آموزش جامع عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ

هنوز هم افراد زیادی هستند که به عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ مشغول هستند و هر روز هم تعداد آن‌ها در حال افزایش است. دلیل آن هم این است که خیلی از عکاس‌ها هنوز هم از دوربین‌های آنالوگ خود استفاده می‌کنند و یا متوجه مزایای دنیای آنالوگ شده‌اند و دوباره به سمت آن برگشته‌اند.

در این مقاله ما قصد داریم نگاهی به عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ بیاندازیم و مزایا و معایب آن را بررسی کنیم. با ما همراه باشید

هزینه اولیه پائین

قیمت خرید دوربین‌های دیجیتالی خیلی زیاد است. قیمت دوربین‌های آنالوگ کمیاب هم مطمئنا ممکن است خیلی زیاد باشد اما می‌توانید مدل‌های معمولی‌تر را با قیمت خیلی کمتری از یک فروشنده‌ی دسته دوم تهیه کنید. در ضمن اعتماد به یک دوربین آنالوگ دسته دوم نسبت به اعتماد به یک دوربین دیجیتالی دست دوم خیلی ساده‌‌تر است.

تفاوت قیمت این دوربین‌ها نیز خیلی زیاد است. البته شما باید هزینه‌ی فیلم دوربین آنالوگ، هزینه‌های پردازش عکس (در منزل توسط خودتان و یا توسط لابراتوارهای پیشرفته) و وقت و هزینه‌های مربوط به پرینت و اسکن را هم مدنظر قرار دهید.

با وجود اینکه هزینه‌های مربوط به عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ ممکن است خیلی پائین باشد اما هزینه کلی ممکن است خیلی بیشتر باشد.

بدون نیاز به باتری اختصاصی

دوربین‌های دیجیتالی یک مشکل کوچک دارند. در صورتی که انرژی الکتریکی دنیا همین فردا تمام شود تمامی دوربین‌های دیجیتالی کاملا بلا استفاده خواهند بود اما باز هم می‌توانید از دوربین‌های آنالوگ استفاده کنید.

این دوربین‌ها به هیچگونه باتری نیاز ندارند زیرا تمام اتفاقات داخل آن از طریق مکانیسم‌های حرکتی رخ می‌دهد. برخی دوربین‌های آنالوگ از باتری استفاده می‌کنند اما این باتری برای نورسنج داخلی است و استفاده از آن در تمام شرایط ضروری نیست. این بدین معنی است که شما برای استفاده از دوربین آنالوگ نیازی به استفاده از باتری ندارید.

فیزیکی بودن عکس

عکس‌های آنالوگ یک عکس واقعی هستند. این عکس‌ها فایل JPEG یا Raw نیستند که روی کامپیوتر شما قرار بگیرند (مگر اینکه آن‌ها را دیجیتالی کنید). عکس‌های نگاتیو یک شی واقعی هستند که شما می‌توانید آن‌ها را در دست خودتان بگیرید و شما می‌توانید آن را لمس کنید و بوی یک عکس واقعی را از آن‌ها استشمام کنید.

تنها مشکل این موضوع این است که عکس‌های آنالوگ یک عمر مفید دارند و در صورتی که به خوبی از آن‌ها نگه‌داری کنید، نهایتا تا صد سال باقی می‌مانند. همچنین به فضای نگه‌داری مناسب نیاز دارند. هرچقدر نگاتیوهای بیشتری داشته باشید، به فضای بیشتری هم برای نگه‌داری از آن‌ها نیاز خواهید داشت و همچنین باید به خوبی هم از آن‌ها نگه‌داری کنید.

[relatedpost post=”130304″]

طول عمر طولانی

با یک دوربین دیجیتالی، فقط می‌توانید تعداد محدودی عکس بگیرید زیرا عمر سنسور آن‌ها محدود است. به همین خاطر این دوربین‌ها تا ابد همراه شما نخواهند بود و پس از مدتی بلااستفاده خواهند بود. به دلیل حساسیت بالای دوربین‌های دیجیتال پس از رسیدن به تعداد شاتر مشخص، آن‌ها از کار می‌افتند.

