در بررسی Meyer Optik 35mm f/2.8 Trioplan II بوکه جلو و وسط این یک لنز منحصربه‌فرد است که بهترین عملکرد خود را در زمانی که بوکه به طور خاص در یک عکس ادغام شده است و نه صرفاً تصادفی در ناحیه فوکوس، انجام می‌دهد. این بدان معناست که برای همه نیست، اما جای خود را دارد.
یک تشکر ویژه از Lensrentals برای ارائه Nikon Z7 II مورد استفاده در این بررسی. لیست کامل تجهیزات موجود برای اجاره و فروش این شرکت را می توان در وب سایت آن مطالعه کرد.
برند Meyer Optik Görlitz دارای بیشترین شهرت نیست. در حالی که نام او به 126 سال قبل برمی‌گردد، زمانی که بینایی‌شناس هوگو مایر و تاجر هاینریش شاتزه، Optisch-Mechanische Industrie-Anstalt Hugo Meyer & Co را در گورلیتز تأسیس کردند – در آن زمان، شهری در پادشاهی پروس، چیزهای زیادی را تغییر داد.
همانطور که در پوشش قبلی اشاره کردیم، در سال 1920، این شرکت کار خود را با پل رودولف توسعه دهنده سابق زایس آغاز کرد. در سال 1990، پس از قطع رابطه با VEB Carl Zeiss، این شرکت نتوانست سرمایه گذاران را جذب کند و منحل شد و مجدد در سال 2014 از طریق مدیر برند جدید Globell B.V. که نام برند را خرید و لنزهای جدیدی را به نمایش گذاشت، بازگشت. تا سال 2018، این شرکت با وجود جمع آوری بیش از 600000 دلار در Kickstarter سقوط کرد و همه کسانی که از پروژه های لنز حمایت کردند، پول خود را از دست دادند.
با این حال، در آگوست 2021، Meyer Optik – که اکنون با نام Meyer Optik Görlitz GmbH شناخته می شود و مستقر در Bad Kreuznach است – اعلام کرد که پس از «تقریباً سه سال کار سخت و فشرده»، اکنون یک شرکت مستقل است که «آماده خروج از از سایه های کار است.» با مجموعه گسترده ای از لنزها بر اساس طرح های کلاسیک. در آن زمان، من شرکت را به دلیل داشتن اشتباهات مدیریت قبلی تحسین کردم – شفافیت شرکتی متأسفانه یک اتفاق نادر در اقتصاد سرمایه داری مدرن ما است.
از آن زمان، این شرکت با موفقیت هفت لنز، از فاصله کانونی از Lydith 30/3.5 II تا Trioplan 100/2.8 II را توسعه داده و تحویل داده است. به نظر می رسد که این شرکت یکپارچگی خود را بازیافته و ثابت کرده است که شایسته داشتن نام تجاری تاریخی است، که در گفتگوهای من با نمایندگان به سرعت مشخص شد.
بنابراین، بیایید ببینیم که در بررسی Meyer Optik 35mm f/2.8 Trioplan II شرکت آلمانی ، چه چیزی برای ما به ارمغان آورده است.
ساخت و ارگونومی
توجه : Meyer Optik Görlitz 35mm f/2.8 Trioplan II در پایه های Canon EF، Canon RF، Fujifilm X، Leica L، Leica M، M42، Micro Four Thirds، Nikon F، Nikon Z، Pentax K و Sony E موجود است. . متأسفانه، نسخه مانت Leica M با فاصله یاب همراه نیست، بنابراین باید یا فوکوس منطقه ای یا نمایش زنده/EVF را استفاده کنید.
برای بررسی Meyer Optik 35mm f/2.8 Trioplan II، من از نسخه پایه Nikon Z استفاده کردم که به دلیل فاصله بسیار کوتاه پایه Z، طولانی ترین نسخه موجود با 78 میلی متر (3.07 اینچ) است. در مقایسه، نوع پایه نیکون F تنها 52 میلی متر (2.05 اینچ) طول دارد. اگر از چندین سیستم استفاده می‌کنید یا می‌خواهید در آینده از سازگاری اطمینان حاصل کنید، از پایه نیکون F استفاده کنید. با یک آداپتور مناسب، هر چیزی از Canon EF گرفته تا هر دوربین بدون آینه را مناسب می‌کند، اگرچه به راحتی با Pentax K یا M42 سازگار نخواهد شد.
وزن در 300 گرم (10.6 اونس) عرضه می شود – باز هم، نسخه های دیگر بسته به نوع پایه، کمی سبک تر خواهند بود. نخ فیلتر 52 میلی متر است، بنابراین یک لنز کوچک است.
