مقایسه Sony ZV-1 و ZV-1M2 : بهبود سازگاری و کارایی کمتر

دوربین “ولاگ” محور سونی Sony ZV-1 در سال 2020 معرفی شد و بازخوردهای مختلفی درباره جهت‌گیری سونی در این دوربین جدید برای ویدئو سازندگان به دست آمد . در زمان معرفی ، در نقش معاون رئیس جمهور در شرکت روابط عمومی کار می‌کردم و به یاد دارم که برخی از جلسات توضیحات با استقبال بیشتری مواجه شدند.

دوربین Sony ZV-1 مفهوم جدیدی در بدنه‌ای قدیمی بود ، با اصلاحات خاص برای سازندگان ویدئو . بدنه ZV-1 در واقع مشابه سری دوربین‌های کوچک RX100 سونی است که در سال 2012 معرفی شدند و از نظر فنی مورد تحسین قرار گرفتند.

اگرچه ZV-1M2 جدیدترین نسخه از دوربین Sony ZV-1 است که به درخواست‌های مربوط به فاصله کانونی دوربین اصلی پاسخ می‌دهد ، اما این کار با هزینه یک ویژگی بحرانی ، یعنی استحکام تصویر ، انجام می‌شود.

تغییرات در بازار و تنظیمات شرکت‌ها

بازار دوربین‌های کوچک و تمرکز بر عکاسی ثابت در هنگام معرفی Sony ZV-1 در سال 2020 به شدت کاهش یافته بود . با این حال ، تعداد خالقان محتوا در یوتیوب و رسانه‌های اجتماعی در حال رشد بود و ZV-1 قدمی جذاب برای ارائه چیزی میان یک GoPro و یک دوربین میرورلس به این خالقان بود.

رسانه‌های عکاسی سنتی عکس‌های Sony ZV-1 را به اندازه “انفلوئنسرها” و یوتیوبرها جذاب ندیدند . با این حال ، سونی به خاطر تغییر در نگرش خود به بازاری که شرکت‌های دوربین دیگر عمدتاً آن را نادیده می‌گیرند ، تحسین شد.

چند ویژگی برجسته ، Sony ZV-1 را برای خالقان ویدیو جذاب کرد ؛ به ویژه تنظیمات نمایش محصول (که فوکوس را بین خالق و دوربین تغییر می‌دهد و در هنگام قرار دادن شیء، باز به خالق بازمی‌گردد) ، فیلتر متغیر تراکم خنثی ، میکروفن فوق العاده با کاهش نویز و استحکام تصویر اپتیکی.

مانند تمام دوربین‌ها ، تصمیمات طراحی ناامید کننده‌ای وجود داشت . بزرگترین شکایت آن است که لنز 24-70 میلی‌متر (که از RX100 VI به ارث برده شده است) برای بیشتر فیلم‌های “ولاگ” با دست نیاز به زاویه دید گسترده‌تری دارد و حتی با استفاده از استیک خودعکس ، قابلیت ترکیب تصویر حاصل بیش از حد چهره و کمتر زمینه است . فعال‌سازی استحکام تصویر دیجیتال باعث برش بیشتر فیلم می‌شود و ترکیب نهایی تصویر را کمتر جذاب می‌کند.

میکروفن سه‌کپسول با قابلیت کاهش نویز نیز به خاطر برد ناکافی خود مورد انتقاد قرار گرفت و خیلی از خالقان برای صدای خود از میکروفن lav استفاده می‌کردند . عدم وجود یک پورت هدفون نیز منجر به عدم امکان نظارت بر صدا می‌شود.

به نظر می‌رسد که سونی به تدریج توسط همان سبک بدنه‌ای که سیزده سال پیش معرفی شده است ، محدود شده است زیرا مسائلی که به‌روزرسانی ندیده‌اند ، نیازمند یک شاسی جدید هستند. به عنوان مثال ، Sony ZV-1 ویدیو 10 بیتی یا پیگیری موضوع های جدید AI-driven را ندارد، زیرا در بدنه جای کافی برای قرار دادن پردازشگرهای تصویر جدید وجود ندارد.