برای مثال تعداد شاتر مفید برای دوربینی مثل کانن 5D Mark II حدودا 150 هزار شات است که به نظر خیلی زیاد می‌رسد اما برای یک عکاس حرفه‌ای که تقریبا هر روز عکاسی می‌کند، این عدد خیلی کم است و پس از چند سال پایان خواهد یافت.

در مقابل دوربین‌های آنالوگ سرسخت‎‌تر و مقاوم‌تر هستند و همچنین هزینه‌های تعمیر و نگه‌داری آن‌ها نیز کمتر است. البته دوربین‌های آنالوگ هم یک تعداد شاتر مشخص دارند اما در حالی که تعداد شاتر برای یک دوربین دیجیتال حدود 10 هزار یا 20 هزار شات است برای دوربین‌های آنالوگ چیزی حدود 555 رول فیلم است. در ضمن برخلاف دنیای عکاسی دیجیتال احتمال اینکه در یک جلسه عکاسی با دوربین آنالوگ 500 عکس بگیرید (بیش از 13 رول فیلم) خیلی کمتر است.

دارا بودن گرین

گرین چیز جالبی است و به عکس‌های شما یک احساس حضور، سبک و اتمسفر می‌دهد. این موضوع شما را به یاد مقدار زمان و تلاشی که برای این نوع عکس به کار برده‌اید می‌اندازد و نیازی هم نیست که عکس شما برای اینکه خوب به نظر برسد خیلی بی عیب و نقص به نظر برسد.

گرین دیجیتالی یا نویز خیلی بد به نظر می‌رسد و باعث خواهد شد مخاطب احساس کند چیزی داخل عکس شما کم است. اما گرین روی فیلم نگاتیو کاملا طبیعی به نظر می‌رسد و استفاده از آن هیچ ایرادی ندارد. حتی ممکن است در برخی سبک‌ها شما به دنبال استفاده از گرین باشید.

ظاهر، احساس و سبک

از لحاظ سبک کاری، خیلی از عکاس‌ها توانسته‌اند سبک اختصاصی خودشان را با استفاده از عکاسی آنالوگ خلق کنند. در زمان‌های گذشته انواع زیادی از نگاتیو فیلم وجود داشت و اسلایدها نیز نوع دیگری از موارد مورد استفاده بود.

هر کدام از این نگاتیوها یک تون، کنتراست و رده‌بندی رنگی مختلف داشتند. در واقع هر کدام از آن‌ها یک ظاهر و احساس مختص به خود را داشتند. اگر احساس می‌کنید مردم دلشان برای چنین چیزهایی تنگ نشده است پس چرا نرم‌افزارها، فیلترها و تنظیمات از پیش تعیین شده‌ی خیلی زیادی برای شبیه‌سازی این موضوع طراحی شده است؟

مقاومت در برابر آب

شما به احتمال زیاد دوربین خودتان را تحت برخی شرایط آب و هوایی خاص بیرون نمی‌برید زیرا می‌دانید که یک دوربین دیجیتالی خیس از کار می‌افتد و به شکل جدی به توانایی شما برای عکاسی ضربه می‌زند. این موضوع شما را محدود می‌کند و باعث خواهد شد فقط رزوهایی که هوا خوب است امکان عکاسی را داشته باشید. این بدین معنی است که حداقل نصف روز را از دست می‌دهید.

در مقابل دوربین‌های آنالوگ به هیچگونه باتری نیاز ندارند و به همین خاطر هیچ چیز نمی‌تواند شما را محدود کند. آن‌ها بیش از اندازه داغ نخواهند شد و یا در سرما از کار نمی‌افتند. البته ممکن است سرما روی آن‌ها تاثیر بگذارد اما فقط در مکان‌هایی که درجه هوا کمتر از صفر است این موضوع رخ می‌دهد و نه در هر دمایی.

فیلتر

فیلترها تا به امروز یکی از محبوب‌ترین ترندها هستند. تمامی نرم‌افزارهای ادیت دیجیتال یا ابزارهای نرم‌افزاری از فیلتر پشتیبانی می‌کنند و حتی برخی از آن‌ها تلاش می‌کنند ظاهر برخی از فیلم‌های آنالوگ قدیمی را شبیه‌سازی کنند.

