چه بلایی سر وفاداری به برند آمد؟

اولین دوربینی که خریدم کاملا به صورت اتفاقی وارد اکوسیستم یک برند شدم. من از کودکی قصد داشتم عکاسی را یاد بگیرم و یک دوربین DSLR بخرم. من برای این کار از یکی از دوستان خانوادگی کمک گرفتم و به کمک او توانستم یک کانن 350D، یک لنز کیت و یک لنز 50 میلیمتری بخرم. در واقع وفاداری به برند در بین کاربران دوربین مانند بانک‌ها می‌باشد. بانک ها نیز دوست دارند بچه‌های کوچک اولین حساب خودشان را داخل بانک آن‌ها باز کنند. اینطور نیست که خود بچه خیلی برای آن‌ها مهم باشد اما وقتی که بزرگتر می‌شوند، معمولا به خاطر دردسرهای زیاد بانک خودشان را عوض نمی‌کنند. در واقع پس از اینکه در یک بانک ثبت نام می‌کنید شما به آن بانک وفادار هستید.

به هرحال طولی نکشید که من تبدیل به یکی از طرفداران پر و پا قرص کانن شدم و عقیده داشتم کسانی که از دوربین‌های نیکون استفاده می‌کنند عکاس‌های ضعیف‌تری هستند. با این وجود هرچقدر بیشتر تجربه کسب می‌کردم، بیشتر متوجه این موضوع می‌شدم که تفاوتی بین این دو برند وجود ندارد. اما تغییر برند هزینه و دردسرهای زیادی برای من داشت و به نظر هم نمی‌رسید که تفاوت زیادی هم بین این دو برند باشد. اما پس از مدتی سه اتفاق کوچک کاملا تصادفی به فاصله چند ماه از یکدیگر برای من رخ دادند.

بیشتر بخوانید : بازگشت برند قدیمی BOWENS

اولین اتفاق این بود که برای اولین بار توانستم با دوربین آنالوگ عکاسی کنم. البته قبلا هم این کار را انجام داده بودم اما نه به عنوان عکاس. من یک دوربین SLR قدیمی و چند حلقه فیلم گرفتم و به منطقه دریاچه انگلستان رفتم. نتایجی که من به دست آوردم خیلی خوب نبود اما من از کار خودم خیلی لذت بردم. من برای اولین بار از دوربین کانن استفاده نکرده بودم و وفاداری من به برند کانن برای اولین بار از بین رفته بود.

اتفاق دوم شروع آشنایی من با برند لایکا و استفاده از دوربین‌های آن‌ها بود. این اولین باری بود که من از منظره‌یاب الکترونیکی استفاده می‌کردم که خیلی لحظه فوق‌العاده‌ای برای من بود. هنگام استفاده از این دوربین من احساس می‌کردم دوربین کاننی که داشتم خیلی قدیمی است. نمی‌توانستم باور کنم که این منظره‌یاب چقدر کاربردی بود و من فقط به خاطر اینکه پول کمتری خرج کنم، خودم را متقاعد کرده بودم که منظره‌یاب الکترونیکی خیلی کند است.

آخرین میخ بر تابوت وفاداری من به برند کانن، سونی بود. من درحالی برای اولین بار از Sony a7 با منظره‌یاب الکترونیکی استفاده می‌کردم که باور داشتم سونی به هیچ وجه توانایی رقابت با کانن و نیکون را ندارد. من یک بدنه کوچک و در عین حال قوی را در دست داشتم که پر از امکانات کاربردی بود. فراوانی لنزهای موجود برای این دوربین دیگر مانند قبل نبود و حالا لنزهای بیشتری در اختیار من بود. من حتی می‌توانستم لنز کانن مورد علاقه خودم را هم روی این دوربین نصب کنم. به همین خاطر من کاری را کردم که هیچوقت فکرش را نمی‌کردم انجام دهم. بله من دوربین خودم را عوض کردم.

تفاوت‌های زیادی بین دوربین قدیمی و جدید من وجود داشت و من تا همین امروز عاشق Sony a7 III خودم هستم. البته این بار قرار نبود یک کلاه سونی بپوشم و از هرکسی که دوربین سونی داشت عکس بگیرم. این بار من قصد نداشتم تیم خاصی انتخاب کنم اما می‌دانستم که قرار است برای مدت زیادی از دوربین‌های سونی استفاده کنم.

چند وقت پیش فوجی‌فیلم از من برای رونمایی از GFX 100 در توکیو دعوت کرد و من با یک دوربین GFX 50R به این مراسم رفتم. این اولین باری بود که با یک دوربین مدیوم فرمت عکاسی می‌کردم و تمام چیزهایی که درمورد خوبی دوربین‌های فوجی‌فیلم شنیده بودم هم در این دوربین وجود داشت. من قبلا یک مقاله درمورد اینکه فوجی‌فیلم برای به چالش کشیدن سه برند بزرگ چه کار کند نوشته‌ام. به نظر می‌رسد آن‌ها مقاله من را به خوبی خوانده‌اند. البته این موضوع به خودی خود باعث نمی‌شود که من دوربین سونی خودم را کنار بگذارم. من ترجیح می‌دهم از دو برند مختلف استفاده کنم و هرکدام از آن‌ها نقش متفاوتی در زندگی و کار من داشته باشند.

بیشتر بخوانید : ابعاد مختلف سنسور‌ دوربین‌ها و توضیحات مربوط به آن

اینجا بود که این سوال برای من پیش آمد: چه بلایی سر وفاداری به برند آمده است؟ آیا از اول وفاداری من به برند خاصی بوده است؟ آیا من فقط به خاطر هزینه‌ها و دردسر زیاد به کانن وفادار بودم؟ حدودا یک دهه قبل طرفداران نیکون و کانن با یکدیگر رقابت شدیدی داشتند، درست است؟ امروز این رقابت از بین رفته است یا دیگر من داخل این رقابت نیستم؟ من اکنون احساس یک مرد بدون وطن را دارم و داخل خودم یک جنگ را احساس می‌کنم. البته اکنون احساس آزادی بیشتری می‌کنم و می‌توانم پول خودم را بنابر ارزش محصولی که می‌خرم هزینه کنم نه براساس عادت. دیگر نیازی نیست منتظر کانن باشم تا بدنه یا لنز جدید خودش را رونمایی کند؛ الان دیگر نیازی نیست خودم را راضی کنم که دوربینی که دارم خصوصیات خوبی دارد.

پس چرا باید به دنبال یک تیم بگردم؟ احتمالا این موضوع به خاطر غرایض انسانی است. من می‌خواهم فقط از یک برند استفاده کنم. من می‌خواهم در تمام طول عمرم از مشتریان وفادار به برند فوجی‌فیلم باشم. می‌خواهم درمورد مزایای دوربین فوجی با هرکسی که می‌خواهد دوربین بخرد صحبت کنم. من می‌خواهم به یک برند تعلق خاطر داشته باشم. آیا من تنها هستم؟ آیا امروزه ممکن است فقط به یک برند خاص وفادار بمانم؟ علاوه بر این آیا وفادار بودن به یک برند خاص مضر است؟