در ترکیب بندی اریب اشیاء و عناصر عکس روی خطوط اریب فرضی قرار می‌گیرند. این نوع ترکیب‌بندی باعث تقویت پرسپکتیو، عمق دادن به تصویر و همچنین پویا کردن آن می‌شود. ترکیب بندی اریب در عکاسی نمونه‌های مختلفی دارد ولی می‌توان برای مثال به خطوط اریب تکی و یا جزئیات یک ساختمان در مقابل آسمان شب اشاره کرد. به عکس زیر توجه کنید:
یک عکس واید معمولی از آسمان شب خیلی عکس زیبایی می‌شد. اما هزاران عکس اینچنینی وجود دارد. به همین خاطر عکاس تصمیم گرفته است به جای این کار از جزئیات ساختمانی که داخل آن در حال عکاسی است در پیش زمینه عکس استفاده کند. این کار کاملا غیرمنتظره است و باعث شده است عکس پویاتر باشد.
[relatedpost post=”70781″]
نکته: خطوط اریب نباید حتما در مرکز تصویر باشند
در این عکس خط اریب (خط قرمز) پائین‌تر از خط مرکز تصویر (خط نقطه‌چین آبی) قرار گرفته است. این یک زاویه غیرمنتظره است و باعث شده است عکس نهائی جذاب‌تر به نظر برسد.
استفاده از خطوط متقاطع اریب برای هدایت و متمرکز کردن توجه
هنگامی که شما دو خط اریب متقاطع دارید، چشم‌های بیننده به جایی که هر دو خط به هم می‌رسند متمایل می‌شود. شما هنگامی که می‌خواهید تصمیم بگیرید عناصر کلیدی عکس را کجا قرار دهید می‌توانید از این قانون استفاده کنید.
در مثال بالا علامت X تشکیل شده توسط بدنه و بال‌های هواپیما در قسمت بالای تصویر قرار گرفته است. به یاد داشته باشید که فضای پائین خطوط اریب هرچقدر بیشتر باشد، ترکیب بندی شما پایدارتر است.
[relatedpost post=”73700″]
یک نوع دیگر از ترکیب بندی اریب در عکاسی خطوط اریبی هستند که توسط نقطه دید ایجاد شده‌اند. این نوع ترکیب بندی که شما بیشتر آن را دیده‌اید و به اندازه‌ای دیدن آن عادی شده است که اصلا متوجه آن نمی‌شوید. شما فقط با نگاه کردن به اطراف می‌توانید خطوط اریب را مشاهده کنید اما قسمت سخت ماجرا افزودن خلاقانه آن به ترکیب بندی خودتان است.
در پائین عکسی از نوار وگاس را مشاهده می‌کنید که عکاس می‌توانست به صورت کاملا مستقیم از آن عکاسی کند اما به خاطر اینکه تصمیم گرفته است از کنار آن را به تصویر بکشد، این عکس خلاقانه‌تر دیده می‌شود.
مورد بعدی که می‌توانید از آن برای خلاقانه‌تر کردن عکس‌های خودتان استفاده کنید، خطوط اریبی است که در ساختمان‌ها وجود دارند.
هدایت چشم
خیلی از عکاس‌ها از خطوط اریب برای هدایت چشم کاربر به قسمت خاصی از عکس استفاده می‌کنند. خطوط اریب به شدت برای انجام این کار موثر هستند. شما هنگامی که یک خط اریب را با یک عنصر خاص قطع می‌کنید، تنش ایجاد شده چشم بیننده را به سمت آن نقطه هدایت می‌کند.
[relatedpost post=”106617″]
نگاهی به عکس زیر که از یک مدل نشسته روی یک سنگ در ساحل گرفته شده است بیاندازید. می‌بینید که خط اریب موجود در پس زمینه توجه شما را به بالای عکس و جایی که سر سوژه وجود دارد هدایت می‌کند. این کار در مواقعی که می‌خواهید توجه بیننده را به قسمت خاصی از عکس معطوف کنید به شدت کاربردی است.
