1. چه نوع عکاسی از ماه میخواین بگیرین ؟
دو نوع عکاسی از ماه وجود دارد:
1. عکاسی از ماه که به صورت سوژه اصلی و یا تنها سوژه در عکس باشد
2. عکاسی از ماه به عنوان بخشی از یک تصویرکلی (منظره) است.
ماه در حال کامل شدن
Nikon D300; Leica APO-Televid 77 spotting scope with a Nikon Tc-201 2x teleconverter @ 2000mm (3000mm 35mm equiv.); f/27; 1/25-sec; ISO 100
برای عکاسی گزینه اول ، برنامه ریزی اصلی که باید انجام دهید این است که آب و هوا را بسنجید و هلال ماه را بشناسید و تجهیزات مناسب برای عکاسی از ماه بهمراه داشته باشد. (در مورد تجهیزات بعداً بیشترتوضیح میدهیم)
برای گزینه دوم، باید برنامه ریزی گسترده تری انجام دهید. ماه را در کجای عکس خود تصور می کنید؟ درچه زمانی؟ در حال طلوع یا غروب ؟ باز هم ماه در چه گامی است؟ نرم افزارها، وب سایت ها و اپلیکیشن های مختلفی برای موبایل وجود دارد که می تواند به شما کمک کند موقعیت ماه را در یک مکان مشخص ردیابی کنید. گاهی اوقات ممکن است شانسی عکس خوبی از ماه بگیرید ، اما برای عکاسی از یک منظره حماسی از ماه ، باید برنامه ریزی انجام دهید.
غروب ماه بر فراز اقیانوس آرام، از مک کینلی ویل، کالیفرنیا.
Nikon D300; Nikon 70-200mm f/2.8 lens @ 200mm (300mm 35mm equiv.); f/8; 1/90-sec; ISO 200
2. هلال های ماه
ماه کامل و با شکوه چیزی است که توجه اکثر مردم را به خود جلب می کند. متأسفانه، ماه کامل خسته کننده ترین عکس های ماه را می سازد. چرا؟ از آنجایی که کل دیسک ماه روشن است، یک عکس از ماه سفید با کنتراست نسبتاً پایین به دست می آورید. و زمانی که هلال ماه به سمت کامل شدن حرکت میکند (یعنی وقتی که هنوز ماه کامل نشده ) ، ماه نیمه روشن است بهترین زمان برای عکاسی است چون بافت ها ، دهانه ها و سایه های شگفت انگیر ماه بهتر دیده میشود. اگر می‌خواهید از یک «ماه کامل» عکس بگیرید ، بهتر است شب قبل یا شب بعد از ماه کامل عکاسی کنید.
شما می توانید از ماه کامل عکاسی کنید، اما عدم وجود بافت در تصویر آن باعث می شود که صاف به نظر برسد.
Nikon D1x; Nikon Reflex-NIKKOR 500mm f/8 with Tc-201 2x teleconverter (3000mm 35mm equiv.); f/16; 1/500-sec; ISO 12
ماه‌های گیبوس (مرحله ای از ماه که قسمت نورانی آن بزرگتر از یک نیم دایره و کوچکتر از یک دایره است. ) ، ربع و هلال همگی در دنیای عکاسی جای خود را دارند و می‌توانند از نظر بصری جالب و جذاب باشند. خودتان را فقط به زمانی که ماه کامل است (یا نزدیک به کامل) محدود نکنید. یک نکته قابل توجه: عکاسی از یک هلال ماه کوچک به دلیل کوچکتر بودن سطح مرئی انعکاسی ماهواره دشوارتر است.
دو چیزی که به نفع عکاس کار می کند:
1) وقتی که آسمان روشن تر باشد و موقعیت ماه دقیقا بالای سر ما باشد.
2) دوربین های دیجیتال امروزی روز به روز بهترمی شوند وعکس هایی با ISO بالا که سرعت شاتر بالایی را دارند امکان پذیر می کند که به کاهش تاری عکس و شارپ بودن ماه درعکس کمک می کند.
هلال ماه در حال کامل شدن .
FUJIFILM X-T3; Meade LX85 70mm f/5 Quadruplet ED APO Astrograph 350mm (525mm 35mm equiv.); 1/100-sec; ISO 200.
