فتوشاپ، نرم افزاری برای حرفه ای ها و مبتدیان

علت رعایت اصول طراحی

هر طراحی در طول دوران حرفه‌‌ای خود از فتوشاپ CC استفاده کرده‌ است. تمام طراحان در مرحله‌ای از کار خود در یک تیم قرار می‌گیرند که نیاز به اشتراک‌گذاری فایل‌های فتوشاپ در آن ایجاد می‌شود. بنابراین رعایت اصول اولیه در طراحی با فتوشاپ بسیار اهمیت می‌یابد که البته در اغلب برنامه‌های آموزشی کار با فتوشاپ، این موضوع وجود ندارند. گاهی وقتی یک فایل فتوشاپ به ‌دست شما می‌رسد در مرحله اول گیج می‌شوید و ممکن است مفهوم اجزای مختلف فایل را خوب درک نکنید. با خود می‌اندیشید که چگونه باید معمای این فایل را رمزگشایی کنید.

بنابراین برای هر طراحی، اولویت آن است که ابتدا بخش‌های مختلف فایل را نظم دهد تا سایر همکاران از کار با نتیجه طراحی شما احساس رضایت کنند.

اصول اولیه طراحی در فتوشاپ به شما کمک می‌کند تا با حفظ حسن ‌نیت بتوانید در این حرفه پیشرفت کنید. به ‌علاوه، رعایت این قوانین منجر به بهبود روش‌های کاری می‌شود. در یک کلام، باید این گام‌های به ‌ظاهر سخت را بردارید و سبک کاری خودتان را مطابق آنها تغییر دهید. در واقع، اگر به این اصول پایبند باشید، از بی‌نظمی‌ها و اختلاف نظرهای بعدی در محیط کار جلوگیری می‌شود. در ادامه فهرستی از این قوانین اولیه به ‌همراه توضیحات آن ارائه شده‌است.

[relatedpost post=”106112″]

1) لایه‌ها را نامگذاری کنید

ممکن است احساس کنید که این کار خسته‌کننده و بی‌فایده است، اما به آن پایبند باشید. این کار با اینکه بسیار ساده به‌ نظر می‌رسد،‌ اولین قانونی است که باید رعایت شود. این اسم می‌تواند حاوی یک توضیح کوتاه باشد مانند «پیکان». هیچ چیز بدتر از آن نیست که وقتی به ‌دنبال یک لایه خاص در یک فایل می‌گردید، دائماً با اسم «کپی لایه» مواجه شوید.

برخی اوقات باید عکس را به صورت مستقیم ویرایش کنید، بنابراین یک کپی مضاعف از آن ایجاد می‌کنید، تا بر روی لایه اصلی قرار گیرد. لایه پس‌زمینه همواره شامل یک کپی دست‌نخورده از تصویر اصلی خواهد بود. این شرایط در بخش‌های مختلفی از طرح تکرار می‌شوند. بعد از نامگذاری، این لایه‌ها را در پوشه‌های گروهی نظم دهید. با این کار می‌توانید به ‌راحتی بخش‌های بزرگی از لایه‌ها را روشن یا خاموش کنید.

لایه‌هایی مانند پس‌زمینه‌ها یا سایر عناصری که نیاز به حفظ آنها دارید، باید قفل شوند تا به‌طور تصادفی پاک یا جابجا نشوند.

پس از اینکه یک بار این مرحله را طی کردید، بهتر است نگاه کوتاهی به فایل خود بیندازید تا لایه‌های زاید و خالی را که نیازی ندارید، حذف کنید (برای کنترل اینکه آیا یک لایه خالی است یا خیر می‌توانید از فشردن دکمه‌های cmd+T استفاده کنید). بعد از پاکسازی لایه‌ها، از نتیجه کار متعجب می‌شوید، زیرا بسیاری از موارد اضافی حذف می‌شوند.