ایجاد عمق
خطوطی که توسط نقطه دید ایجاد شده‌اند باعث ایجاد احساس عمق در تصاویر می‌شوند. این نوع عمق با توجه به میزان خطی که تصمیم می‌گیرید در ترکیب بندی اریب در عکاسی استفاده کنید بستگی دارد. من اگر عکس بالا را از فاصله دورتری می‌گرفتم عکسم عمق بیشتری داشت. اما تصمیم گرفتم از همین نقطه اقدام به عکاسی کنم زیرا می‌خواستم سنگ‌های ساحل در عکسم دیده شوند تا یک خط اریب کمتر مشهود در عکس خودم داشته باشم.
یکی دیگر از روش‌هایی که می‌توانید با خطوط اریب به عکس خودتان عمق دهید، این است که مانند عکس زیر یک مسیر خاص را در عکس خودتان قرار دهید. این تکنیک کاملا ساده باعث شده است که عکس من خیلی زیباتر باشد.
تبدیل خطوط عمودی به اریب
یکی از مشکلاتی که درمورد ترکیب بندی اریب با کمک نقطه دید در عکاسی وجود دارد این است که نقطه دید می‌تواند روش دیدن خطوط عمودی یا افقی را تغییر کند. همانطور که در عکس زیر می‌بینید، کوچک‌ترین تغییر در زاویه دید می‌تواند باعث شود خطوط عمودی به صورت افقی دیده شوند. البته لزوما این موضوع چیز بدی نیست، اما اگر می‌خواهید از این اتفاق اجتناب کنید، سعی کنید از فاصله دورتر و با استفاده از یک لنز تله‌فوتو عکس خودتان را بگیرید. تراکمی که فاصله کانونی طولانی‌تر ایجاد می‌کند، باعث می‌شود خطوط موردنظر شما دوباره عمودی یا افقی دیده شوند.
تنش
از جایی که ما خیلی به استفاده از خطوط اریب در ساخت و ساز علاقه‌ای نداریم، این خطوط را خیلی کم می‌توان دید و در نتیجه استفاده از آن‌ها در ترکیب بندی عکاسی باعث افزایش کنتراست و تنش داینامیک در یک عکس می‌شود؛ چیزی که معمولا در عکس‌ها دیده نمی‌شود. شما هرچقدر بیشتر از این خطوط در ترکیب بندی اریب در عکاسی استفاده کنید، تاثیر آن‌ها نیز بیشتر می‌شود.
[relatedpost post=”107403″]
نگاهی به عکس زیر بیاندازید؛ در نگاه اول این عکس کاملا معمولی دیده می‌شود اما هر چقدر بیشتر به آن نگاه می‌کنید، بیشتر متوجه تنش ناشی از خطوط اریبی می‌شوید که در یک نقطه تقریبی به یکدیگر رسیده‌اند. این نکته را به یاد داشته باشید که هرچقدر تعداد خطوط بیشتر باشد، تنش عکس نیز بیشتر است.
خطوط اریب چندگانه
همانطور که در عکس زیر می‌توانید ببینید، استفاده از بیش از یک خط اریب در عکس باعث ایجاد حس تنش می‌شود. در این تصویر خطوط اریبی که تقریبا همه با یکدیگر هم جهت هستند، باعث ایجاد حس جهت شده‌اند. خطوط اریب نامحسوس بیشتر (مانند ستاره‌هایی که در تصویر زیر می‌بینید) باعث می‌شود حس جهت تقویت شود. تمام این خطوط باعث می‌شوند چشم بیننده روی یک نقطه خاص از تصویر متمرکز شوند. نقطه تمرکز معمولا جایی است که خطوط اریب تمام می‌شوند.
ناپایداری
از آنجایی که ما به دیدن خطوط اریب در ساختمان‌ها عادت نداریم، آن‌ها را ناپایدار می‌دانیم. به همین جهت اگر می‌خواهید عکسی که می‌گیرید ناپایدار به نظر برسد، ترکیب بندی اریب در عکاسی استفاده کنید. همانطور که می‌دانید افزودن چندین خط اریب این افکت را تقویت می‌کند.
