آموزش عکاسی High-Key از صفر تا صد

عکاسی High key چیست؟

در عکاسی High Key از نورپردازی خیلی روشن استفاده می‌شود تا تمام یا بخش زیادی از سایه‌های سخت تصویر از بین برود. این سبک عکاسی در ابتدا به عنوان راه حلی برای نمایش تصویر روی صفحاتی که نمی‌توانستند مقادیر کنتراست بالا را نمایش دهند خلق شد اما با گذشت زمان به یک انتخاب خلاقانه تبدیل شد.  عکس‌های High key معمولا یک تون مثبت یا خوشبینانه دارند و بیشتر برای سوژه‌های بامزه، خوش قلب و زیبا از آن استفاده می‌شود.

شما معمولا مشاهده می‌کنید که از این سبک برای عکاسی مدلینگ، عکاسی از گل و گیاه‌ها و دیگر سوژه‌هایی که ذاتا زنانه هستند استفاده می‌شود. یکی دیگر از بخش‌هایی که از عکاسی High key بهره می‌برد عکاسی از محصول است. از لحاظ عملی طبیعت روشن این نوع عکاسی باعث برجسته‌سازی محصول می‌شود و کنتراستی که خلق می‌کند باعث جلب توجه کاربر خواهد شد. از لحاظ روانشناسی هم محصولاتی که روی پس زمینه سفید به نمایش گذاشته می‌شوند به نظر با کیفیت‌تر می‌رسند.

[relatedpost post=”117538″]

عکس دوربین نیکونی که در بالا می‌بینید احتمالا شما را به یاد تبلیغات محصولات رده بالای آیفون انداخته است. اپل یکی از بزرگترین طرفداران هنر و عکاسی High Key است و با استفاده از این سبک محصولات الکترونیکی رده بالای خودش را به نمایش می‌گذارد.

متضاد عکاسی High Key، عکاسی Low Key است. در این سبک به جای حذف سایه‌ها، از صحنه‌های تاریک و کنتراست زیاد برای انتقال احساس دراما استفاده می‌شود.

تجهیزات مورد نیاز

عکاسی High Key در فضاهای داخلی بدون تجهیزات مناسب اصلا ساده نیست اما این کار در فضاهای باز آسان‌تر و ارزان‌تر است. در صورتی که می‌خواهید به عکس‌هایی با ظاهر استودیویی برسید باید از چندین مورد نور استودیویی استفاده کنید. شروع کار با نورهای استودیویی می‌تواند خیلی برای شما گران تمام شود اما تولید کننده‌های مختلف کیت‌های مختلفی هم به بازار عرضه می‌کنند و به همین خاطر دست شما در انتخاب کیت کاملا باز است.

برای صحبت در مورد تجهیزات نورپردازی باید از کلمات و اصطلاحات پیچیده استفاده کرد اما ما سعی می‌کنیم تا جای ممکن تجهیزات مورد نیاز را با زبان ساده برای شما شرح دهیم. اصولا شما دو انتخاب اصلی در اختیار دارید: نور ثابت یا فلاش. در مورد نور ثابت شما می‌توانید لامپ‌های تنگستن و یا فلورسنت را انتخاب کنید. لامپ‌های تنگستن معمولا خیلی داغ می‌شوند و نوری هم که تولید می‌کنند، به نسبت نور تولید شده توسط لامپ‌های فلورسنت گرم‌تر است. در عین حال لامپ‌های فلورسنت خیلی زیاد داغ نمی‌شوند و نوری هم که تولید می‌کنند، تا حدود زیادی شبیه به نور روز است.

مشکل هر دوی این نورها این است که شدت آن‌ها خیلی ضعیف است و عملا با استفاده از آن‌ها عکاسی High Key غیرممکن یا حداقل خیلی سخت خواهد بود. اما فلاش‌ها سازگاری خیلی بیشتری دارند و قدرت خیلی زیادی هم دارند. بنابراین برای خیلی از عکاس‌های استودیویی فلاش تنها منبع نور ممکن است.

