بررسی دوربین Canon R50 : ساخت یک دوربین مبتدی خوب

دوربین M50 APS-C کانن در فوریه 2018 معرفی شد ، زمانی که کانن هنوز واقعاً وارد بازار دوربین های بدون آینه نشده بود ، و APS-C جدید ، Canon EOS R50 ، چیزی بیش از یک جایگزین برای M50 است.

یک کالای پرطرفدار در فروشگاه‌های بزرگ مانند Costco و Best Buy ، M50 و M50 II را می‌توان به طور مساوی در دست والدینی که از بچه‌هایشان در حال بازی فوتبال عکس می‌گیرند و در YouTube در دست سازندگانی که در سراسر جهان ولاگ تولید می‌کنند پیدا کرد.

مشکل سری M50 این است که پایه لنز را با دوربین‌های بدون آینه مبتنی بر RF کانن به اشتراک نمی‌گذارد که این کار شرکت را در فضای عجیبی قرار می‌دهد. در حالی که اطلاعات فروش دوربین M50 را منتشر نمی کند ، اما هنگام صحبت در مورد تعداد واحدهای فروخته شده ، نمایندگان شرکت اغلب از عباراتی مانند “تن” استفاده می کنند.

فهمیدن دلیل آن کار سختی نیست ، M50 و یک لنز را می‌توان با قیمتی کمتر از 1000 دلار تهیه کرد که برای مصرف‌کننده‌ای که به دنبال یک دوربین حرفه ای قیمت مناسب میگردد ، قیمتی جذاب است. متأسفانه ، معرفی دوربین‌های APS-C مبتنی بر RF در سال 2022 ، M50 را در فضای عجیبی قرار داد. M50 ترکیب خوبی از مقرون به صرفه بودن و قدرت است ، اما با نصب لنز متفاوت ، سیستم اساسا DOA است.

برای برخی از مشتریان M50 ، نصب لنز بدون مشکل نیست زیرا احتمال کمی وجود دارد که بعد از خرید کیت خود آن را ارتقا دهند . برای مشتریان نصب لنز RF Canon، M50 یک فرصت از دست رفته است . اندازه M50 جذاب است ، اما بدون پایه RF بومی ، مزایایش اندازه یک دوربین کوچک بی ارزش است.

این مرحله ای است که R50 به آن می رسد . کانن بسیار فراتر از اولین قدم های آزمایشی خود به دنیای بدون آینه رفته است ، و با مجموعه رو به رشد محصولات جدید ، این دوربین کوچک M50 را به بالا می رساند .

کانن تصریح کرد که هنوز سری M50 را به پایان نمی‌رساند ، احتمالاً به چند دلیل از جمله زمان لازم برای افزایش تولید R50 و مراقبت از تعداد مشتریانی که حتی نمی‌دانند کانن یک پایه لنز متفاوت در دسترس دارد .

اگر فقط یک شبیه‌سازی نصب شده روی RF از M50 بود ، R50 همچنان انتخاب بهتری برای مصرف‌کننده بود ، اما R50 همچنین مملو از به‌روزرسانی‌های فیزیکی است که آن را به انتخاب بهتری برای مشتری M50 و انتخاب خوبی برای مشتریان جدید تبدیل می‌کند.

بدنه

در حالی که M50 دارای خطوط مربعی با زوایای نسبتاً تیز است ، R50 منحنی و نرم تر است و بیشتر مطابق با دوربین های RF فعلی است . وزن R50 فقط برای بدنه 325 گرم است که حدود 20 گرم سبک تر از M50 است . R50 همچنین از نظر دو بعدی کوچکتر از M50 است اما کمی ضخیم تر است.

در حالی که نسخه مشکی را بررسی کردم ، نسخه سفید بدنه نیز در دسترس خواهد بود.

بدنه جدید راحت‌تر از M50 است و گوشه‌های گرد و لبه‌های آن در دستان من بهتر است . من که اخیراً یک ژاکت پشمی زیبا را با گذاشتن آن در خشک کن کوچک کردم ، بلافاصله فکر کردم که در R50 احساس می کنم به طور تصادفی یک Canon بزرگتر را در خشک کن قرار داده ام و در نهایت یک نسخه کوچک شده به دست آوردم.

جای تعجب نیست که دوربین مانند اکثر دوربین های مصرف کننده دارای یک اسلات کارت SD است که به جای اسلات سریعتر UHS-II با فرمت کارت UHS-I کار می کند . R50 طوری طراحی نشده است که یک وسیله سرعتی باشد ، بنابراین اسلات UHS-I در موضوع مرکزی دوربین قرار می گیرد.

بدنه دارای دکمه‌ها و کنترل‌های زیادی برای دوربین‌های بزرگ‌تر است ، اما فاقد شماره‌گیر دوم (برای سرعت دیافراگم یا سرعت شاتر) و جوی استیک است ، که باز هم به ویژه در دوربین‌های مصرف‌کننده کانن رایج است.

فوکوس خودکار تشخیص سوژه بهبود یافته نیاز به جوی استیک را کاهش می دهد . در تئوری ، توانایی استفاده از صفحه LCD به عنوان صفحه نمایش هنگام عکسبرداری از طریق منظره یاب نیز وجود دارد . متأسفانه ، به عنوان یک عکاس غالب با چشم چپ با دماغه ای بزرگ، نمی توانم از ویژگی های کشیدن به انتخاب-AF صفحه نمایش لمسی استفاده کنم . در عوض ، بینی من یک نقطه فوکوس را در سمت راست صفحه انتخاب می کند.

دوربین R50 به روند دوربین‌های بدون آینه ادامه می‌دهد تا شاتر مکانیکی کامل را حذف کنند و تنها با یک شاتر الکترونیکی یا یک گزینه الکترونیکی-پرده جلو کار کنند . یک شاتر مکانیکی سنتی شامل دو کرکره مجزا است که در قسمت‌های مختلف نوردهی کار می‌کنند . EFC از شاتر دوم مکانیکی استفاده می کند اما از شاتر جلو استفاده نمی کند . پرده جلو الکترونیکی به سرعت یک شاتر تمام الکترونیکی نیست ، اما همچنان می‌تواند عکاسی با فلاش را فعال کند و لرزش ناشی از برخی نورها را از بین ببرد.

عکاسی پیاپی با سرعت بالا با سرعت 15 فریم در ثانیه با شاتر کاملا الکترونیکی و 12 فریم در ثانیه برای EFC رتبه بندی شده است . هنگام عکس‌برداری با فرمت JPEG ، بافر تقریباً نامحدود بود ، حداقل تا زمانی که من می‌خواستم از هر صحنه‌ای عکس بگیرم کار می‌کرد ، و حدود هفت عکس هنگام عکس‌برداری با فرمت RAW گرفتم.

این تنها یکی از راه‌هایی است که R50 برای جذب عکاس‌های JPEG محور طراحی کرده است ، اما همچنان می‌تواند عملکرد قوی‌تری داشته باشد . من در اکثر تست ها با فرمت RAW به علاوه JPEG عکس گرفتم.

دوربینR50 دارای پردازنده DIGIC X است که بسیار قدرتمندتر از DIGIC 8 در M50 II است . این پردازنده نه تنها عملکرد دوربین را بهبود می بخشد ، بلکه سیستم فوکوس خودکار با عملکرد بالا را نیز فعال می کند که کمی از دوربین های قدرتمندتر Canon در سیستم عقب است. در یک لحظه بیشتر در مورد فوکوس خودکار فکر کردم.

صفحه نمایش LCD یک صفحه نمایش 3.0 اینچی تمام لمسی TFT با حدود 1.6 میلیون نقطه و پوشش 100 درصدی است . همانطور که در Canon معمول است ، از صفحه نمایش می توان برای انتخاب نقطه فوکوس خودکار ، شاتر لمسی ، انتخاب منو و دسترسی ، مشاهده و موارد دیگر استفاده کرد . همچنین می‌توان از آن برای حالت جدیدی استفاده کرد که از ضربه زدن نه برای فوکوس ، بلکه برای جابه‌جایی بین سوژه‌های شناسایی شده استفاده می‌کند.

یکی از ویژگی هایی که به وضوح در R50 وجود ندارد ، لرزشگیر تصویر است. منطقی است که Canon بر روی قیمت کم و مصرف کننده R5 تمرکز کند . این بدان معناست که کاربران عکاس باید در مورد سرعت شاتر دقت بیشتری داشته باشند و کاربران ویدیو که می خواهند آن را با یک لنز تثبیت شده تصویر جفت کنند.

متأسفانه، مجموعه لنزهای Canon برای APS-C  کامل نشده است ، و این شرکت اقدامات قانونی را برای جلوگیری از تولیدکنندگان شخص ثالث مانند Tamron و Sigma از ساخت لنزهای سازگار با Canon انجام داده است.

کانن لنزهای مبتنی بر APS-C را در پایه RF-S می‌نامد ، و در حالی که تعداد کمی از این لنزها (از جمله لنز جدید RF-S 55-210 میلی‌متری که در کنار R50 معرفی شده است) ، انتخابی با زاویه باز وجود ندارد . برای وبلاگ نویسی لنز RF-S18-150mm f/3.5-6.3 IS STM با زاویه ، بازترین لنز APS-C است  اما با فاصله کانونی موثر 27 میلی‌متری فول فریم ، برای اکثر ویدیوهای سلفی بسیار طولانی است.

دوربینR50 فقط برای بدنه با قیمت 680 دلار یا با لنز کیت XXX با قیمت 800 دلار عرضه می شود . تقریباً همه مشتریان به لنزهای جدید برای R50 نیاز دارند ، بنابراین این کیت احتمالاً رایج ترین خرید خواهد بود. همینطور دوربین R10 با قیمت 880 دلار به فروش می رسد، بنابراین کیت R50 کمتر از بدنه R10 به تنهایی عرضه می شود.

فوکوس خودکار عالی

سیستم فوکوس خودکار در R50 به طرز شگفت آوری عالی است . اگرچه در تشخیص سوژه به اندازه R8 یا R6 Mark II موفق نیست، اما در تشخیص سوژه بسیار بیشتر از هر دوربین APS-C دیگری در بازار است . کانن فوکوس خودکار تشخیص سوژه را در Canon EOS R6 Mark II معرفی کرد و R50 این قابلیت‌ها را به ارث برده است.

اگر سونی a7R V مجهز به هوش مصنوعی را همزمان با عرضه R6 Mark II عرضه نمی کرد ، فناوری تشخیص سوژه کانن بهترین در بازار خواهد بود. حالت جدید “Servo AI” کانن در یافتن و ردیابی سوژه های عکاسی معمولی توانایی دارد و در R6 Mark II که در آن معرفی شده است، به طرز شگفت انگیزی قدرتمند است.

دوربین R50 با سوژه های متحرک به اندازه R8 و R6 Mark II سازگاری ندارد، که با توجه به قیمت و اندازه قابل درک است . با این حال ، R50 و فناوری جدید تشخیص سوژه در فوکوس خودکار بسیار بهتر از آنچه انتظار داشتم کار می کنند.

برخی از عملکردها به پردازش بستگی دارد ، نه قابلیت های تشخیص AF . در یک نمونه ، من از شاهینی عکس گرفتم که روی درختی نشسته بود و از زمین بلند شد و پرواز کرد. R50 بیشتر از R6 Mark II طول کشید تا پرنده را در میان برگ ها تشخیص دهد، اما سپس روی او قفل شد . عکس های پرنده در درختان در فوکوس بود ، اما زمانی که پرنده از درخت پرواز کرد ، AF کمی از پرنده عقب ماند. می‌توانستم نقاط فوکوس را در EVF ببینم که با شاهین هم‌خوانی ندارند.

چیزی که تحسین برانگیز بود این بود که چگونه نیروی AF در تعقیب شاهین باقی ماند ، حتی اگر پرنده سریعتر از حد توانش حرکت کند . یک سیستم فوکوس خودکار کمتر به دلیل خطوط عمودی برجسته به سمت درختان یا اتومبیل های پشت پرنده می پرید، اما R50 پرنده را ردیابی کرد ، هرچند ناقص.

نمره کم حالت A+

دوربین M50 دارای مجموعه جدیدی از ابزارهای خلاقانه است که Canon می گوید برای کنترل خلاقانه تری به علاقمندان و عکاسان خلاق طراحی شده اند. در حالی که در این ابزارهای جدید چیزهای خوبی وجود دارد ، اما در نهایت بیشتر گیج کننده هستند تا سودمند و بدون شک توسط اکثر مشتریان نادیده گرفته می شوند.

این ابزارهای جدید در حالت جدید خودکار A+ دوربین ، یک تنظیم روی صفحه نوردهی با نماد سبز رنگ A+ یافت می شوند.

حالت خلاقانه R50 در حالت A+ روی انباشته شدن تمرکز می‌کند ، اما نتایج ضعیف هستند.

کانن توضیح داد که حالت A+ برای اعمال برخی از پیشرفت‌های محاسباتی در فرآیند عکس‌برداری طراحی شده است، اگرچه این حالت کاملاً«عکاسی محاسباتی نامیده نشد . نمایندگان شرکت همچنین توضیح دادند که این اولین قدم از برخی مراحل طراحی شده برای ارائه بخشی از قدرت عکاسی از گوشی های هوشمند به یک دوربین سنتی تر است ، اما در اینجا فکر می کنم مهندسان این نکته را از دست داده اند.

گوشی‌های هوشمند به این دلیل محبوب هستند که در همه جا حاضر و پایدار هستند ؛ این روزها تعداد بسیار کمی از مردم بدون تلفن خود خانه را ترک می‌کنند . عکاسی با گوشی هوشمند نه تنها به دلیل وجود گوشی بلکه به این دلیل که عکاسی با گوشی تقریباً بدون اصطکاک است رایج و محبوب شده است.

حالت های شب در آیفون و گوگل پیکسل را به عنوان مثال در نظر بگیرید . هر دو دوربین می توانند تشخیص دهند که نور به اندازه کافی کم است تا از تکنیک های انباشته تصاویر استفاده شده برای بهبود آسمان شب و پرتره در نور کم بهره مند شوند. دکمه‌هایی وجود دارد که به دوربین می‌گویند در حالت نور کم به صورت دستی عکس بگیرد ، اما در بیشتر موارد، تلفن می‌تواند این موضوع را به تنهایی تشخیص دهد.

از طرف دیگر ، فیلترها در یک یا دو کلیک پس از گرفتن عکس اعمال می شوند ، معمولاً زمانی که شخصی تصاویر خود را به اشتراک می گذارد.

با تنظیم شماره‌گیر جدید A+ Canon ، برخی عملکردهای خودکار وجود دارد ، اما این تنظیم شماره‌گیر دو دکمه اضافی را روی LCD باز می‌کند.

تنظیمات استاندارد A+ مطابق با دوربین ، با تنظیماتی که مناسب صحنه است تا عکس بگیرید ، درست مانند حالت خودکار در دوربین ها است.

مهمتر از آن ، این حالت دکمه‌ای را برای حالتی به نام A+ Assist فعال می‌کند که از سه گزینه «Creative Assist»، «Creative Bracketing» و «Advanced A+» تشکیل شده است.

پس از روزها استفاده از این دوربین و مکالمه های متعدد با نمایندگان کانن و سایر روزنامه نگاران ، هنوز برای توضیح دقیق این تنظیمات به کمک نیاز داشتم.

در Creative Assist یک حالت استاندارد ارزیابی صحنه است که در آن دوربین تنظیمات را تعیین می کند . توضیحات Creative Bracketing نشان می دهد که یک عکس استوک و سایر تصاویر را با جلوه های خلاقانه ایجاد می کند . به نظر می رسد که این هیچ سودی ندارد. تنظیمات نهایی، “Advanced A+” از پشته‌بندی تصویر و HDR برای افزایش کیفیت تصویر استفاده می‌کند.

هیچ راهی برای دانستن اینکه دوربین چه کاری انجام می دهد وجود ندارد و به نظر نمی رسد که نتایج بهبود یافته باشند . پس از گرفتن یک تصویر در حالت A+Advanced ، دوربین برای مدت زمان ظاهراً تصادفی چیزی جز کلمه “مشغول” نمایش نمی دهد. طولانی ترین کلمه ای که روی صفحه برای من نمایان بود هشت ثانیه بود . «پردازش» ممکن است انتخاب کلمه بهتری باشد ، اما در هر صورت نتایج این حالت در هیچ زمانی بهتر از عکاسی ساده با تنظیمات استاندارد دوربین نبود.

به عنوان مثال ، هنگام عکاسی از درختان در شب ، حالت Advanced A+ تصویری مسطح ایجاد کرد که کمی خارج از فوکوس بود . عکاسی از همان صحنه در f/3.5 در حالت اولویت دیافراگم نتیجه بهتری ایجاد کرد.

مجموعه دوم ابزارهای موجود در LCD در حالت A+ چیزی جز اعمال فیلترها قبل از عکسبرداری انجام نمی دهد . برخی از فیلترها عجیب و غریب هستند . مطمئن نیستم که تا به حال به تصویری نگاه کرده باشم و فکر کرده باشم که اگر رنگ “آهکی” بیشتری در صحنه وجود داشته باشد،  خوب است.

مشکل سازتر برای مصرف کننده این است که افزودن منوی A+ اکنون به دوربین سه گزینه مختلف مبتنی بر صفحه برای عکاسی با کنترل خلاقانه می دهد.

نمی‌توانم مشتری را تصور کنم که بخواهد کنترل‌های خلاقانه مختلف سبک‌ها ، جلوه‌ها و حالت‌های A+ را بیاموزد ، و نه حتی بخواد که به این کنترل‌های مختلف نگاه کند و فکر کند «این بهتر از گوشی هوشمند من است».

به نظر می رسد که من بسیاری از این ویژگی های جدید و سردرگمی آنها را زمانی که امکان نادیده گرفتن آنها وجود دارد ایجاد می کنم و این درست است . اما من مطمئن هستم که این ویژگی‌ها برای مدتی بخشی از اکوسیستم کانن خواهند بود ، و اگر قرار است از آن‌ها به عنوان یک متمایزکننده مهم با سیستم‌های رقیب استفاده شوند ، باید آن‌ها را دوباره ارزیابی کند.

ویدئو

دوربین R50 همچنین یک دوربین فیلمبرداری با کیفیت 4K UHD 30/25/24p و Full HD و همچنین فیلمبرداری تایم لپس فول اچ دی است.

متأسفانه، با استفاده از ویدیو محدود به لنزهای تثبیت‌کننده تصویر ، کیفیت ویدیو در R50 بدون لنز مناسب عملاً قابل قبول است . اگر روی سه پایه قفل شود ممکن است دوربین استودیویی خوبی باشد ، اما در میدان عملاً بی فایده است زیرا فاقد لرزشگیر داخلی است.

در یک آزمایش ویدیویی دستی ،  سوژه‌ای را ضبط کردم که در خیابان راه می‌رفت ، در حالی که آن‌ها را با یک لنز غیر IS در فاصله کانونی معادل 35 میلی‌متر ثبت کردم . در منظره یاب ، می‌توانستم قفل سیستم فوکوس خودکار را روی چشم سوژه ببینم، و دیدم که نقطه فوکوس خودکار سوژه را در حالی که چند ده متر به سمت دوربین راه می‌رفتند ، ردیابی می‌کرد.

توانایی سیستم فوکوس خودکار برای ردیابی سوژه در حالت فیلمبرداری چشمگیر بود ، اما فیلم به دلیل لرزش شدید غیرقابل استفاده بود.

راه حل این است که R50 را با یکی از معدود لنزهای کیت موجود ، مانند RF-S 18-150mm f/3.5-6.3 IS STM خریداری کنید . با این حال ، کیفیت آن لنز بسیار کمتر از عملکرد و قابلیت های کیفیت تصویر این دوربین است.

کانن باید طیف وسیع تری از لنزهای مصرف کننده و با کیفیت APS-C ایجاد کند یا به سازندگان شخص ثالث اجازه دهد تا مجموعه کمبود خود را تکمیل کنند.

عمر باتری

یک مصالحه نهایی در مورد R50 وجود دارد: عمر باتری . هم R50 و هم R8 که به طور همزمان معرفی شده اند از باتری های کانن با اندازه کوچکتر و ظرفیت کمتر استفاده می کنند . در آزمایش من ، گرفتن یک روز عکاسی معمولی امکان پذیر بود ، اما استفاده از ویدیو خیلی سریع باتری را خالی کرد .

هر کسی که R50 را در سفر می‌برد ، باید آماده باشد که باتری‌های اضافی به همراه داشته باشد و مرتباً آنها را شارژ کند.

یک دوربین خوب و بهتر ساخته شده

دوربین Canon R50 از مزایای اندازه M50 و M50 Mark II بهره می برد و آن را با بهبودهای فوکوس خودکار موجود در R6 Mark II ترکیب می کند . در حالی که این دوربین کامپکت جدید APS-C بسیاری از محدودیت‌های بدنه M50 را حفظ می‌کنداما بسته ترکیبی آن هنوز هم ارزش فوق‌العاده‌ای دارد.

آیا گزینه های جایگزین وجود دارد؟

دوربین Canon M50 و M50 II هنوز در دسترس هستند و جایگزین‌هایی برای R50 هستند ، اگرچه با به صدا درآمدن زنگ مرگ برای آن سیستم ، فقط برای مشتریانی که قصد ارتقا یا گسترش سیستم خود را ندارند ، انتخاب خوبی است.

در جای دیگری در اکوسیستم کانن ، R10 ترکیبی هیجان انگیز از ویژگی ها و نرخ فریم کمی سریعتر را با قیمتی بسیار بالاتر ارائه می دهد . از آنجایی که هم R10 و هم R50 فاقد تثبیت‌کننده تصویر بدنه هستند ، R10 را گران‌تر می‌کند در حالی که عملکردی مشابه R50 دارد.

دوربین R7 دیگر دوربین بدون آینه APS-C Canon است و مشخصات بسیار بهتری از جمله سنسور 35 مگاپیکسلی و لرزشگیر درون بدنه دارد . اگرچه R7 با قیمت دو برابر R50 مخاطبان متفاوتی را هدف قرار می دهد و R7 برای افرادی که به دنبال یک دوربین حرفه ای APS-C هستند انتخاب بهتری است.

رقبای متعدد APS-C در سیستم های نیکون ، سونی و فوجی با نقاط قوت و ضعف مختلف وجود دارد . هیچ کدام از اینها بخشی از اکوسیستم کانن نیستند ، بنابراین برای اولین خریدار دوربین منطقی هستند.

آیا باید آن را بخرید؟

بله، اگر نوع خاصی از عکاس هستید. اگر به دنبال بهترین ترکیب و عملکرد هستید ، Canon EOS R50 یک انتخاب عالی است و دروازه بسیاری از تازه واردان به سیستم Canon خواهد بود.