راهنمای خرید کارت کارت حافظه سندیسک
انواع مختلفی از کارت حافظه SD وجود دارند و همیشه مشخص نیست که چه تفاوت هایی بین آنها هست. این کارت‌ها در اندازه‌های فیزیکی مختلف، ظرفیت‌های ذخیره‌سازی مختلف، سیستم‌های فایل مختلف، رابط‌های مختلف و سرعت‌های متفاوت ارائه می‌شوند و تعداد زیادی کد رمز و اعداد رتبه بندی روی آنها وجود دارد.
انواع اصلی کارت حافظه SD چیست؟
در حالی که همه آنها معمولاً به عنوان کارت حافظه سن دیسک شناخته می‌شوند، در حال حاضر چهار نوع کارت حافظه SD وجود دارد: SD، SDHC، SDXC و SDUC.
این کدها بخشی از رتبه بندی عملکرد نیستند. آنها زیر گروه تعریف شده توسط اتحادیه SDهستند و نوع سیستم فایل را در ترکیب با محدوده ظرفیت ذخیره سازی مشخص می‌کنند.در جدول زیر اختلاف انوع کارت حافظه SD را براساس نوع سیستم فایل و حداکثر ظرفیت مشاهده می‌کنید:
رایج ترین کارت‌هایی که احتمالاً در فروشگاه‌ها با آن مواجه می‌شوید کارت‌های SDHC و SDXC هستند. کارت‌های SD قدیمی‌تر بوده و در حال حاضر یافتن آنها بسیار غیر محتمل است.
کارت‌های SDUC استاندارد جدیدی است که هنوز به هیچ وجه به بازار مصرف کننده وارد نشده است. همه این کارت‌های حافظه ابعاد فیزیکی یکسانی دارند.
اتحادیه SD مشخص کرده است که کارت‌هایی که ظرفیت ذخیره سازی 32 گیگابایت یا کمتر دارند با سیستم فایل FAT32 فرمت می‌شوند و در زیر گروه SDHC قرار می‌گیرند.
و کارت‌هایی که 64 گیگابایت و حداکثر 2 ترابایت ظرفیت دارند با سیستم فایل exFAT فرمت می‌شوند.
(از نظر فنی، می‌توان از رایانه برای فرمت کردن، مثلاً یک کارت SDHC 32 گیگابایتی با exFAT یا یک کارت 128 گیگابایتی SDXC با FAT32 استفاده کرد. اما انجام این کار که برخلاف مشخصات اتحادیه SD است، می‌تواند در برخی دوربین‌ها مشکلاتی ایجاد کند و دفعه بعد که کارت را در دوربین فرمت می‌کنید، دوباره با استاندارد مناسب بازنویسی می‌شوند.)
کارت حافظه سندیسک
کارت حافظه SD اغلب به‌عنوان نوع عمومی برای همه این کارت‌ها استفاده می‌شود، اما اگر می‌خواهید در مورد آن حساس باشید، در واقع به نوع خاصی اشاره دارد که نوع اصلی این کارت است. این نماد برای کارت‌های تا ظرفیت ذخیره سازی حداکثر 2 گیگابایت اعمال می‌شود. این کارت‌ها باسیستم فایل FAT12 و FAT16 فرمت می‌شوند.
کارت حافظه سندیسک SDHC
کارت‌های SDHC یک مشخصات طراحی است که به کارت‌های SD با ظرفیت بیش از 2 گیگابایت و حداکثر 32 گیگابایت و فرمت شده با سیستم فایل FAT32 اشاره دارد. FAT32 از فایل های جداگانه تا حداکثر 4 گیگابایت پشتیبانی می‌کند (به همین دلیل است که بسیاری از دوربین‌ها فایل‌های ویدیویی خود را به قطعاتی با حجم 4 گیگابایت یا کمتر تقسیم می‌کنند.
کارت حافظه سندیسک SDXC
SDXCبه کارت های SD با ظرفیت بیشتر از 32 گیگابایت و حداکثر 2 ترابایت اشاره دارد. آنها در سیستم فایل exFAT فرمت شده‌اند و به شما امکان می‌دهد حجم فایل‌ها بسیار زیاد باشد. کارت‌های SDXC مصرف‌کننده استاندارد هنوز به حداکثر ظرفیت ذخیره‌سازی 2 ترابایتی نرسیده‌اند. بزرگترین کارت‌های موجود در بازار در حال حاضر کارت‌های 1 ترابایتی هستند.
