اولین چیزی که برای ایجاد بوکه در عکاسی باید بدانید، این است که چرا باید در بعضی عکسها پسزمینه را تار کرد؟ ایجاد بوکه در واقع به فوکوس نبودن پسزمینه یا پیشزمینه در عکسها به اندازهی دیافراگم لنز بستگی دارد. دیافراگم دریچهای در لنز است که اجازهی ورود نور به داخل دوربین را میدهد. در ادامه، نکاتی که باید راجعبه دیافراگمها بدانید را برای شما آوردهایم.
اندازهی دیافراگم با عدد f/ نشان داده میشود و هر دوربین dslr اندازههای دیافراگم متفاوتی دارد. همانطور که میبینید، هر چه f/number کوچکتر باشد، اندازهی دیافراگم بزرگتر است و هر چه f/number بزرگتر باشد، اندازهی دیافراگم کوچکتر است.
دیافراگم روی دو فاکتور تاثیر میگذارد:
1-مقدار نوری که وارد دوربین میشود
2-عمق میدان (تار بودن پسزمینه)
هر چه اندازهی دیافراگم بزرگتر باشد، نور بیشتری از طریق لنز وارد دوربین میشود و عمق میدان کمتر میشود (همه چیز بهطور یکسان در پسزمینه و پیشزمینه تار میشود). هر چه اندازهی دیافراگم کوچکتر باشد، نور کمتری وارد دوربین میشود و عمق میدان بیشتر میشود؛ بدین معنی که پسزمینه و پیشزمینه نیز بیشتر فوکوس خواهند بود.
[relatedpost post=”103361″]
نحوهی ایجاد بوکه در عکاسی با لنز 55-18 میلیمتر
من این کار ایجاد بوکه در عکاسی را با دوربین نیکون d3300 انجام دادم. چگونه این کار را انجام دهیم:
1-لنز خود را کاملا باز کنید (55mm)
2-بین سوژه و هر چیزی که در پسزمینه است، فاصلهی خوبی بیندازید.
3-اندازهی دیافراگم را تا جایی که میتوانید کاهش دهید. در 55mm، بیشترین دیافراگمی که میتوانید داشته باشید f/5.6 است. در اینجا میتوانید ببینید که محیط چقدر بزرگ بود و مدل تا چه اندازه از محیط دور ایستاده است.
4-قاب خود را ببندید، روی چشمان سوژه فوکوس کنید و کلیک کنید.
من این پرتره را با لنز 18-55 میلیمتر خود انداختم.
اما به عنوان یک عکاس، به شما پیشنهاد میدهم لنز پرایم 50mm را نیز خریداری کنید؛ چرا که با آن میتوانید کارهای بسیار بیشتری از ایجاد بوکه در عکاسی انجام دهید. همچنین میتوانید اندازهی دیافراگم لنز خود را تا f/1.8 بالا ببرید که دیافراگم بسیار بازی محسوب میشود و اجازهی ورود نور بسیار زیادی به داخل دوربین را میدهد. که خود باعث میشود بتوانید سرعت شاتر خود را بالا ببرید و عکسهای باکیفیتتری بگیرید. این عکس را با لنز پرایم 50mm خود انداختهام.
چرا کسی قدر لنز 18-55 میلیمتر را نمیداند؟
یک روز یکی از دوستانم از من پرسید: «آیا بهتر نیست لنز 18-55 میلیمتر ام را با یک لنز پرایم 50mm جایگزین کنم؟» مودبانه (در حالی که از درون در حال جیغ کشیدن بودم) از او پرسیدم: «آیا حاضری انگشت شست خود را با انگشت اشاره عوض کنی؟»
لنز 18-55 میلیمتر، لنزی است که هیچکس قدر آن را نمیداند و همه آن را ناچیز میشمارند. یک دلیل آن، این است که این لنز بهصورت کیت با خرید یک دوربین DSLR در دسترس قرار میگیرد. درست است که مانند لنز پرایم دیافراگم بسیار بزرگی ندارد و عکسها مانند عکسهایی که با لنز تله فوتو گرفته میشود، نیستند و عمق میدان کمی دارند. اما به شما کمک میکند مواقعی که عجله دارید، سریع از چیزی که میخواهید عکس بگیرید؛ مخصوصا اگر این لنز روی دوربین شما قرار داشته باشد و شما شک داشته باشید که آیا با همین لنز عکس را بگیرم، یا ریسک از دست رفتن عکس را به جان بخرم و لنز را عوض کنم.
