اکتاباکس چیست و چه کاربردی در نورپردازی دارد؟

سافت‌‌ باکس‌ها‌ عمدتاً برای هدایت و نرم کردن نور استفاده می شوند . نور حاصل از سافت باکس نرم و عمیق است،تیزی لبه‌ها را حذف می کند ، سافت باکس‌ها بیشتر با فلاش‌ها استفاده می‌شود.

همچنین امکان استفاده با لامپ‌های پیوسته نور روز هم وجود دارد. مهم ترین تفاوت در نگاه اول سافت باکس ها مربع و مستطیل شکل دارد، در حالی که اکتاباکس ها هشت ضلعی هستند . این دو ابزار تقریباً مانند یکدیگر کار می‌کنند. تفاوت‌های کوچک در تصاویری که شما با استفاده از این‌ها ثبت می‌کنید وجود دارد.

[relatedpost post=”103863″]

اکتاباکس‌ها: ایده‌ال برای عکاسی از افراد

این امر به دلیل شکل دایره‌ای مخصوص آن‌ها است. به لطف این شکل، افرادی که از آن‌ها با یک اکتاباکس عکاسی می‌شود، یک درخشش دایره شکل در چشم آن‌ها ایجاد می‌شود.

این درخشش می‌تواند تا حدی شبیه به درخشش ناشی از آفتاب باشد.

 

یک درخشش دایره شکل بسیار طبیعی‌تر از یک درخشش مربع‌شکل است. عنبیه و مردمک چشم به شکل دایره است و این موضوع دایره را برای چشم‌ها بسیار مناسب می‌کند، که یک بخش حیاتی برای هر پرتره است. شما می‌توانید از یک اکتاباکس به عنوان منبع اصلی نور در یک عکس استفاده کنید.

[relatedpost post=”331252″]

[relatedpost post=”106149″]

سافت باکس‌ها: یک ابزار نورپردازی عمومی و فراگیر

سافت‌باکس‌ها بیش از یک ابزار عمومی هستند، دامنه استفاده آن‌ها مانند اکتاباکس‌ها اختصاصی نیست. درخشش ناشی از اشکال مربع و مستطیل شکل آن‌ها به اندازه اکتاباکس‌ها دلپذیر نیست. در همین حال، برای عکاسی از محصولات یا سایر موجودات غیر زنده، هر دو ابزار عالی کار می‌کنند و کارهای خود را به خوبی انجام می‌دهند.

عملی بودن

ساختار اکتاباکس‌ها از سافت باکس‌های عمومی، پیچیده‌تر است.

 

اگر قصد دارید از تجهیزات نورپردازی خود در خارج از استودیو استفاده کنید، بسیار مهم است که نصب و جمع کردن آن ها آسان باشد. سافت باکس‌ها در این مورد بهتر عمل می‌کنند.اما همیشه اینگونه نیست.

سهولت نصب و جمع کردن سافت باکس‌ها به تولید کننده بستگی دارد. کار با بعضی از سافت باکس‌ها آسان است و بعضی دیگر نه. به عنوان مثال سافت باکس‌های برند Godox نامکان نصب و جمع آوری بسیار خوبی دارند.

اندازه اکتاباکس خود را انتخاب کنید. همچنین، نحوه استفاده از آن و قدرت فلاش‌ها را نیز مد نظر قرار دهید. اگر عمدتاً به تنهایی و خارج از استودیو عکاسی می‌کنید، باکس‌های خیلی بزرگ بیشتر از اینکه کارآمد باشند ناکارآمد می‌شوند و یک باد قوی باکس بزرگ را خیلی راحت‌تر از باکس کوچک زمین می‌زند! آخرین چیزی که باید مدنظر قرار دهید، قدرت خروجی نور است.

اگر از فلاش ضعیف با اکتاباکس بزرگ استفاده کنید، خیلی نتیجه خوبی نخواهد داشت به دلیل اینکه نوری که انتشار می‌یابد نور خیلی زیادی نخواهد بود.