2) ساختاری منطقی بین فایل‌ها بسازید

چهارچوب ساده‌ای برای نامگذاری فایل‌ها تعیین کنید، به ‌نحوی که اگر مادربزرگ شما هم مجبور به خواندن آن شد، متوجه آنچه که نوشته‌اید، شود. نام‌هایی چون «جدید»، «آخرین» یا «فایل نهایی» فایده‌ای ندارند (شما هرگز نمی‌توانید تضمین کنید که ویرایش انجام‌شده، آخرین ویرایش روی عکس یا «فایل نهایی» باشد). مثال خوبی از ساختار نامگذاری فایل به این صورت است: «نام- نوع – اندازه – ورژن». چرا این ساختار مناسب است؟

این توضیحات را برای همیشه به خاطر بسپارید. نام شرکت اولین چیزی است که برای تشخیص برند فایل به آن نیاز دارید. «نوع» مشخص می‌کند که فایل مورد نظر با چه هدفی ایجاد شده‌است (وبسایت، ایمیل یا غیره). «اندازه» در کاربردهای خاصی مانند بنرها استفاده می‌شود که در آن اندازه‌های مختلف اهمیت می‌یابند (برای مثال، 120 در 600 یا 300 در 250). در نهایت، ورژن که با علامت‌های اختصاری V2 یا V3 و غیره نمایش داده می‌شود.

ورژن برای بیان تغییرات اعمال‌شده نسبت به فایل‌های قبلی استفاده می‌شود. از آنجا که گاهی نیاز می‌شود دوباره به ویرایش‌های فایل قبلی بازگردید، توصیه می‌شود که تغییرات اعمال‌شده در هر فایل را با یک ورژن جدید ذخیره کنید. کاربرد این متغیرها در نامگذاری فایل‌ها بسیار هوشمند و حساب‌شده است و از بروز هرگونه اشتباه و سردرگمی در آینده جلوگیری می‌کند.

3) یکبار از ماسک استفاده کنید

ابتدا لایه‌ها را گروهی کنید و سپس یکبار برای همه آنها از ماسک استفاده نمایید. این مورد به قانون شماره 1 و گروه‌بندی لایه‌ها برمی‌گردد. چرا برروی ده لایه که دارید از ده ماسک استفاده می‌کنید؟ در حالی که می‌توانید با گروهی کردن لایه‌ها تنها یکبار روی آنها ماسک بگذارید. این کار در زمان نیز صرفه‌جویی می‌کند.

4) مسیرهای گرافیکی خود را ذخیره کنید

ابزار قلم در دست طراح مانند شمشیرهای لیزری است که در جنگ ستارگان استفاده می‌شد. هر چقدر در استفاده از آن بهتر باشید و کاربردشان را بیشتر بدانید، مهارت‌های کاری شما قوی‌تر می‌شوند. بنابراین وقتی با کلی تلاش توانستید یک مسیر برش عالی تعیین کنید، از ذخیره آن مطمئن شوید. در غیر این صورت،‌ احتمال این وجود دارد که دوباره مجبور به انجام این کار شوید.

[relatedpost post=”76590″]

5) نوشته‌ها یا تصاویر را نکشید

نسبت‌ها را رعایت کنید و‌ برای کشیدن عناصر مختلف در طرح، وسوسه نشوید. هرگز بدون رعایت نسبت‌ها، دکمه‌ها یا وکتورها را نکشید؛ به‌خصوص اگر این شکل‌ها دارای گوشه‌های گرد باشند.

همیشه برای اطمینان از اینکه شکل و سبک هر عنصر را به ‌درستی حفظ کرده‌اید، سعی کنید آن را دوباره رسم کنید. ارزشش را دارد.

از کشیدن تصاویر هم اجتناب کنید، مقیاس‌بندی کنید (به ‌سمت پایین، نه به بالا)، عناصر را به‌جای کشیدن بدون تناسب، انتقال دهید. برای فونت‌ها، حروف‌بندی، مسیرها و مقیاس‌ها و هر چیز دیگری که وجود دارد، هرگز از کشیدن استفاده نکنید زیرا این کار به‌شدت غیرحرفه‌ای است و سطح کاری شما را پایین می‌آورد.

به ‌کمک فیلترهای هوشمند می‌توانید بفهمید که آیا یک وکتور یا یک شکل خاص قابلیت بزرگ یا کوچک‌شدن بدون تغییر در نسبت‌ها را دارد یا خیر. بنابراین از فیلترهای مربوطه استفاده کنید.