[relatedpost post=”92108″]
عکاسی منظره
لنزهای 18-55 میلیمتر بهراحتی میتوانند جایگزین خوبی برای لنزهای واید باشند. در فاصلهی کانونی 18 میلیمتر میدان دید وسیعی دارند. این به شما کمک میکند عکسهای منظرهی بسیار زیبایی بگیرید. حتی در شرایط کمنور، به شما کمک میکند عکس خوبی با عمق میدان زیاد بگیرید؛ چرا که نیازی ندارید دیافراگم را کمتر از f/3.5 کنید. اگر عکاسیهای منظرهی خود را در شب میگیرید، بهتر است از یک سهپایه استفاده کنید.
پرتره
با این که بهاندازهی لنز پرایم فوقالعاده نیست، لنز 18-55 میلیمتر پرترههای نسبتا خوبی برای شما میگیرد. برای این که با لنز 18-55 میلیمتر عکسهای پرترهی خوبی بگیرید، نکات زیر را رعایت کنید:
1-سوژه و پس زمینه فاصله داشته باشند. نکتهی مهمی است؛ چرا که فقط در آن صورت است که میتوانید عمق میدان کمی در پسزمینه داشته باشید.
2-فاصلهی کانونی خود را در بیشترین حالت (55mm) قرار دهید و روی صورت سوژهی خود زوم کنید.
3-قاب خود را ببندید و عکس بگیرید.
فراموش نکنید که فاصلهی کانونی را روی 55mm قرار دادهاید و باید دیافراگم را روی بیشترین میزان (f/5.6) قرار دهید. بدین معنی که اگر در حال عکسبرداری در تاریکی هستید، عکسهای شما تاریک خواهند شد. برای مقابله با این مسئله، روشهای زیر را پیش بگیرید:
1-استفاده از یک سهپایه برای جلوگیری از تار شدن عکس هنگام گرفتن دوربین با دست
2-استفاده از یک فلاش اکسترنال (hot shoe)
3-بالا بردن ایزو. اما فراموش نکنید که هر چه ایزو بالاتر باشد، نویز بیشتری در عکسهای شما خواهد بود.
در برخی موارد، شاید دلتان بخواهد پسزمینه نیز در پرترهها وجود داشته باشد. اگر چنین موقعیتی پیش آمد، کافیست فاصلهی کانونی را روی 18mm قرار دهید و عکسهای بسیار زیبایی با پسزمینه بگیرید.
ماکرو
بله، میتوانید با این لنز عکسهای ماکرو نیز بگیرید. درست است که شاید نتوانید از حشرات ریز کلوزآپ بگیرید، اما قطعا میتوانید از اشیای بیجان عکسهای ماکروی زیبایی بگیرید.
1-فاصلهی کانونی را روی 55mm قرار دهید.
2-به سوژهای که میخواهید از آن عکس بگیرید نزدیک شوید. دقت کنید که در فواصل نزدیک فوکوس اتوماتیک دیگر درست کار نمیکند.
3-لنز خود را روی حالت فوکوس دستی (manual focus) قرار دهید.
4-با استفاده از حلقهی فوکوس، فوکوس را تنظیم کنید و چراغ نشانگرِ فوکوس در منظرهیاب را ببینید. وقتی از فوکوس اطمینان پیدا کردید، دکمهی شاتر را فشار دهید و عکس بگیرید.
همانطور که میبینید، لنز 18-55 میلیمتر آنقدرها که فکر میکنید بد نیست؛ در اصل، یک لنز همهکاره است و در موقعیتهای مختلف به کمک شما میآید.
«دوربین باعث می شود فراموش کنید که وجود دارید. اینطور نیست که شما پنهان شده باشید بلکه همه چیز را فراموش می کنید، و فقط نگاه می کنید.» – لیندا مک کارتنی (Linda McCartney)
واقعیتی است ک اکثرا بدون توجه ب ان از کنارش عبور میکنیم
سلام و عرض ادب و احترام،
ممنون از تيم نورنگار بابت آموزش ها و راهنمايي هاي عالي،مطالبتون هميشه عالي و خيلي بهم كمك كرده تا حالا،ممنون از لطفتون بابت وقتي كه ميذاريد براي اين مطالب ارزشمند?
سلام
با تشکر از تیم نورنگار مطلب بسیار مفید و ارزشمندی بود
مقاله خوب و پرکاربردی بود ممنون از تیم خوب نورنگار
سلام
لطفا تفاوت های بارز لنز ۱۸ ۵۵ با لنز ۱۸ ۱۴۰ رو میشه بگین؟
لنز 18-140 زوم بیشتر است
دهانه بازتر لنز کمک میکند که نور دریافتی سنسور بیشتر باشد
فوکوس لنز سرعت بالاتری دارد