مثلث نوردهی چیست؟ +ویدئو

اگر اصول اولیه نوردهی دوربین را به یک مثلث تشبیه(Exposure Triangle) کنیم، به سه عامل تقسیم می‌شود. دلیل به کار گیری این عنوان ارتباطی است که این سه عامل بایکدیگر دارند.

این سه عنصر عبارت اند از:

-حساسیت (ISO)

-گشودگی دیافراگم (Aperture)

–سرعت شاتر (Shutter speed)

این سه عنصر را می‌توان سه ضلع این مثلث بشمار برد.

با این مثال می‌توان به فهم بهتر نوردهی دوربین پرداخت:

تصور کنید دوربین شما مانند پنجره‌ ایست که از دو درب جداگانه‌ تشکیل شده است و می‌توان آن را باز و بسته کرد. «میزان باز شدن دیافراگم»، در واقع اندازه پنجره است. هرچه اندازه آن بزرگتر باشد نور بیشتری وارد و اتاق روشن‌تر می‌شود.

«سرعت شاتر» مدت زمانی است که درب‌های پنجره باز مانده‌ باشند. هرچه مدت بیشتری باز بمانند نور بیشتری وارد اتاق می‌شود.

حال تصور کنید که داخل اتاق نشسته‌اید و عینک آفتابی به چشم زده‌اید. با زدن عینک، چشم‌هایتان دیگر به مقدار نوری که وارد اتاق می‌شود حساسیتی نشان نخواهد داد. در این شرایط چشمان شما مانند «ایزو پایین» عمل می‌کند.

بیشتر بخوانید: چگونه قابلیت Auto ISO شما را عکاس بهتری می‌کند؟

با مثال بالا دیدیم که در مجموع ۳ روش برای افزایش ورود میزان نور به داخل اتاق وجود دارد :

_  این امکان وجود دارد که دربهای پنجره را مدت زمان بیشتری  باز نگه ‌داشت که این عمل در دوربین با بالا بردن سرعت شاتر اتفاق می‌افتد.

_  می‌توان اندازه پنجره را بزرگ‌تر کرد که این اقدام مانند افزایش گشودگی دیافراگم است.

_  می‌توان عینک آفتابی را از روی چشم برداشت، به این معنی که میزان حساسیت ایزو را بالا برد.

با تغییر هر یک از عناصر گفته شده نه تنها میزان نوردهی تغییر پیدا می‌کند بلکه هر یک از عناصر بر دیگری نیز تاثیر می‌گذارد.

نکته مهم این است که سه عنصر مثلث نوردهی باهم کار می‌کنند به همین منظور برای تنظیم نوردهی مورد نظر خود باید تعادل بین انها حفظ شود به طوری که با افزایش نوردهی در اثر تغییر در یک عنصر لازم است در یک یا دو عنصر دیگر در جهت کاهش نوردهی اقدام کنید.