یکی از به‌روزرسانی‌های مورد علاقه من در ZV-1M2 که مسئله را حل می‌کند ، نشان می‌دهد که چقدر بدنه‌ی دوربین بدون فضای کافی است . کاربرانی شکایت کرده‌اند زیرا قسمت باتری و کارت حافظه دوربین ZV-1 در پایین دسته قرار دارد و وقتی دوربین به یک ترایپاد نصب می‌شود، قسمتی از قاب عرضه ترازو یا سر ترازو دوربین را می‌پوشاند و از باز شدن در جلوگیری می کند.

وقتی به این شکایت پاسخ داده شد ، سونی به وضوح قادر به جابجایی باتری و کارت حافظه نبود ، بنابراین به جای آن ، محل نصب ترایپاد را به لبه مخالف دوربین از در جابجا کرد . این یک راه حل عملکردی است ، اما به طرزی ستمکارانه است . وقتی از سلفی استیک یا ترایپاد استفاده می‌کنید ، این تصمیم طراحی باعث می‌شود دوربین از محور خارج شده و ترکیب تصویر بسیار عجیب و غریبی به وجود آید.

یک دید گسترده‌تر ، اما به قیمت چه چیزی؟

از آنجایی که بزرگ‌ترین شکایت در مورد ZV-1 عدم وجود یک لنز بسیار گسترده بود ، بزرگترین تغییر در ZV-1M2 مربوط به لنز جدید 18-50 میلی‌متر است که زاویه دید بهتری برای فیلم‌برداری “ولاگ” ارائه می‌دهد و به طبیعت خود نیز برای فیلم‌های مناظر و سفر بهتر است . در استودیو ، زاویه دید گسترده بیشتری برای ویدیوهای باز کردن بسته‌ها و تنظیمات با دوربین تک نفره ارائه می‌دهد.

تولید یک لنز بسیار گسترده با دیافراگم بسیار گسترده در یک بدنه کوچک بسیار پیچیده است و ساخت این لنز نیازمند برخی تسویه‌نشده‌ها در ویژگی‌های دیگر است . مهمترین این تسویه‌نشدها ، عدم وجود سیستم IBIS در ZV-1M2 است.

دوربین ZV-1M2 از جبران لرزش دیجیتالی به جای جبران لرزش اپتیکال استفاده می‌کند و امکان اضافه کردن جبران لرزش دیجیتالی نیز وجود دارد.

تصویر تغییر داده شده و استوانه‌ای شده از نظر بسیاری از مشتریان بسیار اهمیت دارد زیرا ترکیبی از ، از دست دادن هر فاصله کانونی گسترده برای استحکام دادن تصویر به نظر می‌رسد تا هدف از داشتن یک لنز گسترده را بی‌کیفیت کند . این نگرانی در بررسی دوربین توسط PetaPixel مورد توجه قرار گرفته است.

در عمل ، این تسویه‌نشده به اندازه‌ای مشکل‌ساز نیست که به نظر می‌رسد . عکاسی با فاصله کانونی 18 میلی‌متر در صورتی که نیاز به استحکام دادن تصویر نداشته باشیم همچنان ممکن است . هرچند تصویر 22 میلی‌متری پس از جبران لرزش دیجیتالی ، نسبت به یک لنز 18 میلی‌متری به اندازه‌ای گسترده نیست ، اما تصویر 22 میلی‌متری زاویه گسترده جبران لرزش دیجیتالی همچنان گسترده‌تر از یک تصویر 24 میلی‌متری با جبران لرزش مکانیکی است البته به مقدار کم ، اما همچنان گسترده‌تر است.

داشتن امکان عکاسی با فاصله کانونی 18 میلی‌متر بر روی ترایپود یا گیمبال و یا هنگام حرکت کند بهتر از نداشتن این امکان است . با این حال ، لنز ZV-1 در فاصله کانونی 24 میلی‌متر استحکام داشت و لنز ZV-1M2 تنها در صورتی که از استحکام استفاده نشود ، فقط 18 میلی‌متر است ، بنابراین این مقایسه دوتایی صحیح نیست.