استفاده از باکس‌ها، فلاش‌ها و لامپ‌ها هنگام عکس گرفتن به شما امکان می‌دهد با انعطاف بیشتری در زمان مشخص کار کنید. اما همچنین شما را ملزم به کنترل همه چیز می‌کند، به قیمت از دست دادن آسایش شما هنگام سفر با تجهیزات می‌گردد

و گاهی اوقات عملی نیست (به دلیل مکان‌های محدود، وزش باد و غیره). اما با وجود همه این موارد، این باکس‌ها قطعات ساده و بسیار خوبی از مجموعه‌های نورپردازی هستند که هر از گاهی مورد نیاز عکاسان خواهد بود.

انتخاب یک اصلاح کننده نور همیشه سخت است زیرا ذاتاً ابزارهایی محدود کننده هستند. آیا به منبع نوری نرم و بزرگ یا نوری با کمی کنتراست بیشتر نیاز دارید؟

یا نیاز به ابزاری دارید که با اصلاح کننده‌های نوری که از قبل دارید، سازگار باشد؟

اکتاباکس‌ها بدلیل ابعاد نسبتاً بزرگی که معمولاً دارند از جمله اصلاح کننده‌های دست و پا گیر و محدود کننده هستند.

شما می‌توانید به معنی واقعی کلمه آن‌ها را در هرجایی کنار سوژه خود قرار دهید و عکس قابل قبولی ثبت کنید. حتی از آنها به عنوان “نورپردازی احمقانه” یاد می‌شود زیرا بسیار خوب کار می‌کنند و برای استفاده از آنها نیازی نیست باهوش و متبحر باشید. این توهین نیست، بلکه بیشتر بیانگر سهولت استفاده از آنها است.

اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانید با ظرافت بیشتری از آنها استفاده کنید. اما قبل از شروع، بیایید در مورد کیفیت نور صحبت کنیم.

کیفیت نور

به طور کلی، وقتی به کیفیت نور اشاره می‌کنید، به سختی یا نرمی منبع نور اشاره می‌کنید.

کیفیت نور دو جنبه دارد. اول، اندازه واقعی نور است. هرچقدر یک منبع نور بزرگ‌تر باشد نرم‌تر است، در حالی که منبع نور کوچک‌تر مانند یک رفلکتور 7 اینچی نور سختی دارد.

دوم، فاصله منبع نور است. اکتاباکسی که دور از سوژه قرار دارد به شکل منبع نور کوچکتری دیده شده و نور سخت تری تولید می‌کند. ضمناً بدلیل افت نور در فواصل طولانی‌تر، برای نورپردازی سوژه به قدرت نور بیشتری نیاز است. این همان مفهوم اندازه نسبی منبع نور است.

[relatedpost post=”156240″]

اندازه نسبی منبع نور

هرچه منبع نور نسبت به سوژه شما بزرگتر باشد (ممکن است شما در حال عکاسی از اشیاء بی‌جان باشید)، نور شما نرم‌تر به نظر می‌رسد. یک منبع نور متوسط نزدیک به سوژه شما نرم‌تر از یک منبع نور دورتر ظاهر می‌شود. بنابراین چگونه می‌توان منبع نور بزرگتر را نرمتر کرد؟ آسان است، آن را تا جایی که می‌توانید به سوژه خود نزدیک کنید بدون اینکه در کادر دیده شود.

کدام اکتاباکس؟

برای این مقاله، از اکتاباکس 135 سانتی‌متری واقعاً همه کاره استفاده شده است.

نور را در کنار و روبه روی سوژه قرار دهید

در این وضعیت، نور اکتاباکس هم سوژه و هم پس زمینه را روشن کرده است.

این چیدمان ابتدایی با یک شاخه نور است. در این چیدمان، منبع نور در زاویه 45 درجه با سوژه است. نور را در جلوی سوژه و کمی به سمت کنار را قرار دهید (هر دو طرف، اگرچه برای این مثال سمت راست انتخاب شده است).

سوژه می‌تواند مستقیم یا در یکی از جهات طرفین قرارگرفته و نور قابل قبولی هم داشته باشد. برای تعیین دیافراگم می‌توانید نورسنج را به سمت نور بگیرید اما از آنجایی که این چیدمان فقط شامل یک منبع نور است کافی است برای تعیین نوردهی مطلبوب از مانیتور دوربین استفاده کنید.

