ترجمه اختصاصی نوریاتو: ظاهرا کانن علاقه زیادی به حسگر 24 مگاپیکسلی خودش دارد. این شرکت همین چند هفته پیش هفتمین دوربین خودش را با حسگر APS-C 24MP Dual Pixel AF همراه با پردازشگر نسل هفتم DIGIC 7 معرفی کرد. بنابراین با احتساب PowerShot G1 X III این شرکت هم اکنون سه دوربین DSLR، سه دوربین بدون آینه یا Mirror less و یک دوربین کامپکت با بدنه کوچک و لنز ثابت دارد که همگی آنها حداقل از لحاظ کیفیت، رزولوشن و قدرت پردازشی در یک رده هستند. پس با این حساب کدامیک از آنها انتخاب بهتری هستند و چرا باید یکی را به دیگری ترجیح دهیم؟
به گزارش مجله عکس نوریاتو، حسگر Dual Pixel AF در دوربین‌های کانن، ابداع فوق‌العاده ای به شمار می‌رود. این نوع حسگر به کاربر امکان می‌دهد تا سرعتی همانند سرعت فوکوس بر اساس تشخیص فاز را در حین فوکوس روی حالت LiveView و همچنین در هنگام فیلمبرداری تجربه کند. با وجود این حسگر، می‌توانید هنگامی که سوژه را روی نمایشگر LCD پشت دوربین می‌بینید، تنها با اشاره روی صفحه نمایشگر، با سرعتی بسیار بالا و همچون سیستم فوکوس Phase Detection، بلافاصله روی سوژه فوکوس کرده یا سوژه‌های در حال حرکت را دنبال کنید. این قابلیت، یکی از مزیت‌های مهم دوربین‌های DSLR کانن نسبت به دوربین‌های DSLR برند‌های دیگر به شمار می‌رود و باعث افزایش فروش آنها شده است.
اما از سوی دیگر این ترکیب فوق‌العاده، به نوعی پاشنه آشیل دوربین‌های میان رده کانن هم به شمار می‌آید. برخلاف دوربین‌های میان رده برند‌های دیگر، کانن هنوز نتوانسته قابلیت فیلمبرداری 4K را به این دوربین‌ها بیاورد. با یک نگاه به دوربین‌های برنده جایزه EISA 2017 می‌بینیم که تقریبا تمام دوربین‌های برتر امسال دارای قابلیت فیلمبرداری 4K هستند. در این میان بسیار عجیب است که چرا دوربین‌های میان‌رده کانن با ترکیب فوق‌العاده حسگر‌های Dual Pixel AF خودشان، نمی‌توانند از این قابلیت پیشرفته همراه با رزولوشن بالای 4K استفاده کنند. کانن تا به امروز فیلمبرداری 4K را تنها روی دو دوربین DSLR پرچمدار خودش یعنی EOS 5D Mark IV و EOS 1D X Mark II قرار داده است.
اما از قابلیت فیلمبرداری 4K که صرفنظر کنیم، هم اکنون شما با 7 دوربین از این شرکت روبرو هستید که بازه قیمتی بسیار گسترده‌ای دارند. تمامی آنها دارای کیفیت تصویر و خروجی یکسانی هستند و آنچه که می‌تواند موجب برتری یکی نسبت به دیگری شود، امکانات و قابلیت‌های دیگر و همچنین کاربرد شما به عنوان یک عکاس است. در اینجا سعی می‌کنیم این دوربین‌ها را با هم مقایسه کرده و بهترین انتخاب را برای هر گروه از خریداران مشخص کنیم.
دوربین‌های DSLR 24 مگاپیکسلی کانن
دوربین‌های DSLR با قابلیت تعویض لنز، به شما امکان می‌دهند بسته به نیاز خود از انواع لنز‌های متنوع سری غیر فول‌فریم و فول‌فریم کانن (یعنی هر دو گروه لنز‌های EF و لنز‌های EF-S) استفاده کنید. هر سه دوربین Canon 200D، Canon 800D و Canon 77D از حسگر 24 مگاپیکسلی Dual Pixel AF و پردازشگر DIGIC 7 استفاده می‌کنند و به همین دلیل امکانات بسیار نزدیکی دارند. به جز Canon 200D که کوچکترین دوربین dslr کانن و تقریبا هم اندازه دوربین‌های بدون آینه این شرکت است، دو دوربین DSLR دیگر اندازه ای تقریبا متوسط دارند و برای حمل لنز‌های بزرگ کارآیی بیشتر و قدرت کنترل بهتری دارند.
به طور کلی دوربین‌های DSLR برای استفاده از منظره‌یاب چشمی ساخته می‌شوند و بهترین عملکرد خود را در این حالت نشان می‌دهند. تعویض لنز می‌تواند به عنوان خصوصیت دوم آنها در نظر گرفته شود. زیرا در صورت نیاز به استفاده از لنز‌های گوناگون، می‌توانید از دوربین‌های بدون آینه کانن نیز استفاده کنید.
دوربین‌های بدون آینه 24 مگا پیکسلی کانن با Dual Pixel AF
کانن از همان حسگری که در دوربین‌های DSLR بالا به کار گرفته است، در دوربین‌های بدون آینه جدید خودش هم استفاده کرده و هم اکنون سه مدل مختلف از دوربین‌های بدون آینه این شرکت یعنی کانن M100، M5 و M6 ، دارای قابلیت Dual Pixel AF هستند. دوربین کانن M100 مدل ساده و ارزان‌قیمت‌تری است که علی‌رغم کیفیت یکسان با دوربین‌های بالاتر از خودش، دارای منظره‌یاب نیست و تنها می‌توانید از نمایشگر LCD آن برای کادربندی تصویر استفاده کنید. اما دو دوربین کانن M5 و کانن M6، هر دو دارای منظره‌یاب چشمی الکترونیکی یا EVF هستند. ضمنا بدنه‌های هر دوی آنها بر خلاف M100 از فلز ساخته شده که مقاومت دوربین را افزایش می‌دهد و البته کمی هم سنگین‌تر از مدل M100 هستند.
جالب اینجاست که با اینکه هر سه این دوربین‌ها دارای حسگر و پردازشگر یکسانی هستند و امکانات فیلمبرداری آنها مشابه یکدیگر است، اما سرعت عکاسی پی‌درپی M100 برابر 6.1 ثانیه است، در حالیکه M5 و M6 می‌توانند تا 9 فریم بر ثانیه عکاسی کنند که برای عکاسی سریع و خیابانی اهمیت زیادی دارد.
نخستین دوربین کامپکت کانن با حسگر 24 مگاپیکسلی Dual Pixel AF
آخرین گزینه در بین این دوربین‌ها، دوربین کانن Powershot G1 X Mark III است. این دوربین که شباهت بسیار زیادی به کانن M5 دارد، با لنز ثابت طراحی شده است و دیگر امکان تعویض لنز آن را ندارید. البته این لنز زوم با بازه معادل 24 تا 72 میلی‌متر و دیافراگم متغیر f/2.8 تا f/5.6، نه گستره زوم خیلی زیادی دارد و نه دیافراگم آن برای عکاسی در نور کم چندان کاربردی است. اما شاید مهم‌ترین مزیت آن را بتوان طراحی فوق‌العاده کوچک لنز در نظر گرفت. همچنین دست‌کم این لنز در انتهای واید خودش یعنی فاصله کانونی 24mm، دارای دیافراگم بازتری نسبت به لنز کیت EF-M 15-45mm f/3.5-5.6 در دوربین‌های بدون آینه کانن است.
دوربین G1 X Mark III کوچکترین دوربین کانن با حسگر 24 مگاپیکسلی Dual Pixel AF و پردازشگر DIGIC 7 این شرکت است. از نکات مهم درباره این دوربین، استفاده از فیلتر ND داخلی 3 استاپ، برای فیلمبرداری در محیط‌های پرنور است تا بتوانید به راحتی حجم نور را کم کرده و در کنار کاهش سرعت شاتر، از باز‌ترین دیافراگم لنز استفاده کنید. همچنین کانن در این دوربین از Leaf Shutter استفاده کرده است. استفاده از این طراحی خاص برای شاتر این دوربین، به شما اجازه می‌دهد از سرعت‌های سینک فلاش بالاتر استفاده کنید. به این معنی که سرعت سینک فلاش در تمامی دوربین‌های بالا برابر 1/200 ثانیه است، اما استثنائا با G1 X Mark III می‌توانید تا سرعت 1/2000 ثانیه هم از فلاش روی دوربین استفاده کنید. البته این امکان فوق‌العاده تنها محدود به فلاش روی خود دوربین نمی‌شود و می‌توانید از انواع فلاش‌های هماهنگ با کانن، روی کفشک فلاش دوربین نیز بهره ببرید.
اما یکی کردن لنز و دوربین و طراحی یکپارچه آنها یک مزیت مهم دیگر نیز دارد: عایق‌بندی بهتر دوربین و مقاومت بیشتر آن در شرایط محیطی نامساعد، یکی از مزیت‌های مهم این طراحی یکپارچه است. بنابراین احتمالا این دوربین یکی از دوربین‌های مورد علاقه عکاسان طبیعت خواهد شد.
اشکالات استفاده از حسگر 24 مگاپیکسلی Dual Pixel AF
کانن با این حسگر و پردازشگر پیشرفته دوربین‌های متنوعی را روانه بازار کرده است که همگی آنها در یک ضعف مهم مشترکند: رزولوشن پایین فیلمبرداری. اگرچه رزولوشن Full HD 1080p با سرعت اسلوموشن 60fps، برای بسیاری از کاربران کافی است، اما به نظر می‌رسد محدودیت برای استفاده از 4K یکی از نتایج مستقیم این حسگر باشند که احتمالا در مدل‌های بعدی با افزایش سرعت حسگر (مثلا در حسگر DIGIC 8 یا بالاتر) برطرف شود. اما اشکال دیگر این ترکیب، مصرف بالای آن است. مصرف باطری مدل‌های بدون آینه بالا همگی 295 شات به ازای هر بار شارژ باطری است که در مورد DSLRها به 275 شات (در هنگام استفاده از Dual Pixel AF در حالت نمایش زنده یا LiveView) می‌رسد. نهایتا در G1 X Mark III این تعداد به 200 شات می‌رسد که تعداد ناچیزی است. مطمئنا نمی‌توان این ضعف را تنها به نمایشگر باکیفیت دوربین مرتبط دانست، زیرا اغلب رقبای این دوربین‌ها با همین امکانات (و البته بدون Dual Pixel AF) می‌توانند به ازای هر بار شارژ تعداد شات بالاتری بزنند. این ضعف احتمالا نیاز به تهیه باطری یدکی برای این دوربین‌ها را پررنگ‌تر می‌کند.
خلاصه
اگرچه دوربین‌های زیادی با امکانات پیشرفته شبیه به این دوربین‌ها در بازار موجودند، اما حسگر Dual Pixel AF و ترکیب آن با پردازشگر پرسرعت DIGIC 7 در این دوربین‌ها قابلیت فوق‌العاده‌ای را به آنها بخشیده است: فوکوس پرسرعت در هنگام فیلمبرداری. تقریبا همه کارشناسان هم عقیده هستند که فوکوس و سرعت پایین آن در اغلب دوربین‌ها، نقطه ضعف مهم و آزاردهنده‌ای است و در این میان، کانن توانسته با تکنولوژی پیچیده Dual Pixel AF تا حد زیادی بر این مشکل فائق آید. به همین دلیل احتمالا تا زمانی که شرکت‌های دیگر بتوانند از تکنولوژی‌های مشابه یا جایگزین آن استفاده کنند، قابلیت Dual Pixel AF یکی از عوامل مهم فروش بالای کانن باقی خواهد ماند.
