-مانت RF دوربین بدون آینه کانن R
جالب است که هم نیکون و هم کانن به صورت همزمان راه حل کاملاً یکسانی را برای ساخت لنزهای دوربین‌های بدون آینه‌شان در پیش گرفته‌اند: دهانه بزرگ همراه با فاصله فلنج کوتاه. به این ترتیب این دو برند آزادی عمل بیشتری پیدا می‌کنند با برای دوربین‌های بدون آینه‌شان، لنز‌هایی با اندازه کوچک‌تر و دیافراگم‌های بسیار بزرگ‌تری بسازند. اگرچه در این میان، کانن توضیح بیشتری در این باره می‌دهد.
فاصله فلنج در حقیقت همان فاصله بین آخرین عدسی لنز تا سطح حسگر است. این فاصله در دوربین بدون آینه کانن R دقیقاً 20 میلی‌متر است. بنابراین کانن می‌تواند قطعی عدسی بسیار بزرگ را تا فاصله 2 سانتی‌متری به سطح حسگر نزدیک کند و از آنجا که دهانه مانت نیز بسیار بزرگ است، نیازی نیست تا تونلی که نور در لنز از میان آن عبور می‌کند، کوچک و تنگ و فشرده باشد. طبیعی است که وقتی لنز‌ها آن‌قدر کوچک طراحی نمی‌شوند، میزان شکست نور در آن‌ها بسیار کمتر شده و عبور نور از میان آن‌ها با پراکندگی کمتری اتفاق می‌افتد.
این دقیقاً همان چیزی است که عدسی‌های گران‌قیمت Aspherical در لنزهای قدیمی‌تر سعی می‌کنند به آن دست یابند. بنابراین از همین الان می‌توانیم حدس بزنیم که لنز‌هایی که با این شرایط ساخته می‌شوند اشکالات اپتیکال مانند aberration یا CA کمتری خواهند داشت.
بنابراین این لنز‌ها تعداد عدسی‌های کمتری هم دارند که طبیعتاً به لنز‌هایی با وزن و ابعاد کمتر منتهی خواهد شد.
من قبلاً هم گفتم که اینکه نیکون پذیرفت که مانت F را کنار بگذارد و وارد مرحله جدیدی از صنعت اپتیک دوربین شود تصمیم بسیار بزرگ و قابل احترامی بود و دقیقاً همین گفته درباره کانن با این بازه پرتعداد لنزهای مانت EF هم صدق می‌کند. فراموش نکنیم که مانت E سونی دارای دهانه کوچک‌تر و فلنج بلند‌تری است و هر دوی این برند‌ها می‌توانستند همان راهی را بروند که سونی رفته بود.
اما هر دو برند کانن و نیکون تصمیم گرفتند تا آینده خودشان را با این مانت گسترده‌تر کنند. تجربه استفاده از دوربین بدون آینه کانن R با لنز زوم RF 28-70mm F/2 به من نشان داد که این مانت جدید چه قابلیت‌هایی را در اختیار ما قرار می‌دهد. اما این تازه اول راه است. بگذارید مقایسه لنزهای کانن و نیکون را فعلاً کنار بگذاریم.
-بسیار اصیل
در حالی که نیکون در دوربین‌های سری Z خود سعی داشت تا نسخه‌ای مینیاتوری و نزدیک به دوربین‌های DSLR رده بالای خودش را ارائه دهد، اما کانن اساساً با گسترش سیستم‌های فوکوس خودکار براساس Live view خودش که در دوربین‌های قبلی‌اش با نام Dual Pixel AF ارائه شده بود، احتمالاً آینده موفق‌تری را پیش رو خواهد داشت.
چیزی که تا امروز بسیاری از خوانندگان ما به آن اشاره کرده‌اند و خود ما هم تا حدی با آن موافق هستیم این است که کانن به عنوان یک شرکت پیشرو و پرافتخار در دنیای عکاسی، در سال‌های اخیر نسبت به شرکت‌هایی مانند Fujifilm، Olympus، Panasonic و Sony ابداعات کمتری را در دوربین‌های خودش به نمایش گذاشته و اغلب در پی ارائه بهبود در قابلیت‌هایی بوده که از پیشتر از سوی دیگران معرفی شده بود.