3. موقعیت ماه
موقعیت ماه زمانی که بالای سر است نکته ای است که باید در نظر بگیرید . اگر فقط از ماه به تنهایی عکس میگیرید، زمانی که کاملاً
بالای افق باشد، شانس بیشتری برای گرفتن عکس کاملا واضح خواهید داشت. به این دلیل که وقتی ماه در افق پایین‌تر است، نوری که
منعکس میکند باید از فواصل بیشتری از جو زمین عبور کند تا به ما برسد. البته، اگر ماه عنصری در عکس منظره شما باشد، بدون توجه به فاصله
آن از افق، موقعیت آن برای عکس کلی شما مهم است.
ماه کامل بر فراز اوشن هاوس، در واچ هیل، رود آیلند طلوع می کند.
FUJIIFILM X-T1; Leica PC-Super-Angulon-R 28mm f/2.8 lens (42mm 35mm equiv.); ½ sec; f/4; ISO 200
4. ابرها
شب های صاف توسط بسیاری از عکاسان توصیه میشود. اما، در شب‌هایی که ابرهای پراکنده یا لایه‌های ابری نازک دارند، هم از عکاسی منصرف نشوید. مواقعی وجود دارد که آسمان ابری می تواند ماه را از بین ببرد یا به آن نفوذ کند و به فرصت های عالی عکاسی منجر شود.
یک لایه ابری نازک قبل از ماه گرفتگی در 21 دسامبر 2010، باعث ایجاد هاله ای در اطراف ماه کامل شده است.
Nikon D300; Nikon 20mm f/3.5 AI lens (30mm 35mm equiv.); f/8; 15 sec; ISO 200.
5. آشفتگی اتمسفر
شب‌هایی هستند که در نگاه اول شفاف به نظر می‌رسند، اما با بررسی دقیق‌تر اینطور نیست. هوا از نظر چگالی یکنواخت نیست. به
همین دلیل، ما ستاره های چشمک زن را در بالای سر خود داریم. این چشمک زدن توسط تلاطم جوی ایجاد می شود و می تواند هر
تصویر زمینی از ماه را به تصویری نه چندان واضح از ماه تبدیل کند.
ماه کامل بر فراز خط افق سن دیگو طلوع می کند.
Nikon D300; Nikon 80-200mm f/2.8 lens @ 112mm (168mm 35mm equiv.); f/5.6; 1/90-sec; ISO 200.
هنگام عکاسی از ماه به تنهایی در آسمان، تمایل طبیعی به مرکزیت ماه در تصویر است. اگر جرات دارید، سعی کنید همه چیز را با هم مخلوط کنید. در صورت عکاسی از هلال ماه، سایه ماه را در مرکز قرار دهید. از قانون یک سوم استفاده کنید. یک چهارم ماه را 90 درجه بچرخانید. ما به عنوان انسان هایی که از زمین به ماه نگاه میکنند عادت کرده ایم چشم انداز خاصی از ماه داشته باشیم.شما به عنوان یک هنرمند عکاس، محدود به این دیدگاه نیستید.
در عکاسی انعطاف پذیر باشید. این عکس من را به یاد عکس Apollo 8 Earthrise از مدار ماه می اندازد.
Nikon D300; Leica APO-Televid 77 spotting scope @ 1000mm (1500mm 35mm equiv.); f/13; 1/100-sec; ISO 100
عکس Apollo 8 Earthrise
7.انتخاب لنز
اگر به عنوان بخشی از یک منظره از ماه عکس میگیرید، فاصله کانونی لنز شما با توجه به بخش‌هایی از منظره که در کادر می‌خواهید تعیین میشود. با یک لنز 50 میلی متری روی یک دوربین فول فریم، اندازه ماه در عکس، کم و بیش شبیه چیزی است که چشم شما در زندگی واقعی می بیند – نسبتا کوچک خواهد بود. وقتی یک لنز زاویه باز انتخاب کنید، ماه در کادر کوچکتر به نظر می رسد.
یک بوئینگ CH-46D Seaknight نیروی دریایی ایالات متحده با طلوع ماه بر روی ناو USS Rainier (AOE-7) در اقیانوس هند فرود می آید.
