تفاوت این سه نوع میکروفن چیست؟
پنج نوع اساسی میکروفن وجود دارد:
- میکروفن‌های داینامیک
- میکروفن‌های کاندنسر
- و میکروفن‌های ریبون
- میکروفن‌های یقه‌ای
- میکروفن‌های شاتگان
هر کدام از این میکروفن‌ها صدا و قدرت منحصر به فرد خود را دارد. زمانی که با ابزار صحیح جفت شود می‌تواند صدایی بهتر از صدای واقعی ضبط کند.
از طرف دیگر، در صورت استفاده نادرست، هر میکروفن به راحتی می‌تواند صدای وحشتناکی تولید کند.
بنابراین، بیایید یاد بگیریم که هر نوع میکروفن چه کارهایی می‌تواند انجام دهد و چه کارهایی نمی‌تواند انجام دهد. بیایید با قدیمی‌ترین آنها شروع کنیم، میکروفن‌های داینامیک.
میکروفن‌های داینامیک
میکروفن‌های داینامیک مانند Shure SM57 یا Sennheiser MD 421-II، میکروفن‌های پرقدرتی برای استودیو هستند.
داینامیک‌ها میکروفن‌های سختی هستند، آنها می‌توانند به طبل ضربه بزنند، روی صحنه بیفتند و حتی از سقوط یک هلیکوپتر جان سالم به در ببرند.
آنها می‌توانند سختی‌های یک استودیو خانگی را تحمل کنند.
میکروفن‌های داینامیک زیاد حساس نیستند، که باعث می‌شود برای منابع صدای بلند بی نقص باشند. به همین دلیل است که شما اغلب آنها را در هنگام اجرای دارم‌های اسنیر و آمپر گیتار مشاهده می‌کنید.
[relatedpost post=”130001″]
از آنجا که زیاد حساس نیستند، بسیار متنوع هستند. میکروفن‌های داینامیک برای همه صداهای داخل استودیو استفاده می‌شوند.
و به دلیل این که آنها معمولاً ارزان‌ترین نوع میکروفن در همه انواع میکروفن ها هستند، به دست آوردن آنها خیلی آسان است.
میکروفن‌های داینامیک یک الگوی یک طرفه دارند(در غیر این صورت به عنوان یک الگوی قلبی شناخته می‌شود، زیرا مانند قلب به نظر می‌رسند) این بدان معنی است که میکروفن تنها صدایی که به سمت آن نشانه گرفته شده را دریافت می‌کند و همه صداهای اطراف را لغو می‌کند.
این نوع الگو برای استودیوهای خانگی که در آن اتاق بدترین دشمن شماست بسیار عالی است. می‌توانید انواع میکروفن های ضبط خود را از لحاظ استراتژیکی قرار دهید تا از قسمت‌های پر انعکاس اتاق خود فاصله بگیرید. این یک راه عالی برای جبران حضور در اتاق خواب یا اتاق نشیمن است.
انواع میکروفن های داینامیک تقریباً برای هر نوع استفاده‌ای عالی هستند. هرچند آگاه باشید که صدا به اندازه میکروفون کاندنسر دقیق یا “زیبا” نخواهد بود.
میکروفن‌های کاندنسر
میکروفن‌های کاندنسر پسرعموهای غنی و باکیفیت میکروفن‌های داینامیک هستند.
آنها پیچیده تر از همتایان داینامیک خود هستند، بنابراین آنها شکننده تر و گران تر هستند (اگرچه آنها از گذشته بسیار بسیار ارزان‌تر شده‌اند).
[relatedpost post=”115626″]
از این رو، میکروفن‌های کاندنسر نسبت به دینامیک‌ها واضح‌تر هستند. آنها متعادل‌تر ، دقیق‌تر و “دلپذیرتر” از همتایان قدرتمند خود هستند. آنها همچنین بسیار حساس‌تر هستند، و آنها را برای صداهای نرم‌تر و شفاف‌تر مناسب می‌کند.
به عنوان یک میکروفن استودیو، خیلی قدرتمند هستند.
کاندنسرها نمی‌توانند به اندازه داینامیک‌ها برای صداهای مختلف مناسب باشند. کاندنسرها به اینکه قادر به ایجاد صداها بهتر از چیزی که قبلاً بودند هستند به خود می‌بالند.
به خاطر کیفیت بالای میکروفن‌های کاندانسر کیفیت صدای بیشتری دارند و نسبت به میکروفن‌های داینامیک صدای آنها کمتر مبهم است.