در عکاسی آنالوگ شما امکان استفاده از این فیلترها را به شکل پوشش و مواد موجود روی فیلم در اختیار دارید. فیلم انتخابی شما به شما کمک می‌کند سبک اختصاصی شما خلق شود.

نمادین بودن فیلم

اینگونه به این موضوع فکر کنید. تمامی عکس‌هایی که به یاد دارید، به خصوص عکس‌هایی که توسط استادهای عکاسی گرفته شده‌اند و ما خیلی تلاش می‌کنیم آن‌ها را شبیه‌سازی کنیم روی فیلم آنالوگ و با استفاده از دوربین‌های آنالوگ ثبت شده‌اند. عکاسی آنالوگ و فیلم‌های نگاتیو مدت‌ها قبل از عکاسی دیجیتال تکامل یافته بودند.

البته در طول مسیر توقف‌هایی هم مثل عرضه فیلم رنگی وجود داشته است اما موضوع اصلی مورد بحث ما این است که عکاسی آنالوگ خیلی قبل‌تر از به وجود آمدن عکاسی دیجیتال موفق بوده است.

هیچ تفاوتی وجود ندارد

در صورتی که یک عکس دیجیتالی چاپ شده را در کنار یک فیلم نگاتیو که از همان لوکیشن و سوژه گرفته شده است، قرار دهید، هیچ تفاوتی را مشاهده نخواهید کرد. هر دو عکس ممکن است از لحاظ ترکیب‌بندی و پرسپکتیو متفاوت باشند اما از لحاظ کیفیت هیچ فرقی با هم ندارند.

زوایای حلاقانه

عکاسی آنالوگ زوایای خلاقانه‌ی خیلی زیادی در اختیار شما قرار می‌دهد، در حالی که عکاسی دیجیتال این زوایای خلاقانه را به صورت دیجیتالی بازتولید می‌کند، نحوه‌ی چاپ عکس‌های دیجیتالی به همان اندازه‌ی عکاسی از صحنه مهم است.

در این نوع عکاسی شما باید به استفاده از کراپ برای ایجاد پرسپکتیو نهایی، استفاده از ابزارهای Burn و Dodge برای قسمت‌هایی که جزئیات زیادی دارند یا جزئیات کافی را ندارد و… فکر کنید. علاوه بر این مواد شیمیایی و کاغذهای مختلفی وجود دارند که باعث می‌شوند تصاویر شما ظاهر و احساس خاصی داشته باشند. برای مثال ممکن است ترجیح دهید از تونینگ Sepia، selenium یا حتی سیانوتایپ استفاده کنید.

خلق دوباره‌ی این افکت‌ها در فتوشاپ خیلی متفاوت‌تر خواهد بود.

استفاده کافی از زمان

با استفاده از عکاسی دیجیتال می‌توان صدها عکس مختلف در عرض چند دقیقه گرفت اما حتی در صورت استفاده از موتور الکتریکی هم چنین کاری در عکاسی آنالوگ اصلا ممکن نیست. مزیت این کار این است که شما زمان بیشتری برای گرفتن عکس خود خرج می‌کنید زیرا می‌دانید که ارزش فیلمی که از آن استفاده می‌کنید خیلی بیشتر است.

گرفتن هزاران عکس مختلف و بلافاصله دیدن آن‌ها روی صفحه نمایش وقت زیادی از شما می‌گیرد. شما می‌توانید همین وقت را برای عکاسی صرف کنید و بعدا عکس‌هایی که گرفته‌اید را بررسی کنید. با این کار ممکن است وقت زیادی را صرف انتخاب بین یکی از عکس‌هایی که گرفته‌اید کنید و وقت با ارزش خود را از دست بدهید.

خیابان‌گردی بیشتر

در صورت استفاده از دوربین آنالوگ شما زمان بیشتری را بیرون از منزل خواهید بود. پس از اینکه یک رول فیلم تمام شد، شما باید برای پردازش و یا اسکن به لابراتوار تحویل دهید. سپس چند روز بعد دوباره باید عکس‌هایی که پردازش شده‌اند را تحویل بگیرید.