Nikon D100; Nikon 28-200mm f/3.5-5.6 lens @ 28mm (42mm 35mm equiv.); f/7.1; 1/200-sec; ISO 800
اگر به تنهایی از ماه عکس میگیرید، میتوانید با یک لنز 200 یا 300 میلی‌متری به نتایج بسیار خوبی برسید، اما برای پر کردن قاب، احتمالاً لنز تله‌فوتو طولانی‌تری نیاز دارید یا میتوانید از یک مبدل تله برای گسترش لنزی که دارید استفاده کنید.برای دیدن لنز های تله اینجا کلیک کنید.
. 135mm 300mm 750mm 1500mm
8.سه پایه
باپیشرفت تکنولوژی لرزشگیرهای داخلی لنزها و سرعت شاتر بالا و همچنین بالا بردن ایزو ISO با بدون نگرانی ایجاد نویز ،عکاسی روی دست از ماه با یک لنز 300mm انجام شدنی است. عکاسانی که از دوربین‌های 2000 میلی‌متری سوپر زوم با لرزشگیر داخلی استفاده میکنند، عکسهای شگفت‌انگیزی از ماه گرفته‌اند.
شما به تجهیزات گران قیمت، سه پایه های سنگین و لنزهای بزرگ نیاز ندارید. این عکس با دوربین سوپر زوم در حالت عکاسی خودکار است و روی دست گرفته شده است.
Nikon COOLPIX P900; 357mm (2000mm 35mm equivalent); f/6.5, 1/500-second, ISO 250.
ولی اگر نمیتوانید دوربین را روی دست ثابت نگه دارید ، با یک سه پایه ثابت از ماه عکس بگیرید تا بهترین نتیجه را بگیرید.
برای دیدن سه پایه ها اینجا کلیک کنید.
9. قفل آینه و کنترل از راه دور
هنگام عکاسی از ماه از طریق لنزهای تله فوتو طولانی، هر حرکت کوچکی می تواند تصویر را تار کند. بنابراین، میتوانید از کنترل شاتر از راه دور (سیمی یا بی سیم) استفاده کنید و در دوربین های DSLR، از قفل آینه برای به حداقل رساندن لرزش استفاده کنید.
در اینجا یک هلال ماه در حال کامل شدن است که یک روز قبل از ربع اول ثبت شده است.
FUJIFILM X-T1; Leica APO-Televid 77 spotting scope @ 1000mm (1500mm, 35mm equiv.); f/13, 1/125-second, ISO 200.
10. Exposureاکسپوژر
هیچ قانون سخت و سریعی برای اکسپوژر وجود ندارد زیرا متغیرهای زیادی هستند که باید به آنها پرداخته شود.
بیاید از مبحث ایزو ISO شروع کنیم. هنگام عکاسی از یک ماه کامل یا ربع ماه یا حتی هلال ماه ، اغلب به اندازه کافی نور خورشید منعکس می شود که به شما امکان می دهد با تنظیم کردن ISO ایزو عکاسی کنید.حتی عکاسی در شب تاریکوقتی دارین از یک جسم روشن مثل ماه عکاسی میکنین نیاز به بالابردن زیاد ایزو نیست که باعث نویز در عکس بشود.
برای عکاسی از ماه در منظره،معمولا باید ایزو ISO را دستی تنظیم کنید تا به حفظ دیافراگم یا سرعت شاتر خاصی کمک کنید.
دیافراگم : لنز خود را در دیافراگم نقطه شیرین آن قرار دهید (برای لنزهایی که حداکثر دیافراگم f/3.5 دارند، نقطه شیرین لنز شما بین f/8 و f/11 قرار دارد. به طور مشابه، اگر لنز شما حداکثر دیافراگم f/1.4 داشته باشد، نقطه شیرین لنز شما جایی بین f/2.8 و f/4 قرار دارد. و این قانون ساده با اکثر لنزی ها کار می کند) و بعد طبق دیافراگم تایین شده سرعت شاتر رو تنظیم کنید ، بعد در صورت نیاز ایزو خودرا تغییر دهید. عکاسی واید و با دایافراگم باز ممکن است ماه را تار کند.از هر لنزی که استفاده می کنید، در نقطه شیرین دیافراگم عکس بگیرید.
