چگونه در نور کم عکس‌های خیلی خوبی بگیریم؟

این موضوع به نظر سخت می‌رسد، درست است؟ اما نگران نباشید، ما به شما تنظیمات دوربین، تجهیزات اضافه و تکنیک‌هایی که برای عکاسی در شرایط کم نور احتیاج دارید را آموزش می‌دهیم.

انواع نور کم در عکاسی

قابل دیدن

در طول روز محوطه‌های تاریکی مانند سایه‌های ساختمان‌های بلند یا درخت‌ها وجود دارد که تا دو گام نسبت به قسمت‌های روشن تاریک‌تر هستند.

نور کم

بعد از غروب آفتاب مکان‌هایی وجود دارد که هنوز قابل دید هستند اما برای ثبت عکس بسیار تاریک هستند.

تاریکی

این زمانی است که فقط روشن‌ترین اشیاء قابل دیدن در شب هستند.

استفاده ار سرعت شاتر پایین برای عکاسی در شرایط کم نور

خب شما در نور کم چگونه عکاسی می‌کنید؟ همه چیز از سرعت شاتر شروع می‌شود که تعیین کننده مدت زمانی است که نور وارد دوربین می‌شود. هرچه سرعت شاتر پایین باشد نور بیشتری به حسگر دوربین می‌رسد. ولی سرعت شاتر پایین مخصوصا بدون استفاده از سه پایه باعث تاری ناشی از حرکت خواهد شد. بنابراین سوال این است که چگونه در نور کم عکس‌های واضحی ثبت کنیم؟

به عنوان یک قاعده کلی اکثر مردم می‌توانند با تنظیم سرعت شاتر به اندازه کسری از فاصله کانونی یک تصویر واضح و بدون لرزش ثبت کنند.

به عنوان مثال برای ثبت یک تصویر با فاصله کانونی 30 میلی‌متر شما باید سرعت شاتر را روی 1/30  ثانیه تنظیم کنید، هر سرعتی کمتر از این باعث تاری ناشی از لرزش خواهد شد.

لازم به ذکر است که این قانون فقط مربوط به دوربین های فول فریم است. اگر شما از همان لنز 30 میلی‌متر روی دوربین کراپ سنسور استفاده کنید، به دلیل فاکتور کراپ حسگر نیاز به استفاده از سرعت شاتر 1/45 ثانیه به جای 1/30 ثانیه دارید.

[relatedpost post =”143107″]

استفاده از لرزشگیر دوربین برای عکاسی در شرایط کم نور

زمانی که محیط تاریک است، بعضی مواقع سرعت شاتر1/30  یا 1/40 ثانیه برای گرفتن تصاویر با نوردهی مناسب کافی نیست. درعین حال استفاده از سرعت شاتر پایین‌تر باعث تاری ناشی از لرزش خواهد شد.

پس شما زمانی‌ که دوربین را در دست دارید چگونه می‌توانید این مشکل را حل کنید؟ جواب لزرشگیر تصویر است.

نیکون، کانن و حتی شرکت‌های تولید کننده ثالت لنزهایی تولید می‌کنند که توانایی کم کردن لرزش دوربین را دارند. البته همه لنز‌ها این امکان را ندارند، ولی برخی از لنز‌های کیت این قابلیت را دارند.

لرزشگیر تصویر به قدری موثر است که میتواند تا 4.5 گام کمبود نور را جبران کند. به بیانی دیگر به شما این امکان را می‌دهد که عکس‌هایی با سرعت شاتر1/15 ثانیه یا کمتر بدون تاری ناشی از لرزش ثبت کنید. این ویژگی موثر در نور قابل دید بهتر عمل میکند.

ثابت کردن دوربین بدون استفاده از سه پایه

اگر صحنه ای با نور کم می‌بینید و سه پایه ندارید,چند روش موثر می‌تواند به کمک شما بیاید تا عکس‌هایی واضح و با نور مناسب ثبت کنید.