موضوعی که وجود دارد این است که انتخاب یک کیت نورپردازی به صورت آنلاین و بدون دیدن آن از نزدیک کار خیلی سختی است. به همین خاطر در صورتی که قصد دارید به صورت آنلاین نسبت به خرید کیت نورپردازی اقدام کنید بهتر است قبل از شروع به اندازه‌ی کافی تحقیق کنید و نقد و بررسی‌های مختلف را مطالعه کنید.

چیدمان نور

پس از اینکه کیت نورپردازی مناسب خودتان را تهیه کردید، باید آن‌ها را در محیط استودیویی به خوبی بچینید. البته نباید اطلاعاتی که در ادامه دریافت می‌کنید را به عنوان تنها روش درست برای چیدمان نور برای عکاسی High Key در نظر بگیرید. هزاران روش مختلف وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید یک عکس High Key خوب بگیرید و اطلاعاتی که در ادامه مشاهده می‌کنید فقط برای این است که با یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای این نوع نوردهی آشنا شوید.

به صورت ایده‌آل شما حداقل سه یا چهار عدد منبع نور در اختیار دارید. همچنین به یک پس زمینه‌ی سفید یک تکه هم نیاز خواهید داشت. خیلی از عکاس‌های حرفه‌ای برای این منظور از پرده‌های بزرگ روی پایه مخصوص استفاده می‌کنند. اما در صورتی که عجله دارید و یا بودجه کافی را در اختیار ندارید، می‌توانید از یک تکه پارچه‌ی صاف روی دیوار خالی استفاده کنید.

[relatedpost post=”148505″]

سوژه را در مرکز پس زمینه قرار دهید و مطمئن شوید کادربندی دوربین نیز به شکلی انجام شده است که هیچ کناره‌های پرده به هیچ عنوان مشخص نیست. سپس نور کلیدی و نور پر کننده‌ی خودتان را تنظیم کنید. نور کلیدی باید در یک طرف سوژه قرار داشته باشد و منبع نور اصلی شما است. مطمئن شوید نور به صورت یکدست روی سوژه تابیده می‌شود. این موضوع کمی عجیب است اما در این سبک عکاسی نباید به دنبال کنتراست باشید و باید تلاش کنید سوژه به صورت یکدست نورپردازی شود.

در صورتی که نور کلیدی را در یک سمت سوژه قرار دهید، به احتمال زیاد در سمت مقابل نور سایه‌های سختی را شاهد خواهید بود. در این قسمت باید یک منبع نور با شدت کمتر قرار دهید تا این سایه‌ها نرم‌تر شوند. در صورتی که فقط با این دو منبع نور عکاسی کنید، پس زمینه شما خاکستری رنگ خواهد بود و سایه‌ی سوژه هم روی آن می‌افتد. از آنجایی که ما به یک پس زمینه سفید یک دست نیاز داریم باید این سایه‌ها را با قرار دادن یک یا دو منبع نور به سمت پس زمینه از بین ببریم.

کلید موفقیت در اینجا امتحان کردن چیدمان‌های مختلف است. اصلا نگران این نباشید که در ابتدا ممکن است با تعداد زیادی عکس بی کیفیت روبرو شوید. در صورتی که تازه با نورپردازی استودیویی آشنا شده‌اید، ممکن است چندین ساعت طول بکشد تا به یک چیدمان نور مناسب برسید.

یکی از چیزهایی که به شدت باید مراقب آن باشید، بازتاب نور از پس زمینه است که ممکن است باعث ایجاد هاله‌های عجیبی در اطراف سوژه‌ی شما شود. در عین حال باید مطمئن شوید نورپردازی پس زمینه به شکلی است که شما به یک پس زمینه‌ی سفید یک دست خواهید رسید.

تنظیمات دوربین

به منظور بررسی تنظیمات دوربین برای یک تکنیک خاص همیشه بهتر است یک نمونه عکس واقعی را بررسی کنید و ببینید که عکاس چگونه توانسته است به افکت مورد نظر برسد. با این کار در آموزش عکاسی بهتر پیش خواهید رفت.

عکس بالا با دوربین dslr سونی A350 با نوردهی 0.2 ثانیه (1/5)، دیافراگم f/5.6، ایزو 100 و جبران نوردهی +2 EV گرفته شده است. دقت داشته باشید که هدف تمامی این تنظیمات این است که نور خیلی زیادی به سنسور دوربین برسد.