اگر ماه بخشی از عکس منظره است و به عمق میدان کم نیاز دارید، پس حتما دیافراگم را بازتر کنید، اما بدانید که ماه در آن تصاویر واضح نخواهد بود.
سرعت شاتر: از سرعت های شاتر کوتاه برای ثبت عکس بدون لرزش استفاده میشود. ماه تقریبا با سرعت بالای 2290 مایل در ساعت به دور زمین می چرخد. خوشبختانه، از آنجایی که مسافت متوسط از زمین تا ماه 238855 مایل است، بیش از سه برابر سرعت صوت در بالای سر ما نمی‌چرخد. با این حال، در حال حرکت است و عکاسی با سرعت شاتر پایین باعث تار شدن ماه در تصاویر شما می شود. یک قانون خوب این است که سرعت شاتر خود را در حداقل 1/125 ثانیه نگه دارید.
ماه بر فراز پل بروکلین در شهر نیویورک به سمت افق می رود.
Nikon Df; Tokina 24-70mm f/2.8 @ 30mm; f/8, 14 seconds; ISO 200.
11.نورسنجی
زمانی که دوربین را به سمت آسمان میگیرید تا از ماه عکاسی کنید ، بسته به حالت نورسنجی انتخاب شده، دوربین سیاهی فضای اطراف ماه را در عکس به شما نشان میدهد ، وشما هدف شما از عکاسی از ماه نوردهی به خود ماه است و سیاهی فضای اطراف اهمیت ندارد ، بنابراین، بهتر است از نورسنجی مرکزی یا نقطه ای استفاده کنید تا به دوربین بگویید فقط برای آن بخش واقعاً روشن قاب نوردهی کند.
ماه بر فراز مه در Kneeland، کالیفرنیا طلوع می کند.
FUJIFILM X-T1; FUJIFILM 35mm f/1.4 lens (52mm, 35mm equiv.); f/5.6, 8.5 sec., ISO 200.
11.فوکوس
حدس بزن چی شده؟ این بخش از عکاسی از ماه اصلاً چالش برانگیز نیست، زیرا ماه روشن است و سیستم‌های فوکوس خودکار مدرن نباید مشکلی در قفل کردن فوکوس خوب روی ماه داشته باشند. برای فوکوس دستی، از راهنماهای فوکوس الکترونیکی، منشورهای منظره یاب (viewfinder) ولایو ویو و اوج فوکوس استفاده کنید.
من این کمان ماه را پشت سرم در حالی که منتظر استراحتی در مه بودم دیدم. رنگ های کمان ماه به اندازه رنگین کمان های خورشید پر جنب و جوش نیستند، با این حال هنوز یک پدیده زیبا است.
FUJIFILM X-T1; FUJIFILM 14mm f/2.8 (21mm 35mm equiv.); f/2.8, 60 sec; ISO 200
12.محدوده دینامیک(Dynamic Range)
هنگام عکاسی در شب، ماه ممکن است درخشان ترین جسم در کادر باشد. اگر منظره را در تصویر خود قرار دهید، نسبتاً بسیار تیره تر از ماه خواهد بود. این کار نوردهی مناسب ماه را دشوار می کند و همچنان برخی جزئیات را در چشم انداز حفظ می کند. به همین دلیل است که در تصاویری که ماه کنتراست را نشان میدهد، مناظر شبح‌دار رایج هستند. دامنه دینامیکی دوربین‌های دیجیتال همیشه بهتر میشود، اما بسیاری از عکاسان قمری از تصاویر ترکیبی استفاده میکنند یا اجازه می‌دهند ماه به رنگ سفید خالص در بیاید تا پیش‌زمینه را نشان دهد.