روش اول این است که سعی کنید دوربینتان را با استفاده از بند گردن دوربین ثابت نگه‌ دارید.این روش به شما کمک می‌کند که لرزش دوربین را به حداقل برسانید.

برای تثبیت بیشتر میتوانید پشتتان را به یک دیوار یا چیزی مانند آن تکیه دهید. انجام این کار حتی کوچک ترین حرکت را هنگام ثبت عکس از بین می‌برد.

ولی بهترین راه حل این است که دوربین را روی یک میز یا یک لبه قرار دهید تا مطمئن شوید هنگام عکاسی هیچ لرزشی ندارید. این تکنیک‌ها در نور کم بهترین عملکرد را دارند.

[relatedpost post=”144124″]

استفاده از سه پایه برای استفاده از سرعت شاتر کمتر از 1/60 ثانیه

این تکنیک‌ها که برای کاهش تاری ناشی از لرزش در زمان استفاده از دوربین روی دست به شما آموزش دادیم کاملا بدون عیب نیستند. حتی کوچک ترین لرزش هنگام ثبت عکس میتواند باعث خراب شدن عکس شوند.

پس اگر شما می‌خواهید احتمال هرگونه لرزش را از بین ببرید، از یک سه پایه استفاده کنید. و هر زمان که می‌خواهید در نور کم عکاسی کنید یک سه پایه همراه خود داشته باشید.

استفاده از دیافراگم باز برای عکاسی در شرایط کم نور

بیشترین دیافراگم قابل دسترس در هنگام انتخاب لنز بسیار مهم است. شما باید از بازترین دیافراگم ممکن برای عکاسی در شرایط کم نور استفاده کنید زیرا F/1.4 چهار برابر نور بیشتری نسبت به F/2.8 به شما می‌دهد. بیشتر لنز های زوم حداکثر دیافراگمی بین F/3.5 تا F/5.6 دارند. در عین حال لنزهای زوم حرفه‌ای اغلب دارای حداکثر دیافراگم F/2.8 یا بازتر هستند

بعضی از لنزهای پرایم خیلی گران‌قیمت هستند. ولی شما می‌توانید لنز‌های ارزان‌تری مانند Canon EF 50mm f/1.8 II را برای شروع عکاسی تهیه کنید. بسیاری از لنز های پرایم می‌توانند به دیافراگم F/1.4 و حتی اکثر لنز های تخصصی می‌توانند تا دیافراگم F/0.95 برسند

هرچه دیافراگم باز تر باشد (عدد f پایین تر باشد) لنز سریع‌تر شناخته میشود.

استفاده از دیافراگم بازتر برای دسترسی به نور بیشتر

دیافراگم یک دریچه است که نور از آن عبور می‌کند و وارد دوربین می‌شود. هر چه قدر بازتر باشد، نور بیشتری وارد آن می‌شود. به یاد داشته باشید هر چه قدر دریچه دیافراگم بازتر باشد، عدد f  پایین‌تر می‌آید و غیر از این نیست.

در صورتی که هنوز از لنزهای کیت استفاده می‌کنید این روش برای شما کاربردی نیست. به این دلیل که حداکثر دیافراگم این لنزها چیزی حدودF/3.5  است. متاسفانه این مقدار برای ثبت یک عکس با نور کافی مناسب نخواهد بود. ما به شما خرید یک لنز پرایم ارزان قیمت را پیشنهاد می‌کنم که حداکثر دیافراگم F/1.8 را داراست.

تنظیم لنز روی دیافراگم F/1.8 چهاربرابر نور بیشتری از دیافراگم F/3.5 دریافت می‌کند که می‌تواند برای ثبت عکس با نور کافی و بدون تاری ناشی از لرزش مناسب باشد.

اما همچنین باید به یاد داشته باشید که دیافراگم باز باعث ایجاد عمق میدان کم می‌شود. پس اگر از گروهی از مردم در محیطی کم نور عکس می‌گیرید، از دیافراگم F/1.4 یا F/1.8 استفاده نکنید. انجام این کار باعث تار شدن پس زمینه و یا چهره برخی از افراد میشود. در عوض از مقادیر بالاتر مانند F/8 برای اطمینان از وضوح استفاده کنید.