آنها همچنین از الگوهای قطبی بیشتری نسبت به نمونه‌های داینامیک برخوردار هستند و آنها را برای تکنیک‌های خلاقانه متناسب‌تر می‌کند. بسیاری از میکروفن‌های کاندنسر دارای سوئیچ‌هایی هستند كه الگوهای خود را بین آنها تغییر می دهند:
یک طرفه (یا قلبی) ، که در بالا دیدید …
دو طرفه، که صدا را از جلو و عقب می‌گیرد، در حالی که صداهای طرفین را لغو می‌کند …
و همه کاره، که صدا را از همه جهت‌ها دریافت می‌کند و چیزی را لغو نمی‌کند.
این موضوع کمک می‌کند تا کاندنسرها به خودی خود میکروفن‌هایی همه کاره باشند.
یک نکته مهم در مورد کاندنسرها: مطمئن شوید که از رابط صوتی استفاده می‌کنید که می‌تواند منبع تغذیه میکروفون باشد. کاندنسرها برای کار به ولتاژ 48 ولت نیاز دارند. این به “قدرت فانتوم” معروف است. اکثر رابط‌ها این گزینه را دارند، اما ارزش بررسی دوباره قبل از خرید را دارد.
[relatedpost post=”130728″]
میکروفن‌های ریبون
میکروفن‌های ریبون گاو پیشانی سفید خانواده هستند.
این میکروفن‌ها قبل از این که میکروفن‌های داینامیک و کاندنسر به میان بیاییند در دهه 50 و 60 میلادی خیلی محبوب بودند. به همین ترتیب، آنها بسیار شکننده و بسیار گران هستند.
اما معدود میکروفن‌هایی می‌توانند صدای گرمی که این میکروفن تولید می‌کند را تولید کنند.
اینها حساس‌ترینانواع میکروفن ها هستند، بنابراین از آنها برای صداهای نرم تر مانند صوت استفاده می‌شود.
میکروفن‌های ریبون نیز همیشه دو طرفه هستند. بنابراین بهتر است از آنها در اتاقی استفاده شود که به خوبی از انعکاس جلوگیری می‌کنند.
میکروفن‌های یقه‌ای
میکروفن یقه‌ای یک میکروفن کوچک است که به یقه پیراهن شما وصل می‌شود . این نوع می‌تواند هم بی‌سیم باشد هم با سیم. به طور کلی، الگوی این نوع میکروفن‌ها همه کاره یا قلبی است. انواع میکروفن های یقه‌ای معمولاً در حدود 6-8 اینچ زیر چانه سوژه قرار میگیرند. آنها وقتی توسط لباس پوشانده نشده‌اند یا چیزی آنها را مسدود نکرده‌اند، بهتر کار می‌کنند. اما اگر می‌خواهید مطمئن شوید که آنها پنهان هستند، اغلب می‌توانید آنها را بین پیراهن دکمه دار، زیر یک کراوات یا روسری مخفی کنید، یا حتی به داخل پیراهن یا ژاکت وصل کنید.
میکروفن‌های شاتگان
میکروفن شاتگان، که به عنوان میکروفن بوم نیز شناخته می‌شود ، یک میکروفن استوانه‌ای بلند است که بسیار جهت دار است. این بدان معناست که به اندازه میکروفن‌های یقه‌ای سر و صدای پس زمینه را ضبط نخواهید کرد. میکروفن‌های شاتگان با هدف بالاتر معمولاً فرکانسهای بیشتری را به دست می‌آورند و از صدای بهتر نسبت به میکروفن‌های قابل مقایسه صدا میگیرند.
بطور کلی، این مورد دقیقاً در بالای دوربین قرار میگیرند و گاهی اوقات در زیر، قاب ویدیویی به سمت چانه فرد نشانه گرفته می‌شود، درست جلوی دهان آنها. در صورت جابجایی سوژه ، عملگر بوم ضروری است، زیرا جهت یابی میکروفن شاتگان منجر به کیفیت صدای ضعیف می‌شود اگر سوژه حتی کمی از میکروفن دور شود.
میکروفن داخلی دوربین
سرانجام، آخرین میکروفن، میکروفن داخلی است. از آن استفاده نکنید.
به طور جدی، ما به دلایل دیگری به جز مرجع صدا با کیفیت بالاتر، از انواع میکروفن داخلی دوربین استفاده نمی‌کنیم. شاید شما در حال ضبط صدا با دستگاه ضبط جداگانه مانند Zoom H4N باشید، و باید صوت خود را بعداً هماهنگ کنید. بهتر است صدای میکروفن داخلی فراموش شود.
جمع بندی
امیدواریم که ما به شما در تصمیم گیری در انواع میکروفن برای پروژه ویدیوی بعدی خود کمک کرده باشیم. از چه چیزی استفاده می کنید؟ آیا برای بهبود صوت خود با انواع میکروفن‌های مختلف نکاتی دارید؟ آنها را در نظرات زیر به اشتراک بگذارید!
سلام
ببخشید برای ویلون چه میکروفونی رو برای ضبط داخل منزل پیشنهاد میدید ؟
سلام این مقاله می تواند کمکتون کنه
ایول