مانور هلیکوپتر بوئینگ CH-46D Seaknight نیروی دریایی آمریکا بر فراز اقیانوس
Nikon D100; Nikon 28-200mm f/3.5-5.6 lens @ 98mm (147mm 35mm equiv.); f/7.1, 1/750-sec; ISO 800
13.براکتینگ
صرف نظر از نوع عکس های ماه (به تنهایی یا منظره)، ممکن است بخواهید نوردهی های خود را براکت کنید(براکت نوردهی زمانی است که یک عکاس عکس هایی با تنظیمات نوردهی متفاوت ایجاد می کند. هدف از این کار پوشش بیشتر محدوده دینامیکی است. عکسهای براکت‌دار بعداً برای ایجاد یک عکس HDR (محدوده دینامیکی بالا) استفاده می‌شوند. برخی دیگر از تکنیک‌های براکت‌سازی شامل براکت کردن تعادل رنگ سفید یا براکت کردن فوکوس است.)* . عکاسی دیجیتال به شما این فرصت را میدهد که عکسهای «رایگان» بگیرید، بنابراین وقتی از ماه عکاسی می‌کنید، زیاد عکاسی کنید و عکسهای بیشتری بگیرید. در ادیت ، متوجه خواهید شد که برخی از عکس‌ها به دلیل تداخل جوی و عوامل دیگر، واضح‌تر از بقیه عکس‌ها با تنظیمات یکسان هستند. نوردهی خود را تنظیم کنید تا ببینید آیا در دیافراگم ها یا سرعت های شاتر مختلف نتایج بهتری می گیرید.
رصدخانه پالومار در زیر نور ماه و نویز دیجیتال زیاد.
Nikon D100; Nikon 18-35mm f/3.5-4.5 lens @ 18mm (27mm 35mm-equiv.); f/3.5, 3 sec; ISO 1600
در اینجا من در مورد وضوح تصاویر خورشیدی، نجومی توضیح میدهم :
فاصله متوسط خورشید تقریباً 93 میلیون مایل و ماه در فاصله 238855 مایلی است. نه سطح دهانه ماه و نه سطح انفجاری خورشید آنها را به کره های کاملاً صاف تبدیل نمی کند.
وقتی تصاویر خورشیدی خود را با پیکسل تقسیم می‌کنم، چه عکس‌هایی که با دوربین نیکون 300 میلی‌متری f/4 گرفته شده‌اند، یا دوربین لکه‌نگار Leica APO-Televid 77 یا هر اپتیک دیگری، صرف نظر از اینکه از شیشه یا فلز استفاده می‌کنم. فیلتر خورشیدی(فیلتر سولار )، خورشید در بهترین حالت شارپ است.
همین امر در مورد تصاویر ماه نیز صدق می کند. من تصاویر واضحی دریافت می‌کنم، اما هرگز به آن وضوحی که واقعاً می‌خواهم نیست.
این مرا به فکر فرو برد
وقتی از چیزی خارج از اتمسفر عکس می گیرید، مقدار زیادی هوا بین شما و سوژه وجود دارد. ضخامت جو زمین تقریباً 300 مایل است و بیشتر هوای متراکم در ارتفاعات پایین تراست. نور از خورشید (یا ستارگان) منتقل میشود یا از ماه (و سیارات) منعکس میشود و از خلاء فضا می‌گذرد تا به زمین برسد. پس از ورود به اتمسفر، تمام برنامه ریزی روی وضوح تصویر از بین میرود.
اگر از ساختمان، کوه یا فردی که کیلومترها و مایل‌ها دورتر از آنها فاصله دارید، عکس بگیرید، به‌خصوص در روزهای مه‌آلود، احتمالاً واقعاً انتظار تصویری فوق‌العاده واضح را نخواهید داشت، درست است؟ اکنون به تصویری از چیزی فکر کنید که در سمت دور ده ها مایل هوا گرفته شده است.شارپ است؟ احتمالا نه.
بنابراین، اگر از خود می‌پرسید که کدام لنز یا فیلتر برای عکاسی از چیزهای دور واضح‌تر است، یا اگر تعجب می‌کنید که چرا دهانه‌های قمری یا لکه‌های خورشیدی شما کاملاً واضح نیستند، حتی اگر مبلغ زیادی را برای یک لنز بسیار شارپ خرج کرده‌اید، فقط سپاسگزار باشید که زمین یک سپر محافظ در اطراف خود دارد که به ما هوای تنفس می دهد و از ما در برابر سختی فضای بیرونی محافظت می کند. و همچنین به یاد داشته باشید که دلیلی وجود دارد که آنها سعی می کنند تلسکوپ ها را در مکان های خشک در ارتفاعات بالا قرار دهند – یا در مداری بالاتر از جو!