[relatedpost post =”107024″]

تغییر ISO  برای دسترسی به نوردهی مناسب

اگر می‌خواهید بدون تغییر سرعت شاتر و دیافراگم به نوردهی مناسب برسید بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید افزایش مقدار ایزو است. ایزو مسئول تغییر حساسیت سنسور دوربین شماست هر چه مقدار آن بالاتر باشد دوربین شما می‌تواند عکس‌های بهتری در شرایط کم نور ثبت کند.

ولی مدیریت ایزو نیز مشکل است چرا که هر چه قدر میزان آن بالاتر باشد نویز بیشتری در تصاویر خود می‌یابید. به طور معمول بهتر است ایزو را از 1600 بالاتر نبرید چون اگر ایزو از این مقدار بالاتر باشد تمام تصاویری که می‌گیرد نویزدار خواهند بود

برای ثبت نور بیشتر از یک دوربین با سنسور بزرگ استفاده کنید

سنسور همان چیزی است که جزئیات عکس شما را ثبت می‌کند. ناگفته نماند هر چه سنسور بزرگ تر باشد کیفیت و وضوح تصاویر بهتر می‌شود.

گوشی های هوشمند و دوربین های point and shoot معمولا کوچکترین سنسور ها را دارند. مورد بعدی دوربین های میکرو سه چهارم هستند که به دلیل اندازه سنسورشان نسبت به سنسور فول فریم نام‌گذاری شده‌اند. متداول ترین نوع نیز سنسور APS-C است که در اکثر دوربین‌های DSLR و بدون آینه مخصوص افراد مبتدی استفاده می‌شوند. بالاتر از همه این سنسور‌ها نیز سنسورهای فول فریم قرار دارند که در دوربین‌های حرفه ای از آن استفاده می‌شود. با ابعاد 35mm، این سنسور هم اندازه دوربین‌های آنالوگ 35mm است

پس چه دوربینی برای عکاسی در شرایط کم نور مناسب است؟ جواب ساده است یک دوربین فول فریم مانند Canon 5D Mark IV که با توجه به اندازه سنسورش می‌تواند به راحتی عکس‌هایی با کمترین نویز ثبت کند. این دوربین در عین حال به شما اجازه می‌دهد بدون نگرانی بابت نویز دیجیتالی تصویر ایزو را افزایش دهید.

عکاسی با فرمت RAW برای افزایش گام‌های نوردهی

شما باید همیشه عکس‌هایتان را به صورت RAW ثبت کنید زیرا به شما قابلیت‌های بیشتری در هنگام ویرایش تصویر می‌دهد. ممکن است از خودتان بپرسید که چرا در عکاسی در شرایط کم نور از تصاویر RAW استفاده کنیم؟ بهترین دلیل این است که بدون تاثیر گذاشتن بر روی تصویرتان می‌تواند 2 تا 3 گام نوردهی آن را افزایش دهد.

استفاده از دستیار اتوفوکوس برای فوکوس خودکار در موقعیت های کم نور

عکس گرفتن در شرایط کم نور می‌تواند فوکوس خودکار دوربین شما را دچار اشتباه کند. برخی اوقات محیط خیلی تاریک است و سیستم اتوفوکوس نمی‌تواند به خوبی سوژه را تشخیص دهد.

خوشبختانه امروزه هر دوربین دیجیتالی یک دستیار اتوفوکوس دارد. لامپ دستیار اتوفوکوس اغلب در جلوی دوربین قرار دارد و اگر محیط خیلی تاریک باشد کمک می‌کند که صحنه روشن‌تر شود.

شما می‌توانید این قابلیت را در منوی دوربینتان فعال کنید. این ویژگی به صورت خودکار وقتی دکمه شاتر دوربین را تا نصفه در محیط‌های تاریک فشار دهید فعال می‌شود.