کارت حافظه SDUC SD
اتحادیه SD همچنین مشخصات جدیدتری به نام کارت‌های SDUC (مخفف Secure Digital Ultra Capacity)ایجاد کرده است. این فناوری میزبان، پروتکل‌ها و درایورهای خود را دارد، اما از نظر ظرفیت ذخیره‌سازی کارت، برای پوشش کارت‌هایی از 2 ترابایت تا 128 ترابایت طراحی شده است. کارت‌های SDUC فقط با دستگاه‌هایی کار می‌کنند که به طور خاص دارای سازگاری SDUC هستند، بنابراین نمی‌توانید کارت SDUC را در دوربینی قرار دهید که به‌طور خاص از SDUC پشتیبانی نمی‌کند (که در حال حاضر هیچ کدام از آنها این چنین نیست).
اما شما هنوز هیچ یک از آن کارت‌ها را در بازار پیدا نخواهید کرد، بنابراین، حداقل در حال حاضر، واقعاً لازم نیست نگران دریافت تصادفی یکی از آنها باشید.
کلاس‌های سرعت کارت حافظه SD در دوربین‌های دیجیتال
داشتن کارت SD که برای دستگاه شما به اندازه کافی سریع باشد نیز مهم است. استفاده از کارت حافظه سندیسک سریع به شما کمکی نمی‌کند عکس‌ها یا فیلم‌های بهتری بگیرید یا کیفیت تصویر را بهبود ببخشید، اما می‌تواند به شما امکان دهد از همه ویژگی‌های دوربین بدون مشکل استفاده کنید.
علاوه بر ظرفیت ذخیره سازی و سیستم فایل، کارت حافظه SD با سرعت آنها نیز تعریف می شوند. در بسیاری از دستگاه‌ها، توانایی دریافت و یا خاموش کردن سریع داده‌های زیادی روی کارت، عملکردی حیاتی است که کارت حافظه باید بتواند با آن هماهنگ باشد.
بنابراین اتحادیه کارت حافظه سندیسک چندین نوع کلاس سرعت ایجاد کرده است تا به مصرف کنندگان کمک کند تا بدانند آیا یک کارت خاص باید به اندازه کافی برای یک دستگاه خاص سریع باشد یا خیر. اینها به حداقل سرعت نوشتنی که کارت‌ها می‌توانند برآورده کنند اشاره دارد.
دو دسته مختلف از کلاس‌های سرعت برای کارت حافظه سندیسک درنظر گرفته شده و برای انواع مختلف سرعت نوشتن (WRITE) اعمال می‌شوند.
برای دستگاه‌هایی مانند دوربین‌ها و پخش‌کننده‌های موسیقی، کلاس سرعت مربوطه کلاس سرعت ویدیو است—نماد این کلاس با یک حرف V و سپس یک عدد (مثلا V30 یا V90) نوشته می‌شود.
برای دستگاه های محاسباتی، دستگاه‌های بازی و گوشی‌های هوشمند، سرعت A اهمیت بیشتری دارد که به صورت A1 یا A2 نوشته می‌شود.
کلاس سرعت UHS-I و UHS-II
اکثر کارت حافظه سن دیسک موجود در بازار دارای ویژگی به نام درگاه فوق سریع هستند که به رابط بین کارت و دستگاه اشاره دارد. این یک سیستم رتبه بندی نیست – این یک نوع فناوری رابط بین کارت و دستگاه است.
درحال حاضر، کارت‌های SD UHS-I و UHS-II در دسترس هستند. UHS-I حداکثر سرعت ارتباطی 104 مگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند، در حالی که UHS-II تا 312 مگابایت بر ثانیه را پشتیبانی می‌کند. علاوه بر نمادهای این دو نوع رابط اطلاعات درج شده بر روی کارت، همچنین می‌توانید با نگاه کردن به پُشت کارت‌ها به راحتی آنها را از هم تشخیص دهید. کارت‌های UHS-I دارای یک ردیف پین در پُشت هستند. کارت‌های UHS-II دارای دو ردیف پین هستند. در تصویر زیر، هر دو کارت حافظه SD SanDisk Extreme Pro هستند، فقط از نسل‌های مختلف.
جمع‌بندی
با توجه به شکل زیر می‌توانید اطلاعات مهمی را در باره مشخصات درج شده روی رم SD بدست آورید.
اطلاعات مهمی را در باره مشخصات درج شده روی رم SD
نکته مهم این است که قیمت رم SD به نسبت ظرفیت و سرعتی که نسبت به نسل قبل از خود ارائه می‌دهند روبه کاهش بوده و خرید رم اس دی نسبت به چند سال پیش مقرون به صرفه‌تر شده است.همچنین باید به ظرفیت و سرعت مورد نیاز و هماهنگی دستگاه خود با ظرفیت و سرعت کارتی که می‌خواهید تهیه کنید، توجه داشته باشید.
