اولین تجربه من با عکاسی، یک کلاس عکاسی سیاه و سفید در دبیرستان بود. ما یک حلقه فیلم داشتیم و اجبار کرده بودند که از هر چیزی عکس بگیریم. من آن زمان روی دوربین‌های دیجیتال تمرکز کرده بودم و عکاسی با یک دوربین کاملا دستی و تکنولوژی بسیار پایین، ذره‌ای در یادگیری من تاثیر نداشت، اما مهم‌ترین چیزی که در این کلاس عکاسی سیاه و سفید یاد گرفتم اهمیت عکاسی از احساسات بود.
عکاسی سیاه و سفید شما را به اصل تصویر هدایت می‌کند
در یک معنی کلی، عکاسی سیاه و سفید یک راهی برای متصل کردن همه چیز به یکدیگر است، و تمام نیروهای شما را متمرکز می‌کند تا به کنتراست و یا احساسات آن عکس فکر کنید. من عاشق یک عکس از یک کودک نوپا که در حال لیس زدن یک آب‌نبات بزرگ رنگارنگ هستم. دقیقا به همان اندازه که شخصی که کنار اوست لذت می‌برد. شما می‌توانید از ترکیب رنگارنگ یک تکه چوب در میان یک جنگل هم لذت ببرید.
[relatedpost post=”106281″]
اما عکاسی سیاه و سفید کاملا متفاوت است. در ابتدای کلاس عکاسی سیاه و سفید آموختم داشتن یک لباس متناسب خاص یا یک لوستر رنگی پرنور که از یک درخت در جنگل آویزان شده است کافی نیست. این کافی نیست که شخصی جلوی یک پشت‌صحنه زیبا بایستد و لبخند بزند. در اینجا باید عکس‌های بهتری بگیرید. این کلاس به من یک نگاه کلی درباره چگونگی عکاسی از احساسات یک شخص به صورت لحظه به لحظه را یاد داد.
چالش عکاسی سیاه و سفید
اگر شما تا به حال تجربه عکاسی سیاه و سفید را نداشتید پیشنهاد می‌کنم که آن را امتحان کنید. بیشتر دوربین‌های دیجیتال ظرفیت عکاسی سیاه و سفید را دارند(به کمک یک سری تنظیمات دستی در منوی خود دوربین). این یک تمرین بزرگ و واقعیست که باید تمام نیروی خلاقیت شما برای انجام آن جمع شود. اعضا خانواده یا دوستان‌تان را در موقعیت‌های مختلف نگاه داشته و ۵۰ یا ۱۰۰ عکس سیاه و سفید بگیرید.
در دوربین‌های نیکون گزینه‌ای به نام Picture Control و در دوربین‌های کانن گزینه‌ای به نام Picture Styles می‌توانند سیاه و سفید کردن عکس‌ها را برایتان انجام دهند. در صورتیکه دوربین‌تان را از نورنگار خریده‌اید می‌توانید از کارشناسان فنی ما در اینباره راهنمایی بگیرید.
[relatedpost post=”87166″]
من پیشنهاد می‌کنم که به صورت تمرینی عکس‌های سیاه و سفید بگیرید، زیرا که معادله رنگ بایستی به صورت کم‌کم محو شود. این یک راه سریع و راحت برای دیدن محتوای عکس‌های سیاه و سفید است. همچنین این امر باعث می شود که مغزتان به صورت منظم به عکس‌های سیاه و سفید فکر کند. هنگامی که شما به سرعت این تمرین را انجام می‌دهید، یک تصویر کلی از تصاویر را درک می‌کنید که فاقد رنگ است. حالا باید ببینید که آیا تصاویر سیاه و سفید برایتان جالب و قانع‌کننده هستند؟ اگر نه، احتمالا یکی از دلایل آن ممکن است تصاویر فاقد احساس باشد. حالا باید سعی کنید که احساسات بیشتری را در عکس‌تان درگیر کنید.
برداشت احساسات در عکس‌هایتان
به عنوان یک عکاس می‌توانم بگویم که هیچ علم دقیقی درباره عکاسی از احساسات در تصاویر وجود ندارد. بعضی از کودکان به طور ذاتی بیان خوبی دارند، و برخی از زوج ها نیز به طور ذاتی خون‌گرم یا مهربان هستند. بسیاری از انسان‌های دیگر نیاز دارند که به آنها کمک شود تا خود را در مقابل دوربین پیدا کنند و راحت باشند. به عنوان یک عکاس برای مشتری‌های خود وقت بگذارید و صحبت کنید و به آنها کمک کنید که در مقابل دوربین آرامش داشته باشند و احساس راحتی کنند.