لنز بسیار محکم به نظر می رسد، که اولین چیزی است که پس از حذف آن از یکی از قابل تحسین ترین صفحه نمایش هایی که تا به حال برای یک لنز دیده ام. بدنه آن از آلومینیوم آنودایز سیاه رنگ است. همه چیز فلزی است به جز درپوش جلو و عقب. به من گفته می شود که تمام مکانیک ها در آلمان از منابع دقیق تامین می شوند که قطعات زایس و لایکا را نیز تولید می کنند، در حالی که Meyer Optik اپتیک ها را در Bad Kreuznach تولید می کند و مونتاژ با دست در هامبورگ انجام می شود. هر لنز تمیز، مونتاژ، کالیبره، توجیه شده و برای کنترل کیفیت با دست بررسی می شود.
اینجا چیز زیادی وجود ندارد که بتوانم از آن شکایت کنم. حلقه دیافراگم، واقع در جلوی استوانه، بدون کلیک است، که ترجیح من نیست، اما حداقل دارای میرایی بیش از حد کافی برای اطمینان از عدم انجام تنظیمات تصادفی است. من هرگز با آن مشکلی نداشتم، اما من توقف کلیک را برای تنظیم سریع بدون نگاه کردن به لنز ترجیح می دهم. با این حال، تصور می‌کنم عکاسان ویدیو محور آن را دوست داشته باشند.
حلقه فوکوس فوق‌العاده صاف با مقدار مناسب مقاومت است. می توان آن را با یک انگشت فوکوس کرد، اما به اندازه ای میرایی دارد که تنظیمات دقیق آن اندک است. پرتاب فوکوس حدود 300 درجه است – پنج فوت تا بی نهایت در حدود 30 درجه پوشانده شده است، که برای اپتیک نسبتاً عریض f/2.8 منطقی است. این لنز دارای بزرگنمایی بسیار چشمگیر 0.29x (1:3.5) است، بنابراین بیشتر پرتاب در دو فوت آخر یا بیشتر است.
دوازده تیغه دیافراگم تقریباً کاملاً دایره‌ای باقی می‌مانند تا حدود f/5.6، جایی که عنبیه شکل چند ضلعی به خود می‌گیرد. من کاملاً این شکل را دوست دارم، اما می دانم که بسیاری از مردم تیغه های بسیار گرد را در همه دیافراگم ها ترجیح می دهند. در هر صورت، با توجه به فاصله کانونی نسبتاً وسیع، مشکلی نیست.
در کل چیز زیادی برای نقد وجود ندارد. دوست داشتم مخاطبینی را برای داده‌های EXIF، تأیید فوکوس و اندازه‌گیری دیافراگم باز ببینم، اما این مسئله بیشتر برای دوربین‌های DSLR است تا دوربین‌های بدون آینه. در هر صورت، به یاد داشته باشید که اگر دوربین دارای IBIS است، داده های لنز غیر CPU خود را در دوربین تنظیم کنید.
طراحی نوری
مانند تمام لنزهای مایر اپتیک، Trioplan 35 بر اساس طراحی بسیار قدیمی ساخته شده است. در حالی که لنزهایی مانند Lydith 30mm یا Biotar 58mm دارای یک آنالوگ قدیمی مستقیم هستند که از آن طراحی اپتیکال خود را به ارث برده اند، هرگز Trioplan 35 میلی متری وجود نداشته است. و یک دلیل عالی برای این وجود دارد.
به خاطر داشته باشید که علیرغم اینکه لنز بررسی من دارای پایه نیکون Z است، لنز کلی یک طراحی DSLR است – نیکون F، Canon EF و سایر گزینه‌های نصب SLR از نظر اپتیکی یکسان هستند. این بدان معناست که طرح‌های سه‌گانه سنتی – مانند 50/2.8 و 100/2.8 که طراحی Trioplan 35 بر اساس آنها استوار است – به دلیل فواصل کانونی طولانی‌تر، تنها با سه عنصر به راحتی قابل اجرا هستند.
مشکل زمانی پیش می‌آید که سعی می‌کنید فاصله کانونی را کمتر از فاصله فوکوس پشتی لازم، که برای پایه‌های DSLR بسیار بالاتر از 35 میلی‌متر است، افزایش دهید. برای انجام این کار، ایجاد یک لنز با فوکوس عقب (همچنین به عنوان “تله فوتو معکوس” شناخته می شود) ضروری است. Meyer Optik می‌خواست ظاهر سه‌طرفه‌ای را حفظ کند، بنابراین به جای ایجاد چیزی کاملاً جدید، طرح کمی اصلاح شد.
طراحی نوری Trioplan 100/2.8 II، که بر اساس آن 35/2.8 است.
به نظر می رسد مایر اپتیک با افزودن یک منیسک منفی قابل توجه (محدب-مقعر) با فاصله وسیع از یک عدسی دو محدب ضخیم همگرا (مثبت) در مقابل پیکربندی سه گانه سنتی، این کار را انجام داده است. با انجام این کار، توانست یک لنز نامتقارن 35 میلی‌متری را با موفقیت تولید کند – که اجازه می‌دهد فاصله کانونی کوتاه‌تری نسبت به فاصله فوکوس پشتی داشته باشد. نتیجه یک طراحی پنج عنصری/پنج گروهی است. به نظر می رسد توقف بین عناصر چهارم و پنجم قرار دارد.
این طراحی بسیار معمولی لنزها با فوکوس مجدد اولیه است – لنز منفی جلوی میدان دید را افزایش می‌دهد و فاصله زیاد از عضو منفی و عضو مثبت پشتی باعث ایجاد قدرت مثبت در نتیجه می‌شود. سطح مقعر عنصر اول، در ترکیب با عضو دوم ضخیم همگرا، روشنایی نسبی را افزایش می دهد (به عنوان مثال، رنگ بندی را کاهش می دهد)، اعوجاج و همچنین مجموع پتزوال (انحنای میدان) را کاهش می دهد.
گروه سه گانه در عقب – برگرفته از Trioplan 50mm و Trioplan 100mm – شامل سه عنصر در سه گروه است. عناصر اول (مثبت) و دوم (منفی) انحراف رنگی محوری را تصحیح می کنند، در حالی که جداسازی عناصر دوم و سوم (مثبت) امکان تصحیح بیشتر مجموع پتزوال را فراهم می کند. پیکربندی سه گانه شش درجه آزادی را ارائه می دهد (هر عنصر دارای دو سطح شیشه هوا است) که می تواند با تنظیم شعاع انحنا برای هر سطح، تمام انحرافات مرتبه سوم را متعادل کند.
کیفیت تصویر
توجه : همه تصاویر بدون هیچ گونه اصلاحی ارائه می شوند.
Trioplan 35 دقیقاً لنزی نیست که با در نظر گرفتن کمال اپتیکال طراحی شده باشد، و فکر نمی‌کنم که باید به این شکل بررسی شود. این یک لنز “شخصیت” است – چه برای شما جذاب باشد یا نهنباشد.
من از بسیاری جهات تحت تاثیر لنز قرار گرفتم.
در ابتدا، من نگران نبودم که لنز با هود عرضه شود. نگرانی های من به زودی کاهش یافت زیرا مقاومت در برابر شعله ور شدن، به ویژه با توجه به تعداد بالای سطوح هوا به شیشه، قابل توجه است. هرچه سعی کردم، به سادگی نتوانستم این لنز را به هیچ وجه اعتراض آمیز روشن کنم. من فرض می‌کنم که عنصر جلویی کوچک همراه با پوشش‌های عالی نقش زیادی در این موضوع دارد.
وینیت تقریباً وجود ندارد (به یاد داشته باشید، این لنز هیچ تماسی ندارد، بنابراین هیچ تصحیحی داخل دوربین در محل کار یا هیچ اصلاحی در پست وجود ندارد)، که به دلیل کوچک بودن عنصر جلویی تعجب آور است. حدس می‌زنم حداکثر دیافراگم متوسط f/2.8 این را حفظ می‌کند. به طور مشابه، عملا اعوجاج صفر وجود دارد، که نشان می دهد قدرت عنصر منفی جلو نسبتا کم است.
کاملاً باز است، اساساً بدون خط کشی
انحنای میدان وجود دارد، اما فقط در فواصل فوکوس نزدیک‌تر. من شک دارم که کسی قصد استفاده از آن را برای کارهای نزدیک میدان مسطح داشته باشد، بنابراین این یک مسئله نیست.
انحراف رنگی جانبی و محوری به خوبی کنترل می‌شوند – واضح است که Meyer Optik برای اصلاح این موضوع، مقداری کار را برای تنظیم دقیق شعاع عناصر انجام داده است. اگر به دقت نگاه کنید، رگه‌هایی از حاشیه‌های بنفش و همچنین مقداری CA طولی (محوری) در نزدیک‌ترین فاصله‌های فوکوس در موقعیت‌های خاص وجود دارد. با این حال، اگر حتی قابل توجه باشد، به ندرت مشکل ایجاد می شود.
Trioplan 35 دارای فوکوس بسیار نزدیک – تقریباً 1:3 – بزرگنمایی است که همراه با میدان دید نسبتاً گسترده، امکان ایجاد چشم اندازهای هیجان انگیز را فراهم می کند. در واقع، من می گویم که این یکی از بهترین ویژگی های لنز است. بوکه می تواند ظاهری تقریباً نقاشی به خود بگیرد در حالی که هنوز به اندازه کافی عمیق است که بیشتر سوژه را در یک دیوار تاری محو نکند.