استفاده از حالت Live View برای فوکوس در تاریکی

دستیار اتوفوکوس شما ممکن است در بعضی مواقع کار نکند. مخصوصا اگر سوژه خیلی دور باشد. در این حالت نورفلاش می‌تواند به کمک شما بیاید تا روشنایی صحنه برای قفل کردن فوکوس را فراهم کند.

همچنین می‌توانید در حالت Live View روی سوژه زوم کنید تا راحت‌تر بتوانید جزئیات آن را مشاهده کنید.

از صفحه نمایش به عنوان راهنما استفاده کنید و حلقه فوکوس را به اندازه ای بچرخانید که سوژه به اندازه‌ی کافی واضح باشد. حال تنها چیزی که باید انجام دهید این است که دکمه شاتر را فشار دهید و یک عکس خارق‌العاده ثبت کنید.

[relatedpost post =”127796″]

برای خلق افکت‌های رنگارنگ با نور فلاش بازی کنید

حتی زمانی که دوربینتان ثابت باشد هر حرکتی در جلوی لنز میتواند باعث تاری در تصویر شود. فرایند عکاسی که از نور کنترل شده استفاده می‌کند را نقاشی با نور یا Light Painting  می‌نامند.

اگر مشتاقید که بدانید چگونه می‌توانید حرکات نور را ثبت کنید این کاری است که باید انجام دهید:

دوربینتان را روی یک سه پایه قرار دهید و سرعت شاتر را پایین بیاورید (عددی بین 2 تا 30 ثانیه). دکمه شاتر را با استفاده از یک ریموت فشار دهید یا از تایمر دوربین استفاده کنید. جلوی دوربین بایستید و شروع به تکان دادن نور چراغ قوه کنید تا یک الگو خلق کنید.

استفاده از فلاش برای فریز کردن تصاویر

اگر به یاد داشته باشید استفاده از سرعت شاتر کم باعث تاری ناشی از حرکت می‌شود در حالی که سرعت شاتر بالا باعث فریز کردن عکس میشود. بنابراین فلاش این وسط چه کار می‌کند؟

پرتویی که یک فلاش تولید می‌کند به اندازه کافی قدرتمند است که به شما امکان می‌دهد با سرعت شاتر سریع عکس بگیرید. این به این معنی است که شما می‌توانید از  1/250 ثانیه استفاده کنید و حتی اگر صحنه خیلی تاریک باشد عکس هایی واضح ثبت کنید.

ولی فقط چون شما از فلاش استفاده می‌کنید دلیل نمی‌شود ایزو را به 100 برگردانید. اگر همچین کاری انجام دهید، باعث از دست رفتن وضوح تصویر در محیط‌های تاریک می‌شود.

بهتر است ایزو را روی 400 قرار دهید.، زیرا باعث افزایش وضوح تصویر خواهد شد.. همه دوربین ها متفاوت هستند، بنابراین با ایزوی دوربین خود بازی کنید تا به نتیجه مطلوب برسید.

فلاش بازشوی بالای دوربین شما اغلب نتایج ناخوشایندی ایجاد می‌کند. با این وجود اگر می‌خواهید عکس را فریز کنید می‌توانید از آن استفاده کنید..

اگر از یک فلاش خارجی استفاده می‌کنید، بهتر است پرتوی نور فلاش را روی یک دیوار یا چیزی مانند آن بتابانید تا بازتاب آن به سوژه بخورد یا از یک دیفیوزر استفاده کنید تا نور نرم‌تر شود.

جمع بندی

مانند هرچیز دیگر، در این زمینه‌ هم با تمرین بیشتر پیشرفت خواهید کرد. با درک انواع مختلفی از نوردهی، خواهید دید که چه چیزی ممکن است و محدودیت ها در کجا نهفته است. عکاسی در شرایط کم نور یکی از جالب ترین کارهایی است که می‌توانید انجام دهید.