اما در عکاسی دیجیتال شما باید عکس‌ها را به کامپیوتر منتقل کنید و سپس با لایتروم آن‌ها را ادیت کنید و از آن‌ها خروجی بگیرید. در صورتی که هر بار که از منزل خارج می‌شوید صدها عکس می‌گیرید، این پروسه خیلی طولانی خواهد بود و شما وقت کافی را برای خیابان‌گردی نخواهید داشت.

محدوده داینامیک بیشتر

از این جهت عکاسی آنالوگ آزادی عمل بیشتری به شما می‌دهد. نوردهی فیلم‌های نگاتیو سیاه و سفید را می‌توانید تا 6 گام کاهش یا افزایش دهید. حتی در فیلم‌های رنگی آنالوگ هم شما می‌توانید جزئیات را تا دو گام افزایش یا کاهش دهید و هیچ تغییری هم در کیفیت تصاویر شما ایجاد نخواهد شد.

عکاسی HDR یا High Dynamic Range از زمان آغاز عکاسی وجود داشته است. اما در عکاسی دیجیتال شما حداقل به سه عدد عکس برای تولید چیزی که در عکاسی آنالوگ فقط با یک عکس ممکن است نیاز خواهید داشت.

[relatedpost post=”144552″]

دسترسی به دوربین‌های قطع متوسط و قطع بزرگ

یک دوربین قطع متوسط (Medium Format) دیجیتالی مثل Pentax 645Z Medium Format DSLR قیمتی حدودا 6 هزار دلاری دارد اما قیمت یک دوربین قطع متوسط آنالوگ حدودا 250 دلار است.

امروزه عکاس‌ها هنوز هم از این دوربین‌ها استفاده می‌کنند زیرا چیزی فراتر از یک عکس با رزولوشن بالا در اختیار شما قرار خواهند داد.

رزولوشن یک عکس نگاتیو با دوربین قطع متوسط چیزی حدود معادل دیجیتالی  400 مگاپیکسل خواهد بود و می‌توانید برای این دوربین‌ها نیز پشتی دیجیتالی تهیه کنید. البته قیمت این پشتی‌ها ممکن است کمی زیاد باشد. استفاده از پشتی‌های پولاروید هم ممکن است و برخی از این دوربین‌ها نیز از پشتی قابل تعویض استفاده می‌کنند. این بدین معنی است که شما می‌توانید پشتی دوربین بدون نیاز به تمام شدن رول فیلم دوربین، پشتی دوربین را از سیاه و سفید به رنگی و بالعکس تغییر دهید.

بهترین دوربین آنالوگ برای عکاسی خیابانی

از لحاظ عملی تقریبا می‌توانید از هر دوربینی برای عکاسی خیابانی استفاده کنید. برای مثال عکاس معروف «ویگی» از یک دوربین Speed Graphic 4 x 5 برای عکاسی از خیابان‌های نیویورک استفاده می‌کرد و ویویان مایر نیز از یک دوربین دو لنزه‌ی Rolleiflex برای عکاسی از خیابان‌های نیویورک استفاده می‌کرد. اما زمانی که صحبت از عکاسی مخفیانه و در حال حرکت به میان می‌آید هیچ دوربینی بهتر از یک دوربین 35 میلیمتری نیست زیرا این دوربین توانسته است در طول 90 سال گذشته ارزش خود را ثابت کند و توسط هزاران فتوژورنالیست مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

5 دوربینی هم که در ادامه معرفی می‌شوند جزء همین دسته هستند و در صورتی که دوست دارید از افراد مختلف در حالی که مشغول زندگی هستند عکاسی کنید می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. البته این دوربین‌ها گزینه قطعی نیستند و در صورتی که گزینه‌های دیگری مدنظر شما قرار دارند می‌توانید آن‌ها را هم امتحان کنید.

1- لایکا M4

تمامی دوربین‌های Rangefinder سری M لایکا، چه آنالوگ و چه دیجیتال را می‌توان یک دوربین خیابانی خوب دانست اما M4 کلاسیک ترکیبی از زیبایی، سادگی، دقت و عملکرد خوب است و به همین خاطر اولین گزینه‌ی ما در این لیست نیز می‌باشد. این دوربین که در سال 1966 معرفی شد ترکیبی از قابلیت‌های نسخه‌های قبلی خودش یعنی M3 و M2 و برخی قابلیت‌های جدید خودش است که هدف تمامی آن‌ها سادگی و انعطاف‌پذیری کاربر بوده است.