6) از خط‌کش‌ها برای اسنپ‌کردن استفاده کنید

یکی از نشانه‌های یک طراح خوب، تنظیمات مناسب است، بنابراین از خط‌کش‌های کناره صفحه برای اسنپ‌کردن عناصر استفاده کنید. از شبکه، پیکسل‌ها یا لایه‌ها و یا هر چیز دیگری، برای اسنپ‌کردن و اتصال عناصر استفاده کنید. این کار به‌ شما اطمینان می‌دهد که طراحی پیکسل‌های آن کامل است و تمام عناصری که در آنها قرار دارند به‌راحتی یافت می‌شوند.

7) از افکت‌ها، صحیح و به‌جا استفاده کنید

وسوسه نشوید که برای تمام عناصری که در طرح وجود دارد از همه افکت‌های پررنگ‌ و لعاب یا شلوغ استفاده کنید. این افکت‌ها ابزار کار شما هستند، تفاوت‌ها و کاربرد هر یک از آنها را به‌خوبی درک کنید. موضوع اصلی که در طرح وجود دارد باید حاوی افکت‌ها باشد تا طراحی تکمیل گردد و کاربر از تجربه آن حس خوبی بیابد. ظرافت در طراحی کلید طراحی مطلوب است.

اگر برروی عناصر مختلفی از طرح، از یک افکت مشابه استفاده می‌کنید، بنابراین بهتر است که لایه‌های آن را کپی پیست کنید تا مطمئن شوید افکت‌ها کاملاً یکسان هستند. همچنین در مورد نورپردازی کلی طرح و زمان استفاده از آن، دقت بیشتری به‌خرج بدهید. وقتی شک دارید، نور را خاموش کنید تا هر قسمت از طرح را بتوانید به‌تنهایی و به دلخواه خود بسازید.

در غیر این‌صورت، در آینده ممکن است وقتی به طرح خود باز می‌گردید با تعداد زیادی از تغییرات ناخواسته مواجه شوید.

8) سبک‌ها و تصاویر بدون استفاده را جمع‌آوری کنید

بعد از اینکه طرح را با تصاویر و سبک‌های مختلف امتحان کردید،‌ بهتر است تمام موارد بدون استفاده را در یک پوشه قراردهید و آن را با نامی مانند «بدون استفاده» ذخیره نمایید. در انتهای فایل اصلی این پوشه را خاموش کنید (ممکن است در ویرایش‌های بعدی که روی عکس انجام می‌دهید، برای کاهش حجم فایل، این پوشه پاک شود). این قانون با قانونی که در مورد حذف‌کردن لایه‌های بدون استفاده بود، متفاوت است. این قانون به‌منظور حفظ عناصر کوچک مختلف مانند آیکن‌ها و تصاویر کوچک و دم‌دستی است تا اگر زمانی به آنها نیاز شد، بتوانید در یک پوشه آنها را بیابید.

[relatedpost post=”107217″]

9) برای جلوگیری از اشتباهات، متن‌ها را دوباره بخوانید.

بسیاری از طراحان، در املای صحیح کلمات ضعیف هستند، بنابراین متن‌ها و گرامر آنها را با دقت مطالعه کنید. مطمئن شوید که همه چیز کنترل شده است (این موضوع شامل نوشته‌های خلاصه و بخش‌های کپی‌شده نیز می‌شود). با این روش، علاوه بر اینکه غلط‌های املایی اصلاح می‌شوند، از دوباره کاری جلوگیری می‌شود و در نهایت،‌ نتیجه طراحی شما به‌راحتی خوانده و فهمیده می‌شود.

10) یافتن اشیاء را آسان کنید

وقتی ساخت تمام بخش‌های طراحی به پایان رسید، فایل‌ها را در یک مکان مناسب ذخیره کنید. تمام متعلقات مربوطه را نیز که شامل تصاویر، فایل‌های وب و سایر موارد است در همان پوشه بگذارید. از اسامی تصادفی مانند «فایل‌های طراحی» یا از این دست استفاده نکنید، زیرا با این کار هرگز دوباره قادر به یافتن آنها نخواهید بود. همینطور دیگران نیز در یافتن آنها دچار مشکل می‌شوند. تا حد ممکن یافتن اشیاء را آسان کنید.