II به روز شده است و دوربین اکنون دارای یک حالت برش معادل 75 میلی متری اضافی است.

Leica Q2 Monochrom مشابه Q2 است اما از آرایه RGGB Bayer حذف شده است. این به حسگر اجازه می‌دهد تا یک سیگنال فقط روشنایی فیلتر نشده دریافت کند و بنابراین فایل‌ها نیازی به درون یابی ندارند. این تونالیته برتر، محدوده دینامیکی، عملکرد ISO بالا و وضوح پیکسل را ایجاد می کند. با این حال، به قیمت تنظیم مقادیر درخشندگی کانال های رنگی مختلف در پست تمام می شود.

از همراهی شما سپاسگزاریم شما را دعوت مینماییم از دوربینهای دست دوم فروشگاه نورنگار دیدن فرمایید