تا اینجا خیلی خوبه، درسته؟ خوب، یک مشکل وجود دارد که ممکن است بسته به نحوه استفاده از این لنز مشکل ساز باشد. در حالی که پیکربندی نوری کار بسیار خوبی برای متعادل کردن سایر انحرافات مرتبه سوم انجام داده است، انحراف کروی (SA) پتانسیل بالایی دارد.
یک نوع انحراف تک رنگ، SA به عنوان نوعی “شکوفایی” یا “درخشش” نشان می دهد، تقریباً به این صورت که گویی یک فیلتر قوی Tiffen ProMist را روی لنز قرار داده اید. این ناشی از پرتوهای نور محیطی است که در نقطه‌ای مشابه با پرتوهای مرکز همگرا نمی‌شوند – اساساً، همه نور در یک نقطه روی حسگر متمرکز نمی‌شود، همانطور که در یک عدسی از لحاظ نظری کامل است. نتیجه کاهش شدید وضوح ظاهری و میکروکنتراست در کل تصویر و منابع نور نقطه ای (به عنوان مثال، چراغ خیابان یا تابلوی روشن) است که به شدت شکوفا می شود.
با این حال، همه اینها بد نیست، و فکر می‌کنم می‌دانم چرا Meyer Optik لنز را به همان شکلی که دارد طراحی کرده است. انحراف کروی در فواصل فوکوس نزدیک کمی بیش از حد اصلاح شده است. با این حال، تصویر در بی نهایت با SA غرق می شود. آنچه من فکر می کنم در اینجا اتفاق می افتد این است که وقتی شما تا بی نهایت تمرکز می کنید، لنز فاصله بین عنصر سوم – که اولین لنز (مثبت) در گروه سه قلوی عقب است – و اعضای چهارم و پنجم (دو عنصر آخری) را افزایش می دهد.). این فاصله بر کنترل SA تأثیر می گذارد و اساساً باعث می شود که لنز از تصحیح بیش از حد به تصحیح خنثی و به تصحیح کم حرکت کند.
چرا؟ در ذهن من دلایل مختلفی وجود دارد.
توجه داشته باشید که چگونه بوکه در اینجا نسبتاً “عادی” است و لنز کاملاً واضح است بدون SA بسیار زیاد. من فکر می کنم این تقریباً اصلاح خنثی SA است.
اولاً، طرح سه‌طرفه به دلیل ظاهر کلاسیک «حباب صابون» خود که به دلیل اصلاح بیش از حد انحراف کروی ایجاد می‌شود، شناخته شده است. با این حال، با زاویه نسبتاً وسیع 35 میلی‌متر و دیافراگم متوسط f/2.8، به جز در فواصل نزدیک‌تر، چیز زیادی از آن بوکه را دریافت نخواهید کرد.
ثانیاً، برای پرتره، تصحیح جزئی انحراف کروی خوشایندتر است – به همین دلیل است که برخی از لنزهای پرتره بسیار مورد توجه عناصر غیر کروی کمتری قرار دارند یا کاملاً فاقد آنها هستند (عناصر ASPH باعث اصلاح اپتیکال بهتر می شوند اما بوکه خشن‌تر می‌شود. )
ثالثاً، انحراف کروی با توقف بسیار سریع از بین می‌رود، جایی که لنز به‌طور قابل ملاحظه‌ای شارپ می‌شود. این بدان معناست که اگر می‌خواهید از لنز برای مناظر (به معنای فوکوس نزدیک به بی‌نهایت یا بی‌نهایت فوکوس) استفاده کنید، می‌توانید به راحتی متوقف شوید و مشکلی نداشته باشید.
کاملا باز در f/2.8
برش در f/2.8
یک توقف در f/4
برش در حدود f/4
در بررسی Meyer Optik 35mm f/2.8 Trioplan II من گمان می‌کنم که تصحیح خنثی SA در حدود یک متر باشد، فقط به این دلیل که نگاه حباب صابون در نزدیک‌ترین فاصله‌ها به اندازه برخی از لنزهای دیگر Meyer Optik زیاد نیست و تصاویر در آن محدوده نسبتاً معمولی هستند. البته بخشی از این به دلیل فاصله کانونی 35 میلی متری و f-stop متوسط است.
لطفا قبل از انتشار مقالات . یکبار انها را باز نگری کنید .<> شما از این عبارت چه برداشتی دارید ؟
دادن یک مقاله به گوگل ترانسلیت و انتشار ان را ترجمه نمیگویند .
حداقل منبع خبر رو قید کنید
با تشکر
خیلی ممنون بابت نظرمحترمون سعی میشه در مقاله های بعدی این نکات بر طرف بشه و همچنین منبع خبرهم ذکر بشه.