اما این گفته درباره دوربین بدون آینه کانن R چندان دقیق به نظر نمی‌رسد. در طی سالیان گذشته بارها و بارها به ما گفته می‌شد که از کانن بخواهیم به جای کار روی تکنولوژی‌هایی که قبلاً دیگران آن‌ها را معرفی کرده‌اند، روی تکنولوژی‌های اختصاصی تحقیق کرده و آن‌ها را توسعه دهد. اکنون با دیدن کانن R به نظر می‌رسد کانن دستکم سعی کرده این کار را انجام دهد.
معرفی این مانت جدید نشان داد که اگرچه قرار نیست همه چیز را درباره دوربین‌های قدیمی‌اش کنار گذاشته و “طرحی نو در اندازد”، اما حداقل از این سیستم مانت جدید برای تفکر درباره آنچه که می‌خواهد بشود و چیز‌های جدیدی که می‌خواهد ارائه دهد استفاده کرده است.
بنابراین ما مانت جدید RF را نشانه‌ای از ابداعات جدید برای متوقف کردن این تصور و پایان دادن به فرضیه‌های قدیمی درباره کانن در نظر می‌گیریم.
کانن چیزی را از دوربین‌های DSLR خودش وام گرفته که بیشترین تأثیر را روی کارآیی دوربین‌های بدون آینه آینده‌اش خواهد داشت: سیستم فوکوس خودکار تشخیص چهره و ردیابی فوکوس. این قابلیت ترکیبی از رفتار فوکوس خودکار در دوربین‌های DSLR کانن با سیستم بدون آینه در دوربین‌های جدیدش است که یک حرکت هوشمندانه برای استفاده از مزایای هر دو سیستم است. تصور می‌کنم این روش خوبی برای استفاده از تکنولوژی‌های پیشروی این شرکت بوده است و چقدر خوب که به دنبال خلق یک سیستم جدید براساس نیاز‌های مشتریان فعلی خودش نبوده است.
ایده‌های جدیدی را در این دوربین می‌بینیم. به عنوان مثال وقتی در دوربین بدون آینه کانن R ، فوکوس دوربین روی حالت فوکوس پیوسته خودکار قرار می‌گیرد، قابلیت دنبال کردن فوکوس خودکار با تشخیص چهره، به طور پیش‌فرض هماهنگ می‌شوند تا همانند سیستم فوکوس 61 نقطه‌ای در دوربین‌های DSLR دوربین بتواند سوژه را انتخاب کرده و دنبال کند. همچنین همانند دوربین‌های DSLR، در دوربین بدون آینه کانن R هم می‌توانید در منوی دوربین تعریف کنید که نقطه شروع برای ردیابی فوکوس کجا باشد و دوربین همان نقطه را دنبال خواهد کرد.
فراموش نکنیم که این قابلیت‌ها در دوربین‌های DSLR کانن، تنها در Live View در دسترس بود.
البته نهایتاً ارائه چنین قابلیت‌هایی در نسخه‌های ابتدایی یک محصول با باگ‌ها و اختلالات زیادی روبرو است که با گذشت زمان و ارائه راهکارهای نرم‌افزاری و به روز رسانی‌های مختلف برطرف می‌شود. به‌هرحال دوربین بدون آینه کانن R نخستین نسخه از این سیستم جدید است و ما انتظار نداریم در همان ابتدای کار کامل باشد.
-نوار لمسی کنترلی روی بدنه
نمی‌شود گفت که نوار لمسی تا چه میزان خلاقانه و کاربردی است. اما دستکم واضح‌ترین تفاوت ظاهری بین این دوربین و دوربین‌های DSLR کانن محسوب می‌شود. این نوار لمسی که می‌توان آن را شبیه به دو دکمه کم و زیاد یا چپ و راست برای یک قابلیت قابل سفارشی شدن در نظر گرفت، کاربرد چندان واضحی ندارد که بخواهیم آن را یک “اتفاق مهم” در بدنه این دوربین در نظر بگیریم.
شاید یک دلیل این نظر این باشد که چنین دکمه‌ای در بدنه دوربین‌های عکاسی معمولاً به صورت یک دکمه چرخان فیزیکی یا دو دکمه چسبیده به هم یا مقابل هم طراحی می‌شد و این دکمه جدید چندان تفاوتی در کاربرد آن ایجاد نمی‌کند.
بسیاری از کارشناسان در بررسی‌های خود اصلاً به این دکمه اشاره‌ای نکرده‌اند و تعداد معدودی هم که آن را “دیده‌اند” از مشابهت آن با Touchbar لپ‌تاپ‌های اپل یاد کرده‌اند. نباید فراموش کنیم که این نوار لمسی در لپ‌تاپ‌های جدید اپل کاربرد خاصی دارد که اصلاً شبیه به این دکمه دو جهته در دوربین‌های کانن نیست.