من درک می‌کنم که برای جایگیری یک لنز گسترده‌تر در این بدنه کوچک ، قربانی‌هایی وجود دارد . به شخصه ترجیح می‌دهم نسبت به از دست دادن فیلتر ND متغیر ، استبیلایزر را از دست بدهیم ، زیرا اکثر افرادی که ویدیوهای یوتیوب را تماشا می‌کنند، اهمیت زیادی به تغییرات نور در فضای باز نمی‌دهند . با این حال ، آنها اهمیت می‌دهند که ترکیب تصویر خوب باشد و آیا ویدیویی که تماشا می‌کنند لرزش زیادی دارد یا خیر.

مانند قرار دادن محل نصب ترایپاد در یک موقعیت عجیب و غریب برای حل مشکل دسترسی به درب باتری ، اضافه کردن یک لنز فوق‌گسترده در دوربین که برای استفاده موثر باید قطعه‌بندی شود ، به شکلی بسیاری از حل مسئله با سبک خاص است.

با این حال ، من به دلیل قابلیت عکاسی با زاویه دید گسترده در برخی مواقع ، همچنان انتخاب ZV-1M2 را نسبت به ZV-1 ترجیح می‌دهم زیرا طراحی ایده‌آل باید یک لنز 18 میلیمتری را ارائه می‌کرد که همواره قابل استفاده باشد و هیچ محدودیتی نداشته باشد.

عمق بیت و فرمت‌های فایل

متأسفانه ، ZV-1M2 در مورد فرمت‌های ضبط هیچ به‌روزرسانی نسبت به ZV-1 ارائه نمی‌دهد . هنوز هم دوربینی 8 بیتی با رزولوشن 4K/30 است و این خیلی خوب نیست.

اشتباه فرض نکنید ، اکثر خالقان فیلم‌هایی با عمق بیت 8 را ضبط می‌کنند 4K/30 برای آنها کافی است . وقتی شکایت‌هایی می‌خوانم که یک دوربین به خاطر عدم ارائه ویدیوی 10 بیتی یا عدم قابلیت ضبط 120 فریم در ثانیه شکست می‌خورد ، تعجب می‌کنم که چند نفر از این نظرات ، آیا واقعاً تمایل دارند که فیلمی با رزولوشن 4K/120 با عمق بیت 10 و 4:2:2 را ضبط کنند؟

اما با دوربین سونی ZV-1M2 ، هدف شرکت خالقانی است که مستقیماً از ویدیوی 10 بیتی بهره‌مند شوند . یک ویدیوی سبک ولاگ معمولاً در عرض چند ثانیه از یک صحنه بسیار روشن به یک صحنه کم نور تغییر می‌کند و معمولاً از طیف نوری مختلف عبور می‌کند.

تعادل رنگ از صحنه به صحنه در روشنایی استودیویی کافی سخت است ، اما با اضافه کردن شرایط تغییر کننده یک فیلم سبک ولاگ ، ویدیوی 10 بیتی ناگهان بسیار ارزشمند می‌شود.

سونی با محدودیت‌های اندازه در مقابله است . برای ضبط ویدیوی 10 بیتی یا ضبط ویدیوی 8K ، نیاز به یک پردازنده سریع‌تر از پردازنده موجود در دوربین‌های ZV-1 و ZV-1M2 است ، اما در این بدنه فضای کافی برای جایگزینی پردازنده‌های جدید وجود ندارد و اندازه کوچک بدین معنی است که اگر دوربین قادر به ضبط در فرمت 10 بیتی باشد ، احتمالاً به سرعت گرم می‌شود.

اگرچه سری ZV برای خالقان ویدیو طراحی شده است ، اما تنها دوربین ZV-E1 با ضبط 10 بیتی است ، زیرا دوربین‌های ZV-1، ZV-1M2، ZV-F و ZV-E10 فقط 8 بیتی هستند.

اما سونی به وضوح اهمیت کالیبراسیون رنگ را می‌داند ، زیرا دوربین ZV-1M2 دارای “ظاهرهای” خلاقانه است که فیلم را به نسبت جانبی سینمایی قطعه‌بندی می‌کنند و فیلم را “کالیبراسیون رنگ” می‌کنند .

هیچ چیز نمی‌گوید که یک دوربین با قیمت ۹۰۰ دلار نیازمند قابلیت ۱۰ بیتی است ، اما اگر می‌خواهید از ZV-1 به جانشین آن ارتقا بدهید، تفکیک رنگی بیشتر را دریافت نخواهید کرد.