بسته به ترجیح شما، هر دیافراگمی بین f / 4 تا f / 11 خوب کار خواهد کرد، فقط شدت نور را متناسب با آنچه می‌خواهید تنظیم کنید. دیافراگم بزرگتر f / 4 در کل نمای نرم‌تری به شما می‌دهد، در حالی که با f / 11 مقدار بیشتری از صحنه فوکوس خواهد بود.

لازم به ذکر نیست، اما باید برای بهترین جلوه روی چشمی که به دوربین نزدیک‌تر است فوکوس کنید.

نور را در پشت و کنار سوژه قرار دهید

با حرکت دادن منبع نور، تاثیر نور دراماتیک تر شده و بدلیل عدم تابش مستقیم، پس زمینه تیره می‌گردد

برای این چیدمان ، باید منبع نور را 90 درجه  به سمت پس زمینه حرکت دهید. این بار باید بیشتر مراقب موقعیت سوژه خود باشید و باید بیشتر به سمت نور برگردانده شوند.

در این روش الگوی نورپردازی کوتاه با حس دراماتیک بیشتر ایجاد می‌شود. این واقعاً یک جلوه نوری باریک است که درام بیشتری به یک پرتره می‌بخشد.

همچنین متوجه خواهید شد که در مقایسه با چیدمان قبلی، پس زمینه بسیار تیره‌تر است. از آنجا که نور اکنون از دیوار پشتی زاویه گرفته است، با نور شما کمتر روشن می‌شود و باعث می‌شود که بسیار تاریک‌تر باشد. در مورد این دو عکس، سوژه حرکت نکرده بلکه فقط نور جابجا شده است.

نورپردازی از پشت ( بک‌لایت )

این نوع نورپردازی کمی غیر معمول تر است ، زیرا شما اجازه می‌دهید نور به اطراف سوژه بپیچد. در این روش سوژه باید درست پُشت به اکتاباکس قرار بگیرد.. اجازه دهید نور به اطراف بپیچد و نوردهی را از روی صورت سوژه تنظیم کنید.

نکته اضافی:

در این چیدمان برای ایجاد یک پرتره High Key می‌توانید یک نور دوم نیز اضافه کنید. از لحاظ تکنیکی High Key دارای تمام تنالیته های بالاتر از خاکستری میانی است، بنابراین واقعاً، فقط از اکتاباکس برای ایجاد پس زمینه سفید استفاده می‌کنید.

سوژه را کمی از اکتاباکس دور کنید. مطمئن شوید نور پُشت از روی شانه ها لبریز نشده و وضوح را کاهش نمی‌دهد.
اگر از نور سنج استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید میزان دیافراگم خوانده شده از اکتاباکس برابر یا کمتر از میزان خوانده شده از نور جلویی باشد.

رومیزی

این نورپردازی در پرتره‌های ادیتوریال و فشن بسیار محبوب است. جلوی اکتاباکس باید موازی با زمین و در بالای سوژه باشد.

سوژه باید در لبه اکتا یا حتی کمی عقب تر از آن قرار بگیرد. این روش اجازه می‎دهد تا نور به پایین و اطراف بدن بپیچد. برای پرتاب نور به سمت صورت و همچنین پرکردن سایه‌ها باید از یک رفلکتور استفاده شود.

نورپردازی از جلو بدون دیفیوزر

برای ظاهری کاملاً لبه‌دار، صفحه دیفیوزر را جدا کنید.

جلوی اکتاباکس بایستید و مطمئن شوید که بدن یا سر شما مرکز نور را مسدود کرده  تا نقاط درخشان نور را به حداقل برسانید. از آنجا که  قسمت نقره‌ای اکتا قابل مشاهده است، کنتراست نور بیشتر خواهد بود.

این منبع نور هنوز هم بزرگ است، اما در این روش هایلایت‌های پوست بیشتر می‌گردد. همچنین مانند یک رینگ لایت بزرگ عمل می‌کند، بنابراین شما می‌توانید سایه‌های نرم در اطراف سوژه را برای یک ظاهر بسیار جذاب ثبت کنید.

حتی اگر فقط با یک فلاش اکسترنال  و یک اکتاباکس Godox در حال کار هستید، همچنان می‌توانید با استفاده از این پنج چیدمان گزینه‌های بیشتری از نورپردازی را تجربه کنید.

به یاد داشته باشید که در صورت امکان مرکز نور خود را بالاتر از سطح سوژه نگه دارید.