سوژه شما می‌خواهد آینه شما باشد
در تجربه شخصی خود دریافتم که کلید عکس‌برداری از احساسات این هست که به مشتری خود کمک کنید تا احساسات خود را حفظ کند. یک نکته ساده و موثر این هست که به خاطر داشته باشید میمیک طبیعی یک شخص احساسات و حالات آن شخص را نشان می‌دهد. اگر شما به عنوان یک عکاس در یک مجلس شوخی و خنده شرکت کنید به احتمال بسیار زیاد از آنهایی عکس خواهید گرفت که در حال خندیدن و شوخی کردن هستند.
بنابراین یک کتاب از جوک‌های جالب داخل کیف دوربین‌تان نگه دارید یا یک یا چند خاطره خنده‌دار را در ذهن نگاه دارید. اگر یک روز بد داشتید برای مدت کمی از جمع بیرون بروید و سعی کنید با حالت بهتری بازگردید. حتی برای خود لبخند ساختگی بسازید. با این توضیحات تفاوت را واقعا درک خواهید کرد!
زوج‌ها
هنگام عکاسی از زوج‌ها، از آنها بخواهید که یک داستان درباره اینکه چطور آشنا شدند و یا اولین ملاقاتشان بگویند، یا بهترین قسمت از جشن عروسی خود را تعریف کنند، و یا درباره موضوعی صحبت کنند که احساسات واقعیشان را بروز دهند. این سوال‌ها را بپرسید و با دوربین‌تان به دقت تماشا کنید و اثر متقابل بین زوج‌ها را طی این داستان مشاهده کنید.
[relatedpost post=”111418″]
کودکان و نوجوانان
از کودکان سعی کنید سوالاتی درباره فیلم مورد علاقه‌شان، برنامه تلویزیونی که دوست دارند یا بهترین قسمت از هفته‌ای که گذشت بپرسید. اگر شما به عنوان یک عکاس کودکی در اطراف خود ندارید تا طرز رفتار کردن با آنها و یا سوالات را بدانید، می‌توانید از والدین آن کودک سوالاتی مانند انواع کتاب‌های مورد علاقه فرزندشان، آهنگ‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌هایی که دوست دارد بپرسید. بعد سوالاتی اندیشمندانه از آن کودک و یا نوجوان بپرسید و احساساتش را ثبت کنید!
آنها را به خنده بیندازید
صداهای خنده‌دار یا روش‌های دیگری که واقعا آنها را به خنده بیندازد را انجام دهید. از آنها بپرسید که بزرگترین و شاد‌ترین خنده خود را انجام دهند. آنها در ابتدا فکر می‌کنند بی‌دست و پا هستند و احساس غریبی می‌کنند. اما معمولا در نهایت عمیقا شروع به خندیدن می‌کنند. این همان چیزی است که شما منتظر آن بودید تا عکس‌برداری کنید.
در طول یک قرار عکاسی خانوادگی، معمولا بازی کردن احمقانه پدر و مادر با یکدیگر باعث می‌شود که فرزندشان به خنده بیفتند. این ایده خوبیست که پدر و مادر به طور طبیعی خنده را بر روی لب‌های فرزندشان بنشانند. کودکان دوست ندارند که به آنها بگویید “اینجا را نگاه کن و لبخند بزن”
خلاصه کلام
این روز‌ها من دیگر به طور انحصاری عکاسی سیاه و سفید نمی‌کنم و استدلالم بر آن نیست که تنها راه ثبت احساسات عکاسی سیاه و سفید است. همیشه می‌توان عکس‌های احساسی زیبایی گرفت، چه آن عکس‌ها با رنگ ترکیب شده باشند، و چه سیاه و سفید باشند. با این حال، این تجربه شخصی من درباره سفر از عکاسی سیاه و سفید به رنگی بود و اینکه چطور یاد گرفتم با عکاسی سیاه و سفید ، احساسات را ثبت کنم.
لطفا یک مقاله در مورد تبدیل عکس سیاه سفید به رنگی در فتوشاپ به اشتراک بگذارید؟