منظره‌یاب فوق‌العاده‌ی 0.72x این دوربین از خطوط کادربندی تابیده شده و اختلاف منظر برای لنزهای 35 میلیمتری، 50 میلیمتری، 90 میلیمتری و 135 میلیمتری استفاده می‌کند. علاوه بر این از یک اهرم تغییر فیلم زاویه‌دارتر و سلف تایمر جدیدتر نیز در این دوربین استفاده شده است. همچنین به جای دستگیره‌ی سنتی تغییر فیلم، در این دوربین ما شاهد یک اهرم برای این کار هستیم. از نظر طرفداران دوربین‌های لایکا، این دوربین نقطه‌ی اوج دوربین‌های سری M لایکا است و چه از لحاظ طراحی منظره‌یاب و چه کیفیت مکانیکی از برتری کامل برخوردار می‌باشد.

این دوربین در کنار لنز فوق‌العاده‌ی 35mm f/2 Summicron-M یا لنز 35mm f/1.4 Summilux M یک ترکیب فوق‌العاده برای عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ خواهد بود.

2- کانن VI-T و VI-L

این دو دوربین که در سال 1959 معرفی شدند یکی از بهترین دوربین‌های زمان خود از لحاظ قابلیت‌ها و کیفیت کلی بودند و در صورتی که در کنار آن‌ها از لنزهای واید با کیفیت و سریعی مثل 35mm f/1.8 استفاده کنید نیز گزینه فوق‌العاده‌ای برای عکاسی خیابانی خواهند بود. هر دو دوربین VI-T و VI-L از یک منظره‎یاب سه پوزیشن استفاده می‌کنند که مناظر 35 میلیمتر، 50 میلیمتر را پوشش می‌دهد. همچنین حالت بزرگنمایی 1.5x برای فوکوس دقیق، تنظیمات پارالاکس خودکار منظره‌یاب‌های اکسترنال، شاتر صفحه کانونی با پشتیبانی از سرعت 1-1/1000 ثانیه به علاوه حالت‌های Time و Bulb، اهرم تغییر فیلم تاشو و مانت پیچی 39 میلیمتری که از لایکا گرفته شده است برخی دیگر از قابلیت‌های این دوربین هستند.

این دوربین که اغلب اوقات با لنزهای 50mm f/1.8، 50mm f/2.8 و 50mm f/1.2 کانن مورد استفاده قرار می‌گیرد، یک گزینه فوق‌العاده برای عکاسی خیابانی با لنز آنالوگ است.

3- Nikon SP

مهم‌ترین و مشهورترین قابلیت این دوربین که در سال 1957 معرفی شد، پنجره‌ی عریض و منحصر به فردی است که برای منظره‌یاب در آن تعبیه شده است که شامل خطوط تابیده شده‌ی جبران پارالاکس برای فواصل کانونی 50 تا 135 میلیمتر و یک منظره‌یاب جداگانه‌ی دیگر برای لنزهای 28 و 35 میلیمتر است. منظره‌یاب دوم باعث شده است که این دوربین یک گزینه‌ی مناسب برای عکاسان خیابانی باشد که استفاده از لنزهای واید مثل 35mm f/1.8 W-Nikkor را ترجیح می‌دهند.

همچنین این دوربین با یک موتور الکتریکی که در بین عکاس‌های خبری و ورزشی نیز محبوب است سازگار می‌باشد. از قابلیت‌های دیگر این دوربین می‌توان به اهرم تک ضرب تغییر فیلم، شاتر صفحه کانونی پارچه‌ای با سرعت 1/1000 ثانیه با پشتیبانی از حالت بالب و Self-Timer اشاره کرد. متداول‌ترین لنزهای نرمال برای این دوربین عبارتند از 50mm f/1.4 یا f/2 Nikkor.