بنابراین اگر کانن نخواهد در نسل‌های بعدی این دوربین‌ها فکری به حال آن کند و قابلیت‌های خاصی، فراتر از چیزی که الان هست را به آن اضافه کند، احتمالاً این دکمه به زودی از یاد‌ها خواهد رفت. بدتر از همه اینکه این صفحه در یکی از در دسترس‌ترین مناطق پشت دوربین واقع شده که اگر قرار باشد بیشتر از یک دکمه دو جهته کاربرد نداشته باشد، حتی کاربری عادی دوربین را نیز محدود خواهد کرد.
به‌هرحال امکاناتی که می‌توان به صورت “کم و زیاد” در دسترس این دکمه باشد پرتعداد نیستند. اما کانن می‌تواند فکر‌های بهتری برای ان بکند.
به عنوان مثال یک تصمیمی که کانن می‌تواند برای این دکمه بگیرد، همان چیزیست که روی یکی از مبدل‌های لنز خود قرار داده است. این قابلیت شامل یک دکمه قابل کلیک کردن است که بدون اینکه دستتان را از روی دکمه بردارید، به شما امکان می‌دهد یک قابلیت دیگری را با همان دکمه کنترل کنید. این روش را قبلاً سامسونگ هم در دوربین‌های خودش استفاده کرده بود و روش بسیار پرکاربرد و هوشمندانه‌ای است. به این ترتیب شما می‌توانید با یک کلیک، از همان دکمه‌ای که برای یک قابلیتی استفاده می‌کردید، برای کنترل یک قابلیت دیگر نیز بهره ببرید و به این ترتیب قابلیت چند کاربری برای آن دکمه تعریف می‌شود.
-توهمی از سفارشی‌سازی
با اینکه دوربین بدون آینه کانن R قرار است یک دوربین کاملاً انقلابی و جدید باشد، اما نشانه‌ای از شباهت زیاد آن به، خوب، به “کانن” در ان دیده می‌شود. یک انتقادی که سال‌هاست به دوربین‌های کانن وارد است این است که حتی اگر در جایی به شما اجازه می‌دهد تا چیزی را تغییر داده و سفارشی کنید، گزینه‌های قابل انتخاب برای سفارشی کردن بسیار محدود است. متأسفانه به نظر می‌رسد که دوربین بدون آینه کانن R هم دقیقاً در همان راهی که به نظر کانن درست است قدم گذاشته است:
تعداد زیادی از دکمه‌ها قابل سفارشی‌سازی است، اما گزینه‌های قابل انتخاب برای آن‌ها محدود است.
اگرچه گزینه‌های در دسترس برای برخی دکمه‌ها بین 25 تا 45 گزینه است، اما اشکالی که وجود دارد این است که خیلی از این گزینه‌ها کاملاً بی‌ربط به آن دکمه است و بسیار بعید است کسی آن را انتخاب کند. بنابراین قبل از اینکه یک قابلیت جدید را به یک دکمه اختصاص دهید، اول باید یاد بگیرید که آن دکمه چه انتخاب‌هایی دارد و گاهی اوقات نزدیک‌ترین گزینه به چیزی که می‌خواهید (نه همان گزینه مورد نظرتان) را انتخاب کنید.
مثلاً برخلاف تعداد گزینه‌های زیادی که برای دکمه‌های چرخان در نظر گرفته شده است، گزینه‌های در دسترس برای دکمه جبران نوردهی بسیار محدود است. یا گزینه‌های محدودی برای کار با قابلیت مهمی مانند تنظیمات Auto ISO در دسترس هستند. تنظیمات Drive Mode (عکاسی پی‌درپی) یا Metering (نورسنجی) هم همین شرایط را دارند. این محدودیت‌ها نشان می‌دهد که کانن می‌خواهد شما بیشتر از نوک انگشتانتان، با منوی لمسی Q.Menu کار کنید.
البته گفته می‌شود که این اصلاحات اغلب نرم‌افزاری است و از آنجا که این محصول اولیه در رده دوربین‌های بدون آینه کانن است، این تغییرات به زودی توسط آپدیت‌های نرم‌افزاری برطرف خواهد شد.
-بدنه EOS RF
شایعاتی که پیش از عرضه رسمی این دوربین منتشر شد، بیشترین آسیب را به بازاریابی کانن و نگاه مثبت کاربران و طرفداران آن وارد کرد. وقتی مشخص شد که دوربین بدون آینه کانن از حسگری شبیه به حسگر دوربین dslr رده بالای EOS 5D Mark IV استفاده می‌کند، بلافاصله این تصور در ذهن کاربران شکل گرفت که احتمالاً با دوربین در سطح Mark IV هم روبرو خواهیم بود. اما آنچه که دیدیم دوربینی در سطح 6D Mark II است.
اگرچه وقتی دوربین را در دست می‌گیرید حس یک دوربین بسیار محکم و پایدار و خوش‌دست را به شما منتقل می‌کند، اما ما توقع بدنه‌ای بهتر را داشتیم. اگرچه این دوربین عکس‌های فوق‌العاده‌ای می‌گیرد که از حسگری شبیه به 5D Mark IV هم چندان دور از ذهن نیست. اما Dynamic Range این دوربین اصلاً قابل مقایسه با دوربین‌های در این کلاس نیست. اما مهم‌ترین چیزی که در همان ابتدای کار شما را به دردسر می‌اندازد، عدم وجود دکمه‌ای برای کنترل نقاط فوکوس است. مد استفاده از نمایشگر دوربین به جای Tochpad باید ابتدا از داخل منو فعال شود که به دلیلی که متوجه نمی‌شویم، به صورت پیش فرض هم غیر فعال است.
خود بدنه هم اشکالات مهمی دارد که امیدواریم در آینده تصحیح شود. کراپ سنگینی که تصویر این دوربین در حالت فیلمبرداری 4K می‌خورد و پدیده Rolling Shutter در ویدئو‌های این دوربین در دوربین‌های دیگر با این سطح از کارآیی نیست. اگرچه وجود قابلیت ضبط ویدئویی با خروجی پروفایل Canon Log 10-bit در این دوربین نشان می‌دهد که کانن قابلیت فیلمبرداری را در این دوربین بسیار جدی گرفته است، اما چنین اشکالاتی باید در آینده به زودی برطرف شوند. تنظیمات جداگانه برای نوردهی در هنگام فیلمبرداری و دکمه جداگانه برای تنظیمات سفارشی فیلمبرداری قدم‌های رو به جلو و پیشرو محسوب می‌شوند.
همچنین سرعت عکس‌برداری پی‌درپی (حداقل با قابلیت فوکوس خودکار یا AF) نیز در این دوربین بسیار ضعیف‌تر از رقبایش است و کانن باید هرچه سریع‌تر فکری برای حسگر یا پردازشگر آن بکند.
-تصویری بزرگ‌تر
دوباره برمی‌گردیم به ابتدای بحث و دوباره درباره مانت RF توضیح می‌دهیم. بدون شک دوربین رده متوسط دوربین بدون آینه کانن R آن چیزی نبود که ما از نخستین دوربین بدون آینه کانن انتظار داشتیم. اما تصور من این است که این تازه شروع کار است. کاملاً بدیهی است که کانن یک لنز 28-70mm f/2 زوم با قیمت 3000 دلار یا یک لنز 50mm f/1.2 با قیمت 2300 دلار را برای اینکه روی یک دوربین 2300 دلاری بسته شوند نساخته است و طبیعتاً برنامه‌های بلند‌مدت‌تری برای دوربین‌های بدون آینه خودش دارد.
به همین ترتیب هم می‌توانیم حدس بزنیم که یک لنز 24-105mm هم برای فیلمبرداری با دوربینی ساخته نمی‌شود که کراپ 1.7x در آن موجب می‌شود تا تصویر در وایدترین حالت خود شبیه به تصویر یک لنز 40mm ضبط شود. من معتقدم که کانن بسیار باهوش‌تر و خلاق‌تر از این است که بخواهد به دوربینی مانند دوربین بدون آینه کانن R بسنده کند و این دوربین چیزی نیست که بخواهد به عنوان دوربین آینده این شرکت در نظر گرفته شود.
اگر شما هم یک طرفدار کانن یا کاربر دوربین‌های این شرکت هستید، به نظر می‌رسد که این شرکت در آینده برنامه‌های گسترده‌تری را برای دوربین‌های بدون آینه‌اش دارد. بنابراین بهتر است کمی صبر کنید و ببینید دوربین بعدی این شرکت چه خواهد بود. شخصاً فکر می‌کنم خیلی جالب است که بفهمیم دوربین مانت RF بعدی این شرکت چه مشخصاتی خواهد داشت؟