مدت زمان نوردهی 1/5 ثانیه نسبتا طولانی است و در شرایط نرمال اگر چند فاکتور مختلف در نظر گرفته نشوند باعث خلق یک تصویر تار خواهد شد. فاکتور اول این است که سوژه حرکت نمی‌کند. خوشبختانه گل‌ها تقریبا ثابت هستند و زمانی که عکاسی می‌کنید به هیچ عنوان حرکت نمی‌کنند اما متاسفانه این امکان در زمان عکاسی از انسان‌ها وجود ندارد.

دومین فاکتور هم این است که احتمالا دوربین روی یک سه پایه نصب شده است. در مورد نوردهی‌هایی که تا این اندازه طولانی هستند، شما باید در صورت امکان تلاش کنید که دوربین را روی یک سه پایه نصب کنید تا لرزش‌های آن تا جای ممکن از بین بروند. مورد آخر هم اینکه معمولا از فلاش برای فریز کردن حرکت استفاده می‌شود و به همین خاطر حتی در صورتی هم که به صورت روی دست و با مدت زمان نوردهی طولانی عکاسی می‌کنید هم گرفتن یک عکس نسبتا واضح خیلی ساده خواهد بود.

[relatedpost post=”127904″]

دیافراگم f/5.6 هم نه خیلی باز و نه خیلی بسته است. تصویر به گونه‌ای است که بیننده احساس می‌کند با دیافراگمی کمتر از f/3 گرفته شده است اما به دلیل فاصله کم سوژه و دوربین عمق میدان حتی در صورتی که بالای f/5 باشد هم خیلی کم به نظر خواهد رسید و می‌توانید بدون فدا کردن پس زمینه‌ی تار، نور بیشتری در اختیار داشته باشید. ایزو 100 به ما می‌گوید که نور خیلی زیادی در صحنه بوده است و جبران نوردهی هم روشنایی تصویر را بیش از پیش افزایش داده است.

چیزی که می‌توان از این مثال یاد گرفت این است که باید با ایزو 100-200 در محیط‌های روشن عکاسی کنید و دیافراگمی را انتخاب کنید که صحنه‌ی نسبتا روشنی را در اختیار شما قرار می‌دهد. در صورتی که به پس زمینه تار نیاز ندارید می‌توانید حتی دیافراگم را تا f/11 و بیشتر هم افزایش دهید. همچنین باید مدت زمان نوردهی را هم تا جایی افزایش دهید که بتوانید صحنه را تا جای ممکن بدون از بین بردن هایلایت‌ها و یا بروز تاری ناشی از حرکت روشن کنید.

جمع‌بندی

به صورت خلاصه، هدف از عکاسی High key حذف سایه‌ها و خلق یک محیط روشن است. از این نوع عکاسی عموما برای عکاسی از یک سوژه بامزه، زیبا و شاد استفاده می‌شود اما می‌توانید آن را دستکاری کنید تا مفاهیم و احساسات مختلفی را انتقال دهید.

در صورتی که قصد دارید در فضاهای داخلی به عکاسی High Key بپردازید بهتر است از تجهیزات نورپردازی استودیویی و ترجیحا 3 یا 4 عدد فلاش استفاده کنید. دو عدد از فلاش‌ها باید به سمت سوژه و دو عدد دیگر نیز به سمت پس زمینه قرار بگیرند. همچنین باید مطمئن شوید که تنظیمات دوربین به شکلی است که امکان مورد مقادیر زیادی نور را به شما می‌دهد. مطمئن شوید نور صحنه به اندازه‌ای روشن است که بدون از بین بردن جزئیات سوژه، صحنه به اندازه کافی نورپردازی شده است.

در این مقاله سعی شد تمامی نکات مربوط به عکاسی High Key را به شما آموزش دهیم. در صورتی که سوال خاصی در این مورد دارید، از طریق بخش نظرات همین مطلب با ما در ارتباط باشید. کارشناسان نورنگار در اولین فرصت ممکن به تمامی سوالات شما پاسخ خواهند داد.