رابط لمسی

دوربین ZV-1M2 به طرز چشم‌گیری راحت‌تر از ZV-1 استفاده می‌شود به لطف رابط کاربری قابل لمسی که اکنون تقریباً همه عملکردها و عملیات را پشتیبانی می‌کند . امکان فعالیت بین منوها با کشیدن انگشت ، زوم و پان ، لمس برای فوکوس و لمس برای تنظیم خودکار نوردهی وجود دارد.

رابط کاربری جدید به طور قابل توجهی در مقایسه با ZV-1 بهبود یافته است ، به گونه‌ای که برای من ، ZV-1 به کاربری در استودیو و استفاده از آن به عنوان دوربین B محدود خواهد شد ، جایی که تنظیمات قفل شده برای عکاسی استفاده می‌شود . ZV-1M2 انتخاب برتر برای هر استفاده واقعی از دوربین A است ، زیرا امکان استفاده از دوربین بدون نیاز به مداومت در چرخاندن آن برای فشار دکمه‌های پشتی وجود دارد.

امکانات هوشمند

دوربین ZV-1M2 دارای تمام ویژگی‌های قدرتمند نرم‌افزاری ZV-1 است ، همراه با چند حرکت جدید. ZV-1M2 دارای فاکوس با یک لمس ، نمایش محصول ، نرم‌شدن پوست و فیلتر متغیر نوترال دنسیتی همانند نسخه اصلی است.

همچنین دارای نمایش تماس لمسی ، فاصله کمتری از حداقل فوکوس نسبت به ZV-1 و تنظیمات کوچکی مانند تعیین نقاط ورود و خروج برای ویدئو و انتقال به تلفن همراه یا کامپیوتر شما است.

بهبود قابل توجهی در سخت‌افزار (بجز میکروفونی که تنها به جلو می‌گیرد)  و وجود درگاه USB-C به جای درگاه میکرو USB است . ZV-1 آخرین دستگاه دوربینی است که از کابل میکرو USB استفاده می‌کنم و منتظر هستم که از آن راحت شوم.

یک “بهبود” در ZV-1M2 من را عصبانی می‌کند: افزودن یک دکمه Photo/Video/S&Q در بالای دستگاه . برخلاف ZV-E1 که دارای یک کلید لغزان برای تبدیل بین حالت‌ها است . ZV-1M2 دارای یک دکمه تغییر وضعیت است . بنابراین ، اگر در حالت عکس بوده و می‌خواهید به حالت فیلم بروید ، کافیست یک بار دکمه را فشار دهید ؛ اما اگر در حالت فیلم بوده و می‌خواهید به حالت عکس بروید ، باید دکمه را دو بار فشار داده و از حالت S&Q عبور کنید تا به حالت عکس بازگشت کنید. این روند چندگانه ممکن است برخی افراد را آزار دهنده نباشد ، اما مرا مجنون می‌کند.

بهبودهای کوچک که به اصطلاح آن را ارزشمند می‌کند

در دوربین‌های با لنز قابل تعویض ، بروزرسانی سطح “مارک” به طور معمول شامل یک پردازنده جدی د، رزولوشن بالاتر و/یا قابلیت‌های ویدیویی جدید است . با ZV-1M2 ، “مارک” به شما لنزی با زاویه دید بزرگتر و یک درگاه USB-C ، همچنین بهبودهای لمسی و رابط کاربری بهتر را می‌دهد.

هنگامی که قیمت ZV-1 حداقل ۱۰۰ دلار کمتر از ZV-1M2 است و هر دو دوربین همان حسگر تصویر و فرمت‌های فایل یکسانی را دارند ، ZV-1 برای خالقانی که می‌خواهند پول خود را صرفه جویی کنند و با کیفیت تصویری مشابه با آپدیت گران‌قیمتتر بخرند ، جذاب‌تر می‌شود.

اگر یک دوربین ZV-1 دارید و با آن راضی هستید ، احتمالاً خرید ZV-1M2 ارزش ارتقاء را ندارد ، اما این یکی از دلایلش این است که اگر نیاز به یک لنز با زاویه دید بیشتر از ۲۴ میلیمتر داشتید ، احتمالاً یک ZV-1 نخریده بودید.

اگر به دنبال یک دوربین کوچک “ولاگ” با سبک ZV-1 بوده‌اید ، اما از فاصله کانونی ۲۴ میلیمتری آن متنفر بوده‌اید ، ZV-1M2 یک انتخاب بهتر است . به خاطر داشته باشید که استفاده از استحکام دیجیتالی لنز را به شدت به ۲۱ میلیمتر نزدیکتر می‌کند تا به ۱۸ میلیمتر.

سونی به درستی اشاره می‌کند که حسگر نوع ۱ در سری Sony ZV-1بسیار بزرگتر از حسگری است که در یک تلفن همراه قرار دارد و قادر به ضبط ویدیو در نور کم و شرایط چالش‌برانگیز است . همچنین شرکت درباره تمام امکانات خلاقانه یک دوربین با لنز متغیر و کنترل کامل دوربین صحبت می‌کند.

سونی در این مورد به دو راه متفاوت عمل می‌کند. در صورتی که خط تلفن هوشمند Xperia خود را معرفی می‌کند ، ویژگی‌های دوربینی مانند فیلم‌برداری 4K با سرعت 120 فریم در ثانیه ، HDR و صفحه‌نمایش بزرگ و زیبا را برجسته می‌کند . در حالی که در مورد ZV-1M2 صحبت می‌کند ، ویژگی‌های ساده و قابل استفاده با یک دکمه را بدون نیاز به آموزش رسمی دوربین برجسته می‌کند.

آیا گوشی‌های سونی خوب هستند زیرا شباهت بیشتری به دوربین‌های سونی دارند؟ و آیا Sony ZV-1 هم خوب است ؟ زیرا شبیه یک گوشی است.

بعد از ۱۳ سال با این طراحی بدنه ، منتظر بودن یک طراحی جدید و برش‌زنده از سونی که به بهبود برای خلق کنندگان ویدئویی متمرکز شده باشد ، نه فقط برای بازنمایی از آن‌ها ، خوب می‌بود.

اکنون به تازگی دوربین ویدئویی ZV10 را عرضه کرده است که برای ویدئوهای ولاگینگ سلفی طراحی شده است . این دوربین در بسیاری از جوانب نقص‌ها دارد ، اما این اولین طراحی فیزیکی واقعی برای ولاگینگ که از یک شرکت بزرگ دوربین عرضه شده است . این موضوع که این طراحی از طرف کانن و نه سونی ارائه شده باشد ، موضوعی غافلگیرکننده است.

همانطور که بدنه سری ZV-1 وارد سال ۱۳ ام می‌شود ، همچنان یک دوربین قابل استفاده است ، اگرچه هیجان‌انگیز نیست. ZV-1M2 بیشتر مشکل اصلیSony ZV-1 را رفع می‌کند و رابط تاچ‌اسکرین جدید به طور قابل توجهی عملکرد ZV-1 را بهبود می‌بخشد . نقص عمده مربوط به میکروفن جهت‌دار فقط به جلو در ZV-1M2 اصلاح شده است ، که این امکان را فراهم می‌کند تا از پشت دوربین هم بتوان از ZV-1M2 استفاده کرد.

آنچه که ZV-1M2 انجام نمی‌دهد ، رفع نقص‌هایی مانند عدم وجود پورت هدفون ، اضافه کردن یک پورت HDMI بزرگتر ، بهبود عمر باتری یا تغییر مکان پورت، و ارائه ویدئوی بهبود یافته است.

بنابراین ، ZV-1M2 یک ارتقاءی مختلط است . خوشبختانه ، Sony ZV-1 هنوز در لاین‌آپ وجود دارد برای کسانی که به یک دوربین ویدئویی 8 بیتی با کمترین هزینه نیاز دارند، اما نیازی به لنز گسترده ، صفحه نمایش لمسی یا اتصال USB-C ندارند . برای افرادی که به دنبال یک دوربین کوچک ویدئوساز هستند ، ZV-1M2 بهتر از Sony ZV-1 است . با این حال ، ZV-1M2 به اندازه اکثر به‌روزرسانی‌های نسخه‌های اصلی خط دوربین فول‌فریم سونی جذاب نیست.

مطالب پیشنهادی نورنگار :

سونی از دوربین a7R IV رونمایی کرد

آموزش نحوه اتصال دوربین‌های سونی به تلفن همراه + ویدئو