اگرچه می توان درباره الزامات و مقررات فنی عکاسی از هواپیما مقالات زیادی نوشت اما هدف این مقاله تاکید بر نحوه عکسبرداری و خلاقیت در این نوع عکاسی می باشد.
[relatedpost post=”114481″]
همانند بسیاری از شاخه های عکاسی تخصصی، بهترین تصاویر هواپیماها از علاقه وافر به موضوع ناشی می شوند. هواپیماها نشاندهنده حرکت، قدرت، استحکام، آزادی، مهندسی و البته ماجراجویی هستند.
در بسیاری از عکاسان صنعت هوانوردی، علاقه به عکاسی از هواپیماها ریشه در کودکی آن ها دارد.
هواپیماها کجا هستند ؟
مسلماً در فرودگاه. بسیاری از ما حداقل سالی یکبار برای کار یا تفریح سفر هوایی انجام می دهیم. اگر در بین سفر خود به شهرهای دوردست، توقف بین راهی در یک فرودگاه دارید بهترین فرصت برای عکاسی از باند و اتومبیل های خدمات رسانی است. همچنین در برخی فرودگاه ها می توانید عکس های بسیار خوبی از فرود و برخاست هواپیماها بگیرید.
اما لازم نیست برای عکاسی از هواپیماها حتماً سفر هوایی بروید یا نزدیک یک فرودگاه زندگی کنید. درواقع هرچه فرودگاه کوچک تر باشد امکان نزدیک شدن به هواپیماها و ایجاد ارتباط با خلبانان و خدمه پروازی بیشتر است. همچنین شرکت در نمایشگاه های صنعت هوانوردی فرصتی ایده آل برای عکاسی از هواپیماها از فاصله نزدیک هم بر روی زمین و هم هنگام پرواز می باشد.
سرویس نقشه های گوگل (Google Maps) مرجع بسیار با ارزشی در باره جاده ها و سایر مکان های مفید اطراف فرودگاه ها در اختیار قرار می دهند. اما بهتر از آن وب سایت هایی هستند که بطور دقیق مکان های مهم اطراف هر فرودگاه را با ذکر پارکینگ ها و حتی فست فودها مشخص کرده اند. در برخی از این وب سایت ها حتی می توانید توصیه هایی در باره انتخاب بهترین لنز برای عکاسی از مکان های مختلف اطراف فرودگاه را بیابید.
چه چیزی باعث خوب شدن عکس یک هواپیما می شود؟
در یک کلمه : هیجان !
هواپیماها مانند افراد دارای اندازه، شکل و رنگ های مختلف بوده و روش های مختلفی برای عکاسی از آن ها وجود دارد. می توانید از فرود و برخاستن، حرکت بر روی زمین، نمای نزدیک، پس زمینه آبی آسمان با ابرهای پنبه ای و هر از گاهی جلوه های جادویی و معنوی در ساعات طلایی عکاسی کنید. افرادی که در اطراف هواپیماها کار کی کنند را فراموش نکنید. عکاسی از آن ها می تواند به اندازه عکاسی از هواپیماها شگفت انگیز باشد.
برای یک مشاهده گر عادی، هواپیماها شبیه به هم هستند بنابراین چالش شما به عنوان عکاس هواپیما، تاکید بر جنبه هایی است که از نظر هنری توجه بینندگان را به هواپیماها جلب کند.
این جنبه ها می تواند نحوه نگارش نام ایرلاین، میخ پرچ های بدنه، نمای درشت از موتورهای عظیم الجثه یا نیمرخ ضد نور پرواز یک هواپیمای بوئینگ 747 هنگام غروب باشد.
حتی می توانید عکاسی آبستره را در این ژانر تجربه کنید. همانند هر عکس خوب دیگر، اینجا هم همه چیز به توانایی شما در مدیریت مواردی مثل رنگ، بافت، الگو، خطوط، فضای خالی و ترکیب بندی کلی دارد.
بسیاری از عکس ها بطور ساده شامل فرود، برخاست و حرکت روی زمین هواپیماها می باشد زیرا در این مواقع بیشترین حرکت و اکشن اتفاق می افتد.
چه تجهیزاتی لازم است ؟
بطور ایده آل باید از سیستم دوربینی استفاده کنید که بتوانید از لنزهای نرمال تا لنزهای سوپر تله فتو برای هنگامی که از فاصله دور عکاسی می کنید را برای آن تهیه کنید. برای عکاسی از پشت نرده ها و فنس ها استفاده از لنزهایی با فاصله کانونی 500-200 میلیمتر کاربرد زیادی دارد اما برای مواقعی که هواپیماها در جلوی شما بر روی زمین حرکت می کنند لنزهای 80-16 و 200-55 میلیمتر عالی هستند. در فضاهای داخلی فرودگاه باید از لنزهای واید و حتی سوپرواید برای به تصویر کشیدن سالن ها و گیت ها استفاده کنید. شناخت کامل دوربین و اتخاذ سریع تنظیمات بهینه برای ثبت سوژه های متحرک و شرایط متغیر کاملاً ضروری است. هرچند استفاده از دوربین هایی باسرعت عکاسی پیاپی بالا و لنزهایی با دیافراگم باز، ایده آل است اما می توانید با دوربین های آماتوری و لنز کیت آن ها هم عکس های قابل قبولی بگیرید.
Nikon D7000, 200-500mm @200mm, f/5.6 1/640 ISO 800
عکاسی هنگام فرود و برخاست
برای بسیاری از عکس ها، لحظه کلیدی می توانید هنگام برخاستن و جمع شدن چرخ های هواپیما یا لحظه فرود و لمس باند باشد. بهترین مکان برای این نوع عکس ها قرار گرفتن بر روی باند و روبروی هواپیما می باشد. اگر می توانید روی باند پرواز باشید بهترین فاصله از هواپیماهای در حال فرود حدود یک سوم از انتهای باند، و برای هواپیماهای در حال برخاست حدود سه چهارم انتهایی باند است. با توجه به اینکه طول باندهای فرودگاه های مدرن حدود 3 کیلومتر است، مسافت زیادی را باید پیاده روی کنید اما ارزشش را دارد.
قبل از شروع عکاسی، چندین و چند بار فوکوس را چک کنید، نوردهی را در شرایط نوری مختلف بررسی کنید و بطور پیاپی عکاسی کنید. دوربینی با سرعت عکاسی پیاپی 7 فریم در ثانیه ایده آل است. هنگام ویرایش عکس ها پس از عکسبرداری، عکسی را انتخاب کنید که سوژه در اوج حرکت بوده و بهترین فوکوس و ساده ترین پس زمینه را داشته باشد.
Nikon D3, 300mm, f/2/8 1/640 ISO 400
انتخاب پس زمینه خوب
سعی کنید از قبل برنامه ریزی کنید. اجتناب از تیرهای چراغ برق، ساختمان های مزاحم، سیم ها و کابل ها و سایر اشیاء آزار دهنده همیشه آسان نیست.هنگامی که هواپیماها در حال حرکت بر روی زمین (تاکسی کردن) هستند آن ها را دنبال کنید و سعی کنید هنگامی که از بین موانع عبور می کنند از آن ها عکاسی کنید.قبل از اینکه از هواپیمای بعدی عکس بگیرید نتایج را بررسی کنید. اجتناب از ساختمان های بی قواره فقط با حرکت و تغییر موقعیت شما اتفاق می افتد. بنابراین بایستی از قبل مسیر را بخوبی بررسی کرده باشید.
Nikon D7000, 200-500mm @280mm, f/5.6 1/320 ISO 500
عکاسی هوانوردی در هوای بد
در هوای بد و نامناسب هم عکاسی کنید. در هوای بد و هنگامی که کسی در اطراف حضور ندارد بهترین موقعیت برای عکاسی شماست. عکس هایی که در آب و هوای نامناسب از هواپیماها گرفته می شوند (بخصوص هنگام پرواز) بسیار مورد توجه خطوط هوایی هستند و می توانید از فروش آن ها درآمد قابل توجهی کسب کنید. آب و هوای بشدت ابری می تواند جایگزین خوبی برای پس زمینه های همیشه آبی آسمان هنگام فرود و برخاست هواپیماها باشد. لازم نیست حتماً زیر باران ایستاده باشید تا از آذرخش و صاعقه عکاسی کنید، کافی است آن ها در پس زمینه باشند. از اینکه در جای امن ایستاده اید و پوشش مناسبی هم دارید اطمینان حاصل کنید.
اطلاع از برنامه پروازها
اطلاع از برنامه پرواز هواپیماها فرصت کافی برای برنامه ریزی عکسبرداری از هواپیماها را در اختیار شما قرار می دهد. استفاده از اپلیکیشن FlightRadar 24 بهترین روش برای اطلاع از برنامه پروازی برای هر فرودگاه است. اگر قصد دارید از یک خط هوایی خاص عکاسی کنید باید از ساعات ورود و خروج هواپیماها اطلاع دقیقی داشته باشید.
ویرایش و ارائه بهترین تصاویر
ویرایش تصاویر نیازمند مقاله ای جداگانه است اما رعایت چند نکته اساسی مثل تنظیم بهینه رنگ و شارپنس، ضروری است. سعی کنید از بین انبوهی از تصاویری که ممکن است در عرض چند ساعت گرفته اید (با سرعت 7 فریم در ثانیه!) بهترین ها را از لحاظ اکشن، فوکوس و حس دراماتیک برای ویرایش انتخاب کرده و بقیه را کنار بگذارید. همچنین سعی کنید از ارائه تصاویر متوالی از یک سکانس یکسان، مثل عکس های متوالی از فرود یا برخاست، خودداری کنید. از این سکانس فقط یک عکس را انتخاب کنید تا به تنهایی خود را نشان دهد. در نهایت فقط چند عکس عالی از صنعت هوانوردی خواهید داشت که باعث تحسین همگان خواهد شد.
نزدیک تر شدن به هواپیماها
عکسبرداری هوانوردی در فرودگاه های کوچک و محلی بسیار آسان تر از فرودگاه های بزرگ و اصلی است. در فرودگاه های کوچک مقررات دست و پاگیر کمتری وجود دارد و می توانید با نشان دادن علاقه خود به این گونه عکاسی و تعامل با کارکنان فرودگاه، موقعیت مناسبی برای عکاسی بیابید. همچنین می توانید با کادر پروازی صحبت کنید و از آن ها برای عکاسی از فرایند پروازی، از لحظه ورود به هواپیما تا هنگام برخاست، اجازه بگیرید. بسیاری از خطوط هوایی مایل هستند تا در قبال عکاسی برای آن ها مجوز عکاسی را برای شما صادر کنند. در این صورت سعی کنید با ارائه عکس های زیبا از هواپیماهای آن ها، زمینه را برای عقد قرارداد عکاسی در فرودگاه های مختلف فراهم کنید.
سخن نهایی
عکسبرداری هوانوردی یکی از شاخه های جذاب و در عین حال چالش برانگیز عکاسی است. کسب مهارت در این گونه عکاسی نیازمند تمرین و پشتکار زیاد است. حضور در فرودگاه ها به عنوان عکاس، شرایط خاصی را برای عکاس فراهم می کند. این شرایط خاص شامل تعهدات ایمنی و رعایت مقررات هوانوردی می شود. عکس های فوق العاده ای که از هواپیماها ثبت می شوند نشاندهنده زمان سنجی دقیق و دید خلاقانه عکاسان این رشته عکاسی است.