Nikon SP بیشتر از همه با بدنه‌ی Chrome متداول است و مدل‌های کاملا تمیز آن چیزی حدود 1000 تا 1500 دلار قیمت دارد. دوربین‌های نیکون S3 و S4 نیز گزینه‌های نسبتا خوبی هستند که با قیمت کمتری به بازار عرضه می‌شوند. البته این دوربین‌ها از خطوط فریم ثابت استفاده می‌کنند ولی نمی‌توان چنین چیزی را در عکاسی خیابانی یک نقص دانست.

4- Zeiss Contax IIa/IIIa

این دوربین که یکی از بهترین دوربین‌ها 35 میلیمتری با لنز قابل تعویض دهه‌ی 50 و 60 میلادی است نسخه‌ی به روز شده و بهبود یافته‌ی Contax II است که در سال 1936 عرضه شد. در این دوربین از Range/viewfinder تلفیقی و دیال ثابت و غیرچرخان سرعت شاتر که در بالای دوربین قرار گرفته است و امکان کنترل سرعت شاتر از 1 تا 1/1250 ثانیه را به همراه حالت بالب به شما می‌دهد. کلید آزادسازی شاتر به صورت هوشمندانه‌ای در مرکز اهرم تعویض فیلم قرار گرفته است. همچنین یک اهرم Self-Timer مکانیکی نیز داخل این دوربین به کار رفته است. مانت نیزه‌ای (Bayonet) داخلی Contax کلاسیک هم هنوز حفظ شده است و امکان تعویض کامل لنز بین هر دو مدل را به شما می‌دهد. همچنین لبه‌های بیرونی نیز به این لنز اضافه شده است تا امکان استفاده از لنزهای تله فوتوی سنگین‌تر را داشته باشید.

با وجود پیشرفت‌ها و قابلیت‌های تکنولوژیکی، این دوربین یک دستگاه با کیفیت ساخت بالا و عملکرد قوی است.

Contax IIIa نیز عملا همان مدل IIa است اما یک نورسنج سلنیوم جداگانه‌ی داخلی نیز به آن اضافه شده است. از نقطه ضعف‌های این دو دوربین می‌توان به این اشاره کرد که Zeiss هیچوقت نتوانست خطوط کادربندی را به آن‌ها اضافه کند و به همین خاطر در صورتی که می‌خواهید با لنز واید به عکاسی خیابانی با دوربین آنالوگ بپردازید، باید یک منظره‌یاب اکسترنال نیز به این دوربین اضافه کنید.

[relatedpost post=”145241″]

5- Canonet G-III QL 17

این دوربین لنز ثابت که کیفیت ساخت بسیار بالایی، عملکرد قدرتمندی دارد از یک لنز 40mm f/1.7 شارپ با 6 عنصر و 4 گروه مختلف استفاده می‌کند که امکان فوکوس از فاصله 79 سانتی‌متری را دارد و از خطوط کادربندی پارالاکس نیز پشتیبانی می‌کند.

شاتر داخل لنز این دوربین امکان استفاده از سرعت شاترهای 1/4 تا 1/500 ثانیه را به همراه حالت بالب در اختیار شما قرار می‌دهد. دیافراگم‌های انتخابی توسط دوربین در منظره‌یاب نمایش داده خواهند شد و دوربین از باتری چک، سلف تایمر و یک اهرم تغییر فیلم ارگونومیک بزرگ نیز پشتیبانی می‌کند. همچنین با نگه داشتن کلید شاتر تا نیمه امکان قفل نوردهی نیز برای شما وجود خواهد داشت.

نقطه ضعف این دوربین این است که امکان استفاده از نورسنج برای نوردهی دستی وجود ندارد. همچنین از آن‌جایی که این دوربین به صورت اورجینال از باتری‌های PX625 اکسید جیوه استفاده می‌کرد و امروزه استفاده از این باتری‌ها ممنوع شده است شما یا باید از باتری‌های 1.35v Zinc Air با طول عمر کمتر استفاده کنید و یا با اضافه کردن یک دیود به دوربین آن را تغییر دهید تا بتوانید با استفاده از باتری‌های 1.5v آلکالاین یا اکسید نقره از نورسنج تعبیه شده